Ο επικοινωνιακός άνθρωπος και αυτό το εξελίξιμο ον που έχει κατακτήσει ουρανό και γη κάποιες φορές αισθάνεται την ανάγκη να συγχωρέσει και να συγχωρεθεί.
Μια ολόκληρη ζωή ζητάμε συγγνώμη την εννοούμε όμως; Η συγγνώμη είναι λέξη θεϊκή. Όταν δεχόμαστε ή δίνουμε τη συγγνώμη μας η δράση της είναι άκρως θεραπευτική μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις.
Η δύναμή της σου δίνει την δυνατότητα να προχωρήσεις παρακάτω. Οι άνθρωποι που δεν ζητάνε φανερώνουν πως η έλλειψη ενδιαφέροντος για τα αισθήματα των άλλων πιθανώς είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο μερικοί διστάζουν να ζητούν συγνώμη.
Σε ένα απόμακρο εκκλησάκι μετά από ένα γάμο ακούστηκαν κάποια λόγια προς το ζευγάρι που έκαναν τα κεφάλια να κρεμαστούν από τα χείλη του ιερέα. Η συγγνώμη έχει θέση στην αγάπη για να είναι αληθινή Αλλιώς μη Την ζητάς ποτέ.
ΣΥΓΝΩΜΗ σημαίνει να αλλάξεις συνήθεια όταν πληγώσεις τον άλλο, ποτέ δεν ήταν το συγνώμη μια προσβλητική λέξη. Η αληθινή συγγνώμη θέλει δύναμη ψυχής και να αναγνωρίσεις στον άλλο την πληγή που του άνοιξες.
Στη ζωή, τρεις είναι οι πιο σημαντικές κουβέντες που δύσκολα λέει κάποιος.
Σ’ αγαπώ- Βοήθεια – Συγνώμη.
Αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι να ζητήσουμε συγνώμη για ένα λάθος που κάναμε και ακόμα ποσό πιο δύσκολο είναι να συγχωρέσουμε κάποιον που μας αδίκησε ή μας έβλαψε;
Συγχωρώ σημαίνει κάνω χώρο, ανοίγω διαύλους συναισθηματικής διεργασίας, θέλω να γίνω μέρος της λύσης και της κάθαρσης και όχι μέρος του προβλήματος.
Όλοι έχουμε έρθει κάποτε στη θέση να ζητήσουμε συγνώμη, είναι μια πράξη δύσκολη, πρέπει να το νιώθεις, πρέπει να είναι μια ξεκάθαρη απόφαση, ώστε να έρθει η κάθαρση και να νιώσεις πιο ελεύθερος και ανάλαφρος.
Αρκετοί, το να ζητήσουν συγνώμη το θεωρούν ήττα, πράξη αδυναμίας! Αντιθέτως, η εσωτερική πάλη και διεργασία που απαιτείται για να φτάσει κάποιος να ζητήσει συγνώμη, είναι τεράστια, απαιτεί δύναμη και γενναιότητα και είναι άξια θαυμασμού.
Δηλώνει, ότι καταλάβαμε τα λάθη μας και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Προϋποθέτει εν συναίσθηση μια θεμελιώδη ανθρώπινή ικανότητα, που όποιος την έχει, δημιουργεί αρμόνικες σχέσεις.
Βέβαια το παν δεν είναι η λέξη αυτή καθαυτή , πρέπει τη συγνώμη που ζητάμε από τον συνάνθρωπο (σύντροφο, συνεργάτη, οικογένεια, φίλο) μας να την συνοδεύουν και πράξεις που δηλώνουν την έννοια της συγνώμης.
Στην άλλη πλευρά έχουμε τα άτομα που αποδέχονται την συγνώμη, αυτούς που συγχωρούν αυτόν που τους έβλαψε ή αδίκησε. Αυτή η πράξη και αν απαιτεί μεγάλη εσωτερική δύναμη, μεγάλη καρδία, ανωτερότητα!
Η διαδικασία της συχώρεσης μέσα μας, ξεκινάει, αφού μας το ζητήσει ο συνάνθρωπος μας, όταν θελήσουμε να ξαναδούμε τα γεγονότα με άλλη ματιά. Όταν θελήσουμε συνειδητά να δραπετεύσουμε από έναν μάταιο και πένθιμο εγκλωβισμό.
Η διεργασία που πραγματοποιείται μέσα μας για να αποδεχθούμε τη συγνώμη είναι τεράστια, το ίδιο και η αλληλεγγύη που δείχνουμε στο συνάνθρωπο.
Για να φτάσουμε να συγχωρέσουμε, πρέπει αρχικά να αποδεχθούμε το γεγονός, έπειτα να βγάλουμε στην άκρη την οργή, που μπορεί να νιώθουμε το άτομο αυτό και τέλος να ξεκαθαρίσουμε μέσω της συζήτησης την όλη κατάσταση. Έτσι και η μια πλευρά θα αποφορτιστεί συναισθηματικά και η άλλη θα δώσει τις απαντήσεις που θέλει.
Θα έχουμε λοιπόν, μια εσωτερική λύτρωση και για τις δυο πλευρές. Ο ένας βρίσκει τη δύναμη να ζητήσει συγνώμη και ο άλλος έχει την συναίσθηση και μπορεί να κάνει τη δύναμη της συγνώμης, συγχώρεση.
Αυτός που δεν μπορεί να συγχωρέσει τους άλλους, γκρεμίζει τις γέφυρες που θα χρειαστεί ο ίδιος για να περάσει. Γιατί κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη να τον συγχωρούν.
«Όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο, όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
Ας μάθουμε να γράφουμε τα τραύματά μας στην άμμο και να χαράζουμε τις χαρές μας στην πέτρα.
Η συγνώμη είναι αποτέλεσμα μετάνοιας και εσωτερικής θλίψης. Θλίψης όχι θανατηφόρας που πηγάζει από την απελπισία, αλλά ζωηφόρος που προέρχεται από την έξοδο από τον εαυτό μας και την εσωτερική ελευθερία.
Η συγνώμη εκφράζει το μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου που αγωνίζεται να ομοιάσει του Θεού· δεν είναι απλό συναίσθημα αλλά κάτι πολύ πιο μεγαλειώδες και βαθύ: μία πολύπλοκη πορεία μεταμόρφωσης που παιδαγωγεί την ψυχή στην προοπτική του θανάτου και της αναστάσεως εν Χριστώ.
Πάνω στον σταυρό και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του αναπνοή, ο Χριστός ήταν ο πρώτος που ζήτησε συγχώρεση από τον Θεό για τους σταυρωτές Του. Αυτή η πράξη δηλώνει το μεγαλείο της θεϊκής καρδιάς, αλλά παράλληλα είναι και ένα μάθημα προς όλους αυτούς που επιθυμούν να ενωθούν με τον Χριστό…
Ένα βαθιά πνευματικό βιβλίο για το μυστήριο των ανθρώπινων σχέσεων – μια πολύτιμη πνευματική καταβύθιση στις δυνάμεις εκείνες, που μας συναρμόζουν σε κοινωνία Χριστού!
Μάθε να λες συγνώμη.
Για μια συγνώμη που δεν είπες κάποιος δεν κοιμήθηκε όλη νύχτα. Για μια συγνώμη που δεν είπες χάλασες ένα όμορφο βράδυ. Για μια απλή λέξη που εσύ δεν αποφάσισες να «ξεστομίσεις» διαλύθηκε το σύμπαν, ρίσκαρες το αύριο και κατέστρεψες το σήμερα.
Γιατί το κάνεις αυτό; Στον εαυτό σου, στους γύρω σου, στους αγαπημένους σου, στη ζωή σου; Είναι μια μικρή λέξη με μεγάλη δύναμη που όμως λίγοι άνθρωποι έχουν το σθένος να την πούνε. Πόσες φορές δεν έχεις κάνει λάθος αλλά δεν μπήκες στη διαδικασία να ζητήσεις συγνώμη;
Μάθε να λες συγνώμη.
Και όμως αν υπάρχει κάτι που κάνει τις σχέσεις των ανθρώπων δυνατές είναι το γεγονός ότι μπορούμε να αναγνωρίζουμε το λάθος και να το ομολογούμε.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη λύτρωση από το να αναγνωρίζεις τα λάθη σου και να ζητάς συγχώρεση γι’ αυτά.
Δυστυχώς όμως στην καθημερινότητά μας δεν είναι κάτι που το κάνουμε ακόμα και αν τα βράδια μόνοι μας στον καναπέ του σπιτιού μας συνειδητοποιούμε τα «φάουλ» της ημέρας.
Σίγουρα έχετε μιλήσει απότομα στους γονείς σας, στους φίλους σας, στο παιδί σας ή στο σύντροφό σας επειδή εκείνη τη στιγμή είχατε τα νεύρα σας ή επειδή είχατε αγωνία για διάφορα θέματα και αυτό σας έκανε οξύθυμους, επειδή χάσατε τον έλεγχο.
Τα καλά νέα είναι ότι συμβαίνει σε όλους, τα άσχημα νέα είναι ότι ελάχιστοι ζητούν συγνώμη γιατί απλά το προσπερνάνε, το ξεχνάνε ή δεν το θεωρούν απαραίτητο.
Το πρόβλημα στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι νομίζουμε πως θα ξεχαστεί όμως στην ουσία το γεγονός απλά «φωλιάζει» και δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερο θυμό έτοιμο να ξεσπάσει σε ανύποπτο χρόνο.
Μάθε να λες συγνώμη.
Και κάπως έτσι διαλύονται οι σχέσεις των ανθρώπων γιατί δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τα χωρίς λογική ξεσπάσματα.
Μια απλή συγνώμη, μια μόνο τόσο δα λεξούλα είναι ικανή λίγες ώρες μετά τη λάθος συμπεριφορά μας να λύσει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα, ή έστω να δώσει την ευκαιρία στον αποδέκτη της λάθος συμπεριφοράς μας να αποφασίσει αν μπορεί να τη δεχτεί ή όχι.
Μην τη φοβάσαι τη συγνώμη ακόμα και αν δεν σε συγχωρέσουν, είναι λυτρωτική κυρίως για σένα που έκανες το λάθος και στην τελική θα ξέρεις ότι έκανες ότι μπορούσες.
Πηγή
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου