«Ελάτε αδελφοί μου όλοι στον Καθεδρικό Ναό της Λαμίας, στην αγρυπνία που πρώτα ο Θεός θα τελέσουμε, για να ικετεύσουμε όλοι μας, κλήρος και λαός, με συντριβή καρδίας, το μακρόθυμο και πολυέλεο Θεό να μας ελεήσει και να μας συγχωρήσει για την κραυγαλέα ανταρσία μας απέναντί Του και την πρωτοφανή αποστασία μας από την Πηγή της Ζωής.
Να στενάξουμε και να κλάψουμε για τη δαιμονική αμετανοησία μας, για το ότι όχι απλά αμαρτάνουμε αλλά, είναι φρικιαστικό και να το σκέπτεται κανείς!, δεν συναισθανόμαστε ότι αμαρτάνουμε.
Για την κραυγαλέα απιστία μας, τις πορνείες, τις μοιχείες, τις ασέλγειες, τις βλασφημίες και αισχρολογίες, τις αδικίες και πλεονεξίες μας. Για τον παροιμιώδη ατομισμό, φιλοτομαρισμό, ωχαδελφισμό και δεν-μεμελισμό μας. Για τις αμβλώσεις με τις οποίες δολοφονούνται εν ψυχρώ και από υπολογισμό ανυπεράσπιστα ανθρώπινα έμβρυα τη στιγμή που υποκριτικά και φαρισαικά κοπτόμαστε για το δημογραφικό μας πρόβλημα! Για τα φρικιαστικά εγκλήματα που κάθε μέρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας! Για το γεγονός ότι τα παιδιά μας στα σχολεία , αφού διαστρέψαμε και κάναμε αγνώριστο το μάθημα των Θρησκευτικών, διδάσκονται τη διαστροφή και την ανωμαλία με το απατηλό πρόσχημα του σεβασμού στη διαφορετικότητα.
Για τη νομιμοποίηση της διαστροφής από τους πολιτικούς εξουσιαστές και αντίχριστους και ά-νομους νομοθέτες, με τους οποίους εμείς οι ποιμένες και πνευματικοί σας πατέρες συναγελαζόμαστε, συγχρωτιζόμαστε και χαμογελαστοί φωτογραφιζόμαστεμε δίπλα τους αντί να τους έχουμε αποκόψει από την εκκλησιαστική κοινωνία. Για το ότι ριχτήκαμε με μανία στις απολαύσεις και σε ό,τι ικανοποιεί τις αισθήσεις μας και λησμονήσαμε το πνεύμα που το καταδικάσαμε σε ασφυξία και εξορία από τη ζωή μας.
Πολλά καμπανάκια χτυπούν γύρω μας (όπως για παράδειγμα οι πρόσφατες θεομηνίες) για να μας αφυπνίσουν από το λήθαργο στον οποίο έχουμε βυθισθεί, αμαρτάνοντας χωρίς φόβο και συστολή, αλλά εμείς δεν θέλουμε να τα ακούμε γιατί μας ελέγχουν συνειδησιακά και κλείνουμε ερμητικά τα αυτιά μας συνεχίζοντας το μακάριο (;) ύπνο μας...
Άλλωστε και κάποιοι από μας, τους ηγέτες της Εκκλησίας, φροντίσαμε να τονίζουμε μονοδιάστατα την αγάπη του Θεού, παραθεωρώντας και αποσιωπώντας τη δικαιοσύνη Του και αποφεύγοντας να κάνουμε λόγο για οργή του Θεού, όπως έκαναν οι απόστολοι, οι προφήτες, οι πατέρες και οι άγιοι, γιατί τρέμουμε με την προοπτική να μας "περιλάβουν" πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλα "εύοσμα άνθη" της δημόσιας ζωής και μας "σιγυρίσουν" με τους χαρακτηρισμούς που θα μας δώσουν....
Πάτο δεν έχει ο κατήφορός μας αδελφοί μου! Αλήθεια, πώς μας ανέχεται ακόμη ο Θεός; Αναρωτηθήκαμε, ποτέ, μήπως με τα καμώματά μας, έχουμε φθάσει στο σημείο να εξαντλήσουμε και αυτήν την πολυύμνητη μακροθυμία του Θεού;
Δεν αμαρτάνουμε, αδελφοί μου, από απλή αδυναμία και συναρπαγή αλλά από διεστραμμένη προαίρεση. Εν γνώσει μας και αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κάποιοι από μας, τους πνευματικούς σας ηγέτες, τους ταγούς της Εκκλησίας μας, φθάσαμε στο σημείο να "αμνηστεύουμε, τρόπον τινα, βρωμερά και βδελυκτά διαστροφικά πάθη και οι περισσότεροι από μας, ενώ κάθε άλλο παρά συμφωνούμε με τους πρώτους στα όσα ανήκουστα λανσάρουν, τους αφήσαμε ασύδοτους και ανεξέλεγκτους, τους κήρυκες τέτοιων δαιμονόπνευστων ιδεολογημάτων, να τα διακηρύττουν ακώλυτα και χωρίς συνέπειες και να βλάπτουν ψυχές για τις οποίες ο Χριστός μας θυσιάστηκε πάνω στο Σταυρό.
Όταν ψηφίστηκε η αλλαγή φύλου από την τρυφερή ηλικία των 15 χρόνων από τη Βουλή των Ελλήνων ο πρώτος τη τάξει από μας αντί να χαλάσει τον κόσμο έκανε λόγο για "παιγνιδίσματα" και πέρα από αυτό τίποτε άλλο....
Αφήσαμε να ψηφιστούν τόσα και τόσα αντίχριστα και τρις- αίσχιστα νομοθετήματα από το Κοινοβούλιο- χαβούζα χωρίς ουσιαστική αντίδραση και αντίσταση και χωρίς συνέπειες για τους δράστες!
Ίσα- ίσα που τιμήσαμε ως Σύνοδος τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα που δεν τα ανέπεμψε στη Βουλή όπως είχε ηθική υποχρέωση.
Ανεχθήκαμε και ανεχόμαστε τη γύμνια μέσα στους ναούς , τον ευτελισμό και τη διακωμώδηση των Ιερών Μυστηρίων, μετατρέψαμε μητροπόλεις και ενορίες σε κοσμικά κέντρα με τη διοργάνωση συναυλιών που δεν εκπέμπουν "Χριστού ευωδία" αλλά κοσμική δυσωδία και χωματίλα.
Ανεχόμαστε, κάποιοι από μας, όσους έχουν προγαμιαίες σχέσεις να κοινωνούν άφοβα και ακώλυτα με το σάπιο δικαιολογητικό ότι " δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην κυρίαρχη πραγματικότητα".
Αλλά και σεις αδελφοί μου, τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας, έχετε σε μεγάλο βαθμό αποχαυνωθεί από τα ΜΜΕ, έχετε συμβιβασθεί με τη σαπίλα, δεν αντιδράτε καθόλου και, δυστυχώς, κάποιοι από σας συμφωνείτε και συνευδοκείτε με αυτά τα αίσχη!
Βλέπετε αδελφοί μου πόσο ένοχοι απέναντι του Θεού είμαστε όλοι μας; Βλέπετε πόσο μεγάλο φορτίο ενοχής κουβαλάμε πάνω μας; Βλέπετε πού έχουμε καταντήσει;
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους αδελφοί μου!
Ας σπεύσουμε με πηγαία, άδολη και ειλικρινή μετάνοια στον Πατρικό Οίκο από τον οποίο απομακρυνθήκαμε, από την Εκκλησία μας δηλαδή , το Σώμα του Χριστού και ας προσπέσουμε με συντριβή στο θρόνο του Θεού για να εξιλεωθούμε απέναντί Του και να ξαναγεννηθούμε πνευματικά γιατί καταντήσαμε, πολλοί από μας, με την όλη στάση μας νεκρά μέλη.
Να πλημμυρίσουμε με την παρουσία μας τα εξομολογητήρια, να εξομολογηθούμε με συντριβή, να αλλάξουμε ζωή, να νεκρωθούμε ως προς το κοσμικό φρόνημα στο οποίο δουλεύαμε μέχρι τώρα, να εγκολπωθούμε το λόγο του Θεού, καθιστώντας τον μοναδικό και αξιόπιστο οδηγό μας και να προσερχόμαστε όσο πιο άξια και πυκνότερα μπορούμε στα Θεία Μυστήρια.
Αρκετά δουλέψαμε μέχρι τώρα για τον κόσμο και τον κοσμοκράτορα του σκότους του αιώνος τούτου και αποκομίσαμε σαν "αμοιβή " χώμα, αδιέξοδο, θάνατο πνευματικό.
Ήλθε η ώρα να δουλέψουμε για το Χριστό και να έχουμε σαν καρπό τον αγιασμό και την αιώνια ζωή μαζί Του!
Επιστροφή, λοιπόν, στην Εκκλησία».
ΣΧΟΛΙΟ
Αυτό ήταν το εξαιρετικό κάλεσμα που έπρεπε να κάνει ο Μητροπολίτης...
Κι εδώ το κάλεσμα του Μητροπολίτη....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου