Το Φερόμενο ως Κράτος μας συνεχίζει αμετανόητα (!)

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου *

 

Δύσκολοι καιροί. Για όλους: πολίτες, πολιτικούς, Κρατικούς Αξιωματούχους, Φορείς, Πρίγκιπες και Πρωθυπουργούς. Ακόμα δυσκολότεροι για το Φερόμενο ως Κράτος μας. Αυτό το δύστηνο /δύσμοιρο μόρφωμα, το άδικο και αναξιόπιστο, που διοικείται διαχρονικά από έναν θεσμό ακατάλληλων Αξιωματούχων –ευάριθμες οι εξαιρέσεις- συνεχίζει την κραυγαλέα επίδειξη ανεπάρκειας και την παροιμιώδη αδυναμία επιτέλεσης της αποστολής του. Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί. Γιατί; (Ρητορικό το ερώτημα βέβαια). Μα, γιατί αυτή είναι η κρατική δομή –σε μόνιμη, διαχρονική ανοικοδόμηση /αναδόμηση/ αναδιάρθρωση /εκσυγχρονισμό ευρισκόμενη – με την γνωστή αποτελεσματικότητα. Ο κόσμος δεν έχει –ενώ θα έπρεπε- καταλάβει (εξαιρούνται τα κόμματα και οι κομματοπληγικοί οπαδοί τους), τι ακριβώς έγινε τότε. Ποιος /ποιοι ευθύνονται; Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία , σε τι οφείλονταν το εσπευσμένο μπάζωμα και αν έγινε ή όχι συγκάλυψη. Αντ’ αυτών γίνονται συλλαλητήρια και κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις που φυσικά δεν ενημερώνουν /απαντούν στα αγωνιώδη ερωτήματα. Προσωπικά δεν γνωρίζω –ελλείψει αντικειμενικών δεδομένων – τι ακριβώς έγινε. Υποθέτω /φαντάζομαι /πιθανολογώ εικοτολογώ και προσπαθώ να καταλάβω, ώστε να σας ενημερώσω υπεύθυνα. Θα μου πείτε ότι το κάνει η πλειονότητα των αρθρογράφων αναλυτών, δημοσιογράφων , πολιτικών. Σωστά, αλλά δεν θεωρώ πως συμβάλλουν επαρκώς στη διαλεύκανση του θέματος.

 

‘Έρχομαι στον πυρήνα του παρόντος κειμένου: Στην έλλειψη συγκροτημένης κρατικής οντότητας και στο έλλειμμα ικανοποιητικής λειτουργίας των Θεσμών, όπως πχ Πολιτείας και Δικαιοσύνης. Είναι λυπηρό να επιχειρείται η επίλυση /διαλεύκανση με ……… λαοσυνάξεις/συλλαλητήρια ή κομματικές κοκορομαχίες. Απόδειξη ότι δεν λειτουργούσαν σωστά οι αρμόδιοι Φορείς /Θεσμοί. Όταν συμβαίνουν τραγικά, επώδυνα, ανατριχιαστικά γεγονότα, οι πολίτες αναμένουν άμεσα (και πειστικό) ξεκαθάρισμα, καθώς και τιμωρία των όποιων ενόχων , όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Δεν γίνεται να αφήνονται όλα στο χρόνο, στην λήθη. Αλήθεια πιστεύει κανείς σώφρων άνθρωπος ότι –μετά από τόσα χρόνια - (ξε)καθάρισε το τοπίο (όχι μόνο από τα αποκαΐδια αλλά και τα απορρίμματα των ευθυνόμενων) της τραγωδίας στο Μάτι;. Ότι τιμωρήθηκαν παραδειγματικά όλοι οι συνυπεύθυνοι;

 

Ποιος θυμάται άραγε (πέρασε τόσος καιρός που δεν αποκλείεται, για κάποιους να μην αξίζει τον κόπο να θυμηθεί κανείς) τι έγινε και πόσοι, ποιοι τιμωρήθηκαν από τα ανθρωποειδή /υπανθρώπους που έκαψαν ζωντανούς εργαζομένους της Μαρφίν; Για να θυμηθώ –ριγηλά- δύο ανατριχιαστικά παραδείγματα. Τώρα έχουμε τα Τέμπη. Τι θα γίνει άραγε;. Μια απ’ τα ίδια; Ή μήπως –και –χειρότερα;. Φρονώ πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Ούτε φυσικά με διάφορες κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές χρονοβόρες επιτροπές ή παρεμβάσεις κομματικές, για προφανή πολιτικοκομματικά οφέλη. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις εκ μέρους των Εξουσιαστών μας: πολιτειακοί και πολιτικοί παράγοντες οφείλουν να αφήσουν ελεύθερη την Δικαιοσύνη να αποφανθεί. Κανένα έλεος. Ουδεμία συγκάλυψη. Μηδενική ανοχή σε όποιους με πράξεις, παραλείψεις, συνέβαλαν στο δράμα των Τεμπών. Εξυπακούεται ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η Κυβέρνηση της χώρας. Ο κος Πρωθυπουργός επιβάλλεται να ηγηθεί μιας εξυγιαντικής προσπάθειας μη παρακώλυσης απόδοσης ευθυνών. Με όποιο κόστος. Κομματικό ή και προσωπικό. Ας καταλάβουν επιτέλους, ακόμη και οι ηγούμενοι κομματικοί παράγοντες (είτε ως Κυβερνώντες, είτε ως αντιπολιτευόμενοι –εν δυνάμει υποψήφιοι Κυβερνήτες) ότι αυτό του οποίου ηγούνται ή θέλουν να ηγηθούν, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο (sic), ώστε να αξίζει τον κόπο να πασχίσουν να το κυβερνήσουν με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα. 

 

ΥΓ Το τελευταίο, δεν θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν μόνον οι πολιτευόμενοι και οι κομματοτσοπαναρέοι, αλλά και όλοι εμείς. (Αφού είμαστε συνυπεύθυνοι, μέσω των επιλογών, αλλά και της ανοχής μας !.....) 

 

*Ιατρού

Share