Κύριε Γούδη, τους τελευταίους μήνες έχετε επιστρέψει δυναμικά στην αρθρογραφία, άλλωστε είναι γνωστό ότι πάντα παρεμβαίνετε σε κρίσιμες στιγμές της πολιτικής ζωής της χώρας. Τι ήταν αυτό που πάντα σας ωθούσε να γράψετε για τα πολιτικά γεγονότα;
«Επέστρεφε» κατά Καβάφη. Δεν είναι όμως θέμα επιστροφής. Όταν η οδός είναι ομαλή και ασφαλτοστρωμένη δεν χρειάζεται σχολιασμό. Όταν γίνεται καρόδρομος και καταλήγει σε δύσβατο μονοπάτι, τότε τον λόγο έχουν οι σκαπανείς… πάντοτε «καθ’ οδόν» (unterwegs) για την διάνοιξη της οδού, ακόμη και με τη χρήση πνευματικής δυναμίτιδας…
Είστε ένας άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία σχετικά με την πολιτική ζωή του τόπου μας. Θεωρείτε ότι έχετε κάνει λάθος επιλογές σε αυτή την μακροχρόνια πορεία ενασχόλησης με τα κοινά και της δημόσιας έκθεσής σας; Αν ναι, τότε ποιες είναι αυτές;
Καμιά επιλογή δεν είναι λάθος στη ζωή. Η ζωή είναι το λάθος.
Τι σημαίνει για εσάς ο εθνικισμός και πώς θα τον ορίζατε;
Ένα υπαρξιακό σύστημα πίστεως. Κάποιοι πιστεύουν στον Μαμωνά (υλισμός ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος), κάποιοι στον Διάβολο (έχει πολλές μορφές αυτός), εγώ στο Έθνος, άϋλο όπως ο Θεός. Ή πιστεύει κανείς σε αυτό ή δεν πιστεύει.
Ποιες είναι οι μορφές της εθνικιστικής ιδέας που σας εμπνέουν και που θα προτείνατε ως πρότυπα;
Αυτές που αντικατοπτρίζονται στα Ομηρικά έπη: «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» και «είς οιωνός άριστος: αμύνεσθαι περί Πάτρης».
Θεωρείτε ότι η διανόηση στην εποχή μας δύναται να επηρεάσει και να διαμορφώσει την αλλαγή που απαιτείται προκειμένου να βγούμε από το αδιέξοδο;
Η «διανόηση» δεν είναι κάτι το ομογενές και ομοιόμορφο. Κάτω από την ομπρέλα της, στεγάζονται πλείστοι όσοι «διανοούμενοι» του κιλού, της σακούλας, και της διατίμησης. Γνωστή είναι άλλωστε και η λεγόμενη «προδοσία των διανοουμένων». Σε αυτού του είδους την «διανόηση» οφείλεται εν πολλοίς η σημερινή μας κατάντια. Ένας καλός μου φίλος, και μεγάλος σκηνοθέτης, ο Δήμος ο Θέος, πρωτοπόρος της «ελληνικής ανάγνωσης του κόσμου», που όλοι αυτοί οι «δι-ανόητοι» φρόντισαν να τον θέσουν στο περιθώριο, το εξέφρασε με λακωνική λιτότητα λόγου: «Δυστυχώς, διανύουμε την έρημο κάτω από τον αστερισμό του χαμαιλέοντος». Άλλως ειπείν, «η τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», για να θυμηθώ και τον Ευάγγελο Λεμπέση… Το σύστημα, βλέπετε, επιθυμεί και προσεταιρίζεται «έξυπνους σκύλους που να μην γαβγίζουν», δηλαδή υπάκουους βλάκες…
Θεωρείτε το αστικό κράτος, ή αλλιώς Κράτος των Αθηνών, τη μάστιγα που καταδυναστεύει το ελληνικό έθνος;
Το «Κράτος των Αθηνών», όπως το ονομάζετε, όπως άλλωστε και κάθε εκτεταμένο δίκην λερναίας ύδρας εκτρωματικό βιολογικό ον που παρουσιάζει διαμαρτία περί την διάπλαση της κεφαλής (κρετινικός υδροκεφαλισμός) προσομοιάζει, εξ ύψους θεώμενο, με μία αποικία μικροβίων. Ο βάκιλος του Κωχ, το πλασμώδιο του Λαβεράν, η ωχρά σπειροχαίτη, και πολλά άλλα παρόμοια διαφεντεύουν την αποικία, άτρωτη στα αντιβιοτικά, λόγω εθισμού… αλλά τρωτή λόγω της αυτοκαταστροφικής ανθρωποφαγικής του ιδιότητας, ένα είδος ουροβόρου όφι, που κάποια στιγμή θα φάει τον εαυτό του.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον βενιζελισμό και τους πολιτικούς του επιγόνους;
Ο βενιζελισμός αναδύθηκε μέσα από ένα στρατιωτικό κίνημα, ανδρώθηκε μέσα από στρατιωτικά κινήματα, και γέννησε στρατιωτικά κινήματα. Είχε και θετική συμβολή και αρνητικές επιπτώσεις. «Πέραν του καλού και του κακού», κατά Νίτσε…
Ο όρος «δεξιά» είναι εξαιρετικά παρερμηνευμένος κι έχει ταυτιστεί με τη Νέα Δημοκρατία, τον αστισμό και τον φιλελευθερισμό. Πιστεύετε ότι δύναται να υπάρξει «λαϊκή δεξιά» στο μέλλον; Υπήρξε ποτέ στο παρελθόν της ελληνικής πολιτικής ιστορίας;
Μεταμορφώσεις και παραμορφώσεις. Κάτι σαν το Φάντασμα της Όπερας. Ή μάλλον επί το ακριβέστερο, το φάντασμα της οπερέτας. Η «λαϊκή δεξιά» είναι το αεί ζητούμενο. Επί τους παρόντος αρκούμεθα στις διάφορες εκφάνσεις της «καρναβαλικής δεξιάς». Άλλωστε η μάσκα δεν έχει ακόμα καταργηθεί σε «κλειστούς χώρους»…
Το ελληνικό κράτος υπήρξε ανέκαθεν ένα προτεκτοράτο της Δύσης, πότε των Αγγλογάλλων και πότε των ΗΠΑ. Είναι παρατηρημένο και επαληθευμένο ιστορικώς ότι η Δύση ανέκαθεν ευνοούσε την Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος. Η Τουρκία ως διαχειριστής των Στενών διαχρονικώς έχει το πλεονέκτημα της σκληρής διαπραγμάτευσης κι ακολουθεί επιτήδεια ουδετερότητα. Πώς θα μπορούσε η Ελλάς να λυτρωθεί από αυτή την γεωπολιτική ομηρία των τελευταίων 200 ετών;
Είναι απλό. Να καταλάβει τα Στενά!
Οι διεθνείς θεσμοί παρεμβαίνουν όλο και περισσότερο στο εσωτερικό των εθνών-κρατών. Πιστεύετε ότι τα ευρωπαϊκά έθνη-κράτη στο μέλλον θα επιλέξουν την απόλυτη αυτονόμησή τους και θα επιστρέψουν στην εθνική τους κυριαρχία;
Αν δεν το κάνουν θα βρεθούν σύντομα κάτω από τον ζυγό μιας Μητρόπολης ή ενός πλέγματος διεθνών συμμοριών, οικονομικών και άλλων.
Ποια είναι η γνώμη σας για το χιλιοειπωμένο Διεθνές Δίκαιο; Υφίσταται όντως ή υποχρεώνονται μόνο οι αδύναμοι να το τηρούν, ενώ οι ισχυροί δύνανται να το παραβιάζουν;
«Δυνατά οι προύχοντες πράττουσι και οι ασθενείς συγχωρούσι», αυτό είναι το Διεθνές Δίκαιο, όπως ορθά το επεσήμανε ο ημέτερος Θουκυδίδης.
Τους τελευταίους μήνες ξέσπασε πόλεμος στην Ουκρανία. Η Ρωσία αποφάσισε ότι δεν θα ανεχτεί το σφιχταγκάλιασμα των συνόρων της από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Θεωρείτε ότι η Ουκρανία είναι ο χρήσιμος ηλίθιος των Αμερικανών, κάτι σαν την Πολωνία του 1939;
Η Ουκρανία πάσχει και αυτή από το γνωστό σε μας «σλαβονικό σύνδρομο της φυλετικής ντροπής». Όπως και οι Βορακεδόνες γείτονές μας, ντρέπονται για τον εαυτό τους. Δεν λένε ότι είναι σλάβοι, αλλά θα ήθελαν να είναι κάτι άλλο, διαφορετικό, πιο εκλεπτυσμένο… Το ίδιο και με τους Ουκρανούς. Και αναφέρομαι φυσικά στην άρχουσα τάξη της νυν εξουσίας τους. Αυτή φρονεί ότι το αμερικανικό πιστόλι Smith & Wesson είναι προτιμότερο από τον τσαρικό κνούτο. De gustibus et coloribus non est disputandum. Γούστα, είπε ο πίθηκος, κι έφαγε το σαπούνι… Ο Μέγας Πέτρος πάντως είχε – και έχει – άλλες αισθητικές και γευστικές αντιλήψεις…
Γιατί τάσσεστε υπέρ της Ρωσίας και πώς κρίνετε τις ελληνορωσικές σχέσεις ιστορικώς; Πολλοί, όταν θέλουν να κατηγορήσουν την Ρωσία, επικαλούνται τα Ορλωφικά και την μπολσεβικική Ρωσία κατά την περίοδο του 1919-1922. Τι απαντάτε σε όλα αυτά;
Δεν τάσσομαι υπέρ της Ρωσίας αλλά ενάντια στα πολιτικά περιτρίμματα της Δύσεως τα οποία προσκυνούν την υπερατλαντική Μητρόπολη εις βάρος των εθνών της Ευρώπης. Τα Ορλωφικά, παρά την αιματοχυσία των Ελλήνων, απέβησαν ευεργετικά για την ανάδυση του νέου ελληνισμού μέσα από τα πλεονεκτήματα που διασφάλισαν οι Έλληνες από τις διατάξεις της συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), την οποία υποχρεώθηκαν να συνομολογήσουν οι Τούρκοι μετά την ήττα τους από τους Ρώσους. Τους μπολσεβίκους εμείς τους προκαλέσαμε, όταν, κατόπιν εξαναγκασμού των Γάλλων, ο Βενιζέλος υποχρεώθηκε να στείλει ελληνικό εκστρατευτικό σώμα να τους πολεμήσει στην Ουκρανία! Πήρε ως αντάλλαγμα το πράσινο φως για την εκστρατεία στη Μικρά Ασία το οποίο όμως σύντομα έγινε κόκκινο, και από τους Αγγλογάλλους και, με το δίκαιό τους, από τους ούτως ή αλλιώς κόκκινους μπολσεβίκους, που εξόπλισαν και ενίσχυσαν με αποστολές αμύθητου χρυσού την Τουρκία του Κεμάλ, εις δόξαν των πολέμων δι’ αντιπροσώπων… Κάτι μου θυμίζει αυτό και κατά την σήμερον ημέρα…
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον υποκινούμενο από την Αμερική νεοναζισμό στην Ουκρανία; Είναι ο νεοναζισμός το εργαλείο συκοφάντησης των εθνικιστικών ιδεών από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κι έπειτα;
Τις σχέσεις των αμερικανών με τον ναζισμό τις έχω εκθέσει λεπτομερειακά στο βιβλίο μου «Ανατρεπτικές Ιδεολογίες» που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες φέτος (2022) από τον δικό σας εκδοτικό οίκο «Νέα Γενεά». Να επαναλάβω εδώ εν συντομία κάποια αρκετά διαφωτιστικά σημεία, μέρος μόνο των αμερικανο-ναζιστικών επαφών. Η μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαιοειδών του κόσμου, η αμερικανική Στάνταρντ Όϊλ του Νιού Τζέρσεϋ και η αμερικανική τράπεζα Τσέϊζ Νάσιοναλ (μετέπειτα Τσέϊζ Μανχάταν), αμφότερες ιδιοκτησίας Ροκφέλερ, στήριζαν προ και κατά την διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου την ναζιστική Γερμανία. Η Στάνταρντ Όϊλ για να αποφύγει το βρετανικό μπλόκο στα παράλια του Ατλαντικού τροφοδοτούσε τα πρώτα χρόνια του πολέμου την Γερμανία με καύσιμα μέσω Ρωσίας (με την οποία η Γερμανία είχε συνάψει το σύμφωνο φιλίας Μολότωφ-Ρίμπεντροπ), ξεφορτώνοντάς τα στο Βλαδιβοστόκ, απ’ όπου οι Ρώσοι με τον Υπερσιβηρικό Σιδηρόδρομο τα μετέφεραν στο Βερολίνο!!!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και τα εργοστάσια αυτοκινήτων της σε όλους γνωστής αμερικανικής εταιρείας Φορντ, υπό τη διεύθυνση του Χένρυ Φορντ, αλλά και η αμερικανική Τζένεραλ Μότορς, υπό τη διεύθυνση της οικογενείας Ντυπόν, δεδομένου μάλιστα ότι, πέραν των οικονομικών κριτηρίων για τις δραστηριότητές τους (κατασκευή στρατιωτικών οχημάτων), οι διευθύνσεις και των δύο αυτών κολοσσών ήταν σαφώς φιλοχιτλερικές και αντισημιτικές (παρά το ότι οι ίδιοι οι Ντυπόν ήταν εβραϊκής καταγωγής!), μέχρι του σημείου μάλιστα να επιχειρήσουν να σχεδιάσουν πραξικόπημα ανατροπής του αμερικανού προέδρου Ρούζβελτ και αντικαταστάσεώς του από στρατηγό ο οποίος θα επέβαλλε μία φασιστικού τύπου δικτατορία στις ΗΠΑ!
Για την ιστορία, ο Χένρυ Φόρντ δημοσίευσε το πρώτο αντισημιτικό άρθρο του τον Μάϊο του 1920 με τίτλο: «Οι Εβραίοι της Διασποράς, ένα παγκόσμιο πρόβλημα», επί τη βάσει του οποίου δημοσίευσε το 1927 το διαβόητο βιβλίο του «Οι Εβραίοι της Διασποράς», το οποίο θαύμαζε ιδιαιτέρως ο Χίτλερ, έχοντάς το πάντα σε εμφανές σημείο επάνω στο γραφείο του. Στέλεχος της εταιρείας του Φορντ ήταν ο διάσημος πρωτοπόρος της αεροπλοΐας αμερικανός Τσαρλς Λίντμπεργκ, ένθερμος υποστηρικτής του Χίτλερ, ενώ ο ίδιος ο Φορντ έστελνε στον Χίτλερ κάθε χρόνο στις 20 Απριλίου, ημέρα των γενεθλίων του «Φύρερ», πενήντα χιλιάδες μάρκα ως δώρο. Εξάλλου οι διευθυντές της Τζένεραλ Μότορς, Πιέρ, Ιρενέ, και Λαμότ Ντυπόν, αν και εβραϊκής καταγωγής οι ίδιοι, περιφρονούσαν τις εβραϊκές οργανώσεις, θεωρούσαν τον Ρούζβελτ κομμουνιστή περιβαλλόμενο από εβραίους, και αμέσως μετά την άνοδο στην εξουσία, του Χίτλερ, το 1933, χρηματοδοτούσαν πολλές φασιστικές και αντισημιτικές οργανώσεις σε ολόκληρη την Αμερική. Μπροστά λοιπόν στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις καλός είναι και ο ναζισμός και ο νεοναζισμός όταν εξυπηρετεί τους αμερικανούς. Πέραν του ότι όλοι οι εξουσιαστές κρύβουν μέσα τους και από ένα μικρό, ή μεγάλο κατά περίπτωση, Χίτλερ.
Πώς κρίνετε τον Βλαδίμηρο Πούτιν ως ηγέτη της σύγχρονης Ρωσίας;
Ομοφοβικό φαλλοκράτη, δεν μπορεί να αποδεχθεί ιδιαιτερότητες στο φύλο της αρκούδας. Ή αρκούδος ή αρκούδα, τρίτο φύλο γι’ αυτόν δεν υπάρχει, τόσο οπισθοδρομικός ο τύπος… Κατά τα λοιπά, και μάλλον ασήμαντα για τους πολιτισμένους Ευρωπαίους, Ρώσος πατριώτης… Αλλά, «για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα;» («Στα 200 π.Χ.», Κ.Π. Καβάφης).
Ο εθνικιστικός χώρος είναι εξαιρετικά απογοητευμένος τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή του Καρατζαφέρη και την προσχώρηση πολλών βουλευτών του στη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά έχει γίνει φοβερά δύσπιστος. Η πολιτική εξόντωση της Χρυσής Αυγής έχει ρίξει το ηθικό του εθνικιστικού κόσμου. Πώς πιστεύετε ότι θα μπορούσε να ανακάμψει ο εθνικισμός;
Ο εθνικισμός είναι τρόπος ζωής και θα έπρεπε να βρίσκεται πέραν και εκτός πολιτικών κομμάτων, όταν αυτά μάλιστα δεν έχουν την προσήκουσα πνευματική βαρύτητα για να τον εκφράσουν σωστά και πειστικά. Ο εθνικισμός ως προπέτασμα καπνού για την αναρρίχηση κάποιων σε βουλευτικά έδρανα μόνο ζημιά κάνει και τίποτε άλλο. Ο εθνικισμός «αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθει» ως μείζον πλειοψηφικό ρεύμα, ως sine qua non (προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ) για την αφύπνιση της πατρίδας μας, «αλλιώς ας προσπεράσει».
Πώς κρίνετε την διακυβέρνηση Μητσοτάκη; Ο κόσμος είναι εξαγριωμένος, αν μπορούμε να υπολογίσουμε βάση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Τελευταία μάλιστα διαπιστώνεται και μια αγανάκτηση για την προκλητική εξωτερική πολιτική κατά της Ρωσίας, ενώ ταυτόχρονα απέναντι στην Τουρκία η κυβέρνηση παρουσιάζει αντίθετη εικόνα. Ποια είναι η γνώμη σας για όλα αυτά; Βρισκόμαστε ενώπιον δυο κινδύνων εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης;
Δεν θα έδινα ιδιαίτερη βαρύτητα σε στατιστικές απόψεων που εκτίθενται στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ένα απέραντο «ψηφιακό γιουσουρούμ» στο οποίο για να βρεις κάτι το σημαντικό θα πρέπει να έχεις οξύτατη κριτική αντίληψη και να είσαι ιδιαίτερα υποψιασμένος. Ως προς την ουσία του ερωτήματός σας πάντως, ναι, όλα τα αυγά είναι βαλμένα σε ένα καλάθι, φορτωμένα επάνω στην καρότσα ενός φορτηγού που δεν έχει περάσει ΚΤΕΟ. Αυτή είναι η εξωτερική μας πολιτική σήμερα. Αν είναι να το ρίξουν κάπου το φορτηγό, τουλάχιστον ας φροντίσουν να το ρίξουν επάνω στην Τουρκία, γιατί με την οργή και την αγανάκτηση που μας έχουν προκαλέσει οι τούρκοι, συμπεριλαμβανομένου του νατοϊκού καλαμαρά Τούρκενμπεργκ, πολύ θα ήθελα να τους σπάσουμε τα μούτρα, έστω κι αν σπάσουμε κι εμείς τα αυγά.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι είστε ένας αληθινός διανοούμενος και μάλιστα ο κορυφαίος για τα δεδομένα του εθνικιστικού χώρου. Τι σημαίνουν για εσάς η ιδεολογία, η φιλοσοφία και η ποίηση;
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν είμαι «αληθινός» ή «διανοούμενος» ή «κορυφαίος», εκείνο που ξέρω είναι ότι όσο περισσότερα μαθαίνω τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ το πόσα αγνοώ. Η ιδεολογία είναι το προσωπικό «σύμβολο της πίστεως», η φιλοσοφία: η «οδός της ταπεινοφροσύνης», και η ποίηση: η ηφαιστειακή έκρηξη των συναισθημάτων μέσα από την διάσπαση, την διάρρηξη, και την υπέρβαση της προκρούστειας φυλακής της συμβατικής γλώσσας που μας επιβάλλει η τετριμμένη και πεζή καθημερινότητα.
Προσφάτως κυκλοφορήσατε με τις εκδόσεις ΕΚΤΩΡ ένα νέο βιβλίο σας για την φιλοσοφία του Ηράκλειτου. Το συγκεκριμένο έργο σας το θεωρήσατε εξαιρετικά σημαντικό και το προσέξατε ιδιαιτέρως. Τι σημαίνει για εσάς η ηρακλείτεια φιλοσοφία και τι μπορεί να μας προσφέρει στον 21ο αιώνα;
Σημασία και προσφορά εδώ συμπίπτουν. Πέραν όλων των άλλων που επαναπροσδιορίζουν τις συντεταγμένες μας στον κόσμο, μας δίνει τη δύναμη να φτύνει κανείς κατάμουτρα όσους πρέπει να φτύσει, και είναι πολλοί αυτοί που πρέπει κανείς σήμερα να φτύσει, έτσι για να μην βασκαθούν, τόσο έκτακτοι είναι!
Πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε το περιοδικό ΓΡΑΝΙΚΟΣ από τις εκδόσεις ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ του Γιώργου Δημακόγιαννη. Το συγκεκριμένο περιοδικό αποτελεί δική σας πρωτοβουλία και το διευθύνετε εσείς. Τι νέο προσφέρει το περιοδικό αυτό και τι αναμένουμε για το μέλλον από την συγκεκριμένη προσπάθεια;
Είναι μια συλλογική προσπάθεια πνευματικής συσπείρωσης ενσυνείδητων και πεπαιδευμένων πατριωτών, διακεκριμένων ο καθένας τους στον τομέα των ενδιαφερόντων του, στις επιστήμες, τις τέχνες και τα γράμματα, αλλά και πολλών ανερχόμενων νεότερων Ελλήνων με πρωτοποριακή σκέψη, με στόχο να αποτελέσει έναν δημιουργικό καταλύτη μορφοποίησης ενός αυθεντικού εθνικού ρεύματος σκέψης, έρευνας, και δράσης.
Γιατί πιστεύετε ότι ο χώρος των εθνικιστών στερήθηκε την καλλιέργεια μιας κουλτούρας που θα του προσέδιδε κύρος και θα του έδινε την ευκαιρία να εξαπλωθεί εντός της κοινωνίας επηρεάζοντας μέσω της ποίησης, της μουσικής, της λογοτεχνίας και του θεάτρου; Φταίει μόνο το κατεστημένο ή πρωτίστως φταίμε εμείς;
Γιατί ποτέ δεν έγινε μια σοβαρή προσπάθεια ανάδειξης και συντονισμού όλων αυτών των εκφάνσεών του, που μόλις προαναφέρατε, και που εν αφθονία διαθέτει. Η αναζήτηση ευθυνών, το blame game, δεν είναι κάτι που με αφορά. Αν κάτσουμε να συζητήσουμε για το παρελθόν θα χάσουμε και το παρόν και το μέλλον. Και εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει να χάνω, σε αυτό τουλάχιστον το επίπεδο, δεδομένου ότι από μεταφυσικής σκοπιάς όλοι μας είμαστε χαμένοι στη μετάφραση του νοήματος της ύπαρξης.
Πώς εκτιμάτε την προσπάθεια του Τρίτου Δρόμου;
Αγχιβασία, προσπάθεια ανεύρεσης ενός εναλλακτικού μονοπατιού μέσα από την αναζήτησή του ή την διάνοιξή του, προσπερνώντας τα εμπόδια, μια από δεξιά και μια από αριστερά, χωρίς να χάνει την αίσθηση του προς τα πού κατευθύνεται και πού θέλει να φθάσει. Carry on. Άξιον εστί…
Κύριε Γούδη, σας ευχαριστώ θερμότατα για αυτή την σημαντικότατη συνέντευξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου