Η Αθήνα ας μην αποποιείται των ασήκωτων και βαρύτατων εθνικών και συμβατικών ευθυνών της. Η εθνική οφειλή οριοθετείται από το καθήκον και την αποστολή απελευθέρωσης της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό. Όσο η Κύπρος κατέχεται, η Ελλάδα δεν μπορεί να κοιμάται. Αν η Κύπρος τουρκέψει, η Ελλάδα θα υποστεί και αυτή τη μάστιγα του Αττίλα στο Αιγαίο και στην Θράκη.
Σήμερα, 24 Ιουλίου, η Ελλάδα τιμά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα. Στις 23 Ιουλίου 1974, η εφτάχρονη δικτατορία κατέρρευσε υπό το βάρος του διπλού εγκλήματος κατά της Κύπρου: Του πραξικοπήματος κατά του προέδρου Μακαρίου και της τουρκικής εισβολής (σε δύο φάσεις) που ακολούθησε. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουλίου 1974, ο αυτοεξόριστος στο Παρίσι, Κωνσταντίνος Καραμανλής, επιστρέφει, ορκίζεται ενώπιον του χουντικού Γκιζίκη και αναλαμβάνει την ηγεσία της Ελλάδος.
Πριν από λίγες ημέρες (16/7/2022) προκλήθηκε αχρείαστος σάλος, εξαιτίας ομιλίας στη Βουλή των Ελλήνων, του καθηγητή Άγγελου Συρίγου, υφυπουργού Παιδείας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με αφορμή συζήτηση για τα ελληνικά Πανεπιστήμια, ο Α. Συρίγος είπε πως , «για να απαντήσουμε πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες του σημερινού ελληνικού πανεπιστημίου και αυτές δεν είναι άλλες από την μεταπολίτευση. Παρά τη μεγάλη ηθική αποστροφή και πολιτική αποδοκιμασία της Χούντας από τον λαό, το καθεστώς δεν έπεσε λόγω της εσωτερικής αντιστάσεως.
»Η χούντα», πρόσθεσε, «κατέρρευσε το 1974 υπό το βάρος των ανομημάτων της και ιδίως υπό το βάρος της κυπριακής τραγωδίας. Το γεγονός ότι στα θεμέλια της μεταπολιτεύσεως δεν υπήρχε ένα γεγονός ανατροπής, είχε τεράστια αξιακή σημασία στην ποιότητα της μεταπολιτευτικής μας ζωής. Δεν υπήρχαν ογκώδεις διαδηλώσεις και πορείες επί Χούντας. Υπήρχαν μεμονωμένες ενέργειες κάποιων γενναίων Ελλήνων που αντιμετωπίζονταν με βάρβαρο τρόπο από τη δικτατορία. Αυτό που δεν έγινε από την πλειοψηφία του λαού όταν χρειαζόταν, όταν δηλαδή υπήρχε η Χούντα, έπρεπε να αναπληρωθεί μετά. Πότε; Μετά το 1974».
Η πιο πάνω αναφορά του Συρίγου προκάλεσε την ιερή αγανάκτηση της αντιεξουσιαστικής ακροαριστεράς, επειδή τους χάλασε την επί 48ετίαν μυθολογία γύρω από το Πολυτεχνείο. Οι δήθεν αντιστασιακοί των λαβάρων, των συνθημάτων και των επαναστατικών τραγουδιών, εξεμάνησαν. Επιβεβαιώθηκε ξανά πως τόσες δεκαετίες εξαπατούσαν όσους Έλληνες θέλουν να εξαπατηθούν ότι, τάχα, εξαιτίας του Πολυτεχνείου και όχι της τραγωδίας της Κύπρου, έπεσε η Χούντα. Το Πολυτεχνείο και ο αγώνας των φοιτητών καταγράφονται τον Νοέμβριο του 1973. Ακόμα και ανιστόρητοι ή πολιτικά αστοιχείωτοι και διανοητικά ελλιπείς καταλαβαίνουν ότι η Χούντα κατέρρευσε μετά την προδοσία της Κύπρου και την καταστροφή από την τουρκική εισβολή.
Ο Α. Συρίγος επισήμανε: «Πάμε στις πορείες, κρατάμε τα λάβαρά μας, τραγουδάμε αντάρτικα στις ταβέρνες και μετά πάμε σπίτι μας ήσυχοι ότι έχουμε εκπληρώσει, εκ του ασφαλούς, με καθυστέρηση ετών το αντιστασιακό μας καθήκον έναντι της δικτατορίας. Επρόκειτο για μίμηση, για κακό θεατρικό παίγνιο, για παρωδία. Δημιουργήθηκε, λοιπόν, μία πολιτική μυθολογία που είχε και εξακολουθεί να έχει στο επίκεντρό της το Πολυτεχνείο. Γιατί; Διότι το Πολυτεχνείο υπήρξε το μοναδικό σοβαρό γεγονός μαζικής λαϊκής αντιστάσεως απέναντι στη δικτατορία. Στα επτά εκείνα μαύρα χρόνια ήταν η μοναδική ένδειξη ότι υπήρχε κάτω από την επιφάνεια ένα ηφαίστειο που έβραζε. Εξ αιτίας αυτού του λόγου πολύ σύντομα μετά το 1974, το Πολυτεχνείο προσέλαβε μυθικές διαστάσεις.
»Λόγω του μύθου που έχει δημιουργηθεί, ένα μεγάλο ποσοστό του λαού πιστεύει ότι η Χούντα έπεσε το 1973, εξ αιτίας του Πολυτεχνείου. Στην πραγματικότητα την εξέγερση του Πολυτεχνείου ακολούθησε η ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη και μία πολύ σκληρότερη φάση της δικτατορίας. Ποιες ήταν οι εκφράσεις του μύθου; Οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις. Η απαγόρευση εισόδου ακόμη και της πυροσβεστικής μέσα στα ΑΕΙ καθ’ ότι είναι κρατική δύναμη. Οι καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών. Οι κατ’ έθιμο πορείες».
Αυτή η θλιβερή πραγματικότητα αποκαλύπτει πως, με βολικούς κομματικούς και ιδεολογικούς μύθους, δεν τεκμηριώνεται η ιστορία. Αυτό που δεν φαίνεται να κατανοείται επαρκώς στο κράτος των Αθηνών και από τους λογής-λογής νεόκοπους και άκαπνους αντιστασιακούς των συνθημάτων και των φωνασκιών είναι ότι η κατεχόμενη Κύπρος δεν αφορά μόνο τους Έλληνες της νήσου. Αφορά όλο το Έθνος των Ελλήνων. Είναι εθνικό τραύμα ανεπούλωτο που μόνο μία συνταγή σωτηρίας απαιτεί: Την απελευθέρωση της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό. Αυτό δεν είναι μόνο απαίτηση των Κυπρίων. Είναι εθνική επιταγή και οφειλή την οποία ομολόγησαν κατά καιρούς και επιφανείς Έλληνες:
Ο Α. Παπανδρέου δήλωσε (6/8/1975): «Η Χούντα δεν ανετράπη, αλλά παρέδωσε (λόγω του Κυπριακού) την σκυτάλη». Ο Στ. Στεφανόπουλος τόνισε («Καθημερινή», 25/6/1975): «Ας μην αυταπατώμεθα: απαλλαχτήκαμε από την στυγνή δικτατορία μονάχα με την εθνική συμφορά της Κύπρου». Ο Βασ. Βασιλείου («Βραδυνή», 25/7/1974) είπε: «…Αλλά από το σπαραγμένο σώμα της Κύπρου, από το ολοκαύτωμά του, βγήκε η λύτρωσή μας. Ας μην ξεχνούμε τι της οφείλουμε». Ο Πέτρος Χάρης έγραψε («Νέα Εστία», 15/11/1974): «Την ελευθερία μάς την εχάρισε το αίμα της Κύπρου. Κι όποιος δεν το παραδέχεται, κάνει πολιτική, πολύ φτηνή πολιτική».
Ο μέγας Γιάννης Ρίτσος ψάλλει για την Κύπρο: «Κουράγιο μικροκόρη μας που μας εγίνης μάνα» ( «Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο»). Και ο Νομπελίστας ποιητής μας, Οδ. Ελύτης, εκμυστηρεύτηκε («Φιλελεύθερος», 28/10/1979 ): «Αισθάνομαι ότι – ό,τι και να πω είναι λίγο – σαν Ελλαδίτης είμαι ένοχος έναντι της Κύπρου, και νιώθω ότι υπάρχει ένα χρέος που αφορά και το σύνολο». Η Ειρήνη Παπά είπε («Νέα» Αθηνών, 25/6/1983): «Πιστεύω πως χρωστάμε στην Κύπρο την απελευθέρωσή μας». Και ο Δ. Σαββόπουλος υπέγραψε βιβλίο σε κυπριακό αντίσκηνο έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα με αυτά τα λόγια: «Η Κύπρος είναι η αυτογνωσία μας» («Ελευθεροτυπία», 20/2/1987).
Λοιπόν, η Αθήνα ας μην αποποιείται των ασήκωτων και βαρύτατων εθνικών και συμβατικών ευθυνών της. Η εθνική οφειλή οριοθετείται από το καθήκον και την αποστολή απελευθέρωσης της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό. Όσο η Κύπρος κατέχεται, η Ελλάδα δεν μπορεί να κοιμάται. Αυτή η χαίνουσα εθνική πληγή θα αιμορροεί και θα δαχτυλοδείχνει τις ευθύνες του Ελληνισμού. Το Κυπριακό και η Κύπρος δεν προσφέρονται πια ως μέσο και νόμισμα πολιτικής συναλλαγής. Αν η Κύπρος τουρκέψει, η Ελλάδα θα υποστεί και αυτή τη μάστιγα του Αττίλα στο Αιγαίο και στην Θράκη.
2 σχόλια:
NAI! Ο ΧΕΙΜΑΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ των 6000 άμαχων και αιχμάλωτων που δολοφονήθηκαν, των 1619 Αγνοουμένων, των 250 -300000 εκτοπισμένων προσφύγων, των 30000 Εγκλωβισμένων αμάχων, των 850 όμηρων γυναικών, που κακοποιήθηκαν ….Το 37% των ιερών μας χωμάτων, που πότισαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΑΔΕΛΦΟΙ...και το αίμα τους αχνίζει ακόμη ....
Αυτά έδιωξαν την χούντα και μόνο ...
ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ ... Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΛΧΑΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎΣ ΒΩΜΟΥΣ ... ΚΑΙ ΕΞΕΥΜΕΝΙΣΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ .. ΕΡΘΕΙ Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ...
ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΟΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΝ ΠΑΡΙΣΣΙΟΙΣ ΒΡΙΣΚΌΤΑΝ ΣΕ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΠΟ 9 ΔΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 63 ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΩΣ ΣΩΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΤΟ 1974... ΑΠΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ....
Έγραφε για την φυγή Καραμανλή ...το πρωτοσέλιδο της «Ελευθερίας» την επομένη, που πανηγύριζε, «Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών». Στο ίδιο πρωτοσέλιδο, αναφερόταν ότι ο πρώην πρωθυπουργός είχε αναχωρήσει με το ψευδώνυμο «Τριανταφυλλίδης» και είχε επιβιβαστεί στο αεροπλάνο «με λυγμούς». Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα θριαμβολογούσε: «Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη. Υπήρξεν ηγέτης διά της δοτής εξουσίας. Αυτή, με τα “παραφερνάλιά” της, του έδωσεν ανάστημα. Η απώλειά της τον συνέτριψε».
ΑΥΤΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ... ΣΥΓΧΩΡΕΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑΣΗ ... Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΠΡΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΚΟΜΗ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟ ... ΛΟΓΟ ΕΠΕΣΕ Η ΧΟΥΝΤΑ... ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΕΣΑΣ Η ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΛΑΒΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ...
ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ... Ότι χρωστάμε και χάρη στους Βαρβάρους Τούρκους, διότι όπως δήλωσε ο εγκληματίας πολέμου πρωθυπουργός της εισβολής Ετσεβίτ «Επαναφέραμεν την "Δημοκρατίαν" εις την Ελλάδα. Επαναφέραμεν τον κ. Καραμανλήν». Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει επίσης : «Χάρις εις τους Τούρκους στρατιώτες, επανήλθε η "Δημοκρατία" εις την Ελλάδα. Εμείς βοηθήσαμε να επανέλθει ο Καραμανλής».
Κύριοι, δεν τιμάτε τους νέους ανθρώπους, που πήραν μέρος στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, με το να τους στολίζετε με ψεύτικες δάφνες και να ισχυρίζεσθε ότι …. Το Πολυτεχνείο έριξε την χούντα! Τιμήστε ευλαβικά και έντιμα τους αντιστασιακούς αγώνες, αλλά ιδιαίτερα τιμήστε την θυσία της Ελληνικής Κύπρου… και αποδεχτείτε την ΑΛΗΘΕΙΑ ...
Ρωτώ τα τελευταία χρόνια διάφορα παιδάκια, μικρά και όχι τόσο μικρά —ενίοτε και παιδάκια τριάντα ή σαράντα ετών— «ξέρεις, τι έριξε τη δικτατορία;». «Το Πολυτεχνείο», μου απαντούν όλα, περήφανα για τις ιστορικές τους γνώσεις. Τέτοια είναι η στραβωμάρα που έκρινε το κράτος μας, σε αρμονία με κάποια ηττολάγνα διαστροφή στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ότι έπρεπε να μας χώσει στα κεφάλια των μετεχόντων της ημετέρας σύγχρονης παιδείας. Και με αυτή και παρόμοιες στραβωμάρες πάμε να καταλάβουμε την ιστορία μας, που πάει να πει και την ταυτότητά μας. Αλλά ένα έθνος που γαλουχείται με στραβωμάρες και ψέματα, είναι φυσικό να προχωράει βλέποντας στραβά και ψεύτικα και την καθημερινή πραγματικότητα. Στραβή εικόνα για το παρελθόν, σημαίνει και στραβή εικόνα για το μέλλον.
ΑΝΤΕ ΑΘΛΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΣΑΣ ... ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ...
Όμως σημειώστε ότι...
Μπορείτε να ξεγελάτε όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό.
Vincit omnia veritas.
Η αλήθεια υπερισχύει όλων.
ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ Ο ΔΙ...ΑΠΡΕΠΗΣ, ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΚΥΠΡΟ.
Η αιρετική άποψη του Απόστολου Δοξιάδη για το Πολυτεχνείο: Δεν έριξε τη χούντα, ήρθε άλλη χούντα χειρότερη...
Έγραψε λοιπόν κάποτε.... Απόσπασμα ...
Η αιρετική άποψη του Απόστολου Δοξιάδη για το Πολυτεχνείοhttps://www.thetoc.gr › best-of-internet·
17 Nov 2021 — Το συμπέρασμα πάντως του Απόστολου Δοξιάδη είναι ότι η χούντα δεν έπεσε το 73 ... του 1973 οδήγησε, λέει, κατευθείαν ....
Οσο για την επταετή στρατιωτική δικτατορία, που άρχισε στις 21 Απριλίου του 1967, γιορτάζουμε την ημέρα της χειρότερης ήττας των δημοκρατικών πολιτών, την 17η Νοεμβρίου του 1973, ενώ την ημέρα της αποκατάστασης της δημοκρατίας κάνει ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον κήπο του ένα πάρτι, του οποίου οι κύριες ειδήσεις αφορούν τις ενδυματολογικές επιλογές των καλεσμένων—άντε και καμιά κρυάδα που είπε κάποια ή κάποιος πολιτικός αρχηγός, κάτω από την τέντα που κάθονται όλοι μαζί και πίνουν το ποτό τους.
Μένω όμως ειδικά στη λεγόμενη Γιορτή του Πολυτεχνείου....17η Νοεμβρίου 1973. Το ότι γιορτάζουμε με πανηγυρισμούς την ημέρα μιας αιματηρής ήττας της δημοκρατίας, είναι το λιγότερο παράξενο.( Την μέρα αυτή ήδη στη Κύπρο ήταν σε εξέλιξη η ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.) Η ουσιαστική παραμόρφωση είναι ότι τη γιορτάζουμε ως μεγάλη νίκη. Και βέβαια, σε αρμονία με τον εορτασμό, έχουμε διδάξει επί δεκαετίες και συνεχίζουμε να διδάσκουμε σε γενιές ανυποψίαστων νέων Ελληνόπουλων, ότι η 17η Νοεμβρίου του 1973 οδήγησε, λέει, κατευθείαν στην πτώση της Χούντας. Αλλωστε, το σύνθημα των πρώτων ετών της Κρίσης, «Ένα-δύο-τρία, η Χούντα δεν τελείωσε το ’73», που τάχα ήθελε να μας πει ότι ζούμε ακόμα σε καθεστώς δικτατορίας, ξεκινούσε από την παραίσθηση των φωνασκούντων ότι η Χούντα όντως τελείωσε το 1973 —λόγω του Πολυτεχνείου δηλαδή. Για να το πω αλλιώς, την επέτειο του Πολυτεχνείου τη γιορτάζουμε σαν να ήταν κάτι όπως το Βατερλό για την νίκη επί του Ναπολέοντα, ή η Απόβαση της Νορμανδίας για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πολυτεχνείο λοιπόν το Νοέμβριο του 1973.
Πραξικόπημα στη Κύπρο 15η Ιουλίου 1974.
Τουρκική εισβολή 20η Ιουλίου 1974 και την 23η Ιουλίου του 1974, οι στρατιωτικοί παραδίδουν την εξουσία στους πολιτικούς, υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο...
Κατανοητό;
Dr Κ.Κ.
Δημοσίευση σχολίου