Η Πολεμική Αεροπορία προφανώς πιεζόμενη «να κάνει οικονομία», δηλώνει -στα σοβαρά- ότι μπορεί να κατασκευάσει το σύνολο της υποδομής που απαιτείται για την υποστήριξη των αμερικανικών υπερμαχητικών, όταν λιγότερο προηγμένα μαχητικά που βρίσκονται σε υπηρεσία στην ΠΑ, όπως τα Rafale F.3R ήδη υποφέρουν από χαμηλές διαθεσιμότητες λόγω έλλειψης υποστήριξης.
Γιατί; Διότι δεν έχει προβλεφθεί ανάλογη υποστήριξη στα γαλλικά μαχητικά.
Το ίδιο πάνε να κάνουν και στα πολύ περισσότερο απαιτητικά από πλευράς συντήρησης, F-35Α με αποτέλεσμα να δούμε καθηλωμένα από την πρώτη ημέρα τα F-35!
Aλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Τον Ιούνιο του 2022 η Ελλάδα απέστειλε επιστολή αιτήματος (LoR) στις ΗΠΑ για την προμήθεια ενός αριθμού αεροσκαφών F-35A. Το παρόν χρονικό διάστημα η Ελλάδα αναμένει την αμερικανική απάντηση στη μορφή της επιστολής αποδοχής (LoA).
Το αν θα πρέπει να αγοραστούν τα συγκεκριμένα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς είναι ένα άλλο ζήτημα, αλλά από την στιγμή που έχουν ληφθεί οι αποφάσεις θεωρούμε ότι το ερώτημα έχει ξεπεραστεί.
Αυτό που πλέον είναι το πιο κρίσιμο και σημαντικό είναι αν «Θα πετούν τα F-35 ή θα μείνουν καθηλωμένα»;
Η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin, όπως είναι λογικό ζήτησε από την ΠΑ και το ΥΠΕΘΑ την συμπερίληψη στην συμφωνία για αγοράς των F-35 μιας συμφωνίας «Ασφαλείας Εφοδιασμού και Πληροφοριών» (Security of Supply and Information) ύψους -έως- 800 εκατ. $, ένα ποσό πολύ χαμηλό για την έκταση του προγράμματος που θα φτάσει τα 4 δις. δολ, αλλά το οποίο εξασφαλίζει κάτι πολύ σημαντικό:
Ότι τα F-35 θα πετούν και δεν θα είναι καθηλωμένα, όπως τόσα και τόσα ελληνικά οπλικά συστήματα τα οποία αγοράστηκαν χωρίς προβλέψεις για εφοδιαστική αλυσίδα!
Πώς λέμε «εγγύηση αγοράς και υποστήριξης» ακόμα και όταν αγοράζουμε μία απλή οικιακή συσκευή; Ε, κάτι ανάλογο.
Αφορά την δημιουργία υποδομών για την εξασφάλιση λειτουργίας ενός οπλικού συστήματος που τίθεται σε υπηρεσία με την δημιουργία υποδομών όπως κτιριακές εγκαταστάσεις εντός των οποίων θα στεγαστεί η εφοδιαστική αλυσίδα για το F-35, (όπως π.χ. το σύστημα ODIN πρώην ALIS).
Μέχρι στιγμής το ΥΠΕΘΑ έχει επιλέξει, εντελώς ανεξήγητα να μην συμπεριλάβει την συμφωνία SSI στην προμήθεια των F-35, για λόγους κόστους, αλλά σε αυτή την περίπτωση το ερώτημα είναι «Γιατί να αγοράσουμε τα F-35 αν δεν μπορούμε να τα υποστηρίξουμε; Για να τα βλέπουμε καθηλωμένα;».
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό -που κάνει το όλο σκηνικό «ύποπτο» σε ότι αφορά την μη αποδοχή μέχρι στιγμής του SSI- είναι το ότι αυτά τα λεφτά θα εισέρρεαν στην εθνική οικονομία σχεδόν συνολικά, αφού θα τα απορροφούσαν εγχώριες αμυντικές βιομηχανίες, κρατικές και ιδιωτικές!
Το γεγονός πώς θεωρείται αυτονόητο ότι θα… πετάνε τα αεροσκάφη που θα αγοραστούν προφανώς δεν είναι και τόσο αυτονόητο γι αυτούς που αποφάσισαν να μην περιλάβουν την SSI στην συμφωνία αγοράς των F-35.
Oύτε τους συγκίνησε το γεγονός ότι αυτό θεωρήθηκε προαπαιτούμενο για τα F-16V και αυτή την στιγμή επιχειρούν και λόγω της SSI η οποία απέδωσε την απαραίτητη υποδομή στην ΕΑΒ στην Τανάγρα.
Τους γνωστούς-αγνώστους της θεωρίας «Αυτό εγώ μπορώ να το κάνω με το ένα τρίτο των χρημάτων» τους έχουν πληρώσει τόσο ακριβά οι Ένοπλες Δυνάμεις με καθηλωμένα αεροσκάφη, ακινητοποιημένα άρματα και αντιαεροπορικά και «δεμένα» υποβρύχια.
Και τώρα ξανακτύπησαν: Τα F-35 (μια μικρή «λεπτομέρεια είναι ότι αν δεν επικαλυφθούν με το κατάλληλο υλικό απορρόφησης της ακτινοβολίας των ραντάρ αποτελούν πανεύκολο στόχο) κατ’ αυτούς δεν πρέπει να επιχειρούν από πιστοποιημένη από την εταιρεία κατασκευής των αεροσκαφών αεροπορική βάση και να υποστηρίζονται με τις κατάλληλες προδιαγραφές, αλλά «Θα τα φτιάχνουμε εμείς»!
Βέβαια, το πόσο που θα κοστίσει στο ΓΕΑ και τον κρατικό προϋπολογισμό το έργο της δημιουργίας υποδομών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, από την βάση που θα επιχειρούν τα F-35.
Εάν αυτή είναι, υποθετικά μιλώντας, η 111ΠΜ στη Νέα Αγχίαλο ή η 110 ΠΜ στη Λάρισα, το κόστος θα είναι κατά πολύ υψηλότερο συγκριτικά με το εάν επιλεγόταν η 116 ΠΜ στον Άραξο που έχει κτιριακή και τεχνολογική υποδομή.
Οι κτιριακές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν εκεί με κονδύλια των προγραμμάτων Α.Ω. (Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων) της αγοράς των 30 F-16C/D Adv. δηλαδή τα υπόστεγα συντήρησης και τα κτίρια των δύο πολεμικών Μοιρών (335 και 336), είναι πολύ καλής ποιότητας και ήταν έτοιμα πριν από την άφιξη των πρώτων μαχητικών το Μάιο του 2009.
Επειδή τα F-35A όταν θα έρθουν δεν θα φιλοξενηθούν ούτε στην Αγχίαλο ούτε στη Λάρισα, αλλά η απόφαση εκκρεμεί μεταξύ Αράξου και Ανδραβίδας, με πιθανότερη την 117 ΠΜ της τελευταίας, τότε θα χρειαστεί η δημιουργία εκτεταμένων υποδομών κια μάλιστα το έργο πρέπει να ξεκινήσει οπωσδήποτε εντός του 2023!
Γιατί;
Μα, γιατί τα F-35 από τα F-4E που επιχειρούν σήμερα από την 117 ΠΜ στην Ανδραβίδα, τα χωρίζει μισός αιώνας αεροπορικής εξέλιξης!
Είναι σαν να έβαζαν τα F-4E όταν ήρθαν το 1974 στις ίδιες εγκαταστάσεις με τα πολωνικά PZL του 1936!
Θα είχαν την κατάλληλη κτιριακή και τεχνική υποδομή; Όχι βέβαια.
Η επονομαζόμενη στην argo των αεροπόρων και “Far West”, 117 ΠΜ στην Ανδραβίδα, τεχνολογικά είναι κάπου μεταξύ της δεκαετίας του ’70 και του ’90. Πιστεύει κάποιος ότι το 2030 θα μπορεί να υποστηρίξει τα μαχητικά F-35;
Εν πάση περιπτώσει υπάρχει και η λύση του Αράξου για οικονομία χρημάτων και μέγιστη επιχειρησιακή αξιοποίηση των F-35: Αν επιλεγεί ο Άραξος ως βάση των F-35 θα απαιτηθούν λιγότερα ποσά από ότι εάν επιλεγεί η Ανδραβίδα. Η Ανδραβίδα θέλει τεράστια επένδυση!
Εν κατακλείδι, εάν επρόκειτο για ένα έργο που δεν θα αφορούσε την μεγαλύτερη επένδυση της ιστορίας στην εθνική άμυνα και την ίδια την ασφάλεια της χώρας, ίσως ο πειραματισμός να μπορούσε να δικαιολογηθεί, αν και το αποτέλεσμα είναι εκ των προτέρων γνωστό.
Τώρα απλά όποιοι λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις του τύπου «Θα συντηρούμε εμείς χωρίς την εγγύηση της κατασκευάστριας των F-35 που δίνει η σύμβαση SSI», θε πρέπει να υπογράψουν κι ένα χαρτί που θα αναλαμβάνουν εσαεί την ποινική ευθύνη, στην περίπτωση που τα F-35 είναι καθηλωμένα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου