Πῆγε ὁ παπὰς ποὺ λειτουργοῦσε ἐκείνη τὴν ὧρα καὶ τὸν ρωτησε τί ἔπαθε. Κι᾿ ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Δὲν μπορῶ, ζαλίστηκα. Θέλω νὰ πάω στὸ σπίτι». Μετὰ ἀπὸ λίγες ὧρες τὸν ρώτησα, ἀφοὺ ἔμαθα τὸ περιστατικὸ τῆς λιποθυμίας του καὶ γιὰ πιὸ λόγο λιποθύμησε: «Πῶς, Γέροντα, ὁ σατανᾶς μπόρεσε καὶ μπῆκε μέσα στὴν ἐκκλησία μὲ τόσους Ἁγίους;». Κι᾿ ἐκεῖνος τότε ἀπάντησε: «Τὰ ἔργα ποὺ ἔκανε ὁ παπᾶς ἦταν τοῦ Σατανᾶ ἔργα. Ὅπου πήγαινε ὁ παπᾶς κι᾿ ὁ Σατανᾶς μαζί του πήγαινε».
Δὲν πέρασε ἕνας μῆνας καὶ μάθαμε ὅτι τὸν παπὰ τὸν ξυρίσανε καὶ τὸν διώξανε». Γ. Κ. Χατζόπουλου: Θαύματα καὶ προφητεῖες τοῦ ὁσίου πατρὸς Γεωργίου Καρσλίδη. (1983) σελ. 26-27
Τὸν Σατανᾶ τὸν ἔβλεπε ὁ ἅγιος. Οἱ ἄλλοι δὲν τὸν ἔβλεπαν. Πάντα ἔτσι γινόταν καὶ γίνεται. Οἱ ἅγιοι καὶ ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ Χριστὸν, μὲ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ βλέπουν καὶ γνωρίζουν τὰ ἔργα καὶ τὶς μεθοδεῖες τοῦ σατανά. ( Ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, οὐ γὰρ τὰ νοήματα αὐτοῦ ἀγνοοῦμε. Πρὸς Κορινθίους Β΄ 11)
Βέβαια στὶς μέρες μας, ἀκόμη καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ, οἱ ἐκλεγμένοι, οἱ ταγμένοι ὡς φρουροὶ καὶ ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας, δηλώνουν δημοσίως καὶ ἀνερυθριάστως ὅ,τι τίποτα δὲν βλέπουν καὶ τίποτα δὲν καταλαβαίνουν: «Αἰφνιδιαστήκαμε. Ἦταν πράγματα πρωτόγνωρα γιὰ μᾶς» λέγαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ποὺ ξεκίνησε ἡ δαιμονικὴ πλεκτάνη μὲ πρόφασι τὸν Κορωνοϊό γιὰ νὰ καθυποτάξῃ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὴν δαιμονικὴ σκευωρία. Καὶ ὅμως ὄχι μόνον λέγαν καὶ λένε ὅ,τι δὲν κατάλαβαν τί συμβαίνει, ὅ,τι δὲν γνώριζαν τὰ νοήματα τοῦ Σατανᾶ, ἀλλὰ ἔγιναν συνεργοὶ καὶ πρωταγωνιστὲς στὸ ἔργο αὐτό..
Ὁμολογοῦν ὅτι τίποτα δὲν βλέπουν, τίποτα δὲν καταλαβαίνουν. Καὶ τὸ παινεύονται καὶ τὸ θεωροῦν δικαιολογία καὶ τὸ λένε δημοσίως. Ποιοί; Αὐτοὶ ποὺ θέλουν νὰ ὀνομάζονται διάδοχοι τῶν ἀποστόλων. Ποὺ ἐπιδιώκουν τὶς τιμὲς καὶ τὸν σεβασμό ποὺ ἀπολάμβαναν ὅσοι ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸ ποίμνιο ἔδωσαν τὸν ἑαυτό τους θυσία καὶ ἔγιναν σκεύη τῆς χάριτος καὶ φωτίστηκαν καὶ ἔβλεπαν τὶς παγίδες τοῦ ἔχθροῦ καὶ καθοδηγοῦσαν τοὺς ἀνθρώπους πῶς νὰ ξεφύγουν…
Ὁ ἅγιος Γεώργιος ἔβλεπε τὸν Σατανᾶ ξαπλωμένο πάνω στὴν ἅγία Τράπεζα. Ξαπλωμένο. Τόση ἔξουσία εἶχε. «Γιατί; Ποὺ τὴν βρῆκε;», ρωτᾶ μὲ ἀπορία -ὁ ἄνθρωπος ποὺ διηγήθηκε τὸ περιστατικὸ- τὸν ἴδιο τὸν ἅγιο Γεώργιο τὸν Καρσλίδη: «Πῶς, Γέροντα, ὁ σατανᾶς μπόρεσε καὶ μπῆκε μέσα στὴν ἐκκλησία μὲ τόσους Ἁγίους;»
Καὶ ἡ ἀπάντησις τοῦ ἁγίου: «Τὰ ἔργα ποὺ ἔκανε ὁ παπᾶς ἦταν τοῦ Σατανᾶ ἔργα». Παπᾶς ἦταν, ἀλλὰ τὰ ἔργα του ἦταν ἔργα τοῦ Σατανᾶ. Δὲν φτάνει νὰ εἶσαι παπᾶς, δὲν φτάνει νὰ εἶσαι δεσπότης ἤ καλόγερος δὲν φτάνει νὰ εἶσαι χριστιανός. Πρέπει καὶ τὰ ἔργα σου νὰ εἶναι ἀνάλογα, δηλαδὴ χριστιανικά. Ἄν δὲν εἶναι χριστιανικὰ καὶ εἶναι ἔργα τοῦ Σατανᾶ τότε… θὰ σὲ συνοδεύει ὁ Σατανᾶς ὅπου πᾶς καὶ σὲ ὅτι κάνεις. Θἄσαι τὸ σκυλάκι του καὶ θὰ σὲ σέρνει μὲ τὸ λουράκι του.
«Ὅπου πήγαινε ὁ παπᾶς κι᾿ ὁ Σατανὰς μαζί του πήγαινε». Ἐμεῖς ἀνοίγουμε δρόμο στὸν Σατανᾶ. Ἐμεῖς τοῦ δίνουμε δικαίωμα νὰ ἔρχεται μαζί μας ἀκόμη καὶ μέσα στὴν ἐκκλησία, ἀκόμη καὶ νὰ ξαπλώνῃ πάνω στὴν ἁγία τράπεζα.
Ποιὸς ξέρει τὶς ἁμαρτίες τοῦ παπά. Πάντως, μάλλον εἶχε φτάσει σὲ πλήρη πόρωσι καὶ ἀναισθησία.
Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ ἅγιος Γεώργιος καὶ ἔμπαινε στὶς ἐκκλησίες μας καὶ στὰ μοναστήρια μας, τί θὰ ἔβλεπε ἄραγε; Οἱ σημερινὲς ἁμαρτίες τῶν παπάδων μας καὶ τῶν δεσποτάδων μας -ἀφήνουμε τὶς δικές μας, πρὸς τὸ παρόν, ὄχι ὅτι εἶναι μικρότερες, ἀλλὰ τουλάχιστον δὲν καθορίζουν τί θὰ γίνῃ στὴν ἁγία τράπεζα- τί δικαιώματα δίνουν στὸν σατανᾶ; Εἶναι μικρότερες ἤ μεγαλύτερες ἀπὸ τοῦ παπᾶ;
Ὅταν ὁ δεσπότης ἤ ὁ παπᾶς κλείνει τὶς ἐκκλησίες νὰ μὴν μολυνθοῦν οἱ ἀνθρώποι, τοὺς βάζει νὰ φοροῦν μουρόπανα μέσα στὸ ναό, νὰ μὴν προσκυνοῦν τὶς ἅγιες εἰκόνες, νὰ φοβοῦνται ἀκόμη καὶ τὴν Θεία Κοινωνία καὶ νὰ θέλουν ἐξασφάλισι καὶ προστασία, νὰ κάνουν ἐμβόλια ἀτελέσφορα μὲ μεγάλη ἐπικινδυνότητα γιὰ τὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων καὶ κυρίως γιὰ τὴν ψυχή τους, καθότι εἶναι κατασκευάσματα ἀπὸ ἐγκληματίες δολοφόνους ἀγεννήτων παιδιῶν καὶ ἀπὸ τοὺς σχεδιαστὲς ἑνὸς διαφορετικοῦ τύπου ἀνθρώπου, -εἴτε καταλαβαίνουν, εἴτε δὲν καταλαβαίνουν τί κάνουν- δὲν βάζουν τὸν σατανᾶ καὶ μέσα στὸν ναό ἐνθρονισμένο, ἀλλὰ καὶ παντοῦ ὅπου πάνε, ὅπου σταθοῦν καὶ σὲ ὅτι κάνουν;
Δὲν θὰ τὰ ἔβλεπε αὐτὰ ὁ ἅγιος; Καὶ πού θὰ στεκόταν καὶ δὲν θὰ λιποθυμοῦσε;
Ἐμεῖς τόσο ἔχουμε ναρκωθῇ καὶ νεκρωθῇ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὴν ἀκηδία καὶ τὸ βόλεμα ποὺ ὄχι μόνο δὲν βλέπουμε τίποτα, ἀλλὰ φανταζόμαστε ὅτι κάνουμε ὑπακοή στὴν ἐκκλησία; Ὑπακοὴ κάνουμε, ὄχι ὅμως στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ στὸ Σατανᾶ ποὺ ἔχει ὑποχείριά του τοὺς τέτοιους ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς.
«Ὅπου πήγαινε ὁ παπᾶς κι᾿ ὁ Σατανᾶς μαζί του πήγαινε». Κάνοντας ὑπακοὴ σ᾿ ἕναν τέτοιο παπᾶ δὲν κάνουμε ὑπακοὴ στὸν Σατανᾶ; Στὸ Θεό κάνουμε; Ἀπὸ τοὺς καρποὺς τους θὰ τοὺς καταλάβετε: «Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Κατὰ Ματθαῖον 7,16)
Δὲν κάνουμε εὔκολη κριτικὴ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ σηκώνουν τὸ βάρος τῆς ἱερωσύνης. Δὲν παραβλέπουμε τὸ βάρος, τοὺς κόπους, τοὺς κινδύνους, τὶς ἐπιβουλὲς ἀπὸ ὁρατοὺς καὶ ἀοράτους ἐχθροὺς, τὶς εὐθύνες, τὶς κατηγορίες, τὸν συνεχὴ καὶ ἀσταμάτητο ἔλεγχο ἀπὸ κάθε καλοπροαίρετο ἤ κακοπροαίρετο ἄνθρωπο.
Μιλοῦμε γι᾿αὐτοὺς ποὺ μεταχειρίζονται κακῶς τὴν ἱερωσύνη καὶ τὴν ὑβρίζουν περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον. Αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔπρεπε καθόλου νὰ ἱερωθοῦν:
«Θεῖον μὲν χρῆμα ἡ ἱερωσύνη, καὶ τῶν ὅντων ἀπάντων τὸ τιμιώτατον. Ὑβρίζουσι δὲ εἰς αὐτὴν μάλιστα πάντων οἱ κακῶς αὐτὴν μεταχειριζόμενοι· οὕς ἱερᾶσθαι παντάπασιν οὐκ ἐχρῆν» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 493
Αὐτοὺς ποὺ φαίνονται στὸν λαὸ σὰν ἄγγελοι τοῦ ὀλέθρου ἤ ἀνθρωπόμορφοι δαίμονες.
«Εἰ τοίνυν ἀληθὴς ἡ φήμη, παύσασθε τῆς τοιαύτης προαιρέσεως, ἵνα μὴ ἀλάστορες ἤ δαίμονες ἀνθρωπόμορφοι νομισθείητε». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78
Αὐτοὺς ποὺ νομίζουν παιχνιδάκι τὴν ἱερωσύνη:
«μὴ παίζωμεν εἰς τὰ θεῖα». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 901
Γιὰ αὐτοὺς ποὺ ὅλο λένε καὶ διδάσκοντες ἐνοχλοῦν μὲ τὰ λόγια τους τὸν κόσμο ποὺ τοὺς ἀκούει, ἀλλὰ γελοιοποιούνται ὅταν πράττουν τὰ ἀντίθετα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λένε.
«Οἱ διὰ λόγων φιλοσοφοῦντες οὐ μόνον ἐνοχλοῦσι τοὺς ἀκούοντας, ἀλλὰ καὶ δι᾿ ὧν τὰ ἐνάντια οἷς λέγουσι πράττουσι, κωμῳδεῖσθαι ἑαυτοὺς παρασκευάζουσι» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 920
Γι᾿ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἦταν ἄξιοι οὔτε γιὰ λαϊκοί, καὶ τολμοῦν καὶ ἐπιπηδοῦν στοὺς διδασκαλικοὺς θρόνους καὶ νομίζουν ὅτι ἐξουσιάζουν τὸ ἱερὸ βῆμα, αὐτοὶ ποὺ δὲν μποροῦν οὔτε τὸν ἐαυτό τους νὰ ἐξουσιάσουν. Γι᾿ αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι θὰ κυβερνήσουν τοὺς ἄλλους ἐνῶ δὲν μποροῦν νὰ κουμαντάρουν τοὺς ἑαυτούς τους. Γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν κάνει ἄνω κατω τὴν ἐκκλησία.
«Οἱ γὰρ μηδ᾿ ἐν τοῖς ὑπηκόοις ὀφείλοντες τετάχθαι, οὗτοι ἐπιπηδᾷν τῷ διδασκαλικῷ θρόνῳ τολμῶσι, καὶ τοῦ βήματος κρατεῖν οἴονται, οἱ μηδ᾿ ἑαυτῶν κεκρατηκότες, καὶ ἄλλων ἐξηγεῖσθαι νομίζουσιν, οἱ μηδ᾿ ἑαυτῶν ἄρξαι δυνηθέντες, δι᾿ οὔς ἄνω καὶ κάτω γέγονε τὰ τῆς Ἐκκλησίας πράγματα». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 940
Γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἄλλοι μετέτρεψαν τὴν ἱερωσύνη σὲ τυραννία, ἄλλοι σὲ χρηματισμό, ἄλλοι σὲ καλοπέρασι.
«Τινὲς μεν εἰς τυραννίδα ἀπεχρήσαντο τῷ πράγματι, τινὲς δε εἰς χρηματισμὸν, τινές δε εἰς τρυφήν» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 693
Γιἀ αὐτοὺς ποὺ ἔγιναν ὄργανα τῶν ἀθέων δαιμονισμένων φασιστῶν ἐξουσιαστῶν καὶ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν στὸν λαό τοῦ Θεοῦ τὶς θελήσεις τῶν ὁδηγῶν τους, γι᾿ αὐτοὺς μιλοῦμε καὶ βέβαια λέμε τὰ αὐτονόητα ποὺ πλέον δὲν φαίνονται αὐτονόητα. Ἡ προπαγάνδα καὶ ἡ συκοφάντησις τῆς ἀληθείας ἀπὸ τοὺς δαινομόπληκτους οἰκουμενιστές χρόνια τώρα καὶ ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ κάθε τὶ φυσιολογικὸ καὶ ὀρθόδοξο δούλεψε καὶ τόσο πολὺ ἀπομάκρυνε ἡ κακία τὴν ἀρετὴ καὶ τυραννεῖ καὶ ὅλα τὰ κάνει ἄνω-κάτω ὥστε νὰ μὴν φαίνεται ὅτι εἶναι κακία.
«Οὕτω γὰρ παρώσατο τὴν ἀρετὴν ἡ κακία καὶ τυραννεῖ καὶ πάντα ἄνω καὶ κάτω ποιεῖ, ὠς μηδὲ κακία εἶναι νομίζεσθαι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 916
Ὁ Χριστὸς, ὁ νομοθέτης κάθε ἀγνότητος καὶ καθαρότητος δὲν ἐπέτρεψε στοὺς ἱερωμένους νὰ ἐμπορεύονται τὰ πράγματα, οὔτε νὰ ἀποβλέπουν στὸ δικό τους κέρδος, ἀλλὰ ὅλα τὰ νομοθέτησε γιὰ τὸ συμφέρον τῶν ἀρχομένων:
«Ὅτι γὰρ οὐ τοῖς ἱερωμένοις καπηλεύειν τὰ πράγματα ἐπέτρεψεν, οὐδὲ πρὸς τὸ οἰκεῖον κέρδος ὁρᾷν ἐθέσπισεν, ἀλλὰ πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων συμφέρον πάντα ἐνομοθέτησεν ὁ πάσης ἀγνείας καὶ καθαρότητος, ἀνάκτορον αὐτοὺς εἶναι βουλόμενος» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78 941
Σήμερα βλέπουμε ποιῶν τὰ συμφέροντα ἐξυπηρετοῦν οἱ πλείστοι τῶν ποιμένων μας…. Μὲ ντροπὴ βλέπουμε τὴν ἐκκλησία νὰ διασύρεται ὅχι ἀπλῶς ὡς συνεργάτιδα τῶν φασιστῶν παγκοσμιοποιητῶν, ἀλλὰ ὡς πρωταγωνίσρτρια καὶ πρωτοπόρος στὴν πορεία πρὸς τὴν ἀπανθρωποποίησι τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτοὶ ποὺ ἐκλήθησαν νὰ εἶναι τὸ «φὼς τοῦ κόσμου καὶ τὸ ἄλλας τῆς γῆς» νὰ ἔχουν γίνῃ ὑπηρέτες τῶν σκοτεινῶν ὑπηρετῶν τῶν δαιμονίων καὶ τῆς σατανικῆς σαπίλας τοῦ πλανήτη… Τώρα μόλις ἀνακοινώνουν μὲ καμάρι οἱ δόλιοι πληρωμένοι έμποροι τῆς ἐνημέρωσης ὅτι ἔνας παπᾶς στὶς Ἀρχάνες τῆς Κρήτης ἔκανε τὸν ναὸ ὅπου λειτουργεῖ ἐμβολιασιτκὸ κέντρο, ἐπίσης μὲ καμάρι, γιὰ νὰ βοηθήσει τὸν πάσχοντα .ἄνθρωπο…. Οἶδε τί ποιεῖ;
Τὰ παράδειγμα τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ Καρσλίδη -καὶ ὅλων τῶν ἁγίων μας, φυσικά- ἄς εἶναι μέτρο γιὰ νὰ μετροῦμε ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους.
Χρειάζεται πολὺ προσευχή γιὰ τοὺς ἱερεῖς αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σ᾿ αὐτὴ τὴν δαιμονικὴ πλάνη νὰ τοὺς φωτίσῃ νὰ συνειδητοποιήσουν τί συμβαίνει καὶ νὰ μετανοήσουν, ἄν δὲν ἔχουν ἐνσυνειδήτως προσχωρήσει ἀπολύτως στὴν ὑπηρεσία τοῦ ἀλλοτρίου. Χρειάζεται προσευχὴ καὶ γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀπὸ συναρπαγὴ καὶ ἐπιπολαιότητα καὶ φόβο καὶ συμφέρον ἀκολουθοῦν τὶς ἐπιταγές τῶν φθορέων ἐπισκόπων. Χρειάζεται ἐπίσης προσευχὴ καὶ γι᾿αὐτοὺς ποὺ ἀντιστέκονται, ἀλλὰ κλονίζονται ἀπὸ τὶς συνεχεῖς ὀργανωμένες ἐπιθέσεις τῶν ὀργάνων τοῦ σκότους. Ὅσο περνάει ὁ καιρὸς καὶ μεγαλώνει ἡ δαιμονικὴ πίεσι καὶ φαντασία τόσο θὰ λυγίζουμε, τὰ ἀδύνατα καχεκτικά δενδράκια τῆς ἐκκλησίας μπροστὰ στὸν δαιμονικὸ τυφώνα. Χρειάζεται προσευχή γιὰ ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ ὑπὲρ τοῦ κόσμου παντὸς, ποὺ βρίσκεται θολωμένος μέσα στὸ δαιμονικὸ νέφος, ὅσο ποτέ ἄλλοτε.
Ὅμως φόβος κανένας, ἀπὸ τὶς φοβέρες τοῦ διαβόλου. Στὸ τέλος θὰ γίνει ὅ, τι θέλει ὁ Θεός. Ἄν θέλει νὰ ζήσουμε, θὰ ζήσουμε. Ἄν θέλει νὰ πεθάνουμε ἄς πεθάνουμε. Προδότες τῆς πίστεως καὶ ὑπάκουα ψώνια, -ἐλπίζουμε στὶς προσευχὲς τῶν ἁγίων ὅ,τι- δὲν θὰ γίνουμε. Ἀρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε ἀπὸ ψυχῆς. Οἱ ἅγιοι μάρτυρες εἶναι τὰ ζωντανὰ παραδείγματα καὶ ὄχι τὰ ρασοφορεμένα νεοεποχήτικα μαλάκια ποὺ ἐπιδεικνύουν δουλοπρέπεια στοὺς τυράννους καὶ ἀπαιτοῦν ὑπακοή ἀπὸ τὸν λαό.
Μπορεῖ νὰ μὴν βλέπουμε τοὺς δαίμονες, γιατὶ αὐτὰ εἶναι χαρίσματα τοῦ Κυρίου στοὺς λίγους καὶ ἐκλεκτοὺς, ἀλλὰ μυαλὸ ἔδωσε σὲ ὅλους, λογικὰ πρόβατα εἴμαστε. Βἐβαια ἡ χρῆσις του εἶναι προαιρετικὴ καὶ γιὰ τοὺς μεθυσμένους ἀπὸ τὸν φόβο καὶ τὴν πλάνη , ἀδύνατη. Τί μπορεῖς νὰ πῇς σὲ ἕνα μεθυσμένο, καὶ τί θὰ καταλάβῃ;
Καιρὸς τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 26/8/2021
aktines
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου