Τι κάνουν τα Ναυτικά, οιωνεί Αρχιπελαγικά Κράτη στις περιπτώσεις αυτές; Το αυτονόητο. Επιτηρούν τα Σύνορα, γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή τι, ποιός, πού, με τί κυκλοφορεί, προσεγγίζει, διασχίζει στενά ναυσιπλοίας η …ξεφορτώνει μεσοπέλαγα.
Επίσης, όλα αυτά τα κάνουν με το μικρότερο δυνατό κόστος σε πληρώματα, καύσιμα και μέσα. Επίσης, ολη αυτή την πληροφορία, την λένε «Διευκρινισμένη Ναυτική Εικόνα», «Διευκρινισμένη Εικόνα Επιφανείας», «Θαλάσσια Επίγνωση Καταστάσεως», «Θαλάσσια Επιτήρηση». Kαι τα συστήματα που συλλέγουν, αναλύουν, αποθηκεύουν και διακινούν την πηροφορία την λένε «Ολοκληρωμένα Συστήματα Θαλάσσιας (η Ναυτικής) Επιτηρήσεως».
Εμείς λοιπόν το παλεύομε αυτό απο την δεκαετία του…70 ! Το Ναυτικό αντιμετώπισε το πρόβλημα με τα Ναυτικά Παρατηρητήρια, που ανιχνεύουν, αναγνωρίζουν, ταυτοποιούν Φρεγάτες, Αντιτορπιλλικά, Κορβέτες, γενικώς μεγάλα, ογκώδη πλοία. Ξέρετε ποιων… Την εποχή εκείνη δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί οι ΜΚΟ, τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ο «υβριδικός πόλεμος», οι «προσφυγικές» τηλεκατευθυνόμενες και εκβιάζουσες «ροές» με φουσκωτά που ξεφουσκώνουν μόλις μπουν στα χωρικά υδατα αλλης χώρας, με jet ski, ξύλινα , ακυβέρνητα σαπιοκάραβα κλπ…
Στα ευνομούμενα Αρχιπελαγικά Κράτη και γενικώς στα Κράτη, αυτή την δουλειά της επιτηρήσεως, της προλήψεως, της Θαλάσσιας Αστυνομίας, την κάνουν η Ακτοφυλακή, η Παράκτιος Χωροφυλακή, η Οικονομική Αστυνομία, τα Τελωνεία, πάντως όχι Τακτικές Δυνάμεις εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες για εμπλοκή με πυροβόλα, πυραύλους και αεροπορία που έχουν άλλους, ειδικότερους στόχους με διαφορετική καταστρεπτική ισχύ…
Πώς γίνεται αυτό; Με σταθμούς ηλεκτρο-οπτικών (ΗΟ) και ηλεκτρομαγνητικών (ΗΜ) αισθητήρων (κυρίως), με εκμετάλλευση εμπορικών εφαρμογών ασφάλειας ναυσιπλοΐας οπως το AIS και το VMS, με ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ ομόρων χωρών και Υπηρεσιών, με εναέρια μέσα και με πληροφορίες γενικώς… Όλα αυτά συγκεντρώνονται, «συντήκονται», αναλύονται και αξιολογούνται με κατάλληλους «συμπεριφορικούς» αλγορίθμους και κτυπούν «καμπανάκια» οταν πρέπει να βγεί το καταδιωκτικό σκάφος η να επικεντρωθεί η προσοχή σε κάποιο «περίεργο», συνήθως μή συνεργαζόμενο στόχο…
Γενικώς υπάρχει ενα «Κέντρο» που τα «πανθ’ορά» και μπορεί να πληροφορεί την αρμόδια ηγεσία της χώρας για ό,τι συμβαίνει στην Θάλασσα, εντός, εκτός των χωρικών υδάτων και επί της ορίου γραμμής. Προφανώς όταν η απειλή αναγνωρίζεται ως πολεμικό πλοίο αυτομάτως εμπλέκεται το Πολεμικό Ναυτικό δια τα περαιτέρω.
Τα σοβαρά Ναυτικά Κράτη το κάνουν αυτό και για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την πρόληψη ρυπάνσεων και φυσικά για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την έρευνα και τη διάσωση (SAR). Πολλώ δε μάλλον οταν γειτονικό Κράτος αμφισβητεί την ικανότητα του εμπλεκομένου Κράτους να εξασφαλίσει τα παραπάνω…
Αυτό λοιπόν το παλαίψαμε γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’90, και το «παράπλευρο όφελος» θα ήταν η στοιχειώδης επιτήρηση που αναφέραμε παραπάνω… Η προσπάθεια αυτή είχε ονομα, ηταν το Εθνικό VTMIS, αρχικά προβλεπόμενο για Σαρωνικό – Ευβοικό – Πατραικό και Ιόνιο, σε δεύτερη φάση επεκτάσιμο στο Αιγαίο και το Κρητικό.
Το Αιγαίο και η Κρήτη δεν εγιναν ποτέ… Κάποια «αόρατος χειρ» οδηγούσε σε αποτυχία τους διαγωνισμούς, ματαίωνε τις προκηρύξεις, ακύρωνε τις μελέτες… Η …χείρ κατάφερε να «σβήσει» ακόμη και το τμήμα Σαρωνικού – Ευβοϊκού και Πατραϊκού – Ιονίου που λειτουργούσε λίγο πρίν, κατά την διάρκεια και κάποια χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Χρυσοπληρωμένες εγκαταστάσεις, πυλώνες, ραντάρ, κάμερες, ραδιοδίκτυα, λογισμικό διαχειρίσεως σκουριάζουν, παρέα με τις υπόλοιπες «ολυμπιακές εγκαταστάσεις»…
Φθάνουμε αισίως στην εποχή των «ροών», των «ανθρωπιστικών πολέμων», του ξεχαρβαλώματος μή αρεστών Κρατών και της ανθήσεως των ΜΚΟ… Κάποιοι συλλέγουν εξωλέμβιες απο τα «ναυαγισμένα» σκάφη των λαθροδιακινητών, οι «ροές» γίνονται πλημμύρες και η Γείτων και Σύμμαχος ανακαλύπτει νέο «όπλο» ανατολίτικου παζαριού με την Φραγκιά και το Γιουνανιστάν…
Το Λιμενικό Σώμα παλεύει με κυάλια, πετρελαιοβόρες περιπολίες, ακινητοποιημένα απο βλάβες και έλλειψη συντηρήσεως σκάφη, εξαντλημένα πληρώματα, ενώ η Δύση στέλνει Σλοβένους, Ρουμάνους και Γερμανούς συνοριοφύλακες που εργάζονται ωρες γραφείου στο Αγαίο… Οι Φινλανδοί και οι Λιθουανοί που ήλθαν με ελικόπτερα εχουν μια …φοβία με το Κέντρο Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας του Νταλαμάν και μόλις τους διατάξει ο Μεχμετζίκ υπηρεσίας αποσύρονται απο τον «Τουρκικό εναέριο χώρο» στο… Φαρμακονήσι!
Και για να σοβαρευθούμε, η «πολιτική ηγεσία» κάποια στιγμή θύμωσε και αποφάσισε να δράσει… Ετσι λοιπόν ξεκίνησε με ενα «Τεχνικό διάλογο» για την «ανάσταση» του VTMIS, προυπολογισμού … 600.000 ευρώ! Για Σαρωνικό, Ευβοϊκό, Πατραϊκό, Ιόνιο, εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, «σβηστά» μηχανήματα, άγνοια του σχεδιασμού και της φιλοσοφίας του εργου απο τους «μελετητές – συμβούλους»…
Το «έργο» αυτό δεν θα γίνει ποτέ και ορθώς, αφού η κατάσταση στην οποία αφέθη να περιπέσει τo VTMIS καθιστά ασύμφορη κάθε απόπειρα «αναστάσεως» πολλώ δε μάλλον… επεκτάσεως στα «θαλάσσια σύνορα της χώρας σε σχήμα Π η U» οπως αναφέρει ο πομπώδης τίτλος του «έργου».
Θα εχει την ιδια τύχη με την απόπειρα του 2006, οταν μια λανθασμένη αντιγραφή της αρχικής μελέτης του VTMIS Αιγαίου, διανθισμένη με επιστημονικοφανείς πομφόλυγες κατέληξε απλώς σε ενα «χαρτζηλίκι» 250.000 € σε κάποια μέλη του συμπαθούς «κλάμπ» Συμβούλων – Καθηγητών – Μεταπτυχιακών – Ερευνητών – Τρωκτικών Ευρωπαϊκών κονδυλίων. Εδώ αναβαθμιζόμεθα, πάμε για 600.000 ευρώ, διερχόμεθα και περίοδο κρίσεως, δεν υπάρχουν αρκετά εργα «Συμβούλων» !
Μετά λοιπόν αυτή την φοβερή επιτυχία, (που ευρίσκεται ακόμη στο στάδιο υποβολής προσφορών που εληγε την 29/01/18) πιεζόμενη απο τις «ροές» και την ΕΕ που δίνει λεφτά αλλά θέλει πλέον αποτελέσματα αποφάσισαν να προχωρήσουν στην σύσταση «Εθνικού Συστήματος Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Επιτηρήσεως» προυπολογισμού 60 εκ. € χρηματοδοτούμενο απο το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων της ΕΕ.
Δεν πρόκειται πλέον για VTMIS – VTS, δηλαδή για ασφάλεια ναυσιπλοίας αλλά για καθαρόαιμο Σύστημα Θαλάσσιας Επιγνώσεως Καταστάσεως, για ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ με εμφαση στον «αστυνομικό» χαρακτήρα.
Προκηρύσσεται «Τεχνικός Διάλογος» ΕΣΟΘΕ που ανακοινώνεται 02/11/2016. Η πιάτσα «πεινά» για έργα και εμφανίζεται να ενδιαφέρεται ο «κάθε πικραμμένος»… Αναγκαίες οι διευκρινήσεις, ανακοινώνεται η διαδικασία διευκρινήσεων 16/12/2016… Παρατείνεται ο «Τεχνικός Διάλογος» εως την 03/02/2017… Οι «ροές» πιέζουν! Στις νησίδες και τα νησιά γίνεται πάρτυ οπου συμμετέχει και η Τουρκική Ακτοφυλακή…
Κόσμος πάει κι’ έρχεται στην Ακτή Βασιλειάδη, απο σοβαρούς Έλληνες και ξένους εως «εταιρείες φαντάσματα» επιπέδου τοποθετήσεως καμερών και συναγερμών σε αποθήκες στον Ασπρόπυργο… Ευτυχώς υπάρχουν και οι σοβαροί που είπαμε και στην δημοσίευση των αποτελεσμάτων του «Τεχνικού Διαλόγου» την 18/05/2017 βλέπομε εταιρείες – εγγύηση ελληνικές και ξένες αλλά και νεφελώδεις «μελετητές», «ερευνητές» και “system integrators”… Ακούσαμε μέχρι και για δέσμια αερόστατα επιτηρήσεως…
Η ουσία του «Τεχνικού Διαλόγου» και οι τελικές απαντήσεις που διαμόρφωσαν τις προδιαγραφές είναι εμπιστευτικά και έτσι δεν θα σας κουράσουμε… Θα πούμε μόνον ότι η προκύπτουσα απαίτηση για το ΕΣΟΘΕ ούτε «ολοκληρωμένη» είναι, ούτε state of the art είναι, λανθασμένες επιλογές θέσεων έχουν γίνει, τεχνολογίες αγνοούνται, ασάφειες υπάρχουν, γενικώς το «σύστημα» πάσχει…
ΟΜΩΣ, έχει ένα τεράστιο όφελος:
Αναβαθμίζει, εκσυγχρονίζει υφιστάμενα δίκτυα και κυρίως μπορεί να αναβαθμίσει δραματικά το C3 (Command, Control, Communications) του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ που απαρτίζουν και υλοποιούν το ΠΝ και η ΕΛΑΚΤ – ΛΣ σε συνδυασμό με άλλο εξελισσόμενο έργο.
Από τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων και μετά υπάρχει «σιγή ασυρμάτου» για τον διαγωνισμό, με όριο χρηματοδοτήσεως το 2020, με τα γνωστά τεκταινόμενα στο Αιγαίο, με τις «ροές» να αυξομειώνονται κατά την κρίση των γειτόνων και τις επιχειρήσεις Δύσεως και Ανατολής στην Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική.
Επειδή λοιπόν παραμονεύει ΠΑΝΤΑ η «αόρατος χειρ»…
Επειδή η Ανάσταση αφορά μόνον στον Λάζαρο και Στον Ιησού Χριστό και ποτέ στα VTMIS
Επειδή κάτι ακούσαμε για μεταφορά του κονδυλίου και άρα και της προκηρύξεως – υλοποιήσεως του έργου του ΕΣΟΘΕ σε ΑΛΛΟ συνεμπλεκόμενο στα Σύνορα Υπουργείο στερούμενο όμως Ναυτοσύνης και θαλασσίων μέσων…
Επειδή επείγει η αναβάθμιση που αναφέραμε παραπάνω…
Ας προσγειωθούν οι κύριοι του αλλου Υπουργείου στους πρόποδες του Υμηττού και ας ασχοληθούν με τη… χερσαία επιτήρηση που πάσχει σοβαρότατα, με τα «δικά τους» διάτρητα χερσαία Σύνορα και ας παρέμβει ο πολυπράγμων Υπουργός του τρίτου ενδιαφερομένου Υπουργείου να καταστήσει σαφές ότι το έργο αφορά στην Εθνική Ασφάλεια…
Με όλα τα προβλήματα του, το έργο είναι αναγκαίο, είναι μια «βάση», μια κρίσιμη υποδομή που μπορεί πάντα να συμπληρωθεί – ολοκληρωθεί με αισθητήρες gap fillers στα «κενά» σημεία ΗΟ και ΗΜ καλύψεως, να αναβαθμίσει τα ραντάρ με «kit» SAR / ISAR , να εντάξει νέες αυτοματοποιημένες διαδικασίες ταυτοποιήσεως και συναγερμών κ.λπ. Προϋπόθεση είναι να υπάρξει η υποδομή που προαναφέραμε!
Ακόμη και το Τόγκο στην Δυτική Αφρική με ακτογραμμή …56 χλμ. (οσο το μήκος του θαλασσίου μετώπου από τον Πειραιά στο Σούνιο!) έχει εγκαταστήσει Σύστημα Θαλασίας Επιτηρήσεως με ραντάρ, κάμερες, AIS και Κέντρο Ελέγχου!
Βγάλτε κύριοι τον διαγωνισμό, αρκετά τον «κλωσσήσατε», ένα τέτοιο έργο έχει ορίζοντα υλοποιήσεως και επιχειρησιακής αξιοποιήσεως τουλάχιστον τριετίας, τα χρήματα της EUROSUR θα χαθούν για αλλη μια φορά και οι απειλές δεν κινούνται με τους ρυθμούς σας. Εξελίσσονται, προσαρμόζονται και αυξάνονται. Διαφορετικά θα επανέλθουμε λιγότερο… αφηρημένα.
Defence-Point
το είδαμε ΕΔΩ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου