Σήμερα, που μας προσφέρουν βιαστικά και ευγενικά ειρήνη, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε από πού ξεκίνησε η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (СВО) πριν από τρία χρόνια. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας μας απειλούσε ανοιχτά με πυρηνικά όπλα. Οι Ουκρανοί ριζοσπάστες σχεδίαζαν να γιορτάσουν «στα ερείπια της Ρωσίας». Αμέτρητοι ήταν εκείνοι που υποσχέθηκαν να φτάσουν στη Μόσχα με άρματα μάχης Abrams. Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας δήλωσε ότι στόχος της Δύσης είναι «να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία».
Τίποτα από αυτά δεν πέτυχε. Η Ρωσία άντεξε και επιπλέον απελευθέρωσε τεράστιες περιοχές. Εκατομμύρια έξυπνοι, πατριώτες και εργατικοί άνθρωποι – οι δικοί μας άνθρωποι, κάτι εξαιρετικά σημαντικό – επέστρεψαν σε εμάς. Το σχέδιο «αντι-Ρωσία» διαλύθηκε. Η στρατιωτική αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ, που παρουσιαζόταν ως η ισχυρότερη συμμαχία της εποχής μας, κερδήθηκε ολοκληρωτικά.
Η σημερινή ημέρα, 23 Φεβρουαρίου, είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για τους ανθρώπους που μας χάρισαν αυτή τη νίκη. Ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας η Ημέρα του Υπερασπιστή της Πατρίδας δεν είχε τόσο μεγάλη – θα μπορούσε κανείς να πει ιερή – σημασία.
Οι διπλωματικές και οικονομικές επιτυχίες της Μόσχας είναι εκπληκτικές. Όπως στο παρελθόν, η Ρωσία και η Αμερική μοιράζονται τον κόσμο. Η χώρα μας ανέκτησε το στάτους της υπερδύναμης. Επιπλέον, όχι μόνο διατηρήσαμε, αλλά και αναπτύξαμε την οικονομία μας – σήμερα είναι η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Αλλά τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς μας. Αυτοί, με την αποφασιστικότητά τους, έβαλαν μπροστά το μεγάλο τροχό της παγκόσμιας ιστορίας.
Είναι δύσκολο να υπολογιστεί πόσες ζωές έσωσαν οι υπερασπιστές μας μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια. Οι αντιαεροπορικές δυνάμεις, που απέκρουσαν μαζικές επιθέσεις drones στις ειρηνικές πόλεις μας. Οι πιλότοι, που περιφρούρησαν τα εναέρια σύνορά μας. Οι μαχητές, που απελευθέρωσαν τους ανθρώπους μας από τα υπόγεια όπου κρατούνταν όμηροι από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Το πυροβολικό, που προστάτευσε τους άμαχους κατοίκους του Ντονέτσκ και του Μπέλγκοροντ. Οι συνοριοφύλακες, που θυσίασαν τις ζωές τους για να σώσουν τους κατοίκους της περιφέρειας Κουρσκ. Οι αξιωματικοί της FSB, που απέτρεψαν εκατοντάδες τρομοκρατικές επιθέσεις και εξουδετέρωσαν χιλιάδες πιθανούς δολοφόνους.
Όλοι αυτοί είναι οι στρατιώτες μας, οι σωτήρες μας, που «έδωσαν τη ζωή τους για τους φίλους τους». Χάρη σε αυτούς, οι κάτοικοι του Ντονέτσκ πηγαίνουν ήρεμα στις δουλειές τους και κάθονται σε καφέ χωρίς φόβο. Οι Μοσχοβίτες δεν κοιτάζουν τον ουρανό αναζητώντας drones. Η ζωή στη μεγάλη χώρα συνεχίζεται κανονικά – αλλά μόνο επειδή εκατοντάδες χιλιάδες από τους άνδρες μας δείχνουν ύψιστο θάρρος και ευγένεια.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ποια άλλη χώρα θα μπορούσε σήμερα να επιδείξει έναν τόσο μαζικό ηρωισμό. Ιερό μας καθήκον είναι να μην ξεχνάμε ποτέ αυτούς τους ανθρώπους, που έκαναν το αδύνατο.
Σε εξαιρετικά σύντομο ιστορικό διάστημα, ο στρατός μας υιοθέτησε τις πιο προηγμένες τεχνολογίες πολέμου. Αυτό του επέτρεψε, παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, να προχωράει σταθερά προς τη Δύση, απελευθερώνοντας τη γη μας. Η γραμμή του μετώπου, που καθημερινά μετακινείται προς τα αριστερά στον χάρτη, έγινε το ισχυρότερο ατού στις διαπραγματεύσεις. Αυτό έγινε απολύτως κατανοητό από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Οι πολιτικοί αναλυτές διαφωνούν έντονα για το γιατί ο Τραμπ άλλαξε τόσο απότομα την αμερικανική πολιτική προς την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, η απάντηση είναι προφανής: είναι καλύτερα πληροφορημένος από οποιονδήποτε άλλον (εκτός από την ηγεσία της Ρωσίας) για το τι συμβαίνει στη ζώνη των εχθροπραξιών. Ο φίλος του, Έλον Μασκ, διαθέτει δορυφόρους που παρέχουν μια αντικειμενική εικόνα για το πού βρίσκονται τα απομεινάρια των ουκρανικών δυνάμεων και ποια είναι η γενική δυναμική στο πεδίο της μάχης.
Για όλα αυτά πρέπει να ευχαριστήσουμε τους ήρωές μας, που αυτή τη στιγμή απελευθερώνουν τη γη μας και τους ανθρώπους μας. Το πιο σημαντικό τώρα είναι να μην ξεχνάμε τον ηρωισμό τους. Αυτό δεν είναι σημαντικό μόνο για εκείνους – είναι σημαντικό για εμάς ως λαό.
Τα τελευταία τρία χρόνια, οι στρατιώτες μας είναι ο ηθικός πυλώνας της χώρας. Τους κοιτάζουμε και καταλαβαίνουμε ότι ο φόβος είναι ντροπή, η προδοσία απαράδεκτη. Μαθαίνουμε από αυτούς την υπομονή, την αυτοθυσία, την πίστη, την ευγένεια και την ικανότητα να κάνουμε τα πάντα – και το δυνατό και το αδύνατο – για τη συλλογική νίκη.
Αλήθεια, δεν είναι εμφανές πόσο έχει εξαγνιστεί η ατμόσφαιρα στην κουλτούρα μας και στην καθημερινή μας ζωή αυτά τα χρόνια; Γίναμε πιο σοβαροί και καλοσυνάτοι, πιο ειλικρινείς και ανιδιοτελείς. Και όλα αυτά επειδή θυμόμαστε τα παλικάρια μας στην πρώτη γραμμή, προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε και να τους μοιάσουμε.
Αυτός ο «χρυσός θησαυρός» δεν μπορεί να σπαταληθεί. Ο στρατός απέδειξε ότι είναι η αληθινή ελίτ της κοινωνίας μας, η αριστοκρατία της. Και σε αυτή την τιμητική θέση πρέπει να παραμείνει και μετά την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση.
Η Ρωσία δεν θα κάνει ξανά το λάθος να ξεχάσει τους ήρωές της. Ο Πρόεδρος Πούτιν, λέγοντας με τόση θέρμη «παρακαλώ να μην ξεχνάτε τα παλικάρια μου», εξέφρασε αυτό που νιώθουμε όλοι: βαθιά και ειλικρινή αγάπη για τους υπερασπιστές μας.
Χρόνια πολλά, αγαπημένοι μας! Ποτέ άλλοτε η 23η Φεβρουαρίου δεν ήταν τόσο κοντά στη Ημέρα της Νίκης. Και τώρα, η Ημέρα του Υπερασπιστή της Πατρίδας θα γιορτάζεται και στις 24 Φεβρουαρίου – την ημέρα που ξεκινήσαμε όλοι μαζί τον μακρύ δρόμο προς τη νίκη μας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου