[Η νεοσυντηρητική ελίτ που κυριαρχεί στην Ουάσινγκτον τις τελευταίες δεκαετίες – μια ετερόκλιτη συμμαχία Ευαγγελικών, σιωνιστών και τροτσκιστών(!) σε αγαστή συνεργασία με το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο – θεωρεί ‘’ιερό’’ της καθήκον – ‘’εμπνεόμενη’’ από την… Αποκάλυψη!!! – την δια των όπλων προώθηση του ‘’δημοκρατικού καπιταλισμού του…Πενταγώνου’’ και βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι σε μία γενική σύρραξη είναι αυτή που θα …χαμογελάσει. Το σκόπιμο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων – ‘’πυρηνική καταστροφή’’ του ΔΝΤ στη Ρωσία του Γέλτσιν. Ε.Δ.Ν.]
Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ανέφερε τον περασμένο Σεπτέμβριο [2017] ότι “ο Stanley Fischer, 73 ετών, Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, γνωρίζει καλά την πτώση των πλουσίων αυτού του κόσμου. Πέρασε την παιδική ηλικία και τα νεανικά του χρόνια στο βρετανικό προτεκτοράτο της Ροδεσίας … πριν πάει στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του 1960 για τις πανεπιστημιακές σπουδές του. Εκεί έζησε από πρώτο χέρι τη διάλυση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας … Σήμερα ως Αμερικανός πολίτης, ο Φίσερ βλέπει μια άλλη μεγάλη δύναμη να αποχωρεί από την παγκόσμια σκηνή …. οι Ηνωμένες Πολιτείες χάνουν τη θέση τους ως παγκόσμια ηγεμονική δύναμη, είπε πρόσφατα ….
Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να παρασύρει τον κόσμο σε μια πολύ επικίνδυνη πορεία…”Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και τη δημιουργία του δόγματος Wolfowitz το 1992 υπό την ηγεσία του George Herbert Walker Bush, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεκδίκησαν τον πυρσό της πρώτης και μονοπολικής δύναμης στον κόσμο με την πρόθεση να συντρίψουν οποιοδήποτε έθνος ή σύστημα που θα τους αντιτίθετο στο μέλλον. Η νέα παγκόσμια τάξη, που σχεδιάστηκε μόλις πριν από μερικά χρόνια, γίνεται όλο και πιο ασταθής καθημερινά, επιδεινούμενη από ποικίλους βαθμούς ανικανότητας και απληστίας που εκπορεύονται από το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι και την Ουάσινγκτον.
 |
| Stanley Fischer |
Ως γνήσιο προϊόν της βρετανικής αυτοκρατορίας και άνθρωπος εμπιστοσύνης για τους μακροπρόθεσμους αυτοκρατορικούς της στόχους, ο Φίσερ είναι όχι μόνο άγγελος θανάτου της αυτοκρατορίας αλλά και ρακοσυλλέκτης της.
Η ‘’de facto απάτη’’ του ΔΝΤ σε βάρος των Ρώσων
Μαζί με μια χούφτα οικονομολόγους του Χάρβαρντ, με επικεφαλής τους Jonathan Hay, Larry Summers, Andrei Shleifer και τον Jeffry Sachs στο ‘’Σχέδιο Χάρβαρντ’’, καθώς και τον Anatoly Chubais, τον κορυφαίο Ρώσσο οικονομικό σύμβουλο, ο Fischer συνέβαλε να βυθιστούν εκατό εκατομμύρια Ρώσοι στη φτώχεια από τη μια μέρα στην άλλη – με την ιδιωτικοποίηση ή, όπως θα έλεγαν μερικοί, με την πειρατεία – της ρωσικής οικονομίας. Ωστόσο, οι Αμερικανοί δεν έμαθαν ποτέ την πραγματική ιστορία επειδή μια μεροληπτική αντιρωσική αφήγηση κάλυψε την πραγματική φύση της κλοπής από την αρχή μέχρι το τέλος.
Οπως περιγράφει στο βιβλίο της Shadow Elite του 2009 η Janine R. Wedel, μελετητής της δημόσιας πολιτικής και ανθρωπολόγος: “Παρουσιαζόμενη στη Δύση ως ένας αγώνας μεταξύ των μεταρρυθμιστών του Διαφωτισμού που προσπαθούσαν να αναπτύξουν την οικονομία με την ιδιωτικοποίηση, και τους οπισθοδρομικούς Λουδίτες που αντιτάσσονταν σε αυτή, η ιστορία αυτή παραμόρφωσε τα γεγονότα. Η ιδέα ή ο σκοπός της ιδιωτικοποίησης δεν αμφισβητούνταν, ακόμη και μεταξύ των κομμουνιστών … Το Ρωσικό Ανώτατο Σοβιέτ, ένας κομμουνιστικός οργανισμός, πέρασε δύο νόμους που έθεσαν τις βάσεις της ιδιωτικοποίησης. Η αντίθεση προς την ιδιωτικοποίηση δεν αφορούσε αυτή την ίδια την ιδέα, αλλά το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης που εφαρμόστηκε, τον αδιαφανή τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε και στη χρησιμοποίηση της εκτελεστικής εξουσίας για παράκαμψη του κοινοβουλίου. ”
Υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα έγινε σκόπιμα για να οδηγήσει σε αποτυχία τη Ρωσία και το ρωσικό λαό με το πρόσχημα μιας ψεύτικης αφήγησης, η Wedel συνεχίζει: «Το αποτέλεσμα κατέστησε την ιδιωτικοποίηση ‘’de facto απάτη”, όπως είπε ένας οικονομολόγος. Αυτό επιβεβαίωσε και η κοινοβουλευτική επιτροπή που διαπίστωσε ότι το σχέδιο της Chubais “δημιουργούσε ευνοϊκό πεδίο για εγκληματικές δραστηριότητες”».
Αν ο Fischer, ένας άνδρας που συνέβαλε στη δημιουργία αισχοκέρδειας με την εγκληματική ιδιωτικοποίηση στη μετα-αυτοκρατορική Ρωσία, λέει ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε επικίνδυνο δρόμο, ήρθε η ώρα οι Αμερικανοί της μετα-αυτοκρατορίας να αναρωτηθούν τι ρόλο έπαιξε για να φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτό τον επικίνδυνο δρόμο.
Το βίαιο τραύμα που επέβαλε ο Fischer και το “διάσημο” Σχέδιο του Χάρβαρντ στη Ρωσία υπό την ηγεσία του Μπόρις Γέλτσιν τη δεκαετία του 1990 είναι ελάχιστα γνωστό στους Αμερικανούς. Σύμφωνα με τον James Carden του περιοδικού Αmerican Conservative, «Όπως επεσήμανε το Κέντρο Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας το 2011 …” Η παρέμβαση του ΔΝΤ στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της θητείας του Fischer οδήγησε σε μία από τις χειρότερες απώλειες παραγωγικότητας στον κόσμο, χωρίς να μεσολαβήσει πόλεμος ή φυσική καταστροφή”. Πράγματι, ένας Ρώσος παρατηρητής συνέκρινε τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της παρέμβασης του ΔΝΤ με το αποτέλεσμα πυρηνικής επίθεσης μεσαίου μεγέθους.»
 |
| Brzezinski: πατέρας της ιδέας της αμερικανικής μονοκρατορίας. |
Οι περισσότεροι Αμερικανοί επίσης δεν γνωρίζουν ότι ήταν ο Zbigniew Brzezinski, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου Jimmy Carter, αυτός που κατά τη δεκαετία του 1970 ανέπτυξε το μεγάλο σχέδιο για την κατάκτηση της καρδιάς της Ευρασίας που κατέληξε σε μπούμερανγκ για να τρομοκρατήσει την Ευρώπη και την Αμερική τον 21ο αιώνα. Ο Brzezinski πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του υπονομεύοντας την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και το υπόλοιπο της ζωής του ανησυχώντας για την επανεμφάνισή της ως τσαρική αυτοκρατορία υπό τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ίσως είναι άδικο να πούμε ότι το μίσος κατά της Ρωσίας ήταν η μόνη εμμονή του. Αλλά ένα διαδεδομένο αστείο κατά τη διάρκεια της θητείας του ως ανώτερου αξιωματούχου της εθνικής ασφάλειας του προέδρου έλεγε ότι δεν μπορούσε να εντοπίσει τη Νικαράγουα σε χάρτη.
Και βέβαια είναι ο Brzezinski αυτός που εκπόνησε το σχέδιο για την διακυβέρνηση ενός μονοπολικού κόσμου από τις ΗΠΑ, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Και αν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος αντιπροσωπεύει το οικονομικό σύστημα το θεμελιωμένο στο χρέος το οποίο τροφοδότησε τον μεταβιετναμικό ιμπεριαλισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτός είναι ο Φίσερ. Η αποχώρησή του θα έπρεπε να κάνει όλους τους νεοσυντηρητικούς να τρέμουν.
Το όνειρό τους για μια νέα παγκόσμια τάξη σταμάτησε και πάλι στις πύλες της Μόσχας.
Κάθε φορά που θα γράφεται ο σύντομος επιτάφιος του Αμερικανικού Αιώνα [φράση για να χαρακτηρίσει την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα], είναι σίγουρο ότι θα προβάλλει τον εμβληματικό ρόλο που έπαιξαν οι νεοσυντηρητικοί στην επιτάχυνση του τέλους του. Από το χάος που δημιούργησε το Βιετνάμ, αναγκάστηκαν να αναδιαρθρώσουν την αμερικανική πολιτική, τα οικονομικά και την εξωτερική πολιτική για δικούς τους σκοπούς.
Καθοριζόμενος αρχικά από τους Σιωνιστές και τους τροτσκιστές, αλλά κατευθυνόμενος από το αγγλο-αμερικανικό κατεστημένο και τις ελίτ τους των Μέσων Ενημέρωσης, ο στόχος των νεοσυντηρητικών, σε συνεργασία με τους νεοφιλελεύθερους εταίρους τους της Σχολής του Σικάγου, ήταν να αποδομήσει το κράτος – Εθνος μέσω της πολιτιστικής επιβολής και της οικονομικής ανατροπής και να σχεδιάζει την αμερικανική κυριαρχία στο εξωτερικό. Μέχρι στιγμής, είχαν μεγάλη επιτυχία εις βάρος ενός μεγάλου μέρους του κόσμου.
Από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έως τη δεκαετία του 1980, στόχος ήταν η Σοβιετική Ένωση, αλλά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η κατάργηση κάθε αντίστασης στην παγκόσμια κυριαρχία τους.
Καπιταλισμός του Πενταγώνου
Η ύποπτη χρηματοδότηση, οι αυτοκρατορικές περιπέτειες και ο νεοσυντηρητισμός πάνε χέρι-χέρι. Οι ιδρυτές της CIA είδαν τους εαυτούς τους ως εταίρους σε αυτό το εγχείρημα και η αμυντική βιομηχανία τους υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες. Ο R. T. Naylor, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο McGill, συγγραφέας του Hot Money and the Politics of debt [Κερδοσκοπικά κεφάλαια και πολιτική του χρέους] το 1987, περιέγραψε πώς ο «Καπιταλισμός του Πενταγώνου» κατέστησε εφικτό τον πόλεμο του Βιετνάμ με την πώληση του χρέους του Πενταγώνου στον υπόλοιπο κόσμο.
«Πράγματι, Αμερικανοί πεζοναύτες αντικατέστησαν τα ‘’βαποράκια’’ του Meyer Lansky [Ο Meyer Lansky, ο οποίος πέθανε το 1983, ήταν Αμερικανός μαφιόζος, συνεργάτης της οικογένειας Luciano σ.τ.μ.] και ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες τακτοποίησαν το ‘’ξέπλυμα’’, γράφει ο Naylor . «Όταν ο μηχανισμός εξηγήθηκε στον μετανιωμένο [νεοσυντηρητικό] Herman Kahn – αυτός που διέσωσε τον επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης της εποχής και αυτός που διέδωσε την ιδέα ότι ήταν δυνατό να χαμογελούν μετά από μια παγκόσμια σύρραξη – αντέδρασε με έκδηλη ευχαρίστηση. Ο Kahn αναφώνησε με ενθουσιασμό: ’’Φέραμε εις πέρας τη μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία! Βραχυκυκλώσαμε τη Βρετανική Αυτοκρατορία.” Στους πρώτους νεοσυντηρητικούς, εκτός από τον πυρήνα των πρώην τροτσκιστών διανοούμενων, ανήκαν και προσωπικότητες όπως ο James Burnham, ο πατέρας του Ψυχρού Πολέμου Paul Nitze, ο γερουσιαστής Daniel Patric Moynihan, ο γερουσιαστής Henry «Scoop» Jackson, η Jeane Kirkpatrick και ο ίδιος ο Brzezinski.
Από την εμφάνισή τους στην αμερικανική πολιτική σκηνή τη δεκαετία του 1970, ήταν γνωστό ότι θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη δημοκρατία στην Αμερική, ωστόσο οι πιο μετριοπαθείς θεματοφύλακες της Ουάσιγκτον επέτρεψαν την ανάμειξή τους χωρίς να προβάλουν αντίσταση.
 |
| Jackson: Ιδρυτής των Νεοσυντηρητικών. |
συνεχίζεται στο 2ο μέρος
Μετάφραση από τα γαλλικά: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Πηγή: https://www.les-crises.fr/
πηγή
Ανιχνεύσεις
αναδημοσιευση Εκτακτο Παραρτημα
.jfif)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου