(ψάχνοντας την ιστορική αλήθεια με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, γιατί από κάτι παραφράσεις της ιστορίας έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα που ταλαιπωρούν ακόμη και σήμερα την ανθρωπότητα. Στους ιδιόχειρους τόμους " Περί Σχίσματος" με συγγραφέα τον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ επισημαίνεται λίαν επεξηγηματικά, ότι ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ δεν βρέθηκε ποτέ στην Ρώμη, αλλά και ούτε μαρτύρησε εκεί, όλα έγιναν για να φτιάξει η Δύση το ΠΡΩΤΕΙΟ)
Σήμερα με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ και με βάση τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία αξιολογήστε την αμάθεια μας ή το σκέπασμα της αλήθειας (δεν μιλάμε φυσικά για μακαρίτες καθηγητές θεολογίας γιατί εκεί επάνω τους εξηγεί τα "λάθη" τους ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ)
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Να μην πιστεύουμε σε παραμύθια ...
Ο Απόστολος Πέτρος γράφει τις επιστολές του από την Βαβυλώνα του κάτω Νείλου της Αιγύπτου και όχι από την Ρώμη που κατά τον Άγιο Νεκτάριο δεν επισκέφτηκε ποτέ και φυσικά, ούτε μαρτύρησε εκεί.
Να πως καταλήγει η Α' Επιστολή του
" Πε. 5,12 Διὰ Σιλουανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑστήκατε.
Α Πε. 5,12 Δια του Σιλουανού, του αξιοπίστου και εμπίστου αδελφού, σας έγραψα δι' ολίγων, όπως εγώ νομίζω, προτρέπων και παρακαλών και βεβαιώνων ότι αυτά, που σας έγραψα, είναι η αληθής και πραγματική χάρις και δωρεά του Θεού, εις την οποίαν και στέκεσθε σταθεροί.
Α Πε. 5,13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου.
Α Πε. 5,13 Σας στέλλει χαιρετισμούς η εν Βαβυλώνι Εκκλησία, που είναι μαζή και με την ιδικήν σας Εκκλησίαν εκλεκτή ενώπιον του Θεού, και ο Μάρκος, ο πνευματικός μου υιός.
Α Πε. 5,14 ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἀγάπης. Εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.
Α Πε. 5,14 Χαιρετίσατε ο ένας τον άλλον με φίλημα αγίας αγάπης. Είθε να είναι η ειρήνη του Θεού εις όλους σας, που πιστεύετε και ανήκετε στον Ιησούν Χριστόν. Αμήν.
Πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Ποια ήταν λοιπόν η Βαβυλώνα, η Αιγυπτιακή αυτή πόλη, που κάποιοι θεολόγοι παραφράζοντας την πραγματικότητα λένε ότι ο Απόστολος Πέτρος με τον χαρακτηρισμό αυτό την ταυτίζει με την διεφθαρμένη Ρώμη (όπου δήθεν βρέθηκε);
Έτσι ξεκινάει το μεγάλο παραμύθι, ότι δήθεν ο Απόστολος πήγε στην Ρώμη, από εκεί έγγραψε τις επιστολές του και εκεί μαρτύρησε, άρα το ΠΡΩΤΕΙΟ το έχει η Ρώμη και ο εκάστοτε ποντίφηκας;
Κοινώς μύλος για να ικανοποιηθεί το Βατικανό;
Διαβάζουμε:
Το σπήλαιο που φιλοξένησε το Θείο Βρέφος στην αρχαία Βαβυλώνα της Αιγύπτου
Ιωάννης Φουρτούνας αποκλειστικά στην Romfea.gr ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Όταν ο βασιλιάς Ηρώδης πληροφορήθηκε από τους μάγους ότι γεννήθηκε ο Χριστός, τους ζήτησε, όταν τον βρουν, να τον ενημερώσουν για να πάει δήθεν να τον προσκυνήσει. Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να τον αφανίσει..
Γι’ αυτό και ένας άγγελος ειδοποίησε τον Ιωσήφ να παραλάβει το παιδίον και την μητέρα αυτού και να αναχωρήσει για την Αίγυπτο, ίνα πληρωθεί η γραφή η λέγουσα «Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου», (Ματθ. 2,15).
Πράγματι, όταν ο Ηρώδης είδε ότι ενεπαίχθη από τους μάγους έδωσε εντολή να σφαγούν όλα τα μικρά παιδιά από δύο ετών και κάτω στην πόλη της Βηθλεέμ, αλλά και σε όλες τις περιοχές γύρω από την πόλη (Ευαγγέλιο Ματθαίου, Β’ 13-18).
Ο μνήστωρ Ιωσήφ όμως με το Θείο Βρέφος και την μητέρα αυτού πορευόταν ήδη προς τη γη της Αιγύπτου μέσω της Γάζης, πέρασε από την περιοχή του Πηλουσίου όρους που είναι ανατολικά της σημερινής πόλεως του Πόρτ- Σάιντ και εισήλθε στη χώρα του Νείλου.
Μετά από διαφόρους σταθμούς που κατά την τοπική παράδοση έκαμαν κατά τη διαδρομή τους με κατεύθυνση το εσωτερικό της χώρας, βρήκαν φιλοξενία στην αρχαία πόλη της Βαβυλώνος όπου και υπάρχει έως σήμερα το σπήλαιον της διαμονής τους στην χώρα του Νείλου.
Η πόλη της Βαβυλώνος κτίστηκε από Ασσύριους αιχμαλώτους – γι αυτό και η ονομασία της Βαβυλών – που έφερε ως αιχμαλώτους ο βασιλεύς Σέσωστρις (12 δυναστεία), περιτειχιζόταν από υψηλό τείχος και ήταν εκεί που είναι σήμερα το Παλαιό Κάιρο στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου.
Στην εποχή του Αυγούστου η πόλη με το φρούριό της ήταν η έδρα του ρωμαϊκού στρατού που εξασφάλιζε τον έλεγχο της περιοχής και την εμπορική οδό μεταξύ της κάτω και της άνω Αιγύπτου, ενώ οι Ρωμαίοι ανήγειραν πύργους για την προστασία της.
Τον παλαιό καιρό ο Νείλος περνούσε από εκεί, περιέβαλε την πόλη και καθιστούσε απροσπέλαστα τα τείχη της, μάλιστα στα υπόγεια της επιβλητικής ροτόντας του Αγίου Γεωργίου φαίνεται ως τα σήμερα η προβλήτα, στην οποία έδεναν τα πλοία που διέπλεαν τον Νείλο.
Από τους δύο πύργους που υψώνονταν εκατέρωθεν της επιβλητικής πύλης ο ένας είναι μισοερειπωμένος και είναι εκεί που σήμερα εδράζεται το κοπτικό μουσείο, ενώ ο άλλος ανακαινισθείς στις αρχές του 20ου αι. είναι η ροτόντα της Μονής του Αγίου Γεωργίου.
Μεταξύ αυτών των δύο πύργων βρίσκεται έως σήμερα το σπήλαιον της Φιλοξενίας της Παναγίας και του Θείου Βρέφους, στο κοιμητήριο των Ελλήνων στην Ιερά Πατριαρχική και Θεοβάδιστο Μονή του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου.
Η Παναγία ανεβαίνοντας τον Νείλο ποταμό σ’ εκείνο το σημείο βρήκε το φιλόξενο σπήλαιο, όπου και διέμεινε με το Θείο Βρέφος για δύο χρόνια, έως ότου έπαψε ο διωγμός του βασιλιά Ηρώδη και ο Ιωσήφ έλαβε την εντολή να επιστρέψει πίσω στην Ναζαρέτ.
Το σπήλαιο βρισκόταν την παλιά εποχή δίπλα στις όχθες του Νείλου, πολύ πριν αλλάξουν τον ρου του ποταμού - ενώ σήμερα κυλάει μεταξύ της Γκίζας των Πυραμίδων και της Μονής του Αγίου Γεωργίου - και εντός των τειχών, όπου η διαμονή τους ήταν ασφαλής.
Το ενδιαίτημα της Παναγίας και του Θείου Βρέφους δέχεται ανά έτος πολλές χιλιάδες επισκέπτες –προσκυνητές, είναι δε ένας ιερός χώρος πολύ σημαντικός για τους χριστιανούς, ενώ η επίσκεψή του αποτελεί μία μοναδική πνευματική εμπειρία.
Για να το επισκεφθεί κανείς πρέπει φτάνοντας στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου να πάει στο Παλαιό Κάιρο, στην ελληνική Μονή του Αγίου Γεωργίου και να κατευθυνθεί προς το κοιμητήριο των Ελλήνων και προς τον εκεί υπάρχοντα ναό της Παναγίας.
Ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης κατά τον μεσοπόλεμο εκαλλώπισε όλο το κοιμητήριο που είναι γεμάτο με περίφημα γλυπτά εις τους τάφους, και δίπλα στον ναό της Παναγίας ανακαίνισε το σπήλαιο εξωτερικά, όπως μαρτυρά και η εκεί επιγραφή:
«Το ιερόν και θεοβάδιστον τούτο προσκύνημα ανεσυστήθη βάσει των ιστορικών ιερών από αιώνων παραδόσεων και κατόπιν ανασκαφών επί πατριαρχίας Χριστοφόρου του Β΄ υπό του ηγουμένου Αρχιμανδρίτου Αγαθαγγέλου εν έτει 1941».
Στο εσωτερικό του ναού της Παναγίας πίσω από το ιερό υπάρχει στενός μικρός διάδρομος που σε οδηγεί προς το σπήλαιο, σε ένα χώρο όπου εις το μέσον υπάρχει το πηγάδι, από όπου σήμερα παίρνουν αγίασμα οι επισκέπτες και οι ευσεβείς προσκυνητές.
Ο χώρος έχει συντηρηθεί από τον ηγούμενο Αγαθάγγελο, έχει εμπλουτισθεί με μικρά παρεκκλήσια και εικόνες σχετικές με την φυγή του θείου Βρέφους, ενώ επιγραφές με αποσπάσματα από την Αγία Γραφή εισάγουν τον προσκυνητή στα ιστορικά πλαίσια της τότε εποχής, όπως και η εξής:
«Αυτού εις Αίγυπτον ήλθεν η Θεοτόκος μετά του ευλογημένου Υιού αυτής και μετά Ιωσήφ ίνα πληρωθεί ο λόγος του προφήτου εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου, έξωθεν δε του Καΐρου είναι και η βρύσις όπου έπλυνεν η Θεοτόκος τα σπάργανα του Υιού αυτής».
Εκεί εις το σπήλαιον υπήρχε τα παλαιά χρόνια και η θαυματουργός εικόνα «της Παναγίας του Νείλου», καθόσον η Παναγία μας προστάτευε τους χωρικούς από τις πλημμύρες του Νείλου, εξάλλου γι αυτόν τον λόγο και ο ναός που είναι κτισμένος επάνω από το σπήλαιον είναι αφιερωμένος σε Αυτήν.
Αλλά και ο ανακαινιστής της Μονής π. Αγαθάγγελος Ζαρίφης ακούγοντας από τους παλαιούς για την εικόνα του Νείλου έδωσε την εντολή κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου να ξανααγιογραφηθεί αυτή η εικόνα της Παναγίας του Νείλου.
Εξάλλου, η φυγή εις την Αίγυπτον αποτελεί δημοφιλές θέμα της τοπικής εικονογραφίας γιατί αγγίζει κάθε ψυχή η ιστορία με την έλευση του Θείου Βρέφους και το πόσο δυσκολεύτηκαν στη διαδρομή, όσο και στην διαβίωσή τους.
Εις το εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχει μία μικρή και στενή κλίμακα που οδηγεί με λίγα σκαλοπατάκια σε ένα σμικρότατο χώρο στο κάτω μέρος του σπηλαίου και εκεί λέγεται ότι διέμενε η Παναγία μας με το Θείο Βρέφος, χώρος ιερός όπου οι προσκυνητές προσεύχονται εκ βάθους καρδίας.
Η Αίγυπτος, που παλαιά κυνήγησε τους Εβραίους και τους επολέμησε, τώρα υποδέχεται τον Ιησού και του δίνει φιλοξενία, ενώ στη θέση του παλαιού διωγμού προσφέρει το σπήλαιο και την σωτήρια φιλοξενία προς τον Ιησού και την μητέρα αυτού.
Και ο Ιησούς έρχεται στη χώρα του Νείλου, ο Νείλος της δικαιοσύνης, ο Νείλος της θεϊκής αγάπης και της σωτηρίας όλων των ανθρώπων, που διέλυσε την παλαιά κατάρα των δέκα πληγών της φαραωνικής εποχής και στη θέση της τώρα σκορπίζει τη χαρά και την ευλογία.
Ο Νείλος πότιζε και ποτίζει τη χώρα της Αιγύπτου προσφέροντας τη ζωή, την τροφή και την υγεία των κατοίκων της, ο νέος Νείλος όμως δεν ποτίζει ξεραμένη γη και τους αγρούς της χώρας, αλλά τις ψυχές των ανθρώπων και προσφέρει την ψυχική σωτηρία τους.
Πράγματι, έκτοτε η θεοβάδιστος Αίγυπτος γίνεται χριστιανική, η Αλεξάνδρεια λάμπει στο στερέωμα της θεολογίας, εδώ γεννάται ο μοναχισμός, κατακλύζεται ο τόπος από πλήθος μεγάλων αγίων και τις χιλιάδες μοναχούς, με τις θαυμαστές ασκητικές μορφές της αιγυπτιακής ερήμου.
Πηγή ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Ποιος ήταν κοντά στον Απόστολο Πέτρο, όταν αυτός έγγραφε την επιστολή του αυτή;
Α Πε. 5,13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱός μου.
Ήταν ο Μάρκος ο αγαπημένος μαθητής του.
Που δίδαξε ο Απόστολος Μάρκος και πιο ήταν το τέλος του;
"Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας"
"Για τον τρόπο του θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Η μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά στην Αλεξάνδρεια, ενώ η άλλη, ότι πέθανε δια λιθοβολισμού από τους ειδωλολάτρες. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, ο Απόστολος Μάρκος, κάποια μέρα που κήρυττε, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι εθνικοί κι οι ειδωλολάτρες, κι αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν στους δρόμους της Αλεξανδρείας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες. Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό."
Και ρωτάμε ποτέ βρέθηκε ο Απόστολος Μάρκος στην Ρώμη όταν ο Απόστολος Πέτρος έγγραφε τις επιστολές του;
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ " βρέθηκε" στην Δύση μόνο όταν έκλεψαν το σκήνωμα του.
"Κατά τον 9ο αιώνα έμποροι Ενετοί μετέφεραν τα άγια λείψανα στη Βενετία και τα τοποθέτησαν σ' ένα πολύ μεγάλο και ωραιότατο ναό, που έκτισαν προς τιμή του"
Περισσότερα στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ
Επίσης" οι Παπικοί δέχονται ότι ο Πέτρος βρέθηκε στη Ρώμη ύστερα από τη θαυμαστή αποφυλάκισή του, για την οποία ομιλεί ο Λουκάς στις Πράξεις, (12,1-17), το 42 ή 44 μ.Χ. και ότι έμεινε στην πόλη αυτή ως πρώτος επίσκοπος για 25 χρόνια, ένα μήνα και οκτώ ημέρες, μέχρι τον μαρτυρικό θάνατό του το 64 μ.Χ. κατά τον διωγμό του Νέρωνα. Ωστόσο η παράδοση αυτή δεν ευσταθεί, διότι στηρίζεται σε μεταγενέστερα ψευδεπίγραφα χειρόγραφα, τις λεγόμενες «Ψευδοϊσιδώρειες Διατάξεις». Πέραν τούτου ο πρώτος επίσκοπος της Ρώμης ήταν ο Λίνος, όπως μαρτυρείται από αρχαίο κατάλογο που συνέταξε ο επίσκοπος Ρώμης Σωτήρ (166-174μ.Χ.). Η ίδια (η παποσύνη και οι περί αυτής παπόφιλοι ) προσπαθεί, αιώνες τώρα, να στηρίξει επάνω στον Πέτρο το πρωτείο του επισκόπου Ρώμης, το οποίο κατανοεί ως πρωτείο κυριαρχικής εξουσίας πάνω σ’ όλη την Εκκλησία και όχι ως πρωτείο τιμής. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Αδελφοί βγάλτε τα συμπεράσματά σας και αξιολογήστε όλα τα παραπάνω ..κάποτε πρέπει να μάθουμε τις αλήθειες.
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου