Εάν η Ρωσία ολοκληρώσει την κατάληψη του Ποκρόφσκ και του όμορου Μίρνογκραντ η Ουκρανία θα έχει υποστεί μια από τις πιο σοβαρές ήττες σ’ αυτό τον πόλεμο. Την ίδια ώρα που αυτή η περιοχή είναι περικυκλωμένη από τους Ρώσους, ο ρωσικός στρατός προελαύνει, χωρίς μεγάλη αντίσταση, δυτικότερα, προς τη Ζαπορίζια.
Η ρωσική προέλαση προς αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ ταχύτερη από άλλες περιοχές. Οι Ουκρανοί δεν έχουν επαρκείς δυνάμεις και επιπλέον δεν υπάρχουν σοβαρά οχυρά σ’ εκείνη την περιοχή. Αυτό τους υποχρεώνει να αποσύρονται από χωριά και κωμοπόλεις, που δεν μπορούν να κρατήσουν. Η κρίσιμη μάχη θα δοθεί στην κωμόπολη Γκιουλιαπόλ τις επόμενες ημέρες. Αν πέσει αυτή η κωμόπολη η ρωσική προέλαση προς δυσμάς θα διευκολυνθεί πολύ, δεδομένου ότι οι Ρώσοι κερδίζουν έδαφος και από επιθέσεις που πραγματοποιούν από το Νότο.
Στο μέτωπο Ποκρόφσκ-Μίρνογκραντ οι Ουκρανοί έχουν διαθέσει επίλεκτες μονάδες, οι οποίες σήμερα είναι πρακτικά περικυκλωμένες και ως εκ τούτου χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού. Στην πράξη οι μάχες κυρίως στο Μίρνογκραντ είναι μάχες οπισθοφυλακών ή πιο σωστά ρωσικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Το Κίεβο στέλνει 10.000 στρατιώτες σ’ αυτό το μέτωπο, όπως και άλλες 10.000 στο Κουπιάνσκ, όπου επίσης έχουν περικυκλωθεί ουκρανικές δυνάμεις.
Το Ποκρόφσκ δεν είναι μια ακόμη πόλη
Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι εάν θα πέσει το Ποκρόφσκ-Μίρνογκραντ, αλλά ποιες θα είναι επιπτώσεις στο πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο από την επικείμενη πλήρη κατάληψή τους. Οι δυο αυτές δίδυμες πόλεις Ποκρόφσκ δεν είναι απλώς δύο ακόμη πόλεις που θα πέσουν στα χέρια των Ρώσων. Είναι ένας υλικοτεχνικός και στρατηγικός κόμβος που συνδέει πολλαπλές κατευθύνσεις στο μέτωπο του Ντόνετσκ. Η απώλειά τους διασπά μια από τις τελευταίες ισχυρές ουκρανικές αμυντικές γραμμές (μαζί με την Κονσταντινίβκα, το Κραματόρσκ και το Σλαβιάνσκ) στη βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας.
Εάν καταρρεύσει αυτή η αμυντική γραμμή, ο δρόμος για τον Δνείπερο θα είναι ανοικτός για τον ρωσικό στρατό, δεδομένου ότι δυτικότερα υπάρχει ατελείωτη πεδιάδα χωρίς σοβαρές οχυρώσεις. Η ολοκλήρωση της κατάληψης του Ποκρόφσκ-Μίρνογκραντ, σε συνδυασμό με την προέλαση νοτιοδυτικά θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την κατάληψη δύο μεγάλων και στρατηγικής σημασίας πόλεων, της Ζαπορίζια και του Παύλογκραντ, στον δρόμο προς το Ντνιπροπετρόφσκ.
Για τους Ρώσους, το Ποκρόφσκ είναι μια πύλη. Μόλις το ελέγξουν πλήρως, μπορούν με το πυροβολικό και τα drones να απειλήσουν τις γραμμές ανεφοδιασμού που τροφοδοτούν ολόκληρη την ανατολική ομάδα των ουκρανικών δυνάμεων. Για του Ουκρανούς, αυτό θα σήμαινε μεγαλύτερες διαδρομές ανεφοδιασμού, υψηλότερο κίνδυνο για τα κομβόι εφοδιασμού και πίεση στις εφεδρείες. Εν τω μεταξύ, η ταυτόχρονη πίεση σε παρακείμενους τομείς, όπως η Ζαπορίζια, αναγκάζει την Ουκρανία να διατηρεί περιορισμένες εφεδρείες και περιορίζει την ικανότητα γρήγορης κάλυψης κενών.
Για πολύ καιρό, η Ουκρανία είχε πλεονέκτημα στην υπεράσπιση του Ποκρόφσκ. Η πόλη διαθέτει πολυώροφα κτίρια, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ορυχεία και υπόγεια περάσματα που είχαν μετατραπεί σε απόρθητα οχυρά. Γι’ αυτό και οι Ρώσοι δεν επιτέθηκαν μετωπικά στην πόλη. Επέλεξαν τη μέθοδο της διείσδυσης μικρών ομάδων, οι οποίες έθεταν υπό έλεγχο ένα κτήριο, στη συνέχεια ένα δεύτερο, με αποτέλεσμα σταδιακά, όσο ενισχύονταν με νέες ομάδες, να αποκτήσουν το πάνω χέρι.
Δεινή η κατάσταση των Ουκρανών
Προηγουμένως, ο ρωσικός στρατός είχε φροντίσει να περικυκλώσει την περιοχή Ποκρόφσκ-Μίρνογκραντ. Οι Ουκρανοί είχαν ένα διάδρομο για να ανεφοδιάζονται, ο οποίος σιγά-σιγά στένευε όλο και περισσότερο και τώρα πλέον έχει πρακτικά κλείσει. Οι οδικές αρτηρίες ή καταλήφθηκαν ή βρέθηκαν στην εμβέλεια του πυροβολικού και των drones της Ρωσίας. Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι οι χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Ρωσικού Κέντρου Προηγμένων Μη Επανδρωμένων Τεχνολογιών Rubikon διατηρούν τον έλεγχο πυρός στις ουκρανικές επίγειες γραμμές επικοινωνίας στον θύλακα Ποκρόβσκ-Μίρνοχραντ.
Έχοντας το συντριπτικό πλεονέκτημα στον αέρα, οι Ρώσοι, όταν έρχονται σε επαφή με Ουκρανούς, κατά κανόνα αποφεύγουν την εμπλοκή, στέλνοντας τις συντεταγμένες στην αεροπορία, η οποία συνήθως αναλαμβάνει να πλήξει το κτήριο που είναι οχυρωμένοι οι Ουκρανοί. Και μόνο εάν αυτό βομβαρδιστεί, αναλαμβάνει δράση το ρωσικό πεζικό για να κάνει την εκκαθάριση. Ας σημειωθεί ότι οι Ρώσοι επιτίθενται από πολλούς και διαφορετικούς άξονες, υποχρεώνοντας τους αμυνόμενους να κατατρίβονται με έναν υψηλό ρυθμό μικρών επιθέσεων.
Ας σημειωθεί ακόμα πως όταν πέφτει βαριά συννεφιά, τα ουκρανικά drones δεν μπορούν να δράσουν, γεγονός που διευκολύνει την προώθηση των πολυπληθέστερων Ρώσων. Στο σημείο που έχουν φτάσει σήμερα τα πράγματα, το μόνο που μπορεί να κάνει το Κίεβο είναι αυτό που κάνει: με επιθέσεις επιχειρεί να σπάσει τον αποκλεισμό και να δημιουργήσει ένα διάδρομο για τον απεγκλωβισμό των άκρως καταπονημένων επίλεκτων ουκρανικών μονάδων. Προς το παρόν, όμως, οι Ρώσοι έχουν αποκρούσει αυτές τις επιθέσεις.
Δεν είναι γνωστό αν, ο χρόνος που κερδίζεται στο Ποκρόφσκ έχει δώσει την δυνατότητα στον ουκρανικό στρατό να οργανώσει δυτικότερα νέες αμυντικές γραμμές και εάν θα έχει επαρκείς δυνάμεις να τις επανδρώσει. Όπως προαναφέραμε, ωστόσο, η γεωμορφία (απέραντη πεδιάδα) δεν βοηθάει την οχύρωση. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν βοηθάει και τους επιτιθέμενους, οι οποίοι θα είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στις επιθέσεις των ουκρανικών drones.
Ασχοληθήκαμε με το Ποκρόφσκ, αλλά η ρωσική πίεση εκδηλώνεται αποτελεσματικά και –όπως προαναφέραμε– νοτιοδυτικά, προς την κατεύθυνση της Ζαπορίζια, αλλά και βορειότερα. Το Βολτσάνσκ στην περιοχή του Χάρκοβο έχει σχεδόν καταληφθεί. Το ίδιο ισχύει και λίγο νοτιότερα στην ίδια περιοχή, στο Κουπιάνσκ, ενώ ισχυρή πίεση δέχονται και οι πόλεις Λιμάν, Σιβέρσκ και Κονσταντινίβκα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο ουκρανικός στρατός δεν έχει την πολυτέλεια να μετακινήσει μονάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου