και ημιτονοειδής, ο σύγχρονος ολοκληρωτικός
είναι και φασιστοειδής
δεν σκέπτονταν γραμμικά όπως εμείς
όπως λ.χ να θεωρούμε φυσιολογικό
παρότι τελούμε υπο κατοχήν
και στο Μινώταυρο παρθένες ετησίως στέλνουμε
κατ’ εντολήν
Στην Ιλιάδα πότε οι Έλληνες και πότε οι Τρώες
νικούν ή βγαίνουν ηττημένοι
τις απώλειες δεν τις κρύβουν τις αθρόες
στον πόλεμο πάνε για να νικήσουν αλλιώς είναι χαμένοι,
μόνο υπέρ ελευθερίας η θυσία είναι δικαιολογημένη
η άποψη μας σήμερα περί πατρίδος και ελευθερίας
δεν είναι αντικειμενική αλλά συγκεχυμένη
και συχνά κομματική και πολωμένη
Πότε νικούν οι Έλληνες και πότε οι Τρωαδίτες
όπως συμβαίνει στους Ολυμπιακούς αγώνες
τους στεφανίτες
τα αντίθετα ενάντια διαρκώς
το φως πολεμάει το σκοτάδι
τίποτα στη ζωή δεν μένει σταθερό
αυτό της αρμονίας το συστατικό το στημόνι
και το υφάδι
Ο Όμηρος δεν λέει ψέμα σέβεται το θείον
οικουμενικό το Ελληνικό πνεύμα ανοικτό βιβλίο
οι άνθρωποι αστρόσκονες από του σύμπαντος
το σπέρμα
οι προγόνους μας είχαν φθάσει ως το τέρμα
εμείς της σύγχρονης εποχής δίχως λογική πλέουμε
δίχως έρμα στο υλιστικό μας τέλμα
Παρότι δεν γνώριζαν τη λέξη «δημοκρατία»
στις συνελεύσεις των την βιώνουν μετά άκρας
ευλαβείας
πράξη την κάνουν στον καθημερινό τους βίο
ακόμη και στον πολεμικό πεδίο
Συνελεύσεις συγκαλούσαν περί του πρακτέου
σήμερον ο νόμος κυριαρχεί του πλουσιοτέρου
επί του «όχλου» του φτωχοτέρου
το ψέμα ο κανόνας του εκάστοτε ισχυροτέρου
και ο κόσμος οδηγείται εντός του «πυρός του εξωτέρου»
Όλοι για δημοκρατία κόπτονται
και βάναυσα την βιάζουν
εντολές από τους ξένους παίρνουνε
τη λαϊκή κυριαρχία δεν τη λογαριάζουν
τα δημοψηφίσματα εντόνως τα αντιπαθούν
«όχλο» το λαό τον ανεβοκατεβάζουν
την Μακεδονία μας σε Σλάβους και Οβριούς ξεπουλούν
και το κοινό αίσθημα βιάζουν
συμπεριφορές άγνωστες στην εποχή του Νέστορος
και του Αχιλλέως, του Πατρόκλου και του Οδυσσέως
«Τα πάντα κοινά» λέγει ο Ποσειδών
«γη, θάλασσα και αέρας» και που να ήσουν εδώ;
όλα στις τράπεζες και πολυεθνικές ανήκουν
την σήμερον ημέρα και μείς μια ζωή μνημόνια
με δικομματική «χολέρα»
με τον μεγάλο αρχηγό που μας οδηγεί στην ξέρα
Ο Όμηρος άριστος γεωγράφος,
ιστορικός, στρατηγός και δημοσιογράφος
τα έπη διατηρήθηκαν γραπτώς
και όχι μόνον από μνήμης και προφορικώς
αδύνατον θάταν των αδυνάτων
καθότι γραφή οι Έλληνες διέθεταν
από χρόνων αρχαιοτάτων
Τότε πολεμούσαν και οι βασιλείς
και μάλιστα μονομαχούσαν
δεν σκοτώνονταν μόνο οι οπλίτες
ούτε στα μετόπισθεν
οι αρχηγοί γλεντοκοπούσαν
και οι γιοί των ηγητόρων μάχονταν
μερικοί στις μάχες ανδραγαθήσανε
και σκοτωθήκαν
Θρησκόληπτοι και προληπτικοί οι πρόγονοι μας
από αμνημονεύτων χρόνων η πίστη
προς το θείο χαρακτηρίζουν τη φυλή μας
ακόμη και τώρα που αλλάξαμε τους θεούς μας
στα μέτρα των παλαιών τους βάλαμε στη δούλεψη μας
και τώρα στο δέκατο κεφάλαιο ας μπούμε
της διήγησης μας: (Π- 375)
Ο Πάτροκλος τους Τρώες καταδιώκει εις βάθος
τον Έκτορα αν δεν διέθετε ίππους φτερωτούς
θα τον είχε στείλει στον τάφο
μετά ο Πάτροκλος αναστρέφων τους υποχωρούντες
Τρωαδίτες εκκαθαρίζει
δώδεκα στρατηγούς στα γρήγορα θερίζει
όταν ο Σαρπηδών την πανωλεθρία διαπιστώνει
πηδά από το άρμα το ηθικό των οπλιτών του τονώνει
και προς τον Πάτροκλο οδηγείται κατ’ ευθείαν
και τον σκοπεύει
το τόξο του τον ίππο Πήδασο του Αχιλλέα
φονεύει
αλλά ο χαμός του Πήδασου πανάκριβα θα πληρωθεί
το τόξο του Πάτροκλου τον Σαρπηδώνα βρίσκει
στην καρδιά
σαν λεύκη πέφτει υψηλή στο άρμα του μπροστά
μάχη συνάπτεται για το σώμα και τον οπλισμό του
πολλοί σκοτώνονται για να πάρουν το λείψανο του.
Μέγα πένθος κηρύχθηκε στους Τρωαδίτες
καθότι ο Σαρπηδών πρώτος γκρέμισε στο τείχος
και στο στράτευμα είπε: «ακολουθείτε»
Τότε οι Πολυδάμας, Αγήνωρ και
Αινείας με τον Έκτορα μπροστά ορμούν
στον Επειγέα
που τραβούσε το σώμα του Σαρπηδώνα,
και θανάσιμα με το δόρυ τον τρυπούν
τότε ο Πάτροκλος φονεύει τον Σθενέλαον
και τους Λυκείους διασκορπίζει σαν τριγώνια
ενώ τον Έκτορα υποχρεώνει να αναχωρήσει
Διωκόμενος ο Γλαύκος σκοτώνει το Βαθυκλέα,
νέα μάχη για το σώμα από τους Έλληνες
να μην πέσει στους Τρώας
Ο Μηριόνης σκοτώνει τον Λαόγονο
και ο Αινείας ακοντίζει τον Μηριόνη αλλά αποτυγχάνει
μετά από σκληρότατη μάχη με πολλούς
Λύκειους νεκρούς
ο Πάτροκλος το σκονισμένο του Σαρπηδώνα
πτώμα το αρπάζει
τον Εκτορα τρέπει σε φυγή στα τείχη της πόλης
παρά τις βαριές απώλειες που είχαν όλοι
η μάχη τούτη θα ονομαστεί Σαρπηδονία
μια τεράστια για τους Έλληνες ψυχολογική επιτυχία
Προελαύνων ο Πάτροκλος εννέα αξιωματούχους σκοτώνει
και στο τείχος σαν φθάνει σκαρφαλώνει
από το πλήθος απωθείται και ξεγλιστράει
ξεκομμένος στη Φαιά Πέτρα τραβάει,
όπου τον Έκτορα κατά κακή του τύχη συναντάει
και τον χτυπάει με μεγάλη κοτρώνα
τον ηνίοχο του Έκτορα φονεύει τον Κεβριόνη
νέα μάχη περί το σώμα του αναβιώνει
ο Έκτωρ σέρνει από την κεφαλή το πτώμα
ο Πάτροκλος από το πόδι το τραβάει
αμφότεροι οι στρατοί μάχονται ισορρόπως
τελικά οι Έλληνες το παίρνουν όπως -όπως
Τον Πάτροκλο η μάχη τον εξαγριώνει
27 στρατηγούς σε τρείς εφόδους σκοτώνει
Φαίνεται ότι το άστρο του εδώ δύει και τελειώνει
στην τετάρτη φίδι φαρμακερό τον κεντρίζει
ο ελεύθερος σκοπευτής Εύφορβος
από τα νώτα δόλια τον ακοντίζει
και τον ρίχνει πληγωμένο κατά γης
του έπεσε ο θώρακας, το δόρυ και η περικεφαλαία
γυμνός μένει μόνο με τη σκελέα
φεύγοντας προς τα πίσω ο Έκτωρ
άοπλο και τραυματία τον σκοτώνει
και καυχάται για το κατόρθωμα του ο άνανδρος
και καμαρώνει
ο Πάτροκλος αναπνέων λίγο πριν ξεψυχήσει
θα ψιθυρίσει: «δεν με δολοφόνησες εσύ αλλά η απάτη
ο Αχιλλέας θα σας κανονίσει» έτσι ο ήρωας θα τελευτήσει
Όλα η ειμαρμένη τα έχει ρυθμίσει
ο άνθρωπος πολλά μπορεί να αποσοβήσει,
τελικά η ειμαρμένη θα τον νικήσει
Αμφικτύων
24/5/2018
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου