ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ

Άλλαξαν όλα και οι καιροί 
ακραία καιρικά φαινόμενα 
ο βορράς γίνεται αρκτική; 
όταν την ισορροπία της φύσεως παραβιάζεις 
ο πέλεκυς πέφτει βαρύς και σε τρομάζει 

Ω! άνθρωπε! λογικέψου και μην αυθαδιάζεις 
Κάθε γενιά είναι αλλιώς κάπως διαφορετική 
της μεταπολίτευσης οι πολιτικοί άφρονες και βλαπτικοί 
οι παλαιοί είμαστε πιο φυσιολογικοί 
σήμερα στο «εμείς» υπερέχει το «ΕΓΩ» 
υπεράνω όλων η εικόνα 
και κέρδος το ατομικό 
η εξουσία μισεί τον λαό και με χημικά τον ραίνει 
και ο λαός εξοργισμένος ξεσπά και ξεθυμαίνει 

Όλα βουβά, όλα μουντά όλα συλλογισμένα 
και στα τραπέζια τα γιορτινά τα στολισμένα 
πλούσια εδέσματα, άφθονα γλυκά και 
δίπλα στα πιάτα τα κινητά ακουμπισμένα 
και αλλού παιδάκια που πεινούν ξεπαγιασμένα 

Λίγες δεκάδες άνθρωποι στη γη 
κατέχουν το μισό πλούτο 
η φορολογία πήρε μέγα ύψος 
έλεος οι δανειστές σταγόνα δεν δείχνουν οίκτο 
κι’ εσύ στον καναπέ με το μαξιλάρι 
σου πήραν την Μακεδονία παλικάρι 

Λόγια λιγοστά για θέματα οικονομικά 
στο “play room” βίντεο βλέπουν τα παιδιά σιωπηλά 
από πονηρούς συχνά φτιαγμένα 
λείπει το γέλιο απούσα η χαρά 
μονότονα, βίαια τα παιδιά, βλέμματα εξαγριωμένα 

Απόλλων και Διόνυσος δεν κατοικούν πιά κοντά μας 
φθοροποιές ιδέες φυτεύουν στα παιδιά μας 
τη ράτσα μας περιφρονούν και τα ιερά μας 
με την ψήφο μας, αλλά χωρίς την άδεια μας 

Μιμητικούς μας έκαναν σαν τους πιθήκους 
υποτακτικούς λακέδες και μουζίκους 
απειλές δεχόμαστε από παντού 
ακόμη και από ξένους οίκους 
σε λίγο οι τζιχαντιστές θα μας εκδιώξουν σαν «απίστους» 

Άτομα μοναχικά πρόσωπα συννεφιασμένα 
συνηθισμένα στον κατατρεγμό νοιώθουν ηττημένα 
Εκτοπισμένη η καλή μουσική από το σαλόνι 
κουρασμένοι από το καθημερινό καψόνι 
κι’ ας είναι τα κινητά από μουσική γεμάτα 
σπίτια άχαρα λειτουργικά και για 
την Μακεδονία μας κακά μαντάτα 

Χοροί, τραγούδια μεγαλεία περασμένα 
παλιομοδίτικα σε αχρηστία ξεχασμένα 
οι ηλικιωμένοι ζουν περιθωριοποιημένοι 
οι ανήμποροι σε κάποιο οίκο ευγηρίας πεταμένοι 
καλύτεροι συνταξιούχοι οι …. πεθαμένοι 

Πανέμορφα παλιά τραγούδια 
νοσταλγικές μελωδίες για αγάπες και λουλούδια 
όλα στέρεψαν τούτες τις μέρες και οι ιδέες 
δώρα άφθονα στολισμένα με μεταξωτές κορδέλες 
πολύχρωμες από το «κατερίν-α» γεμάτες οι πιατέλες 

Θυμήθηκα τα κατοχικά γλεντάκια με πατατοκεφτέδες 
μπομπότα για ψωμί, ελιές, ανύπαρκτες και οι σαρδέλες 
«δόξα τω θεώ» και σήμερα ζωντανοί 
με το ηλιοβασίλεμα όλοι σπίτι σαν ποντικοί 
αλλιώς σε έτρωγαν οι γερμανικές σφαίρες 

Τότε όμως είχαμε ελπίδα ότι φθάνει λευτεριά 
σήμερα αιώνια μοιάζει η σκλαβιά 
μας δαγκώνει ο φασισμός κρυφά και φανερά 
και εμείς οι δημοκράτες και «προοδευτικοί» 
γέροντες, γυναίκες με μωρά 
με τη σέσουλα φάγαμε τα χημικά στη Βουλή 
και ο κύριος εισαγγελέας σιωπή 
και αιδήμονα τηρεί σιγή 

Μόνο τεχνολογία τούτη η γενιά παράγει 
σκληρότητα και βία αλλά πνεύμα δεν εξάγει 
στερημένοι οράματος, θελήσεως και εμπειρίας 
εμάς ο πόλεμος μας δίδαξε αγώνα και φιλοπατρία 
και ας ήταν σχεδόν κλειστά τα σχολεία 
το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και πώς 
με αξιοπρέπεια να ζούμε 
με των προγόνων μας την σοφία 
και στην πείνα με την αλληλοβοήθεια 
να ευτυχούμε 

Λιτοί και ολιγαρκείς μια ζωή στον αγώνα 
την πατρίδα μεγαλύτερη ονειρευόμαστε 
και δικούς μας αφήσαμε στο χώμα 
τώρα υπερκατανάλωση και ψώνια 
στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε 
με την προαιώνια διχόνοια; 

Γενιά αποθαρρυμένη γεμάτη ανασφάλεια 
η ανεργία την φοβίζει και της λιτότητας τα τροπάρια 
στη θέση της αισιοδοξίας θρόνιασε η απαισιοδοξία 
το άγχος στρογγυλοκάθισε παράλογη τούτη η κοινωνία, 
είδος ο άνθρωπος εν επαρκεία 
και επομένως αναλώσιμος, κατάλληλος για εθνική καταστροφή και γενοκτονία 

Για κόμματα-συμμορίες δεν πολύ-κουβεντιάζουν 
παρότι τα μίντια τους παραμυθιάζουν 
νέοι που η πολιτική δεν τους ενδιαφέρει 
όποιος τους κυβερνήσει Πρέσπες θα τους φέρει 
χαμένος ο τόπος μας από χέρι 

Απατεώνες μας κυβερνούν και άφρονες «τσιπροκαμμένοι» 
ηττοπαθείς, αμμόρφωτοι και εξαρτημένοι 
οι άριστοι φεύγουν και οι ομογενείς ξεχασμένοι 
εισρέουν οι λάθροι σε μια διαλυμένη πολιτεία 
αποχαυνωμένοι οι νέοι από την ανθελληνική παιδεία 
σε ανεργία ακόμη και τα βαριά πτυχία 
για ανύπαρκτη ανάπτυξη του καθεστώτος κράζουν τα ηχεία 

Τα Ελληνόπουλα αγαπούν την πατρίδα τους και τη σημαία 
στο πνεύμα και στο σώμα είναι ακμαία 
λακέδες πολιτικοί δεν αφήνουν τον τόπο να ορθοποδήσει 
και η αγνωμοσύνη της δύσης 
την αδικία συνεχίζει και το αλισβερίσι 
στα μνημόνια μας οδήγησαν και στην μαχαίρα 
στον Ελληνισμό φέρονται εγκληματικά και χυδαία 
την αρχαία ιστορία μας αλλάζουν και τη νέα 
ανθέλληνες προδότες με τον Σόρος παρέα 

Oσο το έθνος «κατσίφες» και «μπαλταδώρους» βγάζει 
«λάνθιμους» «γιάννηδες» και «τσιτσιπάδες» ετοιμάζει 
εχθρός δεν μας εγγίζει ούτε μας σκιάζει 
ΟΧΙ στους εθνομηδενιστές η Ελλάδα θα τους ξεράσει 
ΜΙΑ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ 
τούτη η προδοσία δεν θα περάσει 

Αμφικτύων 
24/1/2019 

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, 
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών  
http://amphiktyon.blogspot.com/

Share