Η Steele and Holt, το ΝΑΤΟ, οι Ρόθσιλντ, το CAC40, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, μασονικές λέσχες, ομόφωνα ο Τύπος και… το τουρκικό λόμπι στη Γαλλία (σαν ταμία), όλοι δούλεψαν για την εκλογή του Μακρόν!
Του Τιερί Μεϊσάν
Μετά τις διαδοχικές εκλογές στη προεδρία της Δημοκρατίας ενός πράκτορα της CIA και ενός υπάλληλου των εμίρηδων του Κόλπου, οι Γάλλοι εξαπατήθηκαν για τρίτη φορά με ένα ισραηλινό προϊόν. Πιστεύουν ότι απομάκρυναν το φάσμα του φασισμού, ψηφίζοντας για έναν υποψήφιο που εγκρίθηκε από το ΝΑΤΟ, τους Ρόθσιλντ, όλες τις εταιρείες του CAC40 και τον ομόφωνο Τύπο. Μακριά από το να μετρήσουν το λάθος τους, εξακολουθούν να είναι υπό ύπνωση και δεν αναμένεται να ξυπνήσουν πριν από το τέλος των κοινοβουλευτικών εκλογών. Η ομάδα του εκλεγμένου Γάλλου πρόεδρου, Εμμανουέλ Μακρόν, κατάφερε να θέσει τους Γάλλους υπό ύπνωση. Τους έβαλε να εκλέξουν το πουλέν της με τα δύο τρίτα των εγκύρων ψήφων· έναν νέο άνδρα μόλις 39 χρονών, του οποίου το κόμμα δημιουργήθηκε στο Διαδίκτυο, πριν ένα έτος μόνο, και ο οποίος δεν είχε προηγουμένως παρουσιαστεί σε καμία εκλογική αναμέτρηση.
Δίκτυο Βολταίρος | Βηρυτός (Λίβανος) | 9 Μαϊου 2017
Αυτό το κατόρθωμα επιτεύχθηκε από την ομάδα Steele and Holt, μια μυστηριώδη εταιρεία, το όνομα της οποίας αναφέρεται στην τηλεοπτική σειρά Remington Steele, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στο οποίο η διευθύντρια ενός πρακτορείου ντετέκτιβ ζητά από έναν κλέφτη (Pierce Brosnan ) να παίξει το ρόλο του αφεντικού της για να την εξυπηρετήσει ως κάλυψη.
Μην ψάξετε τι κρύβεται πίσω από αυτό το γραφείο. Δεν θα βρείτε τίποτα. Εκτός ότι οι δύο κυριότεροι πελάτες του είναι η AXA και η οικογένεια Ρόθσιλντ. Ότι ο Εμμανουήλ Μακρόν έχει εργαστεί για τους Ρόθσιλντ, όλοι το γνωρίζουμε, αλλά ότι οργάνωσαν το κόμμα του, είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Όσον αφορά την ασφαλιστική εταιρία AXA, προεδρεύεται από τον Henri La Croix, πέμπτο Δούκα ντε Καστρίς, επίσης, πρόεδρο της δεξαμενής σκέψης του ΝΑΤΟ (η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ), του Ινστιτούτο του Βόσπορου (η δεξαμενή σκέψης της Τουρκίας ) και, στη Γαλλία, του Institut Montaigne (μια δεξαμενή σκέψης της δεξιάς).
Ο Χένρι Κίσινγκερ είχε επίσης προσκαλέσει τον Μακρόν στην ετήσια συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ το 2014, παράλληλα με τον François Baroin και την Κριστίν Λαγκάρντ.
Το Ινστιτούτο του Βοσπόρου επέτρεψε να εντοπίσει και να διαφθείρει διάφορες προσωπικότητες της δεξιάς και της αριστεράς, οι οποίες προσέφεραν την υποστήριξή τους στον Μακρόν.
Eίναι στις εγκαταστάσεις του Institut Montaigne που πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συνεδριάσεις του νέου κόμματος, του οποίου η έδρα δηλώθηκε στη διεύθυνση της κατοικίας του διευθυντή του Ινστιτούτου.
Καντίμα!
Το όνομα του νέου κόμματος En Marche!, επιλέχθηκε για να έχει τα ίδια αρχικά με τον υποψήφιο του. Σε αντίθετη περίπτωση, θα το είχαν ονομάσει En Avant !(εμπρός!) . Στα εβραϊκά: Καντίμα! . Όταν κάποιος είχε επισημάνει στο γέρο στρατηγό Αριέλ Σαρόν ότι το όνομα του νέου κόμματός του επινοούσε το όνομα του κόμματος του Μουσολίνι (Avanti!), εκείνος απάντησε "καθόλου". Εμπρός! ήταν η διαταγή που είχε δώσει στη καθεμία από τις μοναχικές εκστρατείες του, για παράδειγμα, όταν εισέβαλε στη Βηρυτό κατά της γνώμης του στρατιωτικού επιτελείου του.
Καντίμα! και En Marche! είναι κεντρώα κόμματα που συγκεντρώνουν προσωπικότητες από τη δεξιά και την αριστερά -όπως είναι γνωστό, ο Αριέλ Σαρόν ήταν «κεντρώος» -. Ο ίδιος είχε δημιουργήσει το κόμμα του για να χωρίσει από τον Μπέντζαμιν Νετανυάχου: ο Σαρόν ήταν ένας αποικιοκράτης ο οποίος ήθελε να δημιουργήσει ένα παλαιστινιακό κράτος με το μοντέλο των νότιοαφρικανικών Μπαντουστάν. Το Απαρτχάιντ ήταν, κατά τη γνώμη του, ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί το Ισραήλ. Αντίθετα, ο Νετανιάχου είναι ένας ταλμουδιστής. Αρνείται να δεχθεί την ιδέα να διαμοιραστεί η Παλαιστίνη με τους γκογίμ. Κατ' αυτόν, πρέπει να αποβληθούν αν δεν μπορείς να τους εξοντώσεις.
Θα μάθουμε σίγουρα αργότερα γιατί ο Μακρόν επέμενε να τα σπάσει με τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό, Μανουέλ Βαλς. Φτάνει να παρατηρήσετε προς το παρόν την επιμονή με την οποία προσπαθεί να ενταχθεί στο En Marche ! και την αδιαφορία με την οποία ο Μακρόν τον απωθεί για να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει σοβαρή σύγκρουση μεταξύ τους.
Ο φασισμός σε πορεία
Για να λανσάρουν τον Μακρόν, η Steele and Holt –ήτοι το ΝΑΤΟ και οι Ρόθσιλντ- βασίστηκαν στα δίκτυα που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ του Ιδρύματος Saint-Simon. Μαζί οργάνωσαν τον «κίνδυνο Λε Πεν», έτσι ώστε πολλοί ψηφοφόροι τελείως αντίθετοι του Μακρόν ψήφισαν όμως γι 'αυτόν, για το φόβο μιας πιθανής νίκης του «βρωμερού θηρίου». Μην έχοντας πολλά για να κατηγορήσουν την Λε Πεν, την κατηγόρησαν για τα εγκλήματα του πατέρα της και πολλών άλλων.
Η χειραγώγηση αυτή επιβεβαιώνει ότι, στη «κοινωνία του θεάματος», το σχήμα είναι πιο σημαντικό από την ουσία. Ποια είναι πραγματικά τα χαρακτηριστικά του φασισμού; Το τέλος της ταξικής πάλης μέσω του κορπορατισμού, που ενώνει τους εργοδότες και τους εργαζόμενους στις ίδιες οργανώσεις, το τέλος της διαλεκτικής δεξιά-αριστερά μέσω ενός ενιαίου μοναδικού κόμματος, και, κατά συνέπεια, το τέλος κάθε αντιπολίτευσης μέσω της χρήσης της δύναμης.
Ενώ το πρώτο από τα τρία αυτά χαρακτηριστικά θα μπορούσε να αποδοθεί στο όραμα του Jean-Marie Le Pen, κανένα δεν μπορεί να αποδοθεί στο όραμα της κόρης του, ενώ τα δύο πρώτα μπορούν να αποδοθούν στον Εμμανουήλ Μακρόν. Υποστηρίζεται από όλα τα μεγάλα αφεντικά του CAC 40 (χρηματιστήριο), καθώς και από τη CGT (κεντρικό συνδικαλιστικό όργανο). Δεν αμφισβητεί την ικανότητα των κομμάτων της αριστεράς και το δικαίωμα να υπερασπιστούν τις αξίες τις οποίες διεκδικούνται, αλλά καλεί τους ηγέτες αυτών των κομμάτων να ενωθούν στο κόμμα του για να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα τους. Χωρίς αμφιβολία, αν οι κοινοβουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν όπως το ελπίζει ο Μακρόν, η καταστροφή της αντιπολίτευσης θα ξεκινήσει. Περαιτέρω, η ομοφωνία του γραπτού Τύπου στο πλευρό του υποψήφιου Μακρόν και η εκστρατεία καταπολέμησης των διαμαρτυρομένων ιστοσελίδων δίνουν μια πρόγευση για το τι έρχεται.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται: το 1940, οι Γάλλοι υποστήριξαν τον Φιλίπ Πεταίν για να προστατευτούν από το ναζισμό, αλλά ήταν ο Πεταίν που εγκατέστησε το φασισμό. Το 2017, ψήφισαν Μακρόν για να προστατευτούν από το φασισμό και είναι αυτός που θα τον εγκαταστήσει.
Μια εκστρατεία με παράσιτα
Είναι αλήθεια ότι ορισμένοι ψηφοφόροι διαταράχτηκαν τόσο από την ασυνήθιστη προσωπικότητα των υποψηφίων και από τη χρήση, από το ένα στρατόπεδο, μεθόδων προπαγάνδας που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ στην Ευρώπη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην ηλικία των 15 ετών, ο Εμμανουήλ Μακρόν είχε σεξουαλική σχέση με τη καθηγήτρια θεάτρου του η οποία ήταν 23 χρόνια μεγαλύτερη του, δεν άργησε να συζεί μαζί της, και την παντρεύτηκε 15 χρόνια αργότερα. Η Μαρίν Λε Πεν κληρονόμησε από τον πατέρα της την προεδρία του κόμματός του, το οποίο πρώτα καθάρισε και, στη συνέχεια, τον απέκλεισε. Σε όρους ψυχανάλυσης, ο πρώτος παντρεύτηκε τη μητέρα του, ενώ η τελευταία σκότωσε τον πατέρα της.
Προπαντός, η ομάδα του Εμμανουήλ Μακρόν δεν δίστασε να κατηγορήσει τους αντιπάλους της για τις χειρότερες προδοσίες, χωρίς καμία λογική, σίγουρη ότι οι περιφερειακές και εθνικές εφημερίδες –τις οποίες ελέγχει ήδη στο σύνολο- δεν θα τολμούσαν να εκφράσουν οποιαδήποτε κριτική. Ο υποψήφιος της Δεξιάς, Φρανσουά Φιγιόν, χαρακτηρίζεται ήδη ως κλέφτη, ενώ καμία από τις κατηγορίες εναντίον του δεν έχει επαληθευτεί. Η Μαρίν Λε Πεν θεωρείται η επιτομή του φασισμού, ενώ ποτέ δεν έχει εκφράσει τις θέσεις τις οποίες της καταλογίζονται.
Μια μοναχική νίκη
Μετά την απαγγελία της εκλογής του, ο πρόεδρος Μακρόν εκφώνησε μια σύντομη ομιλία από την έδρα της προεκλογικής του εκστρατείας. Κοινοτοπίες που πρόφερε με σοβαρό ύφος ενός ανθρώπου που νιώθει ξαφνικά το βάρος της ευθύνης που βαρύνει τους ευπαθείς ώμους του. Στη συνέχεια, πρόσφερε μια νέα στιγμή θεάτρου για τους υποστηρικτές του στην αυλή του Λούβρου. Διέσχισε το Παρίσι σε μια αυτοκινητοπομπή με φιμέ τζάμια. Διέσχισε επί μακρόν, μόνος, απρόσιτος, την αυλή του Λούβρου για να ανέβει σε ένα βάθρο που στήθηκε προς τιμήν του. Εκεί, στους πρόποδες της πυραμίδας, όπως ο Βοναπάρτης, εκφώνησε έναν άλλο λόγο, επίσης με κοινοτοπίες, αλλά με φλογερό τόνο, αυτός που δεν κράτησε ποτέ όπλο στα χέρια του ούτε πολέμησε. Τέλος, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και διάφορους ακτιβιστές τραγούδησε τη Μασσαλιώτιδα.
Σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του, ποτέ στη διάρκεια αυτής της βραδιάς έσφιξε εκείνος κανένα χέρι. Ποτέ κανείς δεν επιτράπηκε να τον πλησιάσει. Δεν άφησε καμία από τις πολιτικές προσωπικότητες που τον στήριξαν να εμφανιστούν μαζί του και να μοιραστούν τη νίκη του. Δεν θα μπορούν να αγγίξουν τη τιμή της προδοσίας των αντιστοίχων κομμάτων τους παρά μόνο προδίδοντας τα και πάλι και υποστηρίζοντας τον κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών εκλογών του Ιούνιου.
Μόνο όταν ο πρόεδρος Μακρόν θα κατέχει όλα τα ηνία της εξουσίας θα αφήσει τους Γάλλους να ξυπνήσουν. Θα είναι πολύ αργά.
Εμπρός, μαρς!
Τιερί Μεϊσάν
Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)
από ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου