Το επικίνδυνο περιβάλλον, στο οποίο κινούνται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα με αποκλειστική ευθύνη της Αγκυρας, η οποία δείχνει ότι έχει αποφασίσει να τραβήξει το σκοινί στα άκρα, κινείται σε δύο άξονες. Καταρχάς, στην αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου και στην εντατικοποίηση των προπαρασκευαστικών ενεργειών για μία στρατιωτική επιχείρηση, επιλέγοντας η Αγκυρα το χρόνο, το σημείο και την έκταση της, βασιζόμενη στη «ανωτερότητα της έναντι της Ελλάδας», όπως υποστηρίζει σταθερά η πολιτική ηγεσία της.
Οι βαθύτεροι φόβοι των Τούρκων σε περίπτωση σύγκρουσης
Είναι τα πράγματα όμως ακριβώς έτσι ή υπάρχουν και παράγοντες, τους οποίους κάποιοι στην Αγκυρα όχι μόνο λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη αλλά προβληματίζονται έντονα χωρίς να συμμερίζονται το διάχυτο πολεμικό ενθουσιασμό, που φαινομενικά επικρατεί στην πολιτική και στρατιωτική ελίτ της γείτονα; Την απάντηση δίνει μέσω της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Milliyet» ο έμπειρος πολιτικός αρθρογράφος Γκιουνερί Τζιβάογλου βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους και αποκαλύπτοντας τους βαθύτερους φόβους των Τούρκων στην περίπτωση μιας πολεμικής σύγκρουσης με τη χώρα μας.
Ο Τούρκος δημοσιογράφος, έχοντας συμβουλευτεί πτεράρχους ε.α, βάζει κάτω τα αριθμητικά και ποιοτικά δεδομένα διαπιστώνοντας ότι η εξίσωση δε βγαίνει αυτή τη στιγμή και οι συσχετισμοί θα γίνουν εξαιρετικά δυσμενείς για την Αγκυρα στο άμεσο μέλλον. Ειδικότερα, αφού διατυπώνει το ερώτημα, στο πλαίσιο του γνωστού τουρκικού αφηγήματος, πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να μη βλέπει τους αμοιβαίους κινδύνους μιας πιθανής σύγκρουσης επισημαίνει τις πολεμικές προτροπές, που ακούγονται από πολλές πλευρές στην Τουρκία και την πίεση της τουρκικής κοινωνίας για ανάληψη δράσης κατά της Ελλάδας.
«Η Τουρκία είχε "καθαρή" υπεροχή στις αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις», λέει, σημειώνοντας ότι η ανωτερότητα των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων ήταν τέτοια, που περνώντας την Ανδριανούπολη θα μπορούσαν να φτάσουν σε 24 ώρες στην Αθήνα. «Τι έχει αλλάξει τώρα, που η Ελλάδα στέκεται τόσο όρθια; Λειτουργεί σαν να θέλει να πυροδοτήσει μια σύγκρουση». Στο σημείο αυτό παρατίθενται οι συσχετισμοί δυνάμεων των δύο χωρών. «Η Τουρκία διαθέτει 47 μαχητικά αεροσκάφη F-4 και 238 F-16. Από αυτά 29 φέρουν δεξαμενή καυσίμου στα φτερά τους... Μπορεί να χρησιμοποιούν αυτή τη δεξαμενή καυσίμου για μεγαλύτερες πτήσεις. Η Ελλάδα διαθέτει 149 F-16, 35 F-4, 50 (γαλλικά Mirage) και 6 γαλλικά Rafale (θα γίνουν 12 μέχρι τέλη του 2022 και 24 στο τέλος του 2024). Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει υπεροχή σχεδόν 40 αεροσκαφών. Τα αεροπλάνα και των δύο πλευρών είναι εξοπλισμένα με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Και οι δύο πλευρές διαθέτουν αεροπλάνα ραντάρ». Παρά την τουρκική αριθμητική υπεροχή, το κλειδί βρίσκεται αλλού αφού, όπως παραδέχεται η Milliyet, «κοντά στα 90 πλησιάζει ο αριθμός των αεροπλάνων με δεξαμενές καυσίμων στην Ελλάδα... Για μεγάλες πτήσεις...».
Τρέμουν μην χτυπηθεί η πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας
Αυτό είναι και το τεράστιο πρόβλημα, που καταγράφει η τουρκική εφημερίδα έχοντας συμβουλευτεί προηγουμένως ανώτατες στρατιωτικές πηγές, καθώς η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να εκτελέσει μαζικές αποστολές κρούσης στην τουρκική ενδοχώρα επιφέροντας συντριπτικά πλήγματα. Μάλιστα, ο Τούρκος αρθρογράφος γίνεται συγκεκριμένος τονίζοντας ότι εάν υπάρξει πολεμική αναμέτρηση τα ελληνικά αεροσκάφη θα καταστρέψουν ολοκληρωτικά την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας. «Η εντύπωσή μου είναι ότι σε μια πιθανή σύγκρουση, ο στόχος είναι να χτυπηθεί η πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας... Το εργοστάσιο αεροσκαφών στο Εσκί Σεχίρ, αξίας 16 δισ. δολαρίων, οι εγκαταστάσεις των βιομηχανιών αμυντικού υλικού Roketsan, Aselsan, Havelsan, Tübitak, στο Ικόνιο και στην Αγκυρα και οι εγκαταστάσεις στο Εσκί Σεχίρ». Για τον επιτακτικό αυτό λόγο, ζητά τη λήψη άμεσων μέτρων πριν ενισχυθεί και άλλο η αεροπορική ισχύς της Ελλάδας. «Είτε με ''καταναγκαστική διπλωματία'' είτε ανοίγοντας άλλα σοβαρά χαρτιά».
Στο μεταξύ, εκτός από τα 18 επιπλέον Rafale, που αναμένεται να ενταχθούν στο δυναμικό της Πολεμικής Αεροπορίας το επόμενο διάστημα αλλά και σε αριθμό F-35, που πρόκειται να βαφτούν στα ελληνικά χρώματα σε βάθος χρόνου, προβληματισμός υπάρχει στην τουρκική πλευρά και για το γεγονός ότι «η Ελλάδα όσο και η Κύπρος βρίσκονται στο δρόμο για συμφωνία με το Ισραήλ» για την αγορά του κορυφαίου αντιαεροπορικού συστήματος "Iron Dome". Το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα «παρέχει σχεδόν 100% προστασία από αεροσκάφη και πυραύλους. Οι ΗΠΑ ζήτησαν επίσης από το Ισραήλ το Iron Dome. Πλήρωσαν στο Ισραήλ 1 δισ. δολάρια για την περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος».
Η... αμερικανική γραμμή άμυνας στην Αδριανούπολη
Ο Τούρκος αρθρογράφος δε σταματά όμως εδώ. «Να αναφέρω επίσης ότι στο οπλοστάσιο της Ελλάδας υπάρχουν 6 συστήματα επίγειας άμυνας Patriot, τα οποία οι ΗΠΑ δεν έδωσαν στην Τουρκία. Υπάρχει επίσης ένα ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-300, το οποίο δεν έχει θέσει σε λειτουργία. Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν πολλές αμερικανικές βάσεις καθώς και ο οπλισμός των ελληνικών νησιών κατά παράβαση της Συνθήκης της Λοζάνης. Η Ελλάδα και η Νότια Κύπρος βρίσκονται τώρα στο δρόμο για να αγοράσουν αποτελεσματικούς πυραύλους HIMARS από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους οποίους η Ουκρανία χρησιμοποίησε επιτυχώς για να αναγκάσει τις ρωσικές δυνάμεις να αποσυρθούν».
Η συνέχεια είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με τον Γκιουνερί Τζιβάογλου να αναπτύσσει το σκεπτικό ως εξής: «Οσο για το στρατό και το ναυτικό, η Τουρκία φυσικά είναι πολύ ανώτερη. Ωστόσο... Η Αμερική έφτασε στην Αλεξανδρούπολη με τα τεθωρακισμένα της και όλο τον εναέριο και επίγειο εξοπλισμό της. Εάν οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις περάσουν την Αδριανούπολη θα αντιμετωπίσουν το φράγμα των Αμερικανικών Δυνάμεων. Η Ελλάδα υποτίθεται ότι έχτισε επίσης ένα φράχτη κατά των μεταναστών κατά μήκος των συνόρων. Πίσω από το φράχτη έσκαψε μια τάφρο μεταξύ 7 και 30 μέτρων με τα χαρακώματα αυτά να έχουν σκοπό να μπλοκάρουν τη προέλαση των τουρκικών αρμάτων μάχης σε μια πιθανή σύγκρουση. Ακόμα κι αν αυτά ξεπεραστούν -όπως έχω αναφέρει- οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν πάρει θέση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου