ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης 

 

Ο σφετερισμός εξουσίας είναι η παράνομη και βίαιη κατάληψη της εξουσίας ή η άσκηση δικαιώματος χωρίς νόμιμη αρμοδιότητα. Στην ελληνική έννομη τάξη, το Σύνταγμα απορρίπτει και διώκει τον σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των σχετικών εξουσιών, καθιστώντας τον ένα σοβαρό έγκλημα κατά του κράτους. 

 

Ο σφετερισμός ορίζεται ως η πράξη του σφετερίζομαι, δηλαδή η οικειοποίηση ενός δικαιώματος ή μιας εξουσίας.

 

Το Σύνταγμα της Ελλάδας, μέσω του Άρθρου 120, αναφέρεται στην υποχρέωση των Ελλήνων πολιτών να αντιστέκονται με κάθε μέσο σε όποιον προσπαθεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.

 

Το Σύνταγμα επίσης, ορίζει ότι ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτήν, διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία. 

 

‘Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη) 

 

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. 

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος. 

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» 

 

**Ως 1-1-4 (ολογράφως: ένα-ένα-τέσσερα) ήταν γνωστό το κεντρικό σύνθημα υπέρ της διαφύλαξης των δημοκρατικών αξιών το οποίο χρησιμοποιήθηκε κατά την δεκαετία του 1960 από την κεντρώα και κεντροαριστερή φοιτητική νεολαία (κυρίως Ένωση Κέντρου και Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) κατά της κυβέρνησης ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, και αργότερα από το ΠΑΜ κατά της δικτατορίας. Το σύνθημα αναφερόταν στο άρθρο 114 του Συντάγματος του 1952, κατά το οποίο «Ἡ τήρησις τοῦ παρόντος Συντάγματος ἀφιεροῦται εἰς τὸν πατριωτισμὸν τῶν Ἑλλήνων», και το οποίο υπήρχε ήδη ως άρθρο στο Σύνταγμα από το 1844 (ως άρθρο 107). Η χρήση του συνθήματος γινόταν έτσι ώστε να προασπίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία ψήφου κατά τις υπάρχουσες προβλέψεις του Συντάγματος, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 1961 οι οποίες έγιναν γνωστές ως εκλογές βίας και νοθείας καθώς υπήρξαν ισχυρές κατηγορίες πως ο Καραμανλής χρησιμοποίησε τις δυνάμεις ασφαλείας προς επηρεασμό του εκλογικού αποτελέσματος και προς τρομοκράτηση των ψηφοφόρων του Κέντρου και της Αριστεράς. 

 

Με το Σύνταγμα του 1975 το οποίο προέκυψε κατ’ ενάσκηση εκ νέου συντακτικής εξουσίας περιέχει επίσης αντίστοιχα το δικαίωμα αντίστασης, πλέον όμως η αντίστοιχη ακροτελεύτια διάταξη είναι το άρθρο 120 του Συντάγματος, όπως ήταν αντίστοιχα το άρθρο 114 του Συντάγματος του 1952, ωστόσο η ανάμνηση του συνθήματος παρέμεινε ως πολιτική ορολογία σε σχέση με τα θέματα περί Συντάγματος, ενώ το σύνθημα χρησιμοποιήθηκε και για τους σκοπούς του χαρακτηρισμού της τότε νεολαίας ως «γενιά του 1-1-4» καθώς και ως «γενιά του 15%» για την Παιδεία. 

 

ΑΡΑ: 

Όταν για να αποσπάσεις την ψήφο των πολιτών και να καταλάβεις την εξουσία υπόσχεσαι πράγματα που στην πορεία αφού εκλεγείς δεν εφαρμόζεις, ή αν εφαρμόζεις καταστάσεις που είναι τελείως αντίθετες με τις θελήσεις ή τις παραδόσεις ή τα ήθη του λαού σου, τότε θεωρείται ότι προβαίνεις σε «κατάχρηση εξουσίας» και υπάγεσαι στη νομοθεσία που προαναφέρθηκε. Οπότε ο λαός έχει το συνταγματικό του δικαίωμα και την υποχρέωση, να υπερασπιστεί την εφαρμογή του Συντάγματος όπως έχει αντιδράσει και στο παρελθόν. 

 

Τι τον δεσμεύει;;;; Μήπως κι αυτός συμπεριφέρεται αντίθετα με τους Νόμους και το Σύνταγμα;;; Μήπως είναι συνένοχος;;;;; 

 

Έχει διαβάσει κανείς το Σύνταγμα ή θεωρείται Σύνταγμα μόνο η πλατεία στο κέντρο της Αθήνας;;;;; 

Μήπως ήρθε η ώρα για το νέο 1-1-4 όπως τότε;;;;;;;;;;;;;;;;;

 

πηγή 

Share