Το κύριο μέλημα μιας κυβέρνησης είναι η επιβίωση του κράτους. Το “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή” του Ρήγα Φεραίου αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την διαπίστωση αυτήν. Χωρίς την ύπαρξη ανεξάρτητου κράτους όλα τα άλλα δεν έχουν καμία σημασία για ένα λαό.
Το καλύτερο παράδειγμα για την κατανόηση του θέματος αυτού είναι η προδομένη και μαρτυρική Κύπρος! Τι υπέστησαν κατά την εισβολή η ελληνοκύπριοι κάτοικοι της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου! Υπάρχει και αναπτύσσεται σήμερα ελληνική κοινότητα στο κατεχόμενο τμήμα; Εάν οι ξένες δυνάμεις επέτρεπαν στην Τουρκία να ολοκληρώσει την εισβολή θα υπήρχε σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία; Σ’ αυτήν την υποθετική περίπτωση θα είχαν απομείνει σήμερα Έλληνες στην Κύπρο;
Ας δούμε τι βιώνουν και οι βορειοηπειρώτες Έλληνες στην Αλβανία με την βίαιη αρπαγή των περιουσιών τους από το αλβανικό κράτος.
Αυτά τα παραδείγματα είναι δίπλα μας και έχουν θύματα αδελφούς μας. Μας έχουν όμως κάνει να συνειδητοποιήσουμε το πόσο σημαντικό είναι ως χώρα να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία και την ελευθερία μας; Με βεβαιότητα ΟΧΙ! Βλέποντας πως ψήφισαν οι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου στις εθνικές εκλογές π.χ. της τελευταίας δεκαετίας, διαπιστώνουμε ότι έχουν άγνοια κινδύνου. Και όταν αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους που βρίσκονται μια ανάσα από την Τουρκία αντιλαμβανόμαστε τι ισχύει για τους υπόλοιπους.
Ο πόλεμος είναι σκληρός. Μπορεί να μην τον έχουμε βιώσει στο πετσί μας τις τελευταίες δεκαετίες όμως μέσα από την τηλεόραση βλέπουμε τα κακά αποτελέσματά του. Σκοπός πάντα των σοφών ηγετών είναι η αποφυγή του. Σε μια χώρα όμως όπως η Ελλάδα, στη θέση που βρίσκεται και με τους γείτονες που έχει, η αποφυγή του πολέμου απαιτεί ισορροπία στρατιωτικής ισχύος και μια δυνατή οικονομία. Οικονομικά η Ελλάδα έχει υποστεί μια μεγάλη καταστροφή ενώ και η ισορροπία της στρατιωτικής ισχύος έχει διαταραχθεί. Υπάρχει βέβαια και η συμβολή της διπλωματίας όμως το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να έρθει να πολεμήσει για λογαριασμό σου. Εφόσον οι δύο ανωτέρω προϋποθέσεις δεν υπάρχουν, οι πιθανότητες μιας πολεμικής σύγκρουσης αυξάνονται επικίνδυνα.
Υπάρχουν διάφοροι ανόητοι Έλληνες ακόμα και γεωπολιτικοί αναλυτές ή πολιτικοί που διαδίδουν ή και πιστεύουν ότι το πολύ πολύ να γίνει κάποιο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και όχι μια γενικευμένη πολεμική σύγκρουση. Η επιδίωξη αυτή μπορεί σε τελική ανάλυση να είναι και στόχος των μεγάλων πετρελαϊκών κολοσσών ως αφορμή και ως μπαμπούλας για τον ελληνικό λαό για να καθίσουμε στο κοινό τραπέζι με τους Τούρκους και να αρχίσει το μοίρασμα και η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Όμως η ιστορική ανάλυση των σχέσεων και συγκρούσεων των δύο λαών οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα. Ακόμα και στην περίπτωση που η ανωτέρω περίπτωση επαληθευθεί, οδηγούμενοι σε μια συμφωνία εκ των πραγμάτων κάτι θα έχουμε χάσει και ανοίγουμε τον δρόμο για μεγαλύτερες μελλοντικές απώλειες.
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κάθε πράξη ή παράλειψη από τις κυβερνήσεις που έχουν ως συνέπεια την απώλεια εθνικής κυριαρχίας και υπονομεύουν την στρατιωτική και οικονομική ισχύ της χώρας, ισούνται με διάπραξη εσχάτης προδοσίας. Δεν απαιτείται η συντέλεση της εθνικής καταστροφής αλλά αρκεί και μόνο η προσπάθεια δημιουργίας της ή η παράλειψη πρόβλεψης και αποφυγής της.
Έχουν υπονομεύσει οι εγχώριες κυβερνήσεις την στρατιωτική ισχύ της χώρας μας; Απαντούν από μόνες τους οι πράξεις της Τουρκίας! Πλέον η Τουρκία δεν φοβάται την Ελλάδα και η Ελλάδα φοβάται την Τουρκία. Και η μια υποχώρηση φέρνει την άλλη υποχώρηση. Για μια ισχυρή χώρα η κράτηση δύο στρατιωτικών της θα ήταν αιτία πολέμου. Εάν αποφασίσουν οι Τούρκοι να τους κρατήσουν στις φυλακές για τα επόμενα τριάντα χρόνια θα κάνει η Ελλάδα κάτι; Όπως αιτία πολέμου είναι και η παράνομη είσοδος μεταναστών στην χώρα μας από την Τουρκία. Όποιοι εισέρχονταν στην χώρα έπρεπε την ίδια μέρα να επιστρέφονταν στην Τουρκία. Εάν η Τουρκία τους επέτρεψε να μπουν στα δικά της σύνορα και να διασχίσουν την χώρα της είναι δικό της θέμα και όχι δικό μας. Ποια εγχώρια κυβέρνηση τολμά όμως να θέσει τέτοιο θέμα! Βέβαια τι να πεις κανείς στους Τούρκους όταν ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας μας, δημόσια ευχαριστούσε τους παράνομους μετανάστες για την τιμή που μας έκαναν να έρθουνε να ζήσουνε μαζί μας ή όταν στελέχη της τωρινής κυβέρνησης, τους καλούσαν να έρθουν στη πατρίδα μας!
Το σίγουρο είναι ότι η εξασθένηση της χώρας θα συνεχίσει να μεταβάλει προς το χείριστο την ισορροπία της στρατιωτικής ισχύος με αποτέλεσμα την συνεχώς αυξανόμενη ελληνοτουρκική ένταση. Η αποφυγή του πολέμου απαιτεί επομένως επαναφορά της ισορροπίας στρατιωτικής ισχύος. Και αυτό πρέπει να γίνει σήμερα. Αύριο μπορεί να είναι ήδη αργά. Πώς όμως να το πετύχεις αυτό όταν δεν έχεις χρήματα και είσαι και υποχρεωμένος να αγοράζεις από τους δήθεν συμμάχους σου όπλα τρίτης και τέταρτης κλάσης!
Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου