Η ΔΕΗ και η ντροπή της κυβέρνησης
Όλος ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη ξέρει ότι ο κομουνιστικός κρατισμός δεν είναι λειτουργικός κι ότι προκαλεί ζημιές όταν εφαρμόζεται, όμως στην Ελλάδα έπρεπε να δούμε αυτές τις επιπτώσεις πάνω στην ίδια τη ΔΕΗ για να μαθευτεί από όλους ότι η κυβέρνηση που έλαβε το 2014 μια επιχείρηση με κέρδη 400 εκατομμύρια Ευρώ και κατάφερε με τις ιδεοληψίες της να της προκαλέσει 540 εκατομμύρια Ευρώ ζημιές για το 2018. Το πιο απίστευτο είναι ότι αυτό έγινε ενώ ενεργοποιήθηκε και ο αγωγός φυσικού αερίου υψηλής πίεσης για την τροφοδοσία στη Μεγαλόπολη. Καταλαβαίνουμε πια με επίσημο τρόπο πόσο ανίκανη μπορεί να είναι μια τέτοια ιδεολογία σε πρακτικό επίπεδο. Και το πιο απίστευτο είναι ότι στο Άρθρο 14 του Προσυμφώνου των Πρεσπών, η ίδια η κυβέρνηση θέλει να παρέχει στα Σκόπια αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου, μαζί με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και βέβαια μεταφορά τεχνογνωσίας και εμπειρίας.
Είναι να αναρωτηθεί κανείς τι θα σκεφτούν τα Σκόπια, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα της ΔΕΗ. Πάντως είναι καλό που υπάρχουν πολιτικοί που ξέρουν τι έγινε πραγματικά και αρχίζουν να κατηγορούν με τον πιο άμεσο τρόπο όλες αυτές τις πράξεις της κυβέρνησης στον ηλεκτρικό τομέα. Έτσι καταλαβαίνουμε επίσης ότι δεν είναι με τέτοιο κομματισμό που θα καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε στρατηγικά την ελληνική ΑΟΖ. Άρα ας φύγει η κυβέρνηση με την ντροπή της όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μην έχουμε περισσότερο κόστος.
πηγή
Πέρα της συνεργασίας, η συνέργεια
Όλοι μιλούν για τη συνεργασία λες και είναι η πανάκεια, ενώ ξεχνούν τις ιδιότητες της συνέργειας. Το θεμελιακό πρόβλημα της συνεργασίας είναι ο πλεονασμός των πόρων και η επικάλυψη των δράσεων, διότι είναι σπάνιος ο επιμερισμός αλλά ακόμα και όταν αυτός υπάρχει πρέπει να υπάρχει μία ειδική διαχείριση των σχέσεων, αφού αυτές είναι πάντα περισσότερες από τα άτομα μόλις αυτά ξεπερνούν το τρία.
Με άλλα λόγια στη συνεργασία υπάρχουν φθορές και αυτές τις έχει επισημάνει ο Klausewitz στο πλαίσιο του πολέμου. Έτσι στην πολεμολογία η ανάδειξη και η αξιοποίηση των φθορών θα είναι μεγάλης σημασίας στην αντιπαράθεση με έναν αντίπαλο ή εχθρό. Μάλιστα είναι αυτή η ιδιότητα που έχει επιπτώσεις και στην εφοδιαστική αλυσίδα. Όλα αυτά τα βλέπουμε εντός των συλλόγων αλλά βέβαια και στις ομοσπονδίες.
Είναι λοιπόν σημαντικό ειδικά στο πεδίο δράσης της στρατηγικής διαχείρισης να αξιοποιηθεί η έννοια της συνέργειας που λειτουργεί υπερπροσθετικά, διότι εκμεταλλεύεται τη συμπληρωματικότητα χωρίς να μειώνει τον βαθμό ελευθερίας του καθενός από τη στιγμή που δεν εμποδίζει τους άλλους και ενεργοποιεί καταλυτικά τη δράση των άλλων. Με αυτή την έννοια η συνέργεια είναι ανώτερη της συνεργασίας, διότι είναι πιο αποτελεσματική αλλά και πιο ανθεκτική επειδή όχι μόνο διαχειρίζεται καλύτερα την έννοια της ομάδας, αλλά αντέχει καλύτερα σε εξωτερικές επιθέσεις.
πηγή
Η τεχνητή κομματική σιγουριά
Αφού η κυβέρνηση και οι φανατικοί που προωθούν την πλήρη εφαρμογή του Προσυμφώνου των Πρεσπών, είναι σίγουροι για τα πάντα και θεωρούν ότι όλα είναι δεδομένα, γιατί αναρωτιούνται αν τα Σκόπια εισέλθουν στη διαδικασία ακύρωσης; Αφού όλα πάνε καλά γιατί περιμένουν τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στα Σκόπια; Αφού τα πράγματα είναι ξεκάθαρα από την πλευρά της κυβέρνησης γιατί να δώσει χρήματα στην κυβέρνηση των Σκοπίων; Στην πραγματικότητα λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων, η κυβέρνηση δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τα επικοινωνιακά λάθη των Σκοπίων τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Αυτό που είναι το μόνο σίγουρο είναι ότι με τα Σκόπια τίποτα δεν είναι σίγουρο. Και το γελοίο της υπόθεσης θα είναι να ακυρώσουν οι Σκοπιανοί το Προσύμφωνο, ενώ στην Ελλάδα η κυβέρνηση προσπαθεί να πει ότι δεν γίνεται, ακόμα κι αν περιμένει ακόμα το τέλος της νατοϊκής διαδικασίας.
Έτσι με όλα αυτά τα προβλήματα οι φανατικοί δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν για να μην εκνευρίσουν τους ψηφοφόρους, που είναι όλο και περισσότεροι να ζητούν ένα δημοψήφισμα για αυτό το εθνικό θέμα. Σε βαθμό που αυτό αρχίζει να βάζει σε σκέψη και τη ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση που βλέπει όλο και πιο ξεκάθαρα πώς λειτουργεί η πλειοψηφία του εκλογικού συστήματος σε σχέση με τις εξελίξεις του όλου θέματος.
πηγή
Το ελληνικό στρατιωτικό πνεύμα
Ό,τι και να κάνει μια κυβέρνηση, το πρέπον για το ελληνικό στρατιωτικό πνεύμα παραμένει το ίδιο και αυτό είναι να υπηρετεί τον Ελληνισμό κι όχι βέβαια τον κομματισμό, ειδικά όταν αυτός δεν σέβεται καν την ιστορία. Έτσι κάθε προσπάθεια να επηρεαστεί το στράτευμα για να μην αντισταθεί σε μια παράλογη ιδεολογία είναι εντελώς απαράδεκτη, ειδικά από θεσμό που υποτίθεται ότι πρέπει να το καθοδηγεί. Έχουμε δει σε πολλές χώρες του κόσμου στρατιωτικούς που δεν σέβονται τον λαό. Έχουμε δει άλλους να μη σέβονται τους ίδιους. Αλλά τώρα στην Ελλάδα μέσω αυτής της κυβέρνησης βλέπουμε και την αλλοίωση αυτού του πνεύματος και αυτό γίνεται στο πλαίσιο του Σκοπιανού και του ονόματος της Μακεδονίας.
Άλλωστε πώς μπορεί κάποιος που χειροκροτούσε την ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων, να ζητά σε όλους τους άλλους να παραμείνουν ουδέτεροι όταν κινδυνεύει η πατρίδα που δέχεται τόσες επιθέσεις αυτήν την περίοδο. Όμως όλα αυτά εξηγούνται μέσω της περιόδου της εκλογικής αναμέτρησης σε πολλαπλό επίπεδο. Είναι λοιπόν μια απεγνωσμένη προσπάθεια επιρροής. Είναι όμως μάταια γιατί δεν πρόκειται ν' αγγίξει το ελληνικό στρατιωτικό πνεύμα, επειδή αυτό είναι ανθεκτικό σε τέτοιου τύπου επιθέσεων. Έτσι απλώς βλέπουμε που μπορεί να φτάσει ο κομματισμός και βέβαια ποια είναι τα όρια του όταν δεν μπορεί ν' αλλάξει την πραγματικότητα και κάνει κάθε παράλογη προσπάθεια για να πείσει τους άλλους, χωρίς όμως αποτελέσματα.
πηγή
Τα Λόγια της Ανάστασης
Σε μια περίοδο όπου όλοι προσπαθούν να αμφισβητήσουν τα πάντα λόγω συμφερόντων, έρχονται τα Λόγια της Ανάστασης κι αντιλαμβανόμαστε με μεγαλύτερη βαθύτητα τη θυσία του Χριστού όχι μόνο για μερικούς ανθρώπους αλλά για όλη την Ανθρωπότητα που πάσχει επειδή παλεύει κατά της βαρβαρότητας. Και αυτά τα Λόγια μάς θυμίζουν πόσο σπουδαία είναι η Ιστορία και πόσο άξια σεβασμού είναι. Έτσι όσοι προσπαθούν να τη σβήσουν και να την αφανίσουν από τη σκέψη της Ανθρωπότητας, είναι απλώς βάρβαροι και τίποτα λιγότερο.
Γι' αυτόν τον λόγο όταν ακούμε αυτές τις ημέρες, Καλή Ανάσταση, πρέπει να του δώσουμε ακόμα μεγαλύτερη προσοχή διότι επί της ουσίας είναι η αρχή μιας προσευχής που θέλει να προστατέψει όλους τους ανθρώπους. Όμως αυτό δεν επαρκεί διότι πρέπει κι εμείς να παλέψουμε για τον ίδιο σκοπό και να αντισταθούμε στο σκοτάδι και την προπαγάνδα. Δεν αρκεί να είμαστε Αθώοι, πρέπει να γίνουμε και Δίκαιοι, έτσι πρέπει να ζούμε τις αποστολές από μέσα και όχι να περιμένουμε τα αποτελέσματά τους. Αφού είμαστε πιστοί δεν αρκεί μόνο να πιστεύουμε, πρέπει να πράξουμε για να προστατέψουμε τους άλλους που έχουν ανάγκη και δεν μπορούν καν να ζητήσουν βοήθεια. Τα Λόγια της Ανάστασης δεν είναι μόνο για μας, είναι και για τους άλλους, για αυτούς τους άγνωστους δικούς μας. Το μονοπάτι του Φωτός έχει και Σταύρωση και Ανάσταση, γι' αυτό το πρέπον είναι να είμαστε πάντα μαζί και στα δύσκολα και στις χαρές για να ζήσουμε ελεύθεροι το Έργο του Χριστού.
πηγή
Η αναγνώριση των γενοκτονιών και το έργο Ανθρωπότητας
Η καινούργια αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τη Βουλή της Πορτογαλίας είναι η ευκαιρία να σκεφτούμε ακόμα πιο συνολικά τις αναγνωρίσεις των γενοκτονιών και το έργο της Ανθρωπότητας. Κάθε αναγνώριση γενοκτονίας, όπου και να είναι αυτή, είναι μια νίκη της Ανθρωπότητας κατά της βαρβαρότητας που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αφανίσει τα εγκλήματά της. Κάθε αναγνώριση είναι μία ενίσχυση για την έννοια της γενοκτονίας που επινόησε ο Raphael Lemkin και εντάχθηκε στη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών το 1948. Οι γενοκτονίες ανήκουν στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και κανείς δεν μπορεί να παλεύει από μόνος του για τις αναγνωρίσεις τους, έτσι ο συλλογικός αγώνας είναι απαραίτητος τόσο χωρικά όσο και χρονικά. Η απόδειξη για το τελευταίο είναι οι ίδιες οι αιωνόβιες γενοκτονίες αφού μετά από εκατό χρόνια όταν δεν υπάρχουν καν οι επιζώντες , οι άνθρωποι συνεχίζουν να παλεύουν για την αναγνώρισή τους.
Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι για να εκτελέσουμε την αποστολή μας να ενωθούμε για να επιτευχθεί ένας στρατηγικός και υπερανθρώπινος στόχος κι έτσι συνειδητοποιούμε ότι αγωνιζόμαστε για το έργο της Ανθρωπότητας και τότε μπορούμε να επινοήσουμε όλοι μαζί ακόμα και τα Δικαιώματά της που γενικεύουν την έννοια της αναγνώρισης της γενοκτονίας, αλλά και τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών που έχουν αναγνωριστεί από τα Ηνωμένα Έθνη το 2007. Έτσι η αναγνώριση των γενοκτονιών δεν είναι μόνο το πρώτο στάδιο της διαδικασίας διόρθωσης αλλά και η αρχή του αγώνα για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας που αποτελούν έργα της.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου