”Enough is enough”, όπως λένε οι Άγγλοι (κατά το κοινώς λεγόμενο, ”νισάφι πια”). Κι ας μην θεωρηθεί η χρήση της αγγλικής έκφρασης ως επίδειξη γλωσσομάθειας μέσα στις χίλιες δυο τόσες των ξενομανών Ελλήνων, γιατί — εν προκειμένω — έχει την έννοια του κλαυσίγελου με ”ήρωες” τους αγγλομαθείς αδελφούς μας Κυπρίους.
Τους Κυπρίους που διολισθαίνουν θορυβωδώς συμπαρασύροντας στην κατηφόρα την ιστορική και γεωπολιτική αξία της Κύπρου, καθώς απασχολούν τη διεθνή κοινή γνώμη όχι με την αναθέρμανση του Κυπριακού (που κουβαλάει στην πλάτη του επί 49 χρόνια το άχθος του κατεχόμενου από τους Τούρκους 37% της Κύπρου), αλλά με σκανδαλώδεις αποκαλύψεις δυσφημιστικές για την Μεγαλόνησο, μέρος των οποίων αφορά τα ”χρυσά διαβατήρια” σε Ρώσους ολιγάρχες και τις παράνομες δραστηριότητες σκιωδών υπεράκτιων δομών…
Σκανδαλώδεις αποκαλύψεις όπου συγχρωτίζονται ονομαστικά κρεμασμένοι στα μανταλάκια Ρώσοι ολιγάρχες της λίστας Forbes, Κύπριοι με γερά πορτοφόλια (που τους βοήθησαν να υπεκφύγουν των κυρώσεων) και ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (και… θιασώτης της ”Συμφωνίας των Πρεσπών”) Νίκος Αναστασιάδης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της Διεθνούς Σύνταξης Ερευνητών Δημοσιογράφων σχετικά με τα ”δώρα” του κυπριακού κράτους σε ζάμπλουτους Ρώσους επιχειρηματίες στη δεκαετία της Προεδρίας του.
Τι ντροπή! Τι διασυρμός για τον Κυπριακό Ελληνισμό, που συνειδητοποιεί εμβρόντητος ότι ”καίγονται” τα δίκαια της Κύπρου λόγω της εμπλοκής δικών του ανθρώπων στον ιστό της διαφθοράς (σ.σ: Πέρα από τα ”χρυσά διαβατήρια” σε Ρώσους ολιγάρχες, το Der Spiegel αποκάλυψε ότι χρηματίστηκε μέσω Κύπρου ο πολυβραβευμένος Γερμανός δημοσιογράφος Χούμπερ Ζάιπελ)…
Κι αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή κοινή γνώμη και ενισχύει το αίτημα Ερντογάν για διχοτόμηση του νησιού, όπως και την απόφαση του ΝΑΤΟ για μετατροπή της Κύπρου στους χάρτες του από χώρα σε χώρο συντεταγμένων…
Τα ως άνω δεδομένα απαντούν ασφαλώς με τον τρόπο τους στην… ”γκάφα” του Guardian να αναρτήσει άρθρο για τις σχέσεις Κύπρου-Ρώσων ολιγαρχών με τη σημαία του ψευδοκράτους (κάτι που διόρθωσε στη συνέχεια) βάσει στοιχείων που διέρρευσαν και αποκαλύπτουν ότι — κατά τον πρώτο καιρό κυρίως, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία — οι δισεκατομμυριούχοι φίλοι του Πούτιν χρησιμοποιούσαν την Κύπρο σαν βασική πύλη των επαγγελματικών επαφών τους με την Ευρώπη.
Κατηγορία βαριά, η οποία ουδόλως ξάφνιασε ωστόσο τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ από τη στιγμή που είχαν προηγηθεί και άλλες παρόμοιες ειδήσεις, υπαινιγμοί ή υποβόσκουσες κατηγορίες οι οποίες συνδέονταν με την πολιτική θητεία Αναστασιάδη.
Αυτό που αιφνιδίασε, αντίθετα, ήταν η όχι κατά λάθος (κατ’ εμέ) ανάρτηση από τη βρετανική εφημερίδα της σημαίας του ψευδοκράτους, αντί αυτής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αιφνιδίασε όχι γιατί δεν γνωρίζουμε ότι οι σχέσεις φιλίας Βρετανίας-Τουρκίας είναι ιστορικές με αποκορύφωμα την ανεκτική στάση της πρώτης κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το ’74, αλλά γιατί επελέγη από τον έγκυρο Guardian η συμβολική βρετανική υπενθύμιση μέσω της σημαίας της ”ΤΔΒΚ”, που παραπέμπει ευθέως στην τουρκική πρόταση για διχοτόμηση της Κύπρου και αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.
Την τουρκική πρόταση για ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος φαίνεται να εξυπηρετεί και η Meta Platforms (πολυεθνικός τεχνολογικός όμιλος με έδρα την Καλιφόρνια, η οποία — από κοινού με την εταιρεία Gallup — αναφέρεται (με αφορμή παράθεση στοιχείων για τα επίπεδα μοναξιάς σε 142 χώρες) στα δεδομένα των κατοίκων του ψευδοκράτους ονοματίζοντας αυτό ως ”Βόρεια Κύπρο” (”Northern Cyprus”), αν και δεν είναι αναγνωρισμένη η ”ΤΔΒΚ” από τη διεθνή κοινότητα.
Όλα αυτά, φυσικά, είναι βούτυρο στο ψωμί της Τουρκίας η οποία — σαράντα χρόνια από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους — ετοίμασε επετειακή φιέστα στα Κατεχόμενα παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων στα λιμάνια της Κερύνειας και της Αμμοχώστου, με επίσημο επισκέπτη τον Τζεβντέτ Γιλμάζ.
Τον πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργό της Τουρκίας και νυν Αντιπρόεδρό της, ο οποίος έγινε δεκτός από τον ”πρωθυπουργό” του κυπριακού ψευδοκράτους Ουνάλ Ουστέλ και δήλωσε ανοιχτά την τουρκική θέση για ”στήριξη λύσης δύο κρατών σε Κυπριακό και Παλαιστινιακό” χαρακτηρίζοντας τις σχέσεις ΤΔΒΚ-Τουρκίας ”αδιαχώριστες όπως η σάρκα και τα νύχια” (αναφορά στον Τούρκο ποιητή Μεχμέτ Ακίφ Έρσοϊ), θέλοντας να δικαιολογήσει την εμμονή της Τουρκίας στο ”αίτημα αναγνώρισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος των Τουρκοκυπρίων”.
Αίτημα που προωθεί με πράξεις τα τελευταία χρόνια ο Ταγίπ Ερντογάν εισπράττοντας — σαν επιβράβευση (κατά το ”Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει”) — τουρκικές βάσεις στα Κατεχόμενα, που έγιναν ήδη ή σχεδιάζονται να γίνουν (ναυτική βάση στο Ριζοκάρπασο, ραντάρ στην κατεχόμενη Καρπασία, αναβάθμιση του αεροδρομίου στο Λευκόνοικο, κατασκευή ναυτικής βάσης στο Μπογάζι, σχέδιο ανάπτυξης του παράνομου αεροδρομίου του Τύμπου κλπ).
Και στα λοιπά συμπεριλαμβάνεται η ενεργειακή σύνδεση του ψευδοκράτους με την Τουρκία μέσω υποβρύχιων καλωδίων. Του ψευδοκράτους που αναγνώρισε μόνο αυτή και το ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), γι’ αυτό και ο Ερντογάν εμμένει λυσσωδώς στη διεθνή αναγνώρισή του.
Τα ίδια βήματα ακολουθεί και ο Τούρκος ΥΠΑΜ Γιασάρ Γκιουλέρ, που έδειξε τις τουρκικές διαθέσεις για την Μεγαλόνησο στην τελευταία δήλωσή του:
– Ο αγώνας ανεξαρτησίας των αδελφών μας στην Κύπρο έφερε αποτέλεσμα πριν από 40 χρόνια και η ”ΤΔΒΚ” έχει πάρει τη θέση της στην ιστορία. Όπως λέμε πάντα, ”Για εμάς η Κύπρος είναι εθνική υπόθεση”…
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται, φυσικά, και οι της αντιπολίτευσης στην Τουρκία. Κι αυτό φάνηκε ήδη από τις αντιδράσεις του νέου προέδρου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (CHP) Οζγκιούρ Οζέλ (”Οποτεδήποτε χρειαστεί θα είμαστε και στην Βοσνία και στα Σκόπια και στην Ελλάδα¨) και της προέδρου του Καλού Κόμματος (İyi Parti) Μεράλ Ακσενέρ (”Για εμάς, η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου δεν είναι μόνο η αδελφή μας χώρα, αλλά και το αστέρι του τουρκικού κόσμου στο νότιο άκρο. Η Λευκωσία είναι η πρωτεύουσα της μεγάλης τουρκικής γεωγραφίας στον Νότο”)…
– Καλά όλα αυτά, αλλά η Ελλάδα πού είναι; Ποια στάση κρατάει απέναντι στις προκλήσεις; σας ακούω να αναρωτιέστε με πρόδηλη ανησυχία.
Η Ελλάδα, δια του υπουργείου των Εξωτερικών — αφού απέφυγε τεχνηέντως να σχολιάσει τόσο το σκάνδαλο με τους Ρώσους ολιγάρχες στην Κύπρο (όπου εμπλέκεται, όπως προείπα, και ο πρώην ΠτΚΔ Νίκος Αναστασιάδης), όσο και να πει ο,τιδήποτε για το πάρτι ξεπλύματος ρωσικού βρώμικου χρήματος στο ψευδοκράτος — έβγαλε αυστηρή ανακοίνωση με αφορμή την γιορταστική για Τούρκους και Τουρκοκύπριους συμπλήρωση 40 χρόνων από την μονομερή ανακήρυξη του ψευδοκράτους της ”ΤΔΒΚ”.
Στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ τονίζεται ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Δεν πρόκειται να δεχτεί την μονομερή ανακήρυξη του ψευδοκράτους της ”ΤΔΒΚ”, γιατί είναι παράνομη και σαν τέτοια καταδικάστηκε από τον ΟΗΕ σύμφωνα με τις αποφάσεις 541/1983 και 550/1984.
Ο πάντα καλά προετοιμασμένος και προνοητικός Ερντογάν, ωστόσο — προκαταλαμβάνοντας την αρνητική κριτική της Ελλάδας στο θέμα της επετείου ανακήρυξης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους στην Κύπρο — έδωσε τη δική του απάντηση έμπρακτα στέλνοντας το ερευνητικό Bilim 2 (σε υλοποίηση της Navtex που είχε εκδώσει, με την οποία δέσμευσε μεγάλη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Κύπρου από 13-27 Νοεμβρίου), για να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας σεισμολογικού και υδατογραφικού χαρακτήρα…
Πέραν αυτού, ο μεν Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, εν αναμονή της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, δήλωσε με αποφασιστικότητα (ενόψει προσεχών συζητήσεων για το Κυπριακό) ότι στην Κύπρο θα γίνουν διαπραγματεύσεις μεταξύ δύο κρατών (θεωρώντας τετελεσμένο τη διχοτόμηση), ο δε Ταγίπ Ερντογάν βρήκε την αφορμή που ζητούσε, για να προπαγανδίσει την αναγνώριση του ψευδοκράτους με πολιορκητικό κριό τα τουρκικά ΜΜΕ.
Με άλλα λόγια, πριν την επίσκεψη στην Αθήνα του Τούρκου Προέδρου (που δεν χάνει ευκαιρία για έμμεσα διεκδικητικές αναφορές στη Θεσσαλονίκη (”Στην καρδιά των Τούρκων η Γάζα δεν έχει διαφορά από το Καραμπάχ, όπως και η Θεσσαλονίκη από τη Μοσούλη”…), η Άγκυρα εξακολουθεί να μας υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση αλλαγής των θέσεων της στο Κυπριακό.Και ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται, όπως πάντα, το χρόνο προωθώντας επικοινωνιακά την αναγνώριση της ”ΤΔΒΚ”.
Έτσι, το τουρκικό TRT World παρουσιάζει στον τρέχοντα χρόνο 6 επεισόδια-ντοκιμαντέρ (βλ. ”The Forefront Cyprus”) — γυρισμένα σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ελλάδα και Κύπρο — που παρουσιάζουν την πορεία προς την αναγνώριση του του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, σε μια προσπάθεια να ”νομιμοποιήσει” στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης την παρανομία που έγινε και διαιωνίζεται στα Κατεχόμενα από το 1974 με συνέπεια την αρπαγή απ’ τους Τούρκους του 37% του βόρειου τμήματος της Κύπρου.
Τα δεδομένα αυτά ασφαλώς επιβεβαιώνουν κάτι οφθαλμοφανές, που είχαμε επισημάνει και στα γεγονότα της Πύλας στην Κύπρο τον περασμένο Αύγουστο. Ότι, δηλαδή, η ελλαδική και ελληνοκυπριακή Εξωτερική πολιτική αντιδρούν χλιαρά, τυπικά μπροστά σε κατάφωρες παραβιάσεις των Τούρκων στην Κύπρο.
Και αυτό λόγω του κατευναστικού μοντέλου το οποίο ακολουθούν αμφότερες οι χώρες-εκπρόσωποι του Ελληνισμού, με αποτέλεσμα Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης να υποτάσσονται στις οδηγίες των ΗΠΑ περί ανοχής έναντι των τουρκικών προκλήσεων για διατήρηση ”καλού κλίματος’ και ”ήρεμων νερών”, έστω και αν — στο διάστημα αυτό — ο Αττίλας επεκτείνεται επιχειρησιακά με τριπλό στόχο: τη διαμόρφωση νέων τετελεσμένων στην Κύπρο, την εδραίωση των παλιών και τη διεθνή αναγνώριση ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου