Επόμενο ήταν να συμβεί, αναμενόμενο μετά την υπερφίαλη επίδειξη δύναμης από μέρους του κου Πλανητάρχη. Ο απαξιωτικός τρόπος αντιμετώπισης όχι μόνον αντιπάλων, αλλά και συμμαχικών χωρών –εκτός από αγενής – ήταν και εν γένει: ανεπίτρεπτος. Η φραστική περιφρόνηση, η επίδειξη ισχύος, οι εξωλογικοί δασμοί προς άλλες χώρες, έφεραν αντίθετα αποτελέσματα.
Η επιβολή δασμών υπήρξε εξοντωτική. Αλλά και … παλιρροιακή: Άλλοτε είχαν κατεύθυνση, προς υπερβολικά ανοδική πορεία και άλλοτε, προς αντίθετη κατεύθυνση, προς σμίκρυνση!. Περίεργες οικονομικές προσεγγίσεις /κυρώσεις με περίσσεια αυταρχικότητα και ενοχλητικό κυνισμό. Αποφάσισε ο «περινούστατος δημοκράτης» πλανητάρχης τις αυξομειώσεις δασμών κατά το δοκούν και εαυτόν συμφέρειν(!). Προκάλεσε αναπόφευκτα και αγανάκτησε πολλούς. Ήταν δε τέτοιος ο οίστρος του νάρκισσου ηγεμόνα, που ενεργούσε αδιαφορώντας προς τις συνέπειες για τις πληττόμενες χώρες. Το περίεργο ήταν η χάραξη και επιβολή δασμολογικής επιβολής … οριζόντια. Χωρίς εξαιρέσεις για φιλικές /συμμαχικές ή εχθρικές χώρες (!). Απλώς –για το θεαθήναι- υπήρξαν .. ποσοστώσεις και ηπιότερες επιπτώσεις (δασμολογικών επιβαρύνσεων), για κάποια –ευνοούμενα ή τυχερά Κράτη, τα οποία –πλανηταρχική χάριτι;- δεν υπέστησαν εξοντωτικούς δασμούς !...
Δεν επλήγησαν μόνον οικονομικά διάφορες χώρες – «μικρές ή μεγάλες», φίλιες ή μη, αλλά –το σημαντικότερο – ετρώθη βαθύτατα η εθνική τους υπερηφάνεια. Προδήλως αναρωτήθηκαν: Εμείς τι είμαστε; Τι ρόλο παίζουμε;. Τι μας περιμένει αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί; Γιατί τάχα θα πρέπει να έχουμε ένα μεγάλο αφεντικό που να αποφασίζει και να διατάσσει;. Φτάνει, ως εδώ!!!. Συναντήθηκαν λοιπόν οι «άλλοι μεγάλοι» του πλανήτη Γη: Κίνα, Ινδία, Ρωσία, προκειμένου να σταματήσουν τη δυσάρεστη ροή των πραγμάτων. Στους παραπάνω 3 προστέθηκε και ένας … μικρομέγαλος: η Βόρεια Κορέα. Υπάρχει – της προσκολλήσεως αυτή και του βολέματος- και μία υπό … νεκρανάσταση Αυτοκρατορία (Οθωμανική), την οποία ο φέρελπις δυστυχής και ανήμπορος σύγχρονος θαυματοποιός Σουλτανίσκος, προσπαθεί να την επαναφέρει στη ζωή.
Η πρόβλεψη είναι πως και αρκετές άλλες χώρες θα προσεγγίσουν το νέο σχήμα /πόλο / αντίπαλο δέος των ΗΠΑ. Η δημιουργία αυτής της νέας κατάστασης – αν προχωρήσει, υλοποιηθεί και σταθεροποιηθεί -, θα ανατρέψει τα μέχρι τούδε δεδομένα. Ενδεχομένως να οδηγήσει και στη μοιραία /τελειωτική ανθρωποαφανιστική σύγκρουση. Ίσως πάλι να ξαναζήσουμε την ισορροπία του τρόμου. Δηλαδή τα πολύ δυνατά αντίπαλα στρατόπεδα, με το φόβο της αναπόφευκτης καταστροφικής αλληλοεξόντωσης – σε περίπτωση πυρηνικής σύγκρουσης –, να μην επιχειρήσουν πολεμικές επιχειρήσεις. Ίδωμεν!. Εκτιμώ ότι ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται και συμπεριφέρεται ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος είναι λανθασμένος. Ώθησε χώρες, οι οποίες παραδοσιακά είχαν –ιστορικά – έριδες και αντιπάθειες μεταξύ τους, σε συμπαράταξη /συμμαχία. Βοήθησε να ισχύσει το γνωστό: «Ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου».
Διέπραξε όμως και ένα ασύγγνωστο ατόπημα: Περιφρόνησε /απαξίωσε τις χώρες της Ε. Ένωσης (!). Τις δυσαρέστησε σε αφάνταστο βαθμό.
Οι πρώην, τέως, νυν πιστοί Ευρωπαίοι Σύμμαχοι και παραδοσιακοί φίλοι των ΗΠΑ, περιθωριοποιήθηκαν, υποβαθμίστηκαν από τους Αμερικανούς! ….
Η απρόσμενη αυτή εξέλιξη, εκτιμώ πως ήταν και το σοβαρότερο λάθος της αμερικανικής διπλωματίας. Αν, αύριο, έχουν οι ΗΠΑ ένα γιγάντιο block εχθρικών χωρών απέναντί τους και την Ε.Ε ανήμπορη, αδιάφορη, ή ουδέτερη, με ποιόν θα συμπαραταχθούν;.
Δεν θα οδηγηθούν μοιραία σε αυτοαπομόνωση οι ΗΠΑ; Πως άραγε μόνες τους θα αντιμετωπίσουν πανίσχυρους ενωμένους αντιπάλους; Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, που να πιστοποιεί την συνέχιση της παντοδυναμίας μιας Αυτοκρατορίας /υπερδύναμης η οποία να μακροημέρευσε χωρίς συμμαχίες –στηρίγματα. Η Αμερική επιβάλλεται να αλλάξει ρότα. Διαφορετικά θα έχουμε επανάληψη ιστορικών –δυσάρεστων – προηγούμενων!.
Όσα παράπονα, (εν πολλοίς δικαιολογημένα) και αν έχουν οι ΗΠΑ από τους Ευρωπαίους –οι οποίοι όντως τους εκμεταλλεύτηκαν επί πολλά χρόνια- δεν δικαιολογούνται προβάλλοντας επιχειρήματα όπως:
Η Ε.Ε συστάθηκε για να … πηδήσει τις ΗΠΑ.
Η Ε.Ε είναι ήσσονος σημασίας διεθνής παράγοντας, αναξιόπιστη και ανίκανη να παίξει ρόλο στη διεθνή σκακιέρα (!).
Η πάλαι ποτέ πολλά υποσχόμενη Ε.Ε κατάντησε μια ανήμπορη, πομπεμένη γηραιά κυρία. Περιφρονημένη, περιθωριοποιημένη, από εχθρούς και φίλους. Ποιος να το πίστευε. Ποιος να το περίμενε ένα τέτοιο κατάντημα! Κρίμα!.
Στη σωρεία λαθών της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, θα πρέπει να προστεθεί και η (θωπευτική/ προστατευτική) συμπεριφορά της, έναντι της άφιλης ασταθούς, ιδιοτελούς «φίλης και συμμάχου» Τουρκίας. Αφθονούν τα παραδείγματα –δείγματα της Τουρκικής αναξιοπιστίας και αφερεγγυότητας. Το τελευταίο: τι θέλει στο υπό ίδρυση νέο αντίπαλο στρατόπεδο; Δεν αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ και δεν ενοχλούνται από μια τόσο εξόφθαλμη /κραυγαλέα αντισυμμαχική στάση;.
ΥΓ Όσο για την Ε.Ε τα μαντάτα είναι εξόχως ανησυχητικά.
Απαξιώνεται, περιθωριοποιείται δυστυχώς!!!
Αυτό έχει και μια ακόμη αρνητική επίπτωση: Αυτοαποστερείται από έναν ειρηνευτικό εξισορροπιστικό /διαιτητικό ρόλο, που θα μπορούσε να παίξει ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα.
*Ιατρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου