Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος
Α Π’ ΤΑ ΡΑΦΙΑ της βιβλιοθήκης μας που στάζουν αίμα, ένα βαρυφορτωμένο είναι και το ποντιακό μας. Με τους τόμους του Κων. Εμμ. Φωτιάδη, «Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου». Με τα βιβλία του πρωτεργάτη της καθιέρωσης της 19ης Μαΐου ως ετήσιας Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Με την «Ταμάμα, αγνοούμενη του Πόντου» και τ’ άλλα του αλησμόνητου Γιώργου Ανδρεάδη.
Με το συγκλονιστικό απ’ τις ΗΠΑ «Ούτε το όνομά μου - Γενοκτονία και επιβίωση - Μια αληθινή ιστορία του Πόντου», της Thea Halo. Και το παλιό εκείνο βιβλίο «Τοπάλ Οσμάν», για τον πιο αιμοβόρο σφαγέα των Ποντίων, του Γ. Ν. Λαμψίδη και πολλά άλλα. Ανάμεσά τους ένα ξεχωριστό. Ενός εκ των εφημεριδογράφων που μας «ανάγιωσε» - παιδιόθεν αναγνώστες των αθηναϊκών - με τα χρονογραφήματά του. Κι απολαμβάναμε στις σχολικές αίθουσες θεάτρου τις κωμωδίες του:
ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΘΑ, «Η Γη του Πόντου». Μετά που αναπαύθηκε το 1979 ο Ψαθάς, ανακαλύψαμε το βιβλίο του. Αρχές της δεκαετίας του ΄90 επανεκδόθηκε με εισαγωγή του προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών Κων. Δεσποτόπουλου. Είχε εκδοθεί 1η φορά το 1966, αλλά, ποιος το θυμόταν; Ήταν… αποσιωπημένο!
- ΟΠΩΣ, πέραν του μισού αιώνα ήταν επισήμως καταδικασμένη σε αποσιώπηση, σε απόκρυψη και σε άγνοια «αγνοούμενη», η Γενοκτονία των Ποντίων.
- ΕΠΕΙΔΗ υπερτερούσε προφανώς διατεταγμένη άνωθεν, η ανάγκη επιβολής, εντολαίς ΗΠΑ και υποταγαίς Αθηνών, για τις ανάγκες της Νατοϊκής συμμαχίας, η «ελληνο-τουρκική φιλία». «Φιλία» με το Γενοκτόνο τουρκικό κράτος, του «έχοντος… δύο πνεύμονες, τον ένα Αγγλικό, τον έτερο Αμερικανικό», αθηναϊκού κράτους…
- Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, διαπραχθείσα από τους Τούρκους, 1914-1924, όπως κι η συγκαιρινή της και μεγαλύτερη, 1.500.000, Γενοκτονία των Αρμενίων, υπήρξε γεγονός ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΑ καταδικασμένο σε αποσιώπηση από τις αθηναϊκές κυβερνήσεις της Νατοϊκής συμμαχίας με την… «φίλη και σύμμαχο» Τουρκία! Για δεκαετίες!
- ΜΟΛΙΣ το… 1994, μετά από 70 χρόνια εδέησε η Βουλή των εν Ελλάδι, να ψηφίσει την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας. Όλες τις 10ετίες προηγουμένως, τα σχολεία, σ’ Ελλάδα και Κύπρο, «μόρφωναν» τα Ελληνόπουλα έτσι ώστε να έχουν πλήρη άγνοια της Γενοκτονίας;
ΚΙ ΟΜΩΣ: Ο Δημήτρης Ψαθάς έγραφε το 1966, εις ώτα μη ακουόντων, στον πρόλογο τού «Η Γη του Πόντου» και τα εξής: «Δεν έχει αντιτουρκικό χαρακτήρα το βιβλίο τούτο. Αντιτουρκικό χαρακτήρα έχουν τα ίδια τα γεγονότα, που δείχνουν τους Τούρκους έτσι όπως ήταν και όπως έδρασαν τα χρόνια εκείνα. Ούτε επιτρέπεται να θυσιάσουμε την ιστορική αλήθεια σε καμιά σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ’ τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία.
Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν, ίσως, κι ένας απ’ τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ΞΕΡΟΥΜΕ, όχι να κρύβουμε.
Να ξέρουν και οι ίδιοι οι Τούρκοι το τι φταίξαν οι πατεράδες τους, για ν’ αποφύγουν τα όσα στιγμάτισαν εκείνους, εφ’ όσον θέλουν να πάρουν τη θέση που φιλοδοξούν ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη. Μόνο έτσι, ξέροντας εμείς τους Τούρκους και ξέροντας εκείνοι εμάς και το στιγματισμένο παρελθόν τους, μπορεί κάποτε να χαράξουμε μια ελληνοτουρκική φιλία επάνω σε στέρεες βάσεις».
ΚΑΙ Ο ΕΚ των γενναίας εντιμότητας Τούρκος αυτοεξόριστος Ali Ertem, πρόεδρος του «Συλλόγου Ενάντια στη Γενοκτονία», προλογίζοντας το 2002 το έργο του καθηγητή Κων. Φωτιάδη, απ’ τη Φρανκφούρτη έγραφε και τα εξής: «Για να διατηρηθεί [στην Τουρκία] η στηριζόμενη στο έγκλημα της γενοκτονίας εξουσία, χρησιμοποιούνται ως μέσα η παραποίηση της Ιστορίας, σε ορισμένες περιπτώσεις η μαζική τρομοκρατία (πογκρόμ) καθοδηγούμενη από το κράτος, εκβιασμοί και απειλές. Μ’ αυτόν τον τρόπο ανοίγεται ο δρόμος για νέα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μέχρι και για νέες γενοκτονίες»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
Σημερινή
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου