Καρδιολόγος
Παραπληροφόρηση-ΜΜΕ και ΕΣΥ.
Διαβάζουμε στον ημερήσιο Τύπο μια δημοσκόπηση που αφορά το Ευρωβαρόμετρο και καταγράφει τις τάσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη δημοσκόπηση αυτή διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα πολύ περισσότερο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στηρίζει την ενημέρωσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ η τηλεόραση ακολουθεί και στο τέλος βρίσκονται και οι εφημερίδες και τα περιοδικά. Και αναρωτιέται η έγκριτη εφημερίδα, η οποία τη δημοσιεύει, γιατί στην Ελλάδα προτιμώνται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι οι κλασικές μέθοδοι ενημέρωσης.
Αυτό για κάποιον που με πολύ απλή ματιά μπορεί να διαβάσει τα γεγονότα, οφείλεται στην απώλεια της εμπιστοσύνης στα παραδοσιακά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι αλήθεια ότι ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η τέχνη της παραπληροφόρησης μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχει γίνει κανόνας και η προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων μέσα από αυτά έχει γίνει τέχνη.
Η περίπτωση του αριθμού 1566.
Πλέον πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι μη έχοντας την κοινωνική εμπειρία, ζουν σε μια τεχνητή κατάσταση, ένα ψεύτικο κόσμο, αλλά ακόμη και εκείνοι οι οποίοι βρίσκονται στην καθημερινή κοινωνική δραστηριότητα βλέπουν ότι υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι. Την ίδια ώρα δηλαδή που κάποιος αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα στα νοσοκομεία ακούει και διαβάζει μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την τεράστια πρόοδο που έχει κάνει το εθνικό σύστημα υγείας και για τις ιδανικές σχεδόν συνθήκες που διαμορφώνονται σε κάποια νοσοκομεία. Την ίδια ώρα που πηγαίνει και βλέπει πόσο ακριβά είναι τα διάφορα προϊόντα στο σούπερ μάρκετ, ακούει για τις μειώσεις των τιμών και για τη βελτίωση των συνθηκών που θα επιτρέψουν την ανετότερη αγορά από τον καταναλωτή των μέσων της καθημερινής του ανάγκης. Έτσι κάποιος ο οποίος δεν θα χρειαστεί να επισκεφθεί νοσοκομείο μένει με την ψευδαίσθηση ότι τα πράγματα βελτιώνονται σημαντικά.
Τις μέρες αυτές, παραδείγματος χάριν, έγινε ιδιαίτερη αναφορά στον αριθμό 1566, ο οποίος μπορεί να εξασφαλίσει ραντεβού σε με πολύ εύκολο τρόπο σε κάθε ενδιαφερόμενο. Παρουσιάστηκε σε έναν τεράστιο επίτευγμα και μια μεγάλη εξέλιξη στο χώρο του συστήματος υγείας. Οποίος δεν θα χρειαστεί να πάρει, αυτό τον αριθμό μένει με τη γεύση του θριάμβου. Όποιος όμως μπορεί να βλέπει βαθύτερα τα γεγονότα, καταλαβαίνει ότι το πρόβλημα δεν ήταν ένας αριθμός που να εξασφαλίζει ένα ραντεβού, αλλά η σωστή οργάνωση των νοσοκομείων ώστε να υπάρχουν τα ραντεβού αυτά. Είναι δηλαδή δυνατόν να παίρνει κανείς τον αριθμό και να του κλείνουν ραντεβού μετά από 6 -8 μήνες σε κάποιους γιατρούς. Ποιο ήταν λοιπόν το όφελος της ύπαρξης αυτής της υπηρεσίας; Το να διαπιστώνει κανείς την ανυπαρξία των πραγματικών ραντεβού για τις ανάγκες του; Πέραν του ότι πίσω από αυτό τον αριθμό για όποιον θέλει να ψάξει βαθύτερα βρίσκονται όχι οι δωρεάν παροχές όπως διατυμπανίζει η κυβέρνηση, αλλά τεράστια οικονομικά συμφέροντα, τα οποία αγγίζουν μέλη της κυβερνήσεως πολύ κοντά στον πρωθυπουργό.
Είναι λοιπόν η εικονική πραγματικότητα αυτή που παρουσιάζεται από τα μέσα που διαμορφώνει την ψευδαίσθηση, ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους ότι όλα πηγαίνουν καλά. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο ακόμη και μέσω του Διαδικτύου να προωθήσει κανείς πραγματικότητες, τις οποίες βιώνει καθημερινά. Θα σας μεταφέρω εδώ το προσωπικό μου παράδειγμα, το οποίο δεν αποτελεί φυσικά πρότυπο για στατιστική, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ συχνό σε όσους εμπλέκονται με άρθρα γνώμης.
Μια απόπειρα αρθρογραφίας σε μια διαδικτυακή ιστοσελίδα.
Με την παρότρυνση κάποιου ασθενούς μου, ο οποίος αποτελεί υψηλό δημοσιογραφικό στέλεχος σε μια διαδικτυακή ιστοσελίδα ξεκίνησα να γράφω κάποια άρθρα. Η διαβεβαίωση του ήταν ότι υπάρχει ελευθερία του λόγου και θα μπορούσα εάν έμενα στα όρια φυσικά της κοσμιότητας να εκφράσω οποιαδήποτε σκέψη μου για το εθνικό σύστημα υγείας αλλά και για τα παράπλευρα που σχετίζονται με αυτό. Ξεκίνησα λοιπόν με ζήλο. Να γραφώ απλά πράγματα τα οποία εξέφραζαν την καθημερινή εμπειρία ενός ανθρώπου που βρίσκεται αρκετές δεκαετίες στη μάχιμη ιατρική.
Μετά από λίγο χρονικό διάστημα η αναγνωσιμότητα των άρθρων ήταν πολύ μεγάλη και μάλιστα πολλοί εκ των αναγνωστών εξέφραζαν με τρόπο ενθουσιώδη και δημόσια αλλά και προσωπικά σε εμένα την ευαρέσκειά τους για το ότι επιτέλους ακούγονταν κάποια αυτονόητα πράγματα. Πολλοί βέβαια έμπειροι εξ αυτών μου έθεταν το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν μια τέτοια ιστοσελίδα γνωστή σε κάποιους και στρατευμένη να επιτρέπει να λέγονται τα πράγματα αυτά;
Όσο το κόμμα το οποίο σχετίζεται με την ιστοσελίδα που από ότι φαίνεται συντηρεί αμέσως η εμμέσως τελικά απ’ ότι φάνηκε βρισκόταν στην αντιπολίτευση, αυτά που έγραφα ικανοποιούσαν διότι θεωρείτο ότι ήταν αντιπολιτευόμενος λόγος. Όταν όμως ήρθε στην κυβέρνηση, άρχισαν οι πρώτες δυσχέρειες και οι πιέσεις, τα άρθρα αυτά να στρογγυλέψουν και να μην εκφράζουν την πραγματικότητα του συστήματος υγείας. Επίσης συμφέροντα από μεγαλοπαράγοντες ιδιωτικών νοσοκομείων από μεγαλοδημοσιογράφους αλλά και παράγοντες της φαρμακευτικής βιομηχανίας είχαν αρχίσει να δείχνουν ενδιαφέρον για αυτόν, ο οποίος άλλαζε την ειδυλλιακή εικόνα και κατήγγειλε πράγματα που οι αναγνώστες ζούσαν στην καθημερινή τους ζωή.
Επιτρέπονται …μόνο θετικά πράγματα για την κυβέρνηση.
Ο ασθενής μου βρέθηκε σε δύσκολη θέση, προσπάθησε με έναν ήπιο τρόπο να μου υποδείξει να αλλάξω λίγο τη θεματολογία και την προσέγγιση στα θέματα της υγείας που θεωρούσα πολύ σημαντικά. Και στο τέλος με την έναρξη της περιόδου του κορωνοϊού βρήκε την ευκαιρία να μου πει ότι η παράγοντες της ιστοσελίδας είχαν αποφασίσει να γράφουν μόνο θετικά πράγματα για την κυβέρνηση και τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας και αν ήθελα να βοηθήσω προς την κατεύθυνση αυτή, θα ήμουν ευπρόσδεκτος, αλλιώς θα έπρεπε να διακόψω την αρθρογραφία μου. Φυσικά επέλεξα τη δεύτερη λύση και σταμάτησα να γράφω στην ιστοσελίδα αυτή.
Εκείνο το οποίο μου έμεινε ως εμπειρία είναι ότι τα περί ελευθεροτυπίας είναι ψέματα και δεν υπάρχει πραγματικά κανένας δημοσιογράφος ο οποίος να μπορεί να δουλέψει ανεπηρέαστος από τις αρχές και τις κατευθύνσεις του αφεντικού του και να διατυπώνει τη γνώμη του, έτσι όπως εκείνος την θέλει. Και πάλι, επαναλαμβάνω ότι δεν ήταν το θέμα της κοσμιότητας γιατί τα πάντα ήσαν απολύτως κόσμια. Η επιχειρηματολογία ήταν ατράνταχτη. Δεν ετίθετο θέμα κατηγορίας προσώπων, αλλά ενοχλούσαν όλα όσα αναφέρονταν στην ειδυλλιακή εικόνα που ήθελαν να δημιουργήσουν στα μέσα ενημέρωσης οι άνθρωποι που διαχειρίζονται την ιστοσελίδα.
Τα ΜΜΕ την αποχή της πανδημίας.
Βλέπουμε παράγοντες της κυβέρνησης, με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Υγείας να προσπαθούν με απεριόριστο χρόνο και πολλές διασυνδέσεις, έχοντας ανοιχτό βήμα προς όλες τις συστημικές μονάδες ενημέρωσης να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν την προπαγάνδα τους. Είδαμε την περίοδο του κορονοϊού όλους τους ιατρούς της κυβερνητικής αντίληψης να έχουν απεριόριστο χρόνο και ταυτόχρονα αντιληφθήκαμε ότι για όποιον είχε αντίθετη γνώμη και εξέφραζε μια συγκροτημένη άποψη τα μικρόφωνα της ενημέρωσης ήταν κλειστά. Και όχι μόνο αυτό, αλλά κινδύνευε να διωχθεί και για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά είναι σαφέστατο. Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία ζει μια δικτατορία των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ζει το ψέμα που προσπαθούν οι προπαγανδιστές να της επιβάλουν με τρόπο απροσχημάτιστο πια και για αυτό το λόγο με τα λιανοντούφεκα, όπως λέω, μιας φτωχής ιστοσελίδας προσπαθούμε να πούμε κάποιες αλήθειες. Προφανώς η απήχηση της ιστοσελίδας μας είναι πολύ μικρή και δεν ενοχλεί κανέναν γιατί αν ήταν μεγαλύτερη θα είχαμε ήδη βρεθεί υπό διωγμόν. Εμείς θα συνεχίσουμε με το χέρι στην καρδιά και ελεύθεροι οποιασδήποτε διαπλοκής να λέμε τη γνώμη μας ότι και αν αυτό μπορεί να σημαίνει, γιατί όταν πάψουμε να είμαστε ελεύθεροι και γίνουμε υποτελείς θα πάψουμε να είμαστε άνθρωποι και αυτό είναι το τελευταίο το οποίο θα θέλαμε για τη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου