Κουφοί καί τυφλοί μπροστά στό δαιμονικό ξεσάλωμα…

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας

 

«Καί εἶπεν ὁ Ἰησοῦς: Διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ ἀκούωσι μηδὲ συνῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι· καὶ τότε πληρωθήσεται αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἡσαΐου ἡ λέγουσα· ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε· ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς» (Ματθ. ιγ΄ 13-15).  

 

Ἡ τύφλωση καί ἡ πώρωση τοῦ λαοῦ μας, ἀκριβῶς σάν αὐτήν πού τόσο χαρακτηριστικά περιγράφει στό παραπάνω ἐδάφιο ὁ Χριστός, εἶναι τελικά, νομίζω, τό πιό σοκαριστικό ἀπό ὅλα. Πολύ πιό σοκαριστικό πάντως ἀπό τήν προχτεσινή σατανιστική κορύφωση τοῦ «ὀλυμπιακοῦ» ἀπόπατου, γιά τήν ὁποία ἐξάλλου ἤμασταν γενικά προετοιμασμένοι. Ἀκόμη καί αὐτή ἡ τόσο κραυγαλέα καί ἀπροκάλυπτη ἀναφορά στήν Ἑλλάδα δέν μᾶς αἰφνιδίασε πλήρως, δεδομένου ὅτι ἐμεῖς γνωρίζουμε καλά ποιός εἶναι ὁ βασικός ἐχθρός, ὡς ἁγιοτόκος τόπος τῆς Ὀρθοδοξίας, πού καίει τόν Διάβολο καί τά ὄργανά του καί πρέπει νά βρωμίσει, νά παταχθεῖ καί νά διαλυθεῖ ὁλοκληρωτικά, γιά νά προχωρήσουν τά παγκόσμια ζοφερά τους σχέδια (ὅσο καί ἄν ἦταν ἀναμφίβολα σοκαριστική ἡ τόσο ἀπροκάλυπτη προβολή ὅλων αὐτῶν, ἐν μέσῳ ἑνός τέτοιου ἀποτρόπαιου σατανιστικοῦ ξεσαλώματος).

 

Τό ἀκόμη πιό σοκαριστικό ὅμως ἦταν, ὅπως προαναφέρθηκε, ἄλλο. Ἦταν ἡ φρίκη πού νιώθεις, διαβάζοντας τήν συντριπτική πλειονότητα τῶν σχολίων μετά τό πέρας της προχτεσινῆς διαβολοτελετής. Καί δέν μιλάω βεβαίως μόνο γιά ὅσους αἰσθάνθηκαν ὑπερήφανοι γιά τήν προβολή τῆς Ἑλλάδας (ναί, ὑπάρχει - καί μάλιστα σέ μαζικό βαθμό - καί αὐτή ἡ βαθιά ἐφιαλτική κατάπτωση τῶν ὁλοκληρωτικά ἐξηλιθιωμένων γραικύλων), οὔτε γιά ὅσους ἔχαψαν τίς ἱστορίες γιά κλινικά κρετίνους, πού μᾶς ἀπήγγειλαν τά πετσωμένα βοθροκάναλα περί τοῦ δῆθεν ρόλου πού ἀναγνωρίστηκε στήν χώρα μας γιά τήν... ἀναγέννηση τοῦ πλανήτη. Ἀλλά μιλάω τελικά ἀκόμη καί γιά ὅσους ἐπέκριναν τό αἶσχος, προτάσσοντας ὅμως βασικά λόγους αἰσθητικῆς (πού φυσικά ὑπῆρχαν, ἀλλά ἄν σταθεῖς μόνο στό κιτσαριό, δηλαδή στό δέντρο, χάνεις ὅλο τό ὑπόλοιπο δάσος). Γιατί εἶναι πραγματικά καί φρικιαστικά σοκαριστικό, νά μήν μπορεῖς νά ἀντιληφθεῖς τί ἀκριβῶς παίχτηκε προχτές τό βράδυ μπροστά στά μάτια σου καί ποιό ἦταν τό πασιφανές (γιά κάθε πραγματικά ἔχοντα ὦτα ἀκούειν καί ὀφθαλμούς ὁρᾶν) μήνυμα πού μεταδόθηκε μέ τήν κατεστραμμένη γῆ (ἔργο πού βρίσκεται σέ πλήρη ἐξέλιξη), μέ τήν σατανική τριάδα, μέ τούς ὑπόδουλους λαούς πού μοιάζουν μέ ζόμπι καί προσκυνοῦν ὑψώνοντας τόν Ἑωσφόρο. Ὁ ὁποῖος ἔρχεται ἀπό τόν οὐρανό δῆθεν γιά νά ἀναγεννήσει τόν πλανήτη, μέ προμετωπίδα μάλιστα τήν Ἑλλάδα, μία Ἑλλάδα πού τοῦ παραδίδεται: ὄχι τήν αὐθεντική ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ἀλλά μία Ἑλλάδα πού αὐτοί ἀπεργάζονται, μία Ἑλλάδα σβησμένη, σκοτεινή ἀπό τό πνευματικό φῶς της, ὑποταγμένη πιά καί βουλιαγμένη στόν νεοεποχίτικο βόθρο. Μία πεπτωκυῖα Ἑλλάδα βλασφημίας καί ἀντίχριστης ὕβρεως, ζοφερό τρόπαιο ἑωσφορικοῦ ἀλαλαγμοῦ ἀπέναντι στόν Θεό, μακάβρια προμετωπίδα καί κορυφαῖο συμβολισμό μέσα στόν ἀνώμαλο ἀνάποδο κόσμο πού μᾶς κατασκευάζουν.

 

Μᾶς τό εἶπαν πράγματι, χωρίς καμία ὑπεκφυγή, προχτές ὅτι αὐτός εἶναι ὁ στόχος. Γιατί ἡ ὑλοποίησή του εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν εὐόδωση τῶν παγκόσμιων σχεδίων τους. Πρόκειται γιά τόν ἴδιο στόχο ἀσφαλῶς πού τόν ἐπιδιώκουν λυσσαλέα ἐδῶ καί πάρα πολύ καιρό καί πού εἶναι ἀλήθεια ὅτι σέ μεγάλο βαθμό, μετά ἀπό δύο αἰῶνες συστηματικῆς πνευματικῆς μας γενοκτονίας, φαίνεται ὅτι τόν ἔχουν πλέον ὑλοποιήσει. Πού καί αὐτό ὅμως φυσικά εἶναι ἀνίκανοι νά τό ἀντιληφθοῦν οἱ ἐξηλιθιωμένοι καί πωρωμένοι συντοπῖτες μας (ἐξ οὗ καί ἀκόμη καταφεύγουν σέ γελοίους καγχασμούς περί συνωμοσιολόγων καί ψεκασμένων κάθε φορά πού τούς τό ἐπισημαίνεις). Ἀλλά καί προχτές πού εἰπώθηκε μέ τόσο ἀπροκάλυπτη καί ἀπροσχημάτιστη ξετσιπωσιά ἀπό τούς ἐκμαυλιστές καί δολοφόνους τῆς ἀνθρωπότητας, καί πάλι φάνηκαν παντελῶς ἀνίκανοι νά τό ἀντιληφθοῦν.

 

Εὐτυχῶς ὅμως αὐτό δέν ἰσχύει γιά ὅλους. Ὑπάρχουν εὐτυχῶς καί ἀρκετοί πού κατάλαβαν καί εἰσέπραξαν τό μήνυμα γιά κάτι πού ἤδη ἄλλωστε τό ἀντιλαμβάνονται καί τό ζοῦν ἀπό καιρό. Καί αὐτοί ὀφείλουν πλέον νά ἑτοιμαστοῦν γιά τό ἑπόμενο στάδιο τῆς δαιμονικῆς ἐπίθεσης ἀπό τό παγκόσμιο Διευθυντήριο καί τά τοπικά του γιουσουφάκια. Μετά ἀπό τήν πανδημική ἀπάτη καί τόν ἐμβολιαστικό ὄλεθρο, ξέρουμε καλά ποιά εἶναι ἡ ἑπόμενη (καί ἀκόμη πιό δύσκολη) «πίστα»: ἡ ἐπιβαλλόμενη ἀριθμοποίηση μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς ψευδοταυτότητας καί κυρίως του λεγόμενου Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ (μέ τήν πατρίδα μας νά εἶναι ὅλως... τυχαίως καί πάλι στήν πρώτη γραμμή τῆς ἐπίθεσης). Ὑπάρχει ἄραγε σέ ἐπαρκές μέγεθος ἡ «μικρά ζύμη» τοῦ Εὐαγγελίου καί ἡ «μαγιά» του Μακρυγιάννη; Ὑπάρχουν αὐτή τή στιγμή στόν τόπο μας οἱ «δέκα των Σοδόμων»; Ὑπάρχει μέ ἄλλα λόγια ἡ κρίσιμη μᾶζα ἐνάρετων καί προσευχόμενων Ὀρθοδόξων πιστῶν πού θά μπορέσει μέ τόν πνευματικό ἀγῶνα της νά ἐπισύρει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί νά προκαλέσει τήν ἐπέμβασή Του (πού εἶναι τό μόνο πού μπορεῖ νά μᾶς σώσει ἀπό ὅσα ἔρχονται δρομαίως κατά πάνω μας);

 

Ἄν ὑπάρχει, ἦρθε ὁ καιρός γιά νά τό ἀποδείξει. Καί ἄν νιώθουμε (μέ ὅλα καί παρ’ ὅλα τά προσωπικά πνευματικά χάλια μας) ὅτι μποροῦμε καί ἐμεῖς νά συναριθμηθοῦμε μέ αὐτήν, βρισκόμαστε ἀκριβῶς στήν ἐποχή πού θά κληθοῦμε νά τό ἀποδείξουμε ἐπίσης. Ὄχι μόνο στά λόγια, ἀλλά πρωτίστως μέ ἔργα, πνευματικό ἀγώνα καί προσωπικές θυσίες…

Share