Ψηφιδωτό δάπεδο του 3ου αιώνα, διακοσμημένο με παραστάσεις, ανακαλύπτεται στην Προύσα.
Ένα μωσαϊκό με ανθρώπινο πρόσωπο αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών αποχέτευσης στην οδό Αφιόν Σουλτάν στη γειτονιά Μπεϊλέρ το 2014. Οι εργασίες στη συνέχεια σταμάτησαν και το μωσαϊκό καλύφθηκε για να επιτραπούν αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή, γράφει τουρκικό δημοσίευμα.
Μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων απαλλοτριώσεων, η αρχαιολογική ανασκαφή, η οποία ξεκίνησε φέτος με την άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, διεξάγεται από τη Διεύθυνση Μουσείου Ιζνίκ.
Πιστεύεται ότι το μωσαϊκό, έκτασης περίπου 50 τετραγωνικών μέτρων, που ανακαλύφθηκε ως αποτέλεσμα των εργασιών και χρονολογείται στον 3ο αιώνα, θα μπορούσε να είναι το δάπεδο ενός δημόσιου κτιρίου ή μιας αίθουσας που ανήκε σε ένα πολυτελές κτίριο κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο.
Το ψηφιδωτό δαπέδου απεικονίζει μια γυναίκα με φρούτα σε ένα καλάθι στην αγκαλιά της, ένα γυναικείο πρόσωπο που πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει τη λίμνη Ασκάνια με μαλλιά κομμένα με νύχια καβουριού, και άλλες απεικονίσεις, μαζί με γεωμετρικά και τρισδιάστατα μοτίβα.
Ο αρχαιολόγος Γιουσούφ Καχβετσί, ο οποίος συμμετέχει στην ομάδα ανασκαφής, δήλωσε σε ανταποκριτή του Πρακτορείου Anadolu (AA) ότι ένα ψηφιδωτό δάπεδο εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια εργασιών αποχέτευσης το 2014 και ότι οι προσπάθειες απαλλοτρίωσης ξεκίνησαν αφού διαπιστώθηκε ότι αυτό το δάπεδο συνεχιζόταν κατά μήκος του δρόμου και της παρακείμενης γης.
Εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών που ξεκίνησαν φέτος, αποκαλύφθηκε επίσης ολόκληρο το ψηφιδωτό δάπεδο εντός της απαλλοτριωμένης περιοχής, οι υπάρχοντες τοίχοι της κατασκευής εκεί και άλλα στρώματα σε αυτήν.
Ο Καχβετσί, ο οποίος δήλωσε ότι συνέχισαν τις εργασίες εκσκαφής σε μια έκταση 350 τετραγωνικών μέτρων, εκ των οποίων τα 50 τετραγωνικά μέτρα είχαν ψηφιδωτό δάπεδο, είπε: «Διαπιστώσαμε ότι το ψηφιδωτό συνεχίζεται τόσο στον δρόμο όσο και στα γειτονικά οικόπεδα που δεν μπορούμε να εκσκάψουμε αυτή τη στιγμή».
Ο Καχβετσί δήλωσε ότι από τα μοτίβα, τα χρώματα και τα σχέδια του ψηφιδωτού, καθώς και από ευρήματα όπως κεραμικά και νομίσματα, διαπίστωσαν ότι η κατασκευή χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ. και συνέχισε:
«Διαπιστώσαμε ότι οι κύριοι τοίχοι του κτιρίου ήταν καλυμμένοι με τοιχογραφίες και τα δάπεδα ήταν από μάρμαρο, αλλά τόσο οι τοιχογραφίες όσο και τα δάπεδα είχαν υποστεί ζημιές και είχαν αφαιρεθεί με την πάροδο του χρόνου. Το μεγαλύτερο μέρος του ψηφιδωτού έχει διασωθεί άθικτο μέχρι σήμερα. Το υπάρχον τμήμα του ψηφιδωτού διαθέτει τρία διαφορετικά πάνελ, που περιβάλλονται από ένα περίγραμμα από φύλλα ροδιού και κισσού. Δύο ζευγάρια σανδάλια απεικονίζονται ως είσοδοι και έξοδοι μπροστά από ένα κατώφλι που οδηγεί σε ένα δωμάτιο του κτιρίου.
Αυτό είναι που αντιλαμβανόμαστε ως το κέντρο του ψηφιδωτού δαπέδου, το σημείο εισόδου στο κτίριο. Κοιτάζοντας από αυτή την οπτική γωνία, υποθέτοντας ότι το ψηφιδωτό εκτείνεται εξίσου αριστερά και δεξιά, εκτιμούμε ένα μήκος πλευράς περίπου 20 μέτρων. Ελπίζουμε να διαπιστώσουμε με τις μελλοντικές μας μελέτες ότι το ψηφιδωτό εκτείνεται σε μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή.»
«Απεικόνισαν τη λίμνη Ασκάνια ως γυναίκα, ένα αρχαίο πρόσωπο»
Αναφερόμενος στα μοτίβα του ψηφιδωτού, ο Καχβετσί μοιράστηκε τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
«Στο αριστερό πλαίσιο, υπάρχει μια θεά της γονιμότητας, με αυτό που υποθέτουμε ότι είναι μυθολογικές μορφές στον δεξιό και αριστερό ώμο της. Υπάρχουν μερικές συντομευμένες (ελληνικές) επιγραφές σε αυτές. Θα μπορέσουμε να το πούμε πιο καθαρά μόλις ολοκληρωθούν οι επιγραφικές μελέτες. Πρόκειται για ένα πολύ πρόσφατο έργο, ένα ψηφιδωτό που εμφανίστηκε πριν από λίγες εβδομάδες. Δεν έχουν διεξαχθεί ακόμη επιστημονικές μελέτες.
Βλέπουμε την κύρια μορφή να κρατά ένα καλάθι με φρούτα και φυτά που καλλιεργούνταν στην Ασκάνια εκείνη την εποχή. Είναι περιτριγυρισμένη από γεωμετρικά και τρισδιάστατα μοτίβα. Είναι ένα πραγματικά αριστουργηματικό ψηφιδωτό, που μπορούμε να ονομάσουμε «έργο τέχνης»».
Ο Καχβετσί, σημειώνοντας την παρουσία γυναικείων μορφών στο κύριο πάνελ στο κέντρο, είπε: «Μπορούσαμε να διαβάσουμε τη λέξη «ΑΣΚΑΝΙΑ» δίπλα στην κεντρική φιγούρα. Αυτή ήταν η αρχαία ελληνική ονομασία της σημερινής λίμνης Ιζνίκ.
Απεικόνιζαν τη λίμνη μέσα από αυτό το μωσαϊκό. Όταν το κοιτάμε, βλέπουμε μια φιγούρα που σχετίζεται με το νερό. Τα μαλλιά της απεικονίζονται με φύκια, το κεφάλι της στεφανωμένο με νύχια καβουριού και ο λαιμός της φαίνεται να είναι στολισμένος με κύματα… Με άλλα λόγια, απεικόνισαν τη λίμνη Ασκάνια ως γυναίκα, ένα αρχαίο πρόσωπο».
Ο Καχβετσί, εξηγώντας ότι τα πλεγμένα μοτίβα που περιβάλλουν το κεντρικό τμήμα δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας τρεις ή τέσσερις διαφορετικές αποχρώσεις κάθε χρώματος, διακοσμημένα με γεωμετρικά και τρισδιάστατα μοτίβα, συμπεριλαμβανομένου ενός λαβυρίνθου και ενός γόρδιου δεσμού, είπε: «Τα δομικά στοιχεία που ονομάζουμε «ψηφίδες» στο μωσαϊκό είναι εφοδιασμένα με πέτρα, μάρμαρο και γυαλί. Οι εξωτερικές γραμμές είναι ένα κυβικό εκατοστό και οι κεντρικές απεικονίσεις είναι μισό κυβικό εκατοστό. Έχει γίνει πολύ λεπτομερής δουλειά».
«Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να πρόκειται για λουτρό»
Ο Καχβετσί είπε ότι τόσο το μωσαϊκό του δαπέδου όσο και ο σοβάς και το χρώμα στους τοίχους ήταν κατασκευασμένα με πολύ ακριβή κατασκευή και ότι ήταν επενδυμένα με πολύ πλούσια δομή.
Ο Τούρκος αρχαιολόγος δήλωσε ότι αναγνώρισαν τους τοίχους της κατασκευής που σχετίζεται με το ψηφιδωτό, επισημαίνοντας ότι καταστράφηκε στα τέλη του 4ου αιώνα, μια άλλη κατασκευή χτίστηκε τον 5ο αιώνα και 3-4 διαφορετικές κατασκευές χτίστηκαν αργότερα, τον 8ο, 10ο και 11ο αιώνα.
Ο Καχβετσί, ο οποίος εξήγησε ότι εντόπισαν τα δάπεδα και τους τοίχους μιας κατασκευής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Περιόδου του 10ου-11ου αιώνα στο νότιο τμήμα της περιοχής, δήλωσε: «Στο ανώτερο στρώμα, υπάρχει ένα στρώμα όπου βλέπουμε πρώιμη οθωμανική κεραμική. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια περιοχή που ήταν συνεχώς ανοιχτή σε κατασκευές από τον 3ο αιώνα έως τον 15ο-16ο αιώνα μ.Χ., και υπήρχαν κατασκευές σε αυτήν ακόμη και κατά την περίοδο της Δημοκρατίας».
aa.com.tr
ΣΧΟΛΙΟ
Κατά την γνωστή τους πρακτική οι Τούρκοι αρχαιολόγοι τα ονομάζουν ΟΛΑ ρωμαϊκά.... ενώ είναι ΟΛΑ ελληνικά. Ελληνικά γράμματα, ελληνικές επιγραφές, ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία....
Δεν μπορούν με κανένα τρόπο να αποδεχτούν ότι οι ίδιοι προέρχονται από τα βάθη της Ασίας, την Μογγολία και ότι εδώ υπήρχε ο λαμπρός πολιτισμός και η ιστορία του πιο δοξασμένου έθνους της γης, των Ελλήνων, από χιλιάδες χρόνια προ Χριστού στην αρχαιότητα, στην εποχή του Μεσαίωνα και μέχρι και τον 15 αιώνα μ.Χ. Και παρά την τουρκική εισβολή και καταστροφή του πολιτισμού της Ελληνικής Μικράς Ασίας πολλά στοιχεία έμειναν αναλλοίωτα και ζωντανά μέχρι και το 1922....
Κλείνοντας να πω και μια προσωπική εμπειρία...
Σε ταξίδι μου στην Χίο το καράβι πέρασε από το στενό πέρασμα μεταξύ Χίου και Μικράς Ασίας...
Τα βουνά της ευλογημένης γης μας φαίνονταν πεντακάθαρα από πολύ μικρή απόσταση...
Και τα ελληνικά σημάδια φάνηκαν ξεκάθαρα...
Με τρομερή συγκίνηση διέκρινα τα δεκάδες εκκλησάκια στις κορυφές των βουνών, τα αφιερωμένα σε Προφήτη Ηλία, στην Παναγιά μας, στον Ιωάννη τον Πρόδρομο και άλλους Αγίους μας...
Τα βουνά της Μικράς Ασίας και ειδικά των ακτών της στο Αιγαίο μας είναι γεμάτα εγκαταλελειμένα εκκλησάκια....
Οπως είχε πει κι ένας Ιεράρχης μας κάποτε στον Τούρκο διοικητή που του ανέφερε ότι οι Τούρκοι είναι περισσότεροι από τους Ελληνες στην Μικρά Ασία: "Πάνω από την γη μπορεί να είστε περισσότεροι (αν και το DNA πλέον απέδειξε ότι ούτε καν Τούρκοι φυλετικά δεν είναι όλοι αυτοί αλλά εξισλαμισμένοι Ελληνες κυρίως) αλλά κάτω από αυτήν είμαστε εμείς περισσότεροι...." υπονοώντας τα εκατομμύρια Ελλήνων προγόνων μας που έζησαν και άκμασαν στην προαιώνια Ελληνική γη της Μικράς Ασίας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου