“Ξευτίλας”… εγκώμιον!

Του Θανάση Κ. 

 

Η Τουρκία έκανε ένα πρωτοφανή εκβιασμό στο ΝΑΤΟ. Και φαίνεται πως “κάτι” κέρδισε…

Η Ελλάδα νοιώθει… “ανακουφισμένη”, γιατί η συμφωνία που βρέθηκε ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία, “δεν αγγίζει”, λέει, την Ελλάδα.

 

Πώς δεν την “αγγίζει”; Στην Τουρκία είχε μπει εμπάργκο από διάφορες χώρες για παράδοση αμυντικών υλικών. Όπλων ή εξαρτημάτων.  

Το εμπάργκο αυτό μοιάζει να αίρεται τώρα…  

Τα όπλα αυτά δεν τα παίρνει η Τουρκία για τη Ρωσία. Για το μέτωπό της κατά της Ελλάδας κυρίως τα παίρνει.  

 

Το γεγονός ότι δύο χώρες – η Σουηδία και η Φινλανδία, αλλά και ατύπως και η Βρετανία – δέχθηκαν να άρουν το εξοπλιστικό εμπάργκο τους κατά της Τουρκίας, μετά την άρση του τουρκικού βέτο, σαφώς και μας αφορά. Γιατί οι Τούρκοι θα εξακολουθήσουν να παίρνουν όπλα που τα ετοιμάζουν κυρίως εναντίον μας.

 

Πώς “δεν μας αφορά”;  

 

Η Ελλάδα εμμέσως και αμέσως ζητούσε από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ΗΠΑ, να ΜΗΝ εξοπλίζουν την Τουρκία. Το είχε πει και ο Κυριάκος κατά την πρόσφατη ομιλία του στο Κογκρέσο.

 

Τώρα δύο τέτοιες χώρες που είχαν πάψει να εξοπλίζουν την Τουρκία αποφάσισαν – υπό την πίεση του τουρκικού εκβιασμού – να επαναλάβουν τις πωλήσεις όπλων-ανταλλακτικών προς την Άγκυρα.

 

Πώς “δεν μας αφορά” αυτό;  

 

Η Αμερικανική κυβέρνηση δηλώνει με κάθε τρόπο ότι θα στηρίξει το τουρκικό αίτημα για αγορά σύγχρονων F-16 και εκσυγχρονισμό παλαιών F-16 της Τουρκίας. Αυτό το είχε δηλώσει η Κυβέρνηση Μπάϊντεν και πριν, το επανέλαβε τώρα. Δεν είναι εύκολο να γίνει. Το Κογκρέσο εξακολουθεί να επιμένει στο εμπάργκο. Για την ώρα τουλάχιστον…  

 

Αλλά όταν εμείς δηλώνουμε ότι “δεν μας αφορά” η άρση του εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας από δύο χώρες της ΕΕ, τι μήνυμα στέλνουμε στο Αμερικανικό Κογκρέσο;  

Να προχωρήσει κι εκείνο σε άρση του εμπάργκο κατά της Τουρκίας;
 

Γενικά η Τουρκία έβαλε στο τραπέζι κάτι καινούργιο – το βέτο της για την ένταξη Σουηδίας, Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ…  

Κι ύστερα το διαπραγματεύθηκε. Κι ύστερα για να το άρει “κάτι” πήρε.  

Ήταν “λίγο”; Ήταν “πολύ”;  

 

Πάντως πήρε κάτι ανταλλάσσοντάς το με το τίποτα: Πριν έξη μήνες κανείς δεν περίμενε ότι η Σουηδία και η Φιλανδία θα έκαναν αίτηση για να μπουν στο ΝΑΤΟ. Ούτε η Τουρκία είχε στο νου της να βάλει βέτο σε κάτι, που κανείς δεν περίμενε ότι θα συμβεί…  

Κι έτσι κέρδισε “κάτι”, από το “τίποτα”!  

 

Κι αυτό που κέρδισε αφορά εμφανώς τους εξοπλισμούς της, εναντίον μας.
Κι εμείς δηλώνουμε… “ανακουφισμένοι”!
 

Γιατί δηλώνουμε “ανακουφισμένοι”;  

 

Γιατί λέει ο Ερντογάν δεν έθεσε θέμα για την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Που το έχει θέσει βέβαια, επίσημα και δημόσια και σε πάμπολλες περιπτώσεις – απλώς δεν το έθεσε ΚΑΙ στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ…  

 

Άρα είμαστε “ανακουφισμένοι” που δεν το ΞΑΝΑ-έθεσε!
Τέτοια ξευτίλα…  

 

Βέβαια, για να τα λέμε όλα, η “συμφωνία” Τουρκίας-ΝΑΤΟ είναι πολύ “περίεργη”. Αν την μάθαμε ολόκληρη. Που μάλλον δεν τη μάθαμε.  

Διότι ενώ είναι αλήθεια ότι η Τουρκία πήρε “κάτι” για το “τίποτα”, όμως από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα έδωσε κάτι που δεν μπορεί να το ξαναπάρει πίσω! Για να πάρει κάτι που μπορούν να της το αρνηθούν – ή να το αθετήσουν – από δω και μπρός.  

 

Το βέτο για την είσοδο μιας χώρας στη Συμμαχία, μια φορά το θέτεις. Όταν το άρεις, τελείωσε. Δεν μπορείς να το…ξαναθέσεις, αφότου η χώρα έχει μπει πλέον…  

 

Όμως οι “υποσχέσεις”, ότι θα αρθεί το εμπάργκο όπλων, αύριο μπορούν να αθετηθούν. Με οποιοδήποτε πρόσχημα.  

 

Η υπόσχεση ότι η Σουηδία ή η Φιλανδία θα κυνηγάει τους Γκιουλενιστές – που τους θεωρεί “τρομοκράτες” το καθεστώς Ερντογάν – απλώς δεν θα τηρηθούν! Όπως δεν δείχνει καμία διάθεση να το κάνει ούτε η ίδια η Ουάσιγκτον, όπου έχει ζητήσει άσυλο ο Γκιουλέν.  

 

Συνεπώς η Τουρκία έδωσε “κάτι” χειροπιαστό, για να πάρει κάτι που είναι αόριστο – και που μάλλον θα αθετηθεί σε κάποιο βαθμό…  

 

Εμείς ασφαλώς δεν έχουμε κανένα λόγο να δηλώνουμε “ανακουφισμένοι”.
Αλλά και η Τουρκία δεν έχει κανένα λόγο να “πανηγυρίζει”.
Ακόμα τουλάχιστον…  

 

Εκείνο που κέρδισε, πράγματι, για την ώρα, και γι’ αυτό δεν μιλάει κανείς, είναι την ανοχή του ΝΑΤΟ, για το γεγονός ότι η ίδια δεν τηρεί τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.  

 

Προσέξτε: Η Τουρκία είναι η ΜΟΝΗ χώρα του ΝΑΤΟ που ΔΕΝ τηρεί, από την πρώτη στιγμή, καμία από τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Κι άλλες χώρες του ΝΑΤΟ στην πορεία δεν τήρησαν κάποιες από τις κυρώσεις ή πήραν “εξαίρεση” – όπως η Ουγγαρία, για παράδειγμα. Αλλά η Τουρκία δεν τήρησε ΚΑΜΙΑ από τις κυρώσεις από την πρώτη στιγμή…  

 

Και τώρα, αντί να την “απομονώνουν” μέσα στη Συμμαχία, την… “υμνούν” γιατί ΔΕΝ επέβαλε βέτο στην ένταξη δύο νέων χωρών.  

Αυτό είναι όντως χειροπιαστό κέρδος για την Άγκυρα…  

Έσπασε τη γραμμή της Συμμαχίας κατά του βασικού αντιπάλου της Συμμαχίας, και η Συμμαχία έχει μόνο κολακευτικά λόγια για την Τουρκία  

– που δεν έκανε κάτι ακόμα χειρότερο (να βάλει βέτο στην ένταξη νέων χωρών)!  

Και την “καλοπιάνουν” από πάνω…  

Αυτό κι αν είναι Η ΞΕΥΤΙΛΑ!  

Από πλευράς ΝΑΤΟ, βέβαια….  

 

Πράγματι, η Ελλάδα εφάρμοσε από την πρώτη στιγμή ΌΛΕΣ τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τώρα κινδυνεύει από την Τουρκία, που παραβίασε ανοικτά και εξ αρχής, όλες τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.  

 

Και τώρα οι Σύμμαχοι μοιάζουν να “επιβραβεύουν” την (“άπιστη”) Τουρκία και να αδιαφορούν για την (μέχρι παρεξηγήσεως “πιστή”) Ελλάδα.
Αυτό κι αν είναι ξευτίλα.  

 

Και για μας βέβαια – αλλά κυρίως για τη Συμμαχία συνολικά…
Ίσως ο Ερντογάν εξασφάλισε και “κάτι” ακόμα: Να κάνουν οι Σύμμαχοι τα “στραβά μάτια”, αν στο επόμενο διάστημα επιχειρήσει κάτι εναντίον της Ελλάδας.
Είναι πολύ πιθανό να πίεσε παρασκηνιακά και γι’ αυτό.
Κι είναι πιθανό να πήρε κάποιες αόριστες υποσχέσεις.  

 

Το μόνο βέβαιο είναι πως ό,τι κι αν ζήτησε σε βάρος μας, ό,τι κι αν του υποσχέθηκαν, όσοι του υποσχέθηκαν, τέλος πάντων, εμείς μπορούμε να χαλάσουμε τη “συμφωνία”…  

 

Η Ελλάδα οφείλει πια να ειδοποιήσει τους πάντες – επισήμως – ότι, αν προκληθεί, θα απαντήσει “χωρίς όρια”!  

Είναι το μόνο που καταλαβαίνουν. Και το μόνο που σέβονται…  

 

Κάποιοι θα γκρινιάξουν, αλλά θα βρεθούν πολλοί να στηρίξουν την Ελλάδα!  

Γιατί έχουν κουραστεί με τους συνεχείς εκβιασμούς της Τουρκίας. Κι αν βρεθεί κάποιος να της δώσει ένα καλό μάθημα, θα κερδίσει πολλαπλούς και αναπάντεχους συμμάχους.
Κι αν το διευκρινίσει αυτό εκ των προτέρων, θα κερδίσει πολλές συμπάθειες από τώρα.
Ο εκβιαστής κερδίζει μόνον όταν κανείς δεν αντιστέκεται στους εκβιασμούς του – κι όλοι υποκύπτουν…
Ο “τσαμπουκάς” κερδίζει, μόνο όταν κανείς δεν αντιστέκεται στους τσαμπουκάδες του – κι όλοι ενδίδουν.
Αν βρεθεί κάποιος να του αντισταθεί, τότε αλλάζει το σκηνικό δραματικά.
Και μόνον έτσι αλλάζει το σκηνικό σε βάρος του…  

 

Η Σουηδία και η Φιλανδία αποφάσισαν να μπουν στο ΝΑΤΟ, γιατί τους τρόμαξε η Ρωσία, δίπλα τους, όταν εισέβαλε στην Ουκρανία.  

 

Τώρα που η Ρωσία φαίνεται να κερδίζει τον Πόλεμο στην Ουκρανία, ο φόβος της Ρωσίας (για όλους τους Ευρωπαίους γείτονές της), απαιτεί απέναντι της μια ισχυρή και συμπαγή Δυτική Συμμαχία.  

Όμως το ΝΑΤΟ, δεν είναι πια ούτε ισχυρό, ούτε συμπαγές…
Μια συμμαχία κατά κοινού εχθρού – της Ρωσίας – που δεν προστατεύει τα μέλη της (όπως η Ελλάδα), όταν απειλούνται από άλλα μέλη της (όπως η Τουρκία), που τα έχουν βρει με τον κοινό εχθρό – τη Ρωσία – είναι τελειωμένη.  

 

Τελειωμένη!  

Κι ότι είναι “τελειωμένη” δεν φαίνεται μόνο τώρα. Ούτε φαίνεται μόνο στα ελληνοτουρκικά…  

— Το ΝΑΤΟ ενεθάρρυνε το καθεστώς Ζελένσκι να ζητήσει ένταξη στο ΝΑΤΟ. Χωρίς να υπολογίζει τις ρωσικές αντιδράσεις για τις οποίες είχε προειδοποιηθεί εδώ και δεκατέσσερα χρόνια!  

— Αλλά δεν βοήθησε εκ των προτέρων τον Ζελένσκι, να προετοιμαστεί αποτελεσματικά, για να αποκρούσει την επικείμενη ρωσική εισβολή.  

— Κι ύστερα όταν εκδηλώθηκε η ρωσική επίθεση, οι δυτικοί πρότειναν στον Ζελένσκι να τον… φυγαδεύσουν. Αλλά εκείνος αρνήθηκε.  

— Κι ύστερα άρχισαν να τον εξοπλίζουν! Αλλά “τόσο, όσο”:  

 

Αρκετά για να αναχαιτίσει προσωρινά τη ρωσική εισβολή, αλλά όχι όσο χρειαζόταν – κι όχι έγκαιρα όσο ήταν απαραίτητο – για να νικήσει τους Ρώσους (οι οποίοι αρχικά αιφνιδιάστηκαν και πελαγοδρομούσαν).  

 

Κι ύστερα οι ΝΑΤΟϊκοί Σύμμαχοι πήραν μέτρα κατά της Ρωσίας, τα οποία έβλαψαν πολύ περισσότερους τους… ίδιους, παρά τη Ρωσία!  

 

Κι ύστερα οι Δυτικοί κατάφεραν να ενώσουν με τον εχθρό τους, δηλαδή με τη Ρωσία, όλους τους υπόλοιπους – από την Κίνα, ως την Ινδία, ώς τους Άραβες ως την Νότιο Αφρική και τη Χιλή και τη Βραζιλία.  

Με μια κουβέντα: Στην ιστορία αυτή, δεν υπήρξε λάθος που δεν το έκανε το ΝΑΤΟ!  

Και πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης.  

 

Και τώρα που η Ρωσία μοιάζει να κερδίζει τον Πόλεμο στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ δεν έχει απάντηση ούτε τι θα γίνει με τις κυρώσεις, ούτε τι θα γίνει με το εμπάργκο κατά της Ρωσίας (που πλήττει περισσότερο τη Δύση), ούτε με τον – άμεσο και μεσοπρόθεσμο – ενεργειακό εφοδιασμό της Δύσης. 

 

Χώρια που υπάρχουν ισχυρές διχογνωμίες μέσα στο ΝΑΤΟ για το τι θα γίνει μετά το τέλος του Πολέμου στην Ουκρανία:
Θα συνεχιστούν οι κυρώσεις;  

Θα βρουν τρόπο να προσεγγίσουν ξανά τη Ρωσία;
Θα στραφούν σταδιακά εναντίον όλων των υπολοίπων χωρών, που ήδη συντάσσονται με τη Ρωσία;  

 

Η Δύση “ενώθηκε” απροσδόκητα όταν ξεκίνησε η Ρωσική εισβολή – κι αν νικήσει τελικά η Ρωσία, η Δύση κινδυνεύει να διασπαστεί – το ίδιο απροσδόκητα…  

Το μόνο κέρδος του ΝΑΤΟ από την Ιστορία αυτή είναι ότι προσέθεσε… τη Σουηδία και τη Φιλανδία ως νέα μέλη του…  

 

Σε μια Συμμαχία που δεν μπορεί ούτε τα μέλη της να υπερασπιστεί – από άλλα μέλη της.
Σε μια Συμμαχία που δεν τολμά να τιμωρήσει όσα μέλη της αλληθωρίζουν προς τη Ρωσία…
 

Ο μεταψυχροπολεμικός κόσμος πέθανε.  

Ο νέος κόσμος ακόμα δεν έχει αποκρυσταλλωθεί.  

Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει νέα Δυτική Συμμαχία.  

Κι ότι η νέα παγκόσμια “αρχιτεκτονική ασφαλείας” θα στηριχθεί σε χώρες που είναι ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ!
 

— Όπου “αξιοπιστία” σημαίνει, χώρες που τηρούν τις συμμαχικές δεσμεύσεις τους – δεν εκβιάζουν τους συμμάχους τους ούτε απειλούν συμμάχους τους, παίζοντας το παιγνίδι των “εχθρών”…
— Όπου “αξιοπιστία” σημαίνει, πως χώρες που απειλούνται χτίζουν συμμαχίες δηλώνοντας οι ίδιες έτοιμες να υπερασπιστούν πρώτες τον εαυτό τους και την κυριαρχία τους και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Δεν αναζητούν “προστάτες” να τις υπερασπιστούν, χωρίς οι ίδιες να ρισκάρουν το παραμικρό.
— Κι όπου “αξιοπιστία” σημαίνει, πως ΔΕΝ υποκαθιστούν τα όπλα τους με το… Διεθνές Δίκαιο. Αλλά υπερασπίζονται, το δίκιο τους – και το Διεθνές Δίκαιο – με τα όπλα, αν χρειαστεί.
Η Τουρκία δεν είναι “αξιόπιστη” σύμμαχος. Για κανένα.
Ούτε η Ελλάδα! Για εντελώς αντίστροφους λόγους.  

 

Αυτή η τελευταία πρέπει να γίνει αξιόπιστη. Αν θέλει να επιβιώσει στον νέο κόσμο που θα αναδειχθεί από τα ερείπια του παλιού, που τελειώνει…  

 

ΥΓ. Και πάντως η Ελλάδα ΔΕΝ γίνεται “αξιόπιστη”, όταν δηλώνει πως “δεν την αφορά” που η Τουρκία αρχίζει να ανατρέπει το εμπάργκο εξοπλισμών που της είχε επιβληθεί. Και το οποίο η ίδια η Ελλάδα ζητούσε να της επιβληθεί…

πηγή

Share