Πρεσβύτερος
(συνέχεια από το Α μέρος)
Γ. Ἡ ὑπόθεσις τοῦ Μητροπολίτου Πάφου Τυχικοῦ.
Ὡς
γνωστόν, ὁ Μητροπολίτης Πάφου Τυχικὸς ἂσκησε τὴν ἀπὸ 5.6.2025 ἔκκλητο
προσφυγὴ ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὅπως τοῦ παρέχει τὸ δικαίωμα
τὸ ἄρθρο 81 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί
προσέφυγε κατὰ τῆς ἀπὸ 22.5.2025 ἀποφάσεως τῆς Συνόδου τῆς Κύπρου, μὲ
τὴν ὁποία κηρύχθηκε ἔκπτωτος τοῦ Θρόνου τῆς Πάφου μὲ μία μεσαιωνικὴ
διαδικασία ποὺ προσβάλλει κάθε ἔννοια νομικοῦ πολιτισμοῦ καὶ προπαντὸς
τὴν ἴδια τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ὁ
Μητροπολίτης Τυχικὸς κατεδικάσθηκε χωρὶς νὰ ἔχει ὑπάρξει οὔτε
Ἀνακριτικὴ Ἐπιτροπή, οὔτε Ἀνακριτής, οὔτε ἀνακρίσεις, οὔτε ἔλεγχος τῶν
καταγγελιῶν, οὔτε πόρισμα Ἀνακριτοῦ, οὔτε Ἐκκλησιαστικὸς Εἰσαγγελεύς,
οὔτε ἀπόφαση γιὰ ἄσκηση διώξεως, οὔτε κατηγορητήριο οὔτε μάρτυρες
κατηγορίας, οὔτε μάρτυρες ὑπερασπίσεως, οὔτε κλήση σέ κατηγορούμενο,
οὔτε πρόταση ἐνοχῆς, οὔτε πρόταση ἐπὶ τῆς ποινῆς ἀπὸ τὸν Ἐκκλησιαστικὸ
Εἰσαγγελέα! Δὲν τηρήθηκε οὔτε ἕνα ἄρθρο ἀπὸ ὅσα προβλέπει ὁ Καταστατικὸς
Χάρτης καί οἱ ἱεροί Κανόνες!
Ἀλλὰ τότε, τί συνέβη;
Οὐσιαστικῶς
ἓνας καὶ μόνον ἄνθρωπος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, ἐνεργῶν ὡς
κατήγορος, ἀνακριτής, ἐκκλησιαστικὸς εἰσαγγελέας, μάρτυρας κατηγορίας,
δικαστής, πρόεδρος δικαστηρίου, ἀλλὰ καὶ ἐκπρόσωπος Τύπου, κατώρθωσε —μὲ
τρόπους ποὺ ὅλοι γνωρίζουν, ἀλλά…— νὰ ἐξασφαλίσει μία εὐκαιριακὴ
συνοδικὴ πλειοψηφία, καὶ παραβιάζοντας ὅλους τοὺς σχετικοὺς ἱεροὺς
Κανόνες, ὁλόκληρο τὸν Καταστατικὸ Χάρτη, καὶ τίς πλέον στοιχειώδεις
διατάξεις περὶ δίκαιης δίκης τοῦ νομικὰ πολιτισμένου κόσμου, κατώρθωσε
νὰ κηρύξει ἕνα Μητροπολίτη ἔκπτωτο!
Οἱ
ὑπόλοιποι ἐννέα Συνοδικοὶ ποὺ προσυπέγραψαν τὴν ἔκπτωση(4) δὲν
ἐρεύνησαν τὴν «κατάθεσιν» τοῦ ἑνός· δὲν ἔλαβαν εἰς τὰ χέρια τους τὰ
τεκμήρια ποὺ ἐπικαλέσθηκε ὁ ἓνας· δὲν ἐξέτασαν οὔτε ἕνα μάρτυρα· δὲν
ἐπέτρεψαν στὸν κατηγορούμενο νὰ ἔχει συνήγορο· δὲν τοῦ ἐπέτρεψαν νὰ
ἐξετάσει μάρτυρα ὑπερασπίσεως· δὲν τοῦ ἔδωσαν νὰ ἐρευνήσει τὰ τεκμήρια·
δὲν τοῦ ἐπέτρεψαν, οὐσιαστικῶς, νὰ ἀπολογηθεί.
Ἀποφάνθηκαν ὅμως ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ: ΕΝΟΧΟΣ καὶ ΕΚΠΤΩΤΟΣ!
Ὅλοι
γνωρίζουν —καὶ ἂς μὴ τολμοῦν νὰ τὸ ὁμολογήσουν δημοσίως— ὅτι ἡ «δίκη»
τῆς 22.5.2025 ἦταν ἀπαράδεκτη, ὂχι μόνον ὡς πρὸς τὴν διαδικασίαν, ἀλλὰ
καὶ στὴν οὐσία της. Καμία ἀπὸ τὶς κατηγορίας δὲν ἐξετάσθηκε, καὶ φυσικὰ
δὲν ἀποδείχθηκε. Μάλιστα, προϊόντος τοῦ χρόνου ἀπὸ τὴν 22.5.25 μέχρι
σήμερα, ὅλες οἱ κατηγορίες κατέπεσαν, καὶ ἒγινε ἀντιληπτὸ ὅτι ἦσαν
ἀπολύτως συκοφαντικές. Γι’ αὐτό καὶ δὲν τόλμησαν νὰ τηρήσουν τὴν
προβλεπομένη διαδικασία, διότι θὰ ἀποκαλυπτόταν ἡ ἀλήθεια.
Πιο συγκεκριμένα:
Κατέπεσε ἡ πρώτη κατηγορία:
Δὲν ἀποδείχθηκε καμία συνεργασία μὲ «ἀποτειχιστές». Ἀντιθέτως, ὁ
Μητροπολίτης Τυχικὸς στάθηκε ἀπέναντι σέ ὅσους παρερμήνευσαν τὸν 15ο
Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου.
Κατέπεσε καὶ ἡ δεύτερη κατηγορία: Δὲν
ἀποδείχθηκε ὅτι ὁ Μητροπολίτης Τυχικὸς ἀρνεῖτο νὰ τελέσει μεικτοὺς
γάμους. Ἀντιθέτως, τηρώντας τὴν κανονικὴ ἀκρίβεια, πρότεινε —μὲ
ἰδιαίτερη ἐπιτυχία— στοὺς προσερχομένους ἑτεροδόξους νὰ βαπτισθοῦν στὴν
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (κατά τὴν διετία τῆς ἀρχιερατείας του τέλεσε πάνω ἀπό
30 βαπτίσεις ἐνηλίκων!)· καὶ γιὰ ὅσους δὲν ἤθελαν, ἐξέδιδε κατ’
οἰκονομία ἄδεια γιὰ τέλεση μεικτοῦ γάμου (κατά τὴν διετία 2023–2025
τελέσθησαν 36 μεικτοὶ γάμοι)! Καὶ ὅμως κατεδικάσθηκε διότι —τάχα—
ἀπαγόρευε μεικτοὺς γάμους!
Κατέπεσε καὶ ἡ τρίτη κατηγορία: Δὲν
ἀποδείχθηκε ὅτι ὁ καθαγιασμὸς μικροῦ παρεκκλησίου πρὸς τιμὴν δύο Ἁγίων
(Ἐπιφανίου καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως) καὶ ἑνὸς ὁσίας βιοτῆς Γέροντος
ἦταν κανονικὸ ἀδίκημα ἐπισύρον τέτοια ποινή. Ἀντιθέτως, ἀποδείχθηκε ὅτι
καὶ ὁ ἴδιος ὁ κατήγορός του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Γεώργιος, εἶχε τελέσει
ἐγκαίνια, ὂχι μικροῦ παρεκκλησίου, ἀλλὰ μεγαλοπρεποῦς ἐνοριακοῦ Ναοῦ ἐπ’
ὀνόματι Ἁγίου, τρία ἔτη πρὸ τῆς ἁγιοκατατάξεώς του! Καὶ τὸ χειρότερο: ὁ
Ἀρχιεπίσκοπος, σέ τηλεοπτικὴ του ἐμφάνιση, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν
δυσκολία, κατέφυγε στὸ ψεῦδος, ἀρνούμενος τὸ γεγονὸς αὐτό!
Κατέπεσε καὶ ἡ τελευταία μομφὴ κατὰ τοῦ Μητροπολίτου Τυχικοῦ:
Δὲν
ἀποδείχθηκε ὅτι ὑπῆρχαν «σοβαραὶ ἀδυναμίαι εἰς τὴν διοίκησιν καὶ
διαποίμανσιν τῆς Μητροπολιτικῆς περιφερείας Πάφου» ἐκ μέρους τοῦ
Ποιμενάρχου Τυχικοῦ. Ἀντιθέτως, τὸ λατρευτικόν, κατηχητικὸν καὶ
ποιμαντικὸν ἔργον ποὺ ἐπιτελέσθηκε ἐντός μόλις δύο ἐτῶν τῆς ποιμαντορίας
Τυχικοῦ ἦταν ἀξιοζήλευτο (βλ. «Τὸ Ποιμαντικὸ Ἔργο τοῦ Μητροπολίτου
Πάφου Τυχικοῦ (2023–2025)», 19.10.25, στο https://eeod.gr/news/85039-to-poimantik-rgo-tou-mitropolti-pfou-tychiko-2023-2025)).
Ἄκρως ἐντυπωσιακὰ εἶναι καὶ τὰ δεδομένα τῆς οἰκονομικῆς διαχειρίσεως Τυχικοῦ στὴν Μητρόπολη Πάφου,
σύμφωνα μὲ τίς ἐπίσημες Ἐτήσιες Οἰκονομικές Ἐκθέσεις (ἐγκεκριμένες ἀπὸ
τήν Κεντρική Οἰκονομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Κύπρου):
2020: 820.760 € (ἀρχιερατεία Γεωργίου, νῦν Ἀρχιεπισκόπου)
2021: 607.411 € μειωμένα κατά 213.349 € (ἀρχιερατεία Γεωργίου, νῦν Ἀρχιεπισκόπου)
2022: 509.312 € μειωμένα κατά 98.099 € (ἀρχιερατεία Γεωργίου, νῦν Ἀρχιεπισκόπου)
2023: 1.100.698 € ΑΥΞΗΜΕΝΑ κατὰ 591.386 € (πρῶτο ἔτος ἀρχιερατείας Τυχικοῦ))!
2024: 2.000.000
€ κατ’ ἐκτίμησιν, διότι ὁ Τοποτηρητὴς Ἀρχιεπίσκοπος Γεώργιος δὲν ἔχει
δημοσιεύσει τὰ στοιχεῖα... Γιατί ἄραγε; Μήπως γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ἡ μεγάλη
ἐπιτυχία τῆς διαχειρίσεως Τυχικοῦ κατὰ τὸ ἔτος 2024 καὶ στὰ οἰκονομικὰ
τῆς Μητροπόλεως;
Κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος (2023) τῆς Ἀρχιερατείας Τυχικοῦ τὰ οἰκονομικὰ τῆς Μητροπόλεως ὑπερδιπλασιάσθηκαν (ἄνω τοῦ 116%), ἐνῶ τὰ προηγούμενα δύο ἔτη (2021 καὶ 2022 – Ἀρχιερατεία Γεωργίου) ὑπῆρξε μείωση τῆς τάξεως τοῦ 16% καὶ 25%.
Δὲν
θὰ πρέπει ὁ “τοποτηρητὴς” τῆς Μητροπόλεως καί Ἀρχιεπίσκοπος Γεώργιος
ὑπευθύνως καὶ μὲ συγκεκριμένα στοιχεῖα νὰ ἐξηγήσει στὸν πιστὸ λαὸ τί
συμβαίνει μὲ τὸν ὀβολὸ του; Ποῦ ὀφείλεται ἡ μείωση ἐπὶ διαχειρίσεως
Γεωργίου καὶ πῶς ἐξηγεῖται ἡ μέσα σὲ μόλις δύο χρόνια ἐκθετικὴ αὔξηση
ἐπὶ Τυχικοῦ; Πάντως, στήν Ἑλλάδα, ἐὰν εἶχαν δημοσιευθεῖ τέτοια στοιχεῖα,
σίγουρα θὰ εἶχε ἐπιληφθεῖ ὁ οἰκονομικὸς εἰσαγγελέας…
Συνεπῶς,
ἕνα εἶναι σίγουρο καὶ ἀδιαμφισβήτητο: Ἡ Μητρόπολη Πάφου στὴ διετία
Τυχικοῦ (2023–2025) γνώρισε ἀπίστευτη ἄνθηση καὶ στὸν πνευματικὸ τομέα
καὶ στὰ οἰκονομικά.
Αὐτὸ ἀκριβῶς ζήλεψε ὁ διάβολος καὶ τὰ ὄργανά του καὶ μεθόδευσαν τὴν ἔκπτωσίν του…
Ἡ ἐξέταση τοῦ ἐκκλήτου ἀπὸ τὴν Πατριαρχικὴ Σύνοδο.
Καὶ
ὅμως μία τέτοια ἀπόφαση προδήλως ἀντικανονική, ἀντικαταστατική,
παράνομη, ἄδικη, ἐν πλήρει ἀντιθέσει πρὸς τὸ περὶ δικαίου αἴσθημα τοῦ
νομικὰ πολιτισμένου κόσμου, ἐπικυρώθηκε ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον τῆς
Κωνσταντινουπόλεως, τὸν «φύλακα τῆς κανονικῆς τάξεως» ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ
Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ!
Ἀκόμα
πιό θλιβερὰ ἐντυπωσιακό: ἡ Πατριαρχικὴ Σύνοδος ἀποδέχθηκε μεν τὸ
ἔκκλητον τοῦ Μητροπολίτου Τυχικοῦ, ἀφοῦ διεπίστωσε καὶ ἐδήλωσε ὅτι
πράγματι ὑπῆρξε κακοδικία, ἀλλὰ ἀντιφάσκουσα εἰς ἑαυτήν ἀποδέχθηκε καὶ
ἐπικύρωσε τὸ ἀποτέλεσμα τῆς κακοδίκου δίκης!
Βεβαίως λέει πολὺ… κομψὰ ὅτι «διεπιστώθησαν
παραλείψεις κατὰ τὴν ἐν τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου ἐκδίκασιν
τῆς ὑποθέσεως τοῦ Μητροπολίτου Τυχικοῦ ὡς πρὸς τὰς προβλέψεις τοῦ
Καταστατικοῦ Χάρτου αὐτῆς».
Τόσον ἁπλά: «διεπιστώθησαν παραλείψεις»!
Παναγιώτατε, Σεβασμιώτατοι,
ἡ
περιφρόνηση τῆς Ἀρχιερατικῆς Τιμῆς καὶ Ἀξίας, ἡ καταστρατήγηση ὅλης τῆς
δικονομίας τήν ὁποία προβλέπουν οἱ ἱεροὶ Κανόνες, ὁ Καταστατικὸς
Χάρτης, τὸ κοσμικὸ Δίκαιο, οἱ Διεθνεῖς Συμβάσεις περὶ δικαίας δίκης, ὁ
πανανθρώπινος σεβασμὸς τῶν δικαιωμάτων τοῦ κατηγορουμένου θεμελιωμένος
στήν Παλαιά Διαθήκη καὶ κατακτημένος ἀπὸ τὸν νομικὸ πολιτισμό, μὲ μίαν
λέξιν: τὸ ὅτι ἡ Κυπριακὴ Σύνοδος δὲν ἄφησε τίποτε ὄρθιο, γιὰ τὴν
Πατριαρχικὴ Σύνοδο εἶναι ἁπλές «παραλείψεις», οἱ ὁποῖες ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ
μποροῦν νὰ προσπεραστοῦν;
Δυσκολεύομαι
νὰ σχολιάσω τὴν ἑπόμενην φράση τῆς ἀπὸ 17.10.25 Πατριαρχικῆς καί
Συνοδικῆς Ἀποφάσεως ἐπὶ τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς τοῦ Μητροπολίτου Τυχικοῦ:
«οὐχ ἧττον ὅμως ἅπαντα τὰ μέλη τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπὶ τῆς
οὐσίας κρίνοντα, ἐπεκύρωσαν ὁμοφώνως τὴν συνοδικὴν ἀπόφασιν τῆς
Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κύπρου».
Διερωτῶμαι
καὶ ἐρωτῶ: τί σημαίνει τὸ «ἐπὶ τῆς οὐσίας κρίνοντα»; Ἔκριναν —δηλαδὴ
δίκασαν— «ἐπὶ τῆς οὐσίας» τὴν ὑπόθεσιν, καὶ αὐτό θεωρεῖται ἐκκλησιαστικὴ
δικαιοσύνη; Πραγματοποιήθηκε ἄραγε ἡ προφητικὴ ἀπαίτηση «ποιεῖτε κρίσιν
καὶ δικαιοσύνην καὶ ἐξαιρεῖσθε διηρπασμένον ἐκ χειρὸς ἀδικοῦντος
αὐτόν»; Δὲν τολμῶ νὰ ἀπαντήσω…
Ὁ
σχολιασμὸς αὐτῆς τῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως ἀπαιτεῖ πολυσέλιδη μελέτη. Ἐπὶ
τοῦ παρόντος ἂς προβληματισθοῦμε: πῶς θὰ αἰσθανόμαστε γιὰ τὸ Κράτος
Δικαίου τῆς χώρας μας ἐὰν ἀκριβῶς αὐτή ἡ διαδικασία, ἡ ὁποία
ἀκολουθήθηκε στό Φανάρι στίς 17.10.25 γιά τήν ἐκδίκαση τοῦ ἐκκλήτου,
ἐφαρμοζόταν καί στήν ἐκδίκαση τῶν ἐφέσεων καί ἀναιρέσεων στά ποινικά
δικαστήρια τῆς χώρας μας; Θὰ ἦταν τοῦτο τιμητικὸ γιά τή χώρα; Θὰ
ἀνεχόμαστε νὰ δικασθοῦμε σέ τέτοιες συνθῆκες; Οὔτε κατὰ διάνοιαν! Πῶς
ὅμως τὸ ἀνεχόμαστε στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ σιωποῦμε μοιρολατρικά;
Γιατί, ἄραγε, ἀπαιτοῦμε ἢ μᾶλλον θεωροῦμε φυσικὸ καὶ αὐτονόητο ὅτι ἡ
κοσμικὴ δικαιοσύνη πρέπει νὰ εἶναι πιὸ δίκαιη ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστική; Δὲν
εἶναι αὐτὸ κατάντημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς προσωπικὰ καὶ
συλλογικά; Δὲν εἶναι αὐτὸ ἔκπτωση τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ Σῶμα Χριστοῦ σὲ
μεσαιωνικὸ φέουδο ὑπὸ ἀνεξέλεγκτο ἡγεμόνα;
Καὶ
δυστυχῶς, τὰ ἐρωτήματα πολλαπλασιάζονται ὅταν συγκρίνουμε τὴν ὑπόθεση
Τυχικοῦ μὲ τὶς ἄλλες δύο περιπτώσεις ἐκκλήτου ποὺ εἴδαμε πιὸ πάνω.
Πῶς
γίνεται σὲ δύο παρόμοιες ὡς πρὸς τὸ ἀντικείμενο τοῦ ἐκκλήτου ὑποθέσεις
νὰ ἔχουμε ἐντελῶς διαφορετικὲς ἀποφάσεις τοῦ ἰδίου Ὀργάνου;
Καὶ
στὴν περίπτωση τοῦ καταδικασμένου Π.Μ. τέως Μητροπολίτη τῆς Ἐκκλησίας
τῆς Ἑλλάδος καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτη Πάφου Τυχικοῦ τὸ
ἀντικείμενο τοῦ ἐκκλήτου ἦταν παρόμοιο: ἡ ἄρνηση καὶ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν
(Ἑλλάδος καὶ Κύπρου) νὰ προχωρήσουν σὲ κανονικὴ δίκη μὲ βάση τοὺς ἱεροὺς
Κανόνες καὶ τὶς ἰσχύουσες κατὰ περίπτωση διατάξεις τῶν Καταστατικῶν
τους Χαρτῶν, καὶ τὸ αἴτημα καὶ στὰ δύο ἔκκλητα ἦταν τὸ ἴδιο: «δικάστε με ὅπως προβλέπεται»!
Στὴ
μία περίπτωση τοῦ τέως Μητροπολίτη Π.Μ., ἡ Πατριαρχικὴ Σύνοδος ἔκανε
πλήρως δεκτὸ τὸ αἴτημα τοῦ ἐκκαλοῦντος, δὲν εἰσῆλθε στὴν οὐσία καὶ
ἀνέπεμψε τὴν ὑπόθεση πάλι στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γιὰ νὰ τὴν εἰσαγάγει
σὲ κανονικὴ δίκη, δικαιώνοντας τὸν τέως Μητροπολίτη. Καὶ αὐτὸ ἔγινε
τρεῖς φορές· καὶ στὰ τρία ἔκκλητα ποὺ κατέθεσε ὁ τέως Μητροπολίτης δικαιώθηκε ἀπὸ τὴν Πατριαρχικὴ Σύνοδο!
Ἀντίθετα,
στὴν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτη Τυχικοῦ ἡ Πατριαρχικὴ Σύνοδος διαπίστωσε
ὅτι δὲν ἔγινε κανονικὴ δίκη ἀλλὰ δὲν ἔκανε δεκτὸ τὸ αἴτημά του, οὔτε
ἀνέπεμψε τὴν ὑπόθεση πίσω στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου γιὰ νὰ προχωρήσει σὲ
κανονικὴ καὶ δίκαιη δίκη, ἀλλὰ —ὡς μὴ ὄφειλε, διότι δὲν εἶχε τὰ
ἀπαραίτητα στοιχεῖα (π.χ. μάρτυρες κατηγορίας καὶ ὑπερασπίσεως)—
ἀπεφάνθη ἐπὶ τῆς οὐσίας τῆς ὑποθέσεως καὶ ἐπικύρωσε τὴν καταδικαστικὴ
ἀπόφαση καταδικάζοντας τὸν Μητροπολίτη!
Πῶς γιὰ τὴν ἴδια ὑπόθεση τὸ ἴδιο δικαστικὸ Ὄργανο ἐκδίδει ἐντελῶς ἀντίθετη ἀπόφαση; Ποῦ ὀφείλεται;
Μήπως
στὰ πρόσωπα τῶν ἐκκαλούντων; Δὲν θέλω νὰ τὸ πιστέψω! Γιατί ὁ δικαιωθεὶς
ἀπὸ τὴν Πατριαρχικὴ Σύνοδο τέως Μητροπολίτης εἶχε καταδικαστεῖ σὲ 6ετὴ
φυλάκιση γιὰ κακούργημα, εἶχε καταθέσεις ἄνω τοῦ 1.500.000 € σὲ offshore
καὶ κυκλοφοροῦσαν κασέτες μὲ αἰσχρὲς συνομιλίες του, ἐνῶ ὁ
καταδικασθεὶς ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός εἶναι
πάμπτωχος καὶ, δόξα τῷ Θεῷ, ἀνεπίληπτος στὴ διαχείριση τοῦ
ἐκκλησιαστικοῦ χρήματος καὶ ἰδιαίτερα αὐστηρὸς στὴν προσωπική του ζωή.
Μήπως οἱ Πατριαρχικὲς ἀποφάσεις ἐξαρτῶνται ὄχι ἀπὸ τὰ πρόσωπα τῶν προσφευγόντων διὰ τοῦ ἐκκλήτου ἀλλὰ ἀπὸ τὰ πρόσωπα τῶν Προέδρων τῶν τοπικῶν Συνόδων τῶν ἀντιστοίχων Ἐκκλησιῶν; Δὲν μπορῶ νὰ τὸ γνωρίζω.
Ὀφείλω
ὅμως νὰ σημειώσω ὅτι α) στὴν περίπτωση τοῦ δικαιωθέντος ἀπὸ τὴν
Πατριαρχικὴ Σύνοδο τέως Μητροπολίτη, τὸ Πατριαρχεῖο ἀκύρωσε τὴ Συνοδικὴ
ἀπόφαση ποὺ ἐκδόθηκε ἀρχικά ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν
Χριστοδούλου, δημιουργώντας σοβαρὸ πρόβλημα στὸν ἀείμνηστο Χριστόδουλο
καὶ γενικότερα στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος…
β) Ἡ καταδικαστικὴ γιὰ τὸν Μητροπολίτη Τυχικὸ ἀπόφαση μήπως ὀφείλεται σὲ ὅσα κυκλοφόρησαν πολὺ ἔντονα στὴν Κύπρο; Εἰπώθηκε δημοσίως καί ἐπωνύμως(5) σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπὲς ὅτι, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι ἀναγνωρίζουν τὸ ἄδικο τῆς ἀποφάσεως ἐναντίον τοῦ Τυχικοῦ,
ἐν τούτοις ἡ ἀπόφαση τοῦ Πατριαρχείου δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν
ἐπικύρωση τῆς ἐπιθυμίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Γεωργίου καὶ τῆς ἔκπτωσης τοῦ
Μητροπολίτη Τυχικοῦ, γιὰ δύο λόγους:
i)
διότι τὸ Πατριαρχεῖο ἔχει ἀνάγκη τὴν ὑποστήριξη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
Γεωργίου στὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο, ἀφοῦ μόνο τρεῖς ἑλληνόφωνες Ἐκκλησίες
τὸ ἀναγνωρίζουν. Μάλιστα εἶχε κυκλοφορήσει καὶ ἀπὸ ἀρχιερατικὰ χείλη,
καὶ εἶχε δημοσιευθεῖ στὸ διαδίκτυο, ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Γεώργιος εἶχε
διαμηνύσει ὅτι ἂν τὸ Πατριαρχεῖο δὲν τὸν δικαιώσει, αὐτὸς θὰ πάψει νὰ
μνημονεύει τὸν «Μητροπολίτη» Κιέβου Ἐπιφάνιο τῆς αὐτοκεφάλου ἐκκλησίας!
ii)
τὸ Πατριαρχεῖο δὲν μπορεῖ παρά νὰ δικαιώσει τόν Γεώργιο καί τὴν
Κυπριακή Σύνοδο, διότι ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου τὸ χρηματοδοτεῖ γενναῖα!
Καὶ
οἱ δύο αὐτοὶ λόγοι εἶχαν ὑποστηριχθεῖ καὶ ἀπὸ τηλεοράσεως, ἀπὸ θεολόγο
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ποὺ γνωρίζει πολὺ καλά τὰ ἐκκλησιαστικὰ
παρασκήνια. Ἀσφαλῶς ἐγὼ δὲν υἱοθετῶ τέτοιες προσεγγίσεις, οὔτε (θέλω νὰ)
γνωρίζω οὔτε μπορῶ νὰ σχολιάσω… Πάντως τέτοιες φῆμες εἶναι ἂκρως
προσβλητικὲς καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου καὶ γιὰ τὸ Οἰκουμενικὸ
Πατριαρχεῖο καὶ γιὰ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία! Ἂν τώρα ὑπάρχει καὶ κάποια δόσις
ἀληθείας, τότε ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσει!
Ἀναφορικὰ
μὲ τὴ σύγκριση τῆς Πατριαρχικῆς Ἀποφάσεως γιὰ δικαίωση τῶν ἐκκλήτων
ἀναφορῶν τῶν Οὐκρανῶν καὶ ἀντίστροφα τῆς καταδίκης τοῦ Τυχικοῦ, ὅλοι
ἀντιλαμβάνονται ὅτι τὰ μέτρα δὲν συγκρίνονται. Φυσικὰ καὶ δὲν ἀποροῦμε
γιατί δικαιώθηκαν οἱ καθηρημένοι, ἀφορισμένοι, ἀχειροτόνητοι καὶ
σχισματικοὶ Οὐκρανοί! Πάνω σὲ αὐτὴ τὴ “δικαίωση” θεμελιώθηκε τὸ —σαθρὸ—
οἰκοδόμημα τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν γνωστῶν
γεωπολιτικῶν σχεδιασμῶν.
Ἀντίθετα,
ὁ νέος στὴν ἡλικία καὶ στὴν Ἀρχιερωσύνη Μητροπολίτης Τυχικός μὲ τὴν
ἀγάπη τοῦ λαοῦ του, τὴν παράξενη —γιὰ ὁρισμένους— ἐμμονή του στὴν
ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση καὶ τὴν καθαρότητα καὶ διαφάνεια τῆς βιωτῆς του,
ὥστε νὰ μὴν μπορεῖ νὰ γίνει ἀντικείμενο ἐκβιασμοῦ, ἂν δικαιωθεῖ εἶναι ἐν
δυνάμει πολὺ ἐπικίνδυνος γιὰ πνευματικοὺς–ἐκκλησιαστικοὺς λόγους, ποὺ
ὅμως ἔχουν ἄμεσο ἀντίκτυπο καὶ στὴν γεωπολιτική! Ὁ νοῶν νοείτω!
Ἔτσι, στὶς 17 Ὀκτωβρίου 2025 ἡ
Πατριαρχικὴ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐπικύρωσε τὴν ἀπόφαση τῆς
Συνόδου τῆς Κύπρου καὶ μαζί μέ αὐτὴ ἐπικύρωσε τὴν κακοδικία καὶ ὅλο τὸ
ἦθος καὶ τὸ ὕφος ποὺ τόσο ἔντονα καὶ προκλητικὰ ἐμφάνισε ἡ Ἐκκλησιαστικὴ
Ἡγεσία τῆς Κύπρου.
Παράλληλα, ἡ Πατριαρχικὴ Ἀπόφαση καταδίκασε τὸν Μητροπολίτη Πάφου Τυχικὸ καὶ μαζί μ’ αὐτόν κατεδίκασε τὴν ἐκκλησιαστικὴ τάξη, τὴν κανονικὴ παράδοση καὶ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου.
Πρωτίστως καὶ κυρίως καταδίκασε καὶ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ νὰ ὑποστεῖ τὴν ὀρφάνια ἀπὸ τὸν φυσικὸ πνευματικὸ του Πατέρα καὶ νὰ ἀποδεχθεῖ σὲ λίγο καιρὸ ὡς πατριὸ ἕνα «μοιχεπιβάτη», τάχα, «εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ»!
Γιά νὰ ἐπικαλεστῶ τὸν Ἰ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος καὶ αὐτὸς ὅταν
ἐκθρονίστηκε ἀπὸ τὴ μανία ἑνὸς ἄλλου «θηρίου», τοῦ Ἀλεξανδρείας
Θεοφίλου, ἔγραψε πρὸς τὸν ἐπίσκοπο Κυριακὸ ἀναφερόμενος στὸν διάδοχό του
Ἀρσάκιο: «Ἤκουσα γὰρ κἀγὼ περὶ τοῦ λήρου (φλύαρου) ἐκείνου τοῦ Ἀρσακίου,… ὅτι ἔθλιψε τοὺς ἀδελφοὺς ὅλους μὴ θέλοντας αὐτῷ κοινωνῆσαι· πολλοὶ δὲ αὐτῶν δι’ ἐμέ καὶ ἐν τῇ φυλακῇ ἀπέθανον [Μακαριώτατε Κύπρου, βλέπετε καί κάποιοι ἂλλοι παλαιότερα εἶχαν ἀρνηθεῖ τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία, εἶχαν ἀποτειχίσει (!) τόν «λῆρο ἐκεῖνον Ἀρσάκιον», πού τούς ἐπέβαλαν γιά ἐπίσκοπο, ὡς διάδοχο τοῦ ἀδίκως ἐκθρονισθέντος Χρυσοστόμου (6)!] Ὁ
γὰρ προβατόσχημος ἐκεῖνος λύκος, ὁ σχῆμα μὲν ἔχων ἐπισκόπου, μοιχὸς δὲ
ὑπάρχων· ὡς γὰρ ἡ γυνὴ μοιχαλίς χρηματίζει, ἧ ζῶντος τοῦ ἀνδρὸς ἑτέρῳ
συναφθεῖσα, οὕτω καὶ οὗτος μοιχός ἐστιν, οὐ σαρκὸς ἀλλὰ πνεύματος·
ζῶντος γὰρ ἐμοῦ ἥρπασε μοι τὸν θρόνον τῆς Ἐκκλησίας» (Ἰ. Χρυσόστομος, ἐπιστολή ρκε΄, «Πρός Κυριακόν ἐπίσκοπον ἐν ἐξορία ὂντα καί αὐτόν», ΕΠΕ 36, 240-242). Καὶ σέ ἄλλη ἐπιστολή γράφει:
«Ὅταν ἀκούσεις τῶν Ἐκκλησιῶν ἡ μὲν κατέδυ (βυθίστηκε), ἡ δὲ σαλεύεται,
ἑτέρα χαλεποῖς περιαντλεῖται κύμασιν (ταράσσεται ἀπό φοβερά κύματα), ἡ
μὲν λύκον ἀντὶ ποιμένος λαβοῦσα, ἡ δὲ πειρατὴν ἀντὶ κυβερνήτου, ἡ δὲ δήμιον ἀντὶ ἰατροῦ, ἄλγει» (Ἰ. Χρυσοστόμου, «πρός Ὀλυμπιάδαν», ἐπιστολή η΄, ΕΠΕ 37, 386).
Δυστυχῶς,
ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται στὶς μέρες μας στὴν Κύπρο. Καὶ ἡ
Πάφος καλεῖται νὰ ζήσει τὴν μετὰ–Τυχικὸ ἐποχή, ὅπως ἡ Κωνσταντινούπολη
τὴ μετὰ–Χρυσόστομον περίοδο μὲ «λύκον ἀντὶ ποιμένος, πειρατὴν ἀντὶ κυβερνήτου, δήμιον ἀντὶ ἰατροῦ». Στὴν Πάφο, μετὰ τὴν ἄδικη ἐκθρόνιση τοῦ Τυχικοῦ, θὰ ἐγκατασταθεῖ, κατὰ τὸν Ἰ. Χρυσόστομο: «προβατόσχημος
λύκος, ὁ σχῆμα μὲν ἔχων ἐπισκόπου, μοιχὸς δὲ ὑπάρχων… μοιχὸς ἐστίν, οὐ
σαρκὸς ἀλλὰ πνεύματος· ζῶντος γὰρ τοῦ κανονικοῦ ἐπισκόπου Τυχικού ἥρπασε
τὸν θρόνον τῆς Ἐκκλησίας»!
Τέλος, ἡ Πατριαρχικὴ ἀπόφαση τῆς 17.10.2025 ἀποτελεῖ τὸ πλέον καίριο πλήγμα κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ θεσμοῦ τῆς ἐκκλήτου ἀναφορᾶς στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο!
Ἀλήθεια, ποῖος κληρικὸς θὰ τολμήσει πάλι νὰ ἀναζητήσει τὸ δίκαιό του
ἔχοντας κατὰ νοῦν τὴν «ὑπόθεση Τυχικός»; Ἐκτὸς ἐὰν ὁμοιάζει ὡς πρὸς τὸ
ἦθος καὶ τὶς δυνατότητες πρὸς τὸν συγχωρεμένο Π.Μ., τὸν τέως
Μητροπολίτη, ἢ τοὺς καθηρημένους, ἀφορισμένους καὶ ἀχειροτόνητους
Οὐκρανούς! Τότε, σίγουρα θὰ δικαιωθεῖ!
Ποῖος
ἀμφιβάλλει ὅτι ὅταν στὸ ἑξῆς κάποιοι ἐνώπιον τῆς Πανορθοδόξου Κοινωνίας
τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν θὰ ἐπικαλοῦνται σθεναρά καὶ θὰ ὑποστηρίζουν λόγῳ
καὶ γραφίδι τὸ «κανονικὸ δικαίωμα τοῦ ἐκκλήτου», πολλοὶ πιστοὶ θὰ
μειδιοῦν ἢ θὰ γελοῦν, διότι θὰ τὸ ἐκλαμβάνουν ὡς ἀνέκδοτο; Ἀς ἀναλογιστοῦμε, τότε, ποῖος θὰ ἔχει τὴν εὐθύνη ἔναντι τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἱστορίας.
Μέ πολλή θλίψη καί ὀδύνη γιά τόν θεσμό ὁ ὁποῖος ἀπό ἐγγύηση δικαιοσύνης κατάντησε ἐπιβράβευση ἀδικίας…
Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος
Πρεσβύτερος
Παραπομπές Β μέρους
4.
Σύμφωνα μέ δημοσιογραφικές πληροφορίες, διότι δέν ἒχει δημοσιευθεῖ ἡ
ἀπόφαση, οἱ δέκα Ἀρχιερεῖς πού ψήφισαν τήν ἒκπτωση τοῦ Μητροπολίτη Πάφου
Τυχικοῦ εἶναι: Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, Κιτίου Νεκτάριος,
Κυρηνείας Χρυσόστομος, Κωνσταντίας–Ἀμμοχώστου Βασίλειος, Κύκκου καί
Τηλλυρίας Νικηφόρος, Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς Ἠσαΐας, Τριμυθοῦντος καί
Λευκάρων Βαρνάβας, Καρπασίας Χριστόφορος, Μεσαορίας Γρηγόριος, ἐνῶ οἱ
ἕξι μειοψηφίσαντες εἶναι: Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος, Μόρφου Νεόφυτος, Ἀρσινόης
Παγκράτιος, Ἀμαθοῦντος Νικόλαος, Λήδρας Ἐπιφάνιος, Νεαπόλεως Πορφύριος.
5. Γ. Αναστασίου, «Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, τα ευρώ και το Φανάρι», 15.10.25, στό https://eeod.gr/omologia-pistews/ 84997-o-archiepskopos-kprou-ta-eur-kai-to-fanri
6.
Ὁ Ἰω. Χρυσόστομος ἐπαινεῖ τοὺς πιστοὺς τῆς Κωνσταντινουπόλεως οἱ ὁποῖοι
ὑπέφεραν τά πάνδεινα ἐπειδή ἀρνήθηκαν τὴν κοινωνία μὲ τὸν διάδοχό του,
ἡ δὲ Ἐκκλησία τοὺς ἔχει κατατάξει στὸν χορὸ τῶν Ἁγίων (π.χ. τὴ
Διακόνισσα Ὀλυμπιάδα), (βλ. Ἀν. Γκοτσόπουλος, «Ὁ Ἅγ. Ἰω. Χρυσόστομος καὶ
τὸ “σχίσμα” τῶν Ἰωαννιτῶν», 27.1.2023), στό https://www.impantokratoros.gr/A5511E15.el.aspxν.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου