ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Φίλε Θάνο τι μου θύμισες...;
Μάλλον έχω δει αυτή την επική συγκινητική ταινία 5 φορές και πάντα με συγκινεί...
Να σου πω μια ιστορία εν συντομία σαν παραμύθι.
Μάλλον έχω δει αυτή την επική συγκινητική ταινία 5 φορές και πάντα με συγκινεί...
Να σου πω μια ιστορία εν συντομία σαν παραμύθι.
Η ταινία ΤΟ ΞΥΠΟΛΥΤΟ ΤΑΓΜΑ, άρχισε τότε να προβάλλεται (αρχές του 1956), στις λίγες κινηματογραφικές αίθουσες της κατεχόμενης από Άγγλους Ελληνικής Κύπρου. Οι Άγγλοι επέτρεψαν την προβολή, αφού ήταν κατά των Γερμανών. Δεν είχαν υπολογίσει όμως σωστά ότι αυτό θα επηρέαζε ακόμη περισσότερο τον αγώνα των ρακένδυτων μικρών ΕΛΛΗΝΩΝ Κυπρίων, εναντίο τους. Λιθοβολισμοί αγγλικών αυτοκινήτων, "κλέψιμο" τροφίμων. διαδηλώσεις, σαμποτάζ κλπ.
Πολλοί μικροί Κύπριοι ΕΛΛΗΝΕΣ μαθητές τότε εκτελέσθηκαν άνανδρα, από τούς κατακτητές Άγγλους. (Όπως και στην Ελλάδα από τους ΝΑΖΙ)
Π.χ.
Ο 7χρονος Δημητράκης Δημητριάδης, ήταν μαθητής της Β’ τάξης δημοτικού της ηρωικής Λάρνακας-Κιτίου..
Σύμφωνα με μαρτυρίες στις 14 Μαρτίου 1956 μετά το σχολείο αντί να γυρίσει σπίτι, πήγε σε διαδήλωση με το "τάγμα" των ρακένδυτων μικρών συμμαθητών του, που έκαναν άλλοι μεγαλύτεροι μαθητές και συμμετείχαν σε πετροβολισμό κατά των Άγγλων και Τούρκων πραιτωριανών τους. Ένας στρατιώτης κυνήγησε τον Δημητράκη, που κρατούσε και την Ελληνική σημαία και τον πυροβόλησε δύο φορές χωρίς να τον πετύχει. Ο επτάχρονος κάποια στιγμή σηκώθηκε να ξαναρίξει πέτρες και τότε η τρίτη σφαίρα τον τραυμάτισε θανάσιμα. Και έπεσε μαχόμενος με την Ελληνική σημαία αγκαλιά...
Σημ. Και κάτι άγνωστο σε πολλούς ... Στην Κύπρο υπάρχει μια λέξη "Μισκίνης". Από που προήλθε αυτή η λέξη, που ερμηνεύεται ως αδύνατος - ξερακιανός; (Στα αγγλικά me skiney.)
Όταν οι Άγγλοι συνέλαβαν τότε μικρούς μαθητές, που τους πετροβολούσαν και τους ξυλοκοπούσαν τα παιδιά τους έλεγαν Me skiney - Μισκίνι ... δηλ Εμείς είμαστε αδύνατα γιατί μας κτυπάτε;
Από τότε η λέξη αυτή χρησιμοποιείται στη καθομιλουμένη για ανθρώπους αδύνατους κυρίως παιδιά ...
Διαβάστε την λυρική-επική ιστορία του μικρού ήρωα.
14 Μαρτίου μια ημερομηνία ορόσημο για τον αγώνα της ΕΟΚΑ ...
14 Μαρτίου μια ημερομηνία ορόσημο για τον αγώνα της ΕΟΚΑ ...
Απόσπασμα.
Δημητράκης Δημητριάδης 14 Μαρτίου 1956: Πολεμούσε τους Άγγλους και Τούρκους επικουρικούς με κοτρόνες … Εκτελέσθηκε από Άγγλο στρατιώτη κατά τη διάρκεια μαθητικής διαδήλωσης για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα. Τραγική ειρωνεία. ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ, ένα χρόνο μετά οι Άγγλοι, ΑΠΑΓΧΟΝΙΖΟΥΝ και τον 17χρονο μαθητή ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη ...
Κι έγινε ο Δημητράκης Δημητριάδης ο μικρότερος ήρωας του Αγώνα της ΕΟΚΑ.
Εκείνες τις ώρες ο άλλος μαθητής, δέκα χρόνια μεγαλύτερος, ο ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης, από την Τσάδα της Πάφου έγραφε προτού απαγχονισθεί και αυτός από τους κατακτητές....για τον μικρό Δημητριάδη .., και όλα τα παιδιά που πολεμούσαν τους κατακτητές...
«Τα παιδιά στον Αγώνα»
Πέτρα σε πέταγαν τα μικρά μου τα χέρια
σ’ ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ’ αστέρια ...
Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
- Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
- Να, τις κοτρώνες.
Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ΄όλους,
κοτρώνες, για να φέρει Λευτεριά.“
σ’ ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ’ αστέρια ...
Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
- Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
- Να, τις κοτρώνες.
Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ΄όλους,
κοτρώνες, για να φέρει Λευτεριά.“
ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΡΩΕΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Αυτοί ήταν οι μικροί ήρωες μας με καρδιά λιονταρίσια. ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
Γεια σας παιδιά.
Ξυπόλυτο τάγμα της Ελλάδας 1940 – 1944. Χωρίς λόγια.
ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 1955 – 1959.
Και οι κατακτητές κατατροπώνονται από τους «μπόμπιρες» μικρούς ήρωες…
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
Τιμητικό αφιέρωμα του Αντώνη Αντωνά από Ελληνική Κύπρο.
7 σχόλια:
Φίλτατε Θάνο τίμησες τους Μικρούς Ήρωες και συγκίνησες και εμάς τους παλαιότερους, που
Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Ήμαστε κι εμείς κάποτε ρωμαλέοι νέοι.
Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης
Ας μαθαίνουν οι σημερινοί νέοι μας, για τις μέρες και πράξεις των τότε εύτολμων και ταλαιπωρημένων παιδιών της κατοχής και να τους ευχόμαστε να είναι πάντα καλά και εν ειρήνη να ζουν.
Προσθέτω και τελειώνω.
Εκτός του ότι οι μικροί μαθητές της Ελληνικής Κύπρου μιμήθηκαν τις ηρωικές πράξεις του ΞΥΠΟΛΥΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ, ταυτόχρονα διάβαζαν Ελληνική Ιστορία και ελληνικά πατριωτικά περιοδικά μεταξύ αυτών και το «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ» που κυκλοφόρησε επί 15ετία από τον Φεβρ. 1953.(Πρωταγωνιστές τρεις μικροί ήρωες κατά την διάρκεια της κατοχής, Γιώργος Θαλάσσης, Κατερίνα, Σπίθας) Επειδή σε ένα μπαούλο στο πατρικό μου σπίτι βρήκα αρκετά από αυτά τα περιοδικά το θυμήθηκα. Σημ, Ο συγγραφέας του Μικρού Ήρωα, Σ. Ανεμοδουράς ( ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης) παρότι ο ίδιος υπήρξε, κατά δήλωσή του, πρώην μέλος της ΚΝΕ, απέφυγε να αναφερθεί στο σενάριό του όποιες αριστερές τοποθετήσεις κρατώντας μια καθαρώς Ελληνική πατριωτική στάση. Το γεγονός αυτό όμως προκάλεσε την αντίδραση της αριστεράς, που προσπάθησε με ανακοινώσεις να υποβαθμίσει το περιοδικό.
Υπήρξε και μια περίπτωση, που παραλίγο να προκληθεί διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας μετά από απαίτηση των Βρετανών το περιοδικό να μην κυκλοφορεί στην Κύπρο. Οι Άγγλοι φοβόντουσαν ακόμη και την σκιά των ένδοξων Ελλήνων προγόνων μικρών και μεγάλων, που μιμούνταν τα Ελληνόπουλα της Κύπρου και που ντρόπιασαν τους κατακτητές. Το Ελληνικό πνεύμα δεν μπόρεσαν να το εξαφανίσουν Γερμανοί και Άγγλοι. Ήταν αθάνατο και στην Ελλάδα και στην Ελληνική Κύπρο. Και στο ηρωικό ξυπόλυτο τάγμα οι απώλειες ήταν πολλές όπως και στην Ελληνική Κύπρο . Π.χ. Ο… αρχισαλταδόρος Φώντας, που σκοτώθηκε στο Βοτανικό ή ο Τζίμης που άρπαξε μια κουραμάνα και εκτελέστηκε εν ψυχρώ στη μέση της Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας.
Και οι ηρωίδες Ελληνίδες Κύπριες μικρές μαθήτριες «λέαινες» κατά των κατακτητών. Με νύχια και με δόντια τους πολεμούσαν και όταν έπεφταν στα χέρια των Άγγλων και Τούρκων επικουρικών, δεν λύγιζαν. Υπερήφανες αγέρωχες παρέμεναν και τους έφτυναν!!!! ….
Κάστρα απόρθητα όλα τα σχολεία δημοτικά και γυμνάσια, παντού σε όλη την σκλαβωμένη Κύπρο. Οχυρωμένοι ηρωικοί μαθητές και μαθήτριες αντιμετωπίζουν τους σιδερόφρακτους Άγγλους και Τούρκους επικουρικούς, με πέτρες και σφενδόνες….Οι μικροί ήρωες Δαυίδες, που πολλές φορές έπεφταν μαχόμενοι μς μοναδικό όπλο την Ελληνική σημαία και τις κοτρόνες ... Hρωικά μάχονται οι μαθητές των Γυμνασίων και από τους γύρω δρόμους έχουν την υποστήριξη των μικρότερων μαθητών πόμπιρων και μαθητριών, που με σφενδόνες με σιδερένιες μπίλιες και σβώλους, αντεπιτίθενται και κτυπούν τους πάνοπλους κατακτητές πισώπλατα και τους νικούν…Δαυίδ κατά Γολιάθ, τρέποντας τους σε άτακτο φυγή τους θρασύδειλους κατακτητές Άγγλους και Τούρκους πραιτωριανούς….
Δεν νομίζω ότι χρειάζονται άλλα σχόλια. Μόνο,
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΞΥΠΟΛΥΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ, ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ .….
Α.Α.
Εξαιρετική η επιλογή των φώτο.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΕΣ ΗΤΑΝ ΟΥΝΑ ΦΑΤΣΑ ΟΥΝΑ ΡΑΤΣΑ.
ΑΛΛΑΖΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΝΟ.
ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΕΛΙΩΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ ΛΑΟΥΣ.
ΟΠΟΥ Κ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΒΡΩΜΙΕΣ ΤΟΥΣ
ΑΓΓΛΟΙ ΓΑΛΟΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ΒΕΛΓΟΙ ΚΛΠ ΕΚΑΝΑΝ Κ ΖΗΛΕΨΑΝ Κ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ.
ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥΣ ΕΘΝΟΣ Κ ΟΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ .
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ Κ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕΙΣ ΞΕΡΑΝΕ.
ΜΟΝΟ ΝΤΡΟΠΕΣ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ
Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Το ποίημα «Το Ελληνόπουλο» γράφτηκε από τον Βίκτωρ Ουγκώ το 1828 και αναφέρεται στην καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822.
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα' όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ' αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ' τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ' την αφάνταστη φθορά.
Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ' ήθελες τάχα να 'χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν' αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ' το δεντρί
που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ' έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ' απ' τον ίσκιο του να βγει;
Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ' όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά!
ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ,
Οι μαθητές της Κύπρου πλημμύρισαν τις τάξεις της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), που είχε στόχο την εκδίωξη των άγγλων αποικιοκρατών και την ένωση με την Ελλάδα.
Οι μαθητές αναλάμβαναν να εκτελέσουν οποιαδήποτε εντολή τους ανέθεταν οι ηγέτες της οργάνωσης.
Οργάνωναν διαδηλώσεις, ανέγραφαν συνθήματα στους τοίχος, διένειμαν φυλλάδια και διακινούσαν οπλισμό.
Οι διαδηλώσεις ήταν πολυπληθείς και συχνές, παρά τα αντίποινα των Άγγλων που συνελάμβαναν ανήλικα παιδιά με τρομακτική αγριότητα.
Κυνηγούσαν τους μαθητές μέχρι και στα σπίτια τους.
Μάλιστα, υπήρξε και νομοθετική ρύθμιση που επέτρεπε το μαστίγωμα των ανήλικων αγοριών!
Στις 26 Φεβρουαρίου του 1956 ξεκίνησε η ιστορική μάχη του Παγκύπριου Γυμνασίου.
Οι μαθητές, που έφταναν περίπου τους χίλιους, ανέβηκαν στην ταράτσα της βιβλιοθήκης και πετροβολούσαν τους άγγλους στρατιώτες.
Αυτοί απάντησαν με δακρυγόνα, αλλά οι μαθητές δεν σταμάτησαν έως και την άφιξη των βρετανικών ενισχύσεων, που έδωσαν οριστικό τέλος στη διαμαρτυρία.
Διαδεδομένη πρακτική ήταν και ο λεγόμενος πόλεμος των σημαίων.
Οι μαθητές ανέβαζαν κρυφά ελληνικές σημαίες στα σχολεία και αρνούνταν να τις κατεβάσουν.
Τελικά αναγκάζονταν να το κάνουν οι Άγγλοι.
Οι μαθητές ήταν οργανωμένοι σε μικρές ομάδες και γνώριζαν μόνο τα άτομα που ανήκαν στη δική τους ομάδα και καμία άλλη.
Αυτό γινόταν έτσι ώστε να μην μπορούν να καταδώσουν άλλους, αν συλλαμβάνονταν και δεν άντεχαν τις ανακρίσεις.
Ο 15χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης κατέβασε την αγγλική σημαία απ’ το Ιακώνιο Γυμναστήριο, την παραμονή της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ, την 1η Ιουνίου του 1953.
Ο Παλληκαρίδης εκτελέστηκε στις 14 Μαρτίου του 1957.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
Μαθήτρια από οικογένεια αγωνιστών ΕΟΚΑ.
Συγχαρητήρια στην ιστοσελίδα και τον συγγραφέα, που επαναφέρουν στην μνήμη των σημερινών Ελλήνων μικρών και μεγάλων λησμονημένα ιστορικά γεγονότα. Αιωνία η μνήμη όλων των παιδιών και της Ελλάδας και της Ελληνικής Κύπρου, που ηρωικά έδρασαν κατά των κατακτητών.
Σημειώνω ότι δράση ξυπόλυτου τάγματος έγινε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, αλλά κυρίως στην Θεσσαλονίκη όπου η πείνα θέριζε τους σκλαβωμένου κατοίκους.
Η Πείνα της Κατοχής στην Ελλάδα (1941–1944) ήταν μεγάλος λιμός κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα και υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών. Τα περισσότερα θύματα ήταν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του (1941–1942) υπήρξε ο πιο πολύνεκρος. Στην Θεσσαλονίκη, Αθήνα και στον Πειραιά, ανυπολόγιστος αριθμός νεκρών. Απλά υπολογίζονται μόνο οι επίσημα καταγραμμένοι νεκροί από πείνα, που ήταν άνω των 100,000, ενώ τα συνολικά θύματα σε όλη την Ελλάδα υπερέβαιναν τις 200.000 κυρίως παιδιά.
Οι ΝΑΖΙ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΠΕΔΙΚΑΣΘΗΚΑΝ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΕΔΩΣΑΝ ΟΥΤΕ ΔΡΑΧΜΗ ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ... ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΟΡΟΔΕΥΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΉ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ "ΣΕΡΝΟΥΝ¨ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ .... ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΟΥΜΕ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΑ.
ΜΝ Δασκάλα - Θεσσαλονίκη.
Μπράβο.
Ανεκτίμητες ιερές παρακαταθήκες, που θέλουν κάποιοι ανθέλληνες να τις λησμονήσουμε. Έλληνες και Ελληνίδες μη τους το επιτρέψετε Μάθετε στα παιδιά σας να μελετούν την Ελληνική Ιστορία στο σπίτι, αφού δεν τα διδάσκουν στα σχολεία, οι αχρείοι.
Μ.Σ. Συγγραφέας
Ιστορια καταπληκτικη.
Αιωνια η μνημη.
Μινα
Δημοσίευση σχολίου