Έτσι τίθεται το εύλογο ερώτημα! Από το 1991 μέχρι σήμερα ποια η χρησιμότητα υπάρξεως του ΝΑΤΟ; Πού ωφελεί την ανθρωπότητα; Από τη στιγμή που η ύπαρξή του βασιζόταν στην συλλογική άμυνα των μελών – κρατών του, σύμφωνα με το άρθρο 5 του καταστατικού του! Το οποίο υπαγορεύει την προστασία ενός μέλους του ΝΑΤΟ όταν αυτό δεχτεί επίθεση! Αφού, η γέννηση του ΝΑΤΟ είχε αμυντική υπόσταση! Αλλά μετά το 1991 εξελίχτηκε σε επιθετική! Όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Γιουγκοσλαβία και οι οποίες βαφτίστηκαν Νατοϊκές, δεν είχαν καμιά σχέση με την ουσιαστική αποστολή του ΝΑΤΟ! Αυτές όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, είχαν σχέση με τα γεωστρατηγικά – γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των πετρέλαιο-εταιρειών τους!
Άρα, η πραγματική αποστολή του ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως και του στρατιωτικού βραχίονα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, είναι για την προστασία των Αμερικανικών συμφερόντων σε διάφορες επίμαχες περιοχές της υδρογείου! Υπάρχει το ΝΑΤΟ για να πατάει γερά το πόδι της η Αμερική στην Ευρώπη!
Όμως μήπως υπάρχει και μια άλλη εκδοχή; Μήπως το ΝΑΤΟ λειτουργεί πλέον, ως σχεδιαστής δημιουργίας εμπόλεμης κατάστασης, ακόμη και μεταξύ των κρατών – μελών του; Και γίνομαι πιο κατανοητός!
Στις Άλπεις των Ιταλό-Αυστριακών συνόρων, πλησίον της πόλεως του Τιρόλο υπάρχει Νατοϊκή βάση στην οποία συνεκπαιδεύονται αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ, σε σενάρια δημιουργίας και αντιμετώπισης κρίσεων ηλεκτρονικού πολέμου κλπ.!
Εκεί, το 1994 Έλληνας ανώτερος αξιωματικός που είχε σταλεί για εκπαίδευση, ανακάλυψε με μεγάλη έκπληξη σε μια μικρή επιχειρησιακή αίθουσα, αναρτημένο χάρτη των Σκοπίων με το όνομα “Μακεδονία”! Που περιελάμβανε τη Βουλγαρική Μακεδονία του Πιρίν, και τη Μακεδονία του Αιγαίου!
Δηλαδή, η Ελλάς είναι μέλος του ΝΑΤΟ, για να απεργάζεται η Βορειοατλαντική Συμμαχία τον εδαφικό της διαμελισμό;
Δηλαδή το ΝΑΤΟ, αντιγράφει διαμελιστικά σχέδια κατά της συμμάχου Ελλάδος, της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς του Στάλιν, του Τίτο και του Δημητρώφ;
Τι λέτε κύριε Γενς Στόλτενμπεργκ Γενικέ Γραμματέα του ΝΑΤΟ;;
Ο Κώστας Καραμανλής όταν ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδος στην επίσκεψή του στην Τουρκία, εκδήλωσε την επιθυμία να επισκεφτεί την Ίμβρο και την Τένεδο!
Τα οποία νησιά στο Βόρειο Αιγαίο, στην είσοδο του Ελλησπόντου, καθώς και την Ανατολική Θράκη, απέκτησε η Τουρκία με τη Συνθήκη της Λωζάνης της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923! Με προστασία της ελληνικής μειονότητας εκεί, σε αντιστάθμισμα της προστασίας της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη!
Δυστυχώς όμως, ενώ ο πληθυσμός της μουσουλμανικής μειονότητας στην Δυτική Θράκη είναι συνεχώς – από τότε – αυξανόμενος, στην Ανατολική Θράκη, στην Ίμβρο και στην Τένεδο, έχουν φροντίσει διαχρονικά οι τουρκικές ηγεσίες να έχουν εξαφανίσει την ελληνική μειονότητα! Που σήμερα απαριθμεί μερικές εκατοντάδες ψυχές! Έτσι, στο αίτημα του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο Ρ. Τ. Ερντογάν ήταν οριζοντίως και καθέτως αρνητικός! Και ο Κώστας Καραμανλής κώφευσε!
Στο πρόσφατο ταξίδι λοιπόν του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία, τη δεύτερη ημέρα αυτού του ταξιδιού, ο Έλληνας Πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολή, το Πατριαρχείο και την Αγιά Σοφιά!
Γιατί δεν ζήτησε να επισκεφτεί την Ίμβρο και την Τένεδο, προκειμένου να δώσει χαρά στους ελάχιστους εναπομείναντες Έλληνες;
Γιατί η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, παρέχει το δικαίωμα στον Σουλτάνο Ερντογάν να περιδιαβαίνει τη Θράκη μας ξεσηκώνοντας το εκεί μουσουλμανικό στοιχείο, που το αποκαλεί τουρκικό; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά;
Γιατί οι Τούρκοι Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί είναι πατριώτες και οι αντίστοιχοι δικοί μας είναι διεθνιστές και κοτούλες! Τόσο μα τόσο απλά!!
Αντλούμε ένα απόσπασμα από άρθρο του κ. Λεωνίδα Κουμάκη, που πιστεύουμε ότι δένει με τα παραπάνω:
Οι «μεγάλες δυσκολίες» του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου υπήρξαν οι δολοφονίες, οι βιασμοί, οι διώξεις, το βαρλίκι και οι εξορίες, το πογκρόμ του 1955, οι απελάσεις του 1964 και τόσα άλλα που οδήγησαν στην συρρίκνωση του, από 120.000 «Έλληνες χριστιανούς» κατά την ορολογία της Συνθήκης της Λωζάνης, σε μόλις λίγες χιλιάδες που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός μόνο χεριού, σήμερα.
Αντίθετα, οι Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, που ζουν ειρηνικά στην Ελληνική Θράκη παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες δεκαετιών της ΜΙΤ μέσω του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής να τους μετατρέψει υποχρεωτικά σε φανατικούς «Τούρκους», αυξήθηκαν από 80.000 άτομα σε περισσότερα από 120.000 σήμερα, μέσα σε ένα Ευρωπαϊκό καθεστώς πλήρους ελευθερίας!
Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό πως ακόμα και σήμερα με όλα αυτά τα αναμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα, κάθε χρόνο Τούρκοι πράκτορες της ΜΙΤ χύνουν ποταμούς από κροκοδείλια δάκρυα σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΑΣΕ, για δήθεν αφόρητη καταπίεση «Τούρκων» μέσα στην Ελλάδα!
Όταν λοιπόν μιλάμε ή ανταλλάσσουμε επισκέψεις με τους γείτονες μας, όλα αυτά -μαζί με πάρα πολλά άλλα - πρέπει να βρίσκονται πάντοτε πάνω στο τραπέζι των συνομιλιών για να αντικρούουν τις συνήθως εξωφρενικές απαιτήσεις που επιβάλλει το πανίσχυρο Βαθύ Κράτος στις εκάστοτε Τουρκικές κυβερνήσεις.
Η ελπίδα για το μέλλον των ελληνο-τουρκικών σχέσεων βρίσκεται στο γεγονός ότι οι «απαιτήσεις» της εκάστοτε Τουρκικής εξουσίας βρίσκονται σε τεράστια απόσταση, σε μεγάλη δυσαρμονία με την βούληση της πλειοψηφικής γνώμης Τούρκων πολιτών, ιδίως της νέας γενιάς, για μια μόνιμη ειρηνική, δημοκρατική συνύπαρξη και συνεργασία για την πρόοδο και την ευημερία και των δύο λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου