Κρίσιμες οι στιγμές –Μεγάλο το Δώρο
Η «Ωραία και ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ» στην ΕΛΛΑΔΑ παραμονές του Παγκόσμιου ΤΡΩΙΚΟΥ Πολέμου.
Άλλωστε η σύγκρουση των ισχυρών θα γίνει για τα ΣΤΕΝΑ των Δαρδανελίων ακριβώς δίπλα στην Ομηρική ΤΡΟΙΑ.
Η Ομηρική Ελένη, αποκαλούμενη Ωραία Ελένη στη νεοελληνική γλώσσα και ευειδής στην Ιλιάδα, έγινε αφορμή, σύμφωνα με τον μύθο, του μακροβιότερου πολέμου όλης της αρχαιότητας, του δεκάχρονου Τρωικού Πολέμου, έχοντας προηγουμένως συνεγείρει όλα τα αρχαία Ελληνικά βασίλεια κατά της Τροίας «Η Ελένη ήταν κάτι το πολύ ακριβό. Πολλοί την ήθελαν, πολλοί την ζήτησαν.»
Η ωραία Ελένη της Σπάρτης πήρε τον εκλεκτό της σαρκικής καρδιάς της τον Πάρι και τράβηξε προς την Τροία.
Το ίδιο αυτό Ελληνικό όνομα που ακούγεται στα Ομηρικά Έπη της Ιλιάδος φέρει η Αγία και Ισαπόστολος Ελένη, δείγμα της αδιάσπαστης ιστορικής συνέχειας και γενετικής συνάφειας του λαού μας.
Με την μόνη διαφορά η Ισαπόστολος Αγία Ελένη παίρνει τον αγαπημένο υιό της τον Άγιο Κωνσταντίνο και συμπορεύονται στον δρόμο προς την ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ, δρόμο που τους χάραξε ο Εκλεκτός της Καρδιάς τους Ο ΚΥΡΙΟΣ ημών ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ με Θεοσημεία ( ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ).
Με μία απλή κίνηση και ευλογημένη πορεία μεταφοράς της πρωτεύουσας της Αυτοκρατορίας στο μεταίχμιο δυο ηπείρων-μέχρι και σήμερα γεωπολιτικών πόλων, τίναξαν τότε στον αέρα το παγκόσμιο μυστήριο της ανομίας που ήδη ενεργούσε και θεμελίωσαν Κρατική Υπόσταση πνευματικής Αυτοκρατορίας, όπου στο διάβα των αιώνων αυτή ¨χώνεψε¨ με συναλληλία, ισοτιμία και σεβασμό λαούς, φυλές και γλώσσες δια του Μυστηρίου της ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ και ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.
Η Αγία Ελένη παρόλο το προχωρημένο της ηλικίας της συνέχισε την Γεωπολιτική της ειρηνική εκστρατεία στην Παλαιστίνη και ΘΕΙΑ ΝΕΥΣΗ έφερε στην Παγκόσμια επιφάνεια του πλανήτη μας τα αδιάψευστα ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ της πνευματικότητας της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ και η ΑΝΑΣΤΑΣΗ από τότε ήταν τα φυλακτήρια της τότε πρώτης πνευματικής και πραγματικής παγκοσμιοποίησης των Λαών που έφερνε το Υπέρ Πάν Όνομα του ΧΡΙΣΤΟΥ και οριοθετούσε τα σύνορα της στις πορείες που χάραξαν ¨οι ωραίοι πόδες των Ευαγγελιζόντων την ΕΙΡΗΝΗ ¨ Αποστόλων και κυρίως επί των Ιεραποστολικών διαδρομών του ΘΕΙΟΥ Παύλου.
Το γεγονός ότι επί Μεγάλου Κωνσταντίνου η επίσημη γλώσσα ήταν τα λατινικά δεν αποστερεί την ουσιαστικής σημασίας συμβολή της Ελληνίδας μητέρας του Αγίας Ελένης στην Ελληνιστική παιδεία του υιού της και στην επίγνωση εκ μέρους του Αυτοκράτορα των στρατηγικών-πολιτισμικών επιλογών του άλλου Μεγάλου της Ιστορίας μας, Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Μετά το παγκόσμιας ιστορικής σημασίας διάταγμα των Μεδιολάνων όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ όπου αναδυόταν η Νέα Ρώμη και ταυτόχρονα στην παλαιά Ρώμη κάποιοι έσπερναν σπόρους διχόνοιας για να αναρριχηθούν αργότερα νοητές τσουκνίδες με τα δηλητήρια των σχισματικών αιρέσεων, των δολοφονικών δήθεν σταυροφοριών και άλλων ενεργειών που ζύμωναν φθόνο και ιδιοτέλεια.
Αντίθετα στην Ρωμαίικη Ελληνική Επικράτεια οι δύο αυτοί Άγιοι γινόταν πνευματικά δημοφιλείς και πάντα επίκαιροι.
Οι πρόγονοι μας γνώριζαν πολύ καλά ποιοι ήταν οι στυλοβάτες της Ρωμιοσύνης και θεωρούσαν τους εαυτούς τους πνευματικά παιδιά του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης.
Παράλληλα γνώριζαν ότι εξ αιτίας της αγάπης και της τιμής στα πρόσωπα των ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ υπέφεραν στο διάβα της ιστορίας από το μίσος και το κόμπλεξ των δήθεν Σταυροφόρων που με καταστροφές και βιαιοπραγίες προσπαθούσαν να βεβηλώσουν το τεράστιο πνευματικό έργο που επιτέλεσαν οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη στην οικουμένη.
Οι κατατρεγμένοι πρόγονοι μας σαν αντίδοτο της παγκόσμιας μοχθηρής ζηλοτυπίας που ξεσηκώθηκε εναντίων τους, έσπειραν και ανήγειραν εκατοντάδες πάλλευκα εκκλησάκια στην μνήμη αυτών των δύο Αγίων σε όλη την ενδοχώρα της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ, δίνοντας και μάλιστα το όνομα αυτών των δύο Αγίων στα παιδιά τους κατά κόρον.
Μάλιστα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το όνομα Κωνσταντίνος και Ελένη ήταν συνυφασμένο με το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ του σκλαβωμένου γένους μας.
Η προσωπική ζωή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας μητρός του Ελένης δεν ήταν καθόλα ρόδινες, τους πολέμησαν από όλες τις πλευρές, αλλά δεν σάλεψαν από την Πίστη τους. Άλλωστε το όνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ στα Ελληνικά σημαίνει ΕΥ-ΣΤΑΘΙΟΣ, δηλ καλά σταθερός, αμετάβλητος από το λατινικό constant.
Αυτός ο ΑΓΙΟΣ με τα Ορθόδοξα μητρικά νάματα το απέδειξε σε όλη την βιωτή του προασπίζοντας σταθερά το Δόγμα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ με τους Άγιους Θεοφόρους και Οικουμενικούς Πατέρες, καθιερώνοντας μάλιστα την ανάγκη σύγκλισης Οικουμενικών Συνόδων, όταν διακινδύνευε το πλήρωμα της Εκκλησίας από τους ¨βαρείς λύκους¨ των αιρέσεων.
Είναι δυνατόν και εμείς σαν παιδιά της γνήσιας Ρωμιοσύνης του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης να περάσουμε καλά στα χέρια της σημερινής απρόσωπης και δίχως ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ παγκοσμιοποίησης που ζήλεψε την Νέα Ρώμη και στην θέση της βάλθηκε να φτιάξει την Νέα Εποχή, διασαλεύοντας τα θεμέλια του ανθρώπινου πολιτισμού με εκατόμβες Αθώων θυμάτων;;
Όλες οι σημερινές κρίσεις (οικονομικές-κοινωνικές-
Η θεραπεία της ανθρωπότητας θα έρθει όταν αποκαλυφτεί συνολικά και μεγαλοπρεπώς το δαιμονικό υπόστρωμα της διαφημιζόμενης Νέας εποχής που στις μέρες μας τρομοκρατεί και δίνει απτά δείγματα απανθρωπιάς.
Να λοιπόν γιατί ο Μέγας Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη σήμερα είναι τόσο επίκαιροι περισσότερο από κάθε άλλη φορά !!!
Ακριβώς γιατί χάραξαν και ασκούσαν γεωπολιτική και γεω-στρατηγική πάνω σε ένα άλλο υπόβαθρο που είχε σαν σημείο αναφοράς τον πνευματικό άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες.
Ακριβώς γιατί και οι δύο Ισαπόστολοι ήταν πνευματικά πραγματικοί Κοσμοπολίτες και Οικουμενικοί, υπέρμαχοι της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ και της Ορθοπραξίας πάνω στα Δόγματα των Αγίων Πατέρων μας, στοιχεία που σήμερα συγκρούονται αμείλικτα με τον δαιμονιώδη πολιτισμό των ημερών μας.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη η μητέρα αυτού απαρτίζουν το κατεξοχήν γεωπολιτικό δίδυμο της Παγκόσμιας ιστορικής ανατροπής, όχι μόνο για την απελθούσα ιστορία αλλά κυρίως για τις δικές μας ημέρες.
Πόσες μεταγενέστερες αυτών Αυτοκρατορίες-Δυνάστες και Τύραννοι προσπάθησαν να τους μιμηθούνε ακόμη και μέχρι σήμερα, όλες όμως γκρεμίζονται στα τάρταρα της παραφροσύνης και του εωσφορικού εγωισμού τους και αυτό γίνεται κατεξοχήν γιατί δεν αναγνώρισαν αυτές οι «οικονομικές-τραπεζικές βασιλείες» το Μυστήριο του Ζωοποιού και Τιμίου Σταυρού και το Παγκόσμιο Γεγονός της Ανάστασης του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Αγία μας και Ισαπόστολε Ελένη οι κατατρεγμένοι σήμερα Έλληνες Ορθόδοξοι υποκλινόμαστε ευλαβικά έμπροσθεν του Ιερού Σκηνώματος σας.
Ιστάμενοι
με
δέος έμπροσθεν της μάνας -ΑΥΓΟΥΣΤΑΣ της Χιλιόχρονης Ρωμιοσύνης που
υπέφερε
και αυτή μαζί μας στις προσφυγιές και τις διώξεις μας καθότι και η ίδια
έζησε ακόμη και μετά την κοίμηση της τις ίδιες περιπέτειες.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, Ιερός Ναός των Αγίων Αποστόλων έτος 1211, Δ΄ Σταυροφορία, το Ιερό Σκήνωμα της ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ οδεύει στην Βενετία και η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ χάνει την Αυγούστα της Ρωμιοσύνης, γενόμενη η ΠΟΛΗ έρμαιο στις ορέξεις των Αγαρηνών-τζιχαντιστών της ιστορικής εκείνης περιόδου.
Μετά από 1700 χρόνια λήθης, με θαρρετές πρωτοβουλίες της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ, το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα γνωρίζει κατ αρχάς για την ύπαρξη του Ιερού Σκηνώματος της ΜΑΝΑΣ της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ και έτσι αναθαρρεί και χαίρεται σε δύσκολη περίοδο.
Με την έλευση της ΑΓΙΑΣ στα Ελληνικά χώματα ο Πιστός Λαός ευλογείτε εν μέσω της Αναστάσιμης περιόδου του σωτηρίου έτους 2017.
ΚΑΙ ΕΥΧΕΤΑΙ
«Να σας προσκυνήσουμε ΑΓΙΑ μας εμείς και τα παιδία μας αλλά και όλα τα γένη των Ορθοδόξων απανταχού της ΓΗΣ στην ΠΟΛΗ σου, την Κωνσταντινούπολη που η δική σας μητρική παρρησία προς τον Ένδοξο Υιό σας Μεγάλο Κωνσταντίνο επέδρασε καταλυτικά για να μεταφέρει την πρωτεύουσα της τότε Αυτοκρατορίας πλησίον της φυσικής γενέτειρας σας, της Βιθυνίας, της Μικράς Ασίας στην αρχαία αποικία των Μεγαρέων, το Βυζάντιο, σημείον κλειδί στα Στρατηγικά και περιώνυμα ΣΤΕΝΑ του Βοσπόρου.
Αυτή η ΠΟΛΗ - κλειδί, Αγία μας που θα φέρει εις τους αιώνες των αιώνων το όνομα του Υιού σας, ετοιμάζεται να ξεκλειδώσει πάλι την ιστορία και να ενώσει τα ζωντανά κομμάτια της αποβάλλοντας το κομμάτι βδέλυγμα της βαρβαροκρατίας - τουρκοκρατίας, αναδεικνύοντας την Άφατη Φιλανθρωπία της ΘΕΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ που επιθυμεί να σώσει την Ρημαγμένη ανθρωπότητα με τα αιώνια νάματα του ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ Πολιτισμού και της Πνευματικής Ρωμιοσύνης.»
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου