συνέχεια από Α μέρος
Επιμέλεια – Συνοπτική αποσπασματική έρευνα από Αντώνη Αντωνά
Από την ιστορία, είναι γνωστό, ότι πριν από τον πόλεμο 1914-1918, η Τουρκία κατείχε στη Μικρά Ασία και στην Ευρώπη εδάφη συνολικού εμβαδού 1.786.716 τετρ. χλμ. με πληθυσμό περίπου 21 εκατ. Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, η έκταση της Τουρκίας περιορίστηκε στα 732.000 τ. χλμ. και ο πληθυσμός της μειώθηκε στα 13 εκατ. Στην Άγκυρα, η σοβιετική κυβέρνηση βοήθησε με την κατασκευή δύο εργοστασίων πυρίτιδας, ταυτόχρονα με την τοποθέτηση στην Τουρκία εξοπλισμού για εγκαταστάσεις και πρώτη ύλη για την παραγωγή φυσιγγίων. Επιπλέον, η σοβιετική διπλωματική αποστολή με επικεφαλής τον σύμβουλο Γιουπμάλ-Ανγκάρσκυ στη δεκαετία του 1920, παρέδωσε στους εκπροσώπους της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης 200,6 κιλά χρυσού σε ράβδους και την υπόσχεση της σοβιετικής κυβέρνησης για διαπραγματεύσεις στη Μόσχα. Παράλληλα,ο Μιχαήλ Φρούνζε, στην Τραπεζούντα, παρέδωσε στις τουρκικές αρχές 100 χιλιάδες χρυσά ρούβλια για την ίδρυση ορφανοτροφείου για τα παιδιά που έχασαν τους γονείς τους στο μέτωπο. Ο Σεμιόν Αράλοβ τον Απρίλιο του 1922, παρέδωσε επίσης ως δωρεά στον τουρκικό στρατό 20 χιλιάδες λίρες για την απόκτηση τυπογραφείων και κινηματογράφου.
Εκτός από αυτό, στις αρχές του 1922 στην Τουρκία μεταφέρθηκαν αρκετές παρτίδες όπλων. Στις 3 Μαΐου 1922, ο απεσταλμένος της Σοβιετικής Ρωσίας στην Άγκυρα, Σεμιόν Αράλοβ μετέφερε και παρέδωσε στην τουρκική κυβέρνηση 3,5 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια – την τελευταία δόση από τα 10 εκατ. ρούβλια, που υποσχέθηκε κατά την υπογραφή της σύμβασης του 1921. Στη σύγκλιση μεταξύ των δύο χωρών στο άμεσο μέλλον, συνέβαλαν οι διπλωματικές προσπάθειες των αντιπροσωπειών των δύο χωρών κατά τη διάρκεια της Συνθήκης της Λωζάνης του 1922-23. Η Σοβιετική Ρωσία υποστήριξε την Τουρκία και υπερασπίστηκε τη διατριβή για την υποχρεωτική τουρκική κυριαρχία πάνω στη Μικρασιατική χερσόνησο και στα στενά. Επιπλέον, νωρίτερα στις 16 Μαρτίου 1921 σε μια εορταστική ατμόσφαιρα στη Μόσχα υπεγράφη η Σύμβαση για τη φιλία και την αδελφότητα μεταξύ της Σοβιετικής Ρωσίας και της Τουρκίας. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο η Σοβιετική κυβέρνηση αναγνώρισε στην κατοχή της Τουρκίας τις περιοχές του Καρς, Αρνταγάν και Αρτβίν, αλλά η Τουρκία δέχθηκε ως αντάλλαγμα την κυριαρχία της Γεωργίας στην περιοχή του Βατούμι. Ταυτόχρονα, επιτεύχθηκε συμφωνία για την παροχή από τη Σοβιετική Ρωσία στην Τουρκία του ποσού των 10 εκατ. χρυσών ρουβλίων και στρατιωτικά υλικά. Στις 13 Οκτωβρίου 1921 με τη συμμετοχή της Σοβιετικής Ρωσίας, επετεύχθη στο Καρς η σύμβαση για τη φιλία ανάμεσα στην Τουρκία, από τη μία πλευρά, και το Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία και τη Γεωργία από την άλλη.
Μετά τη σύναψη της συνθήκης της Λωζάνης, η Τουρκία απέκτησε κρατική ανεξαρτησία, οι ξένες δυνάμεις αποσύρθηκαν από το τουρκικό έδαφος και στις 29 Οκτωβρίου 1923 η Μεγάλη Εθνική Συνέλευση ανακήρυξε την Τουρκία ως δημοκρατία. Στο τηλεγράφημα του Προέδρου της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΣΣΔ, Μ.Ι. Καλίνιν από 31 οκτωβρίου 1923 αναφερόταν:
“Χαιρετίζω θερμά εξ ονόματος της Ένωσης των λαών της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας και των συμμάχων της κυβέρνησης τον αδελφό τουρκικό λαό και την φίλη κυβέρνηση της Τουρκίας με αφορμή την οριστική ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας, η οποία για πάντα έδωσε τέλος στο δεσποτικό μοναρχικό σύστημα. Συγχαρητήρια, Γαζή Μουσταφά Κεμάλ πασά, με αφορμή την εκλογή σας στη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας της Τουρκίας, καλωσορίζοντας στο πρόσωπό σας έναν εξαίρετο και επικεφαλής του ηρωϊκού αγώνα του τουρκικού λαού ενάντια στην εισβολή των ξένων κατακτητών… Εκφράζω την ισχυρή εμπιστοσύνη, ότι οι αχώριστοι δεσμοί φιλίας μεταξύ των λαών μας και των κυβερνήσεων της Τουρκίας και της Σοβιετικής Ένωσης, θα γίνονται ολοένα και πιο στενοί και θα προωθήσουν την ευημερία και των δύο κρατών μας”.
Ο ιστορικός Βασίλης Τσεγκελίδης γράφει στο άρθρο του “Έλληνες του Πόντου στα απομνημονεύματα του πρώτου σοβιετικού πρέσβη στην Τουρκία”: “Oι νέοι Τούρκοι ηγέτες Μουσταφά Κεμάλ πασά, Ισμέτ πασά και Φεβζή πασά με τη βοήθεια των σοβιετικών συμβούλων τους, άρχισαν να συγκεντρώνουν γύρω τους αποσπάσματα του τουρκικού στρατού και ληστρικές ομάδες (Τσέτες), που αργότερα, οι σοβιετικοί ιστορικοί ονόμαζαν επαναστάτες. Μετά τη συνάντηση με τον Τσετσέριν και τον Λένιν, ο Αράλοβ κατευθύνθηκε προς βοήθεια των Κεμαλιστών. Σε μια ομιλία του ο Λένιν είπε: “Φυσικά, ο Μουσταφά Κεμάλ πασά δεν είναι σοσιαλιστής, αλλά, προφανώς, οργανωτής, ένας ταλαντούχος στρατιωτικός ηγέτης, που καθοδηγεί μια αστικού τύπου εθνική επανάσταση, σταδιακά έχει εναρμονιστεί μαζί μας ως άνθρωπος και έξυπνος πολιτικός. Κατάλαβε την έννοια της σοσιαλιστικής επανάστασης και αναφέρεται θετικά για τη Σοβιετική Ρωσία. … Πρέπει να τον βοηθήσουμε, δηλαδή, να βοηθήσουμε τον τουρκικό λαό. Αυτή θα είναι η δουλειά σας. Σεβαστείτε την τουρκική κυβέρνηση, τον τουρκικό λαό, μην δείξετε έπαρση και μην ανακατεύεστε στις δουλειές τους. Η Αγγλία έσπρωξε εκεί τους Έλληνες… Θα πρέπει να επιδείξετε σοβαρή δουλειά. Ο σύντροφος Φρούνζε τις προάλλες αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Άγκυρα από την Ουκρανική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Προφανώς, θα τον συναντήσετε στην Τουρκία. Να βοηθήσουμε οικονομικά την Τουρκία, μπορούμε, αν και οι ίδιοι είναι φτωχοί… Ο τουρκικός λαός θα αισθανθεί ότι δεν είναι μόνος… Ας σας απαλλάξει ο Θεός από την αλαζονεία”.
Ο Αράλοβ, περιγράφοντας αυτό το σημείο του λόγου, διέκρινε κάποια σύγχυση και αμηχανία στα λόγια του Λένιν, όταν εκφώνησε την τελευταία του φράση και αναφέρει στα απομνημονεύματά του: «O Β. Ι. Λένιν με αυτά τα λόγια, χαμογέλασε και είπε, ότι ο Θεός, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση». Προφανώς, ο Αράλοβ, ο Φρούνζε και όλοι οι άλλοι μετέβησαν στην Τουρκία για να την διασώσουν από τους Έλληνες…
Υπαρχει γλυπτό μνημείο Ρωσοτουρκικής φιλίας,βρίσκεται στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης και είναι έργο του γλύπτη Πέτρο Κανόνικ (Αύγουστος 1928). Είναι αφιερωμένο στη φιλία των λαών της Σοβιετικής Ρωσίας και της Τουρκίας. Στο κέντρο είναι ο Κεμάλ Ατατούρκ και δίπλα του οι φίλοι από την ΕΣΣΔ, Μ. Φρούνζε, Σ. Αράλοβ, Κ. Βοροσίλοβ κ.ά.
Ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι στο μνημείο στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, στο άγαλμα του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ, υπάρχουν δίπλα στην προτομή του λαξευμένα δύο «παράξενα» αγάλματα - ο Ρώσος Κλήμης Βορόσιλοφ, στρατιωτικός και πολιτικός της Σοβιετικής Ένωσης, με τον υψηλότερο στρατιωτικό βαθμό, και ο Μιχαήλ Φρούνζε, στρατιωτικός, πολιτικός και πρέσβης που μετέφερε τα πρώτα 1.400.000 χρυσά ρούβλια από την Μόσχα στην Τουρκία το 1921.
Αργότερα κάποια άλλα μερικά ενδεικτικά γεγονότα … Η Σοβιετική εισβολή επίσης στην Πολωνία ήταν στρατιωτική επιχείρηση της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον της Πολωνίας η οποία άρχισε χωρίς επίσημη ανακήρυξη πολέμου στις 17 Σεπτεμβρίου του 1939 και ενώ οι πολωνικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν ήδη την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας. Οι εχθροπραξίες διήρκησαν μέχρι τις 6 Οκτωβρίου του ίδιου έτους και έληξαν με τη διχοτόμηση της Πολωνίας μεταξύ του Γ΄ Ράιχ και της Σοβιετικής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, 16 μέρες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία από τα δυτικά, η Σοβιετική Ένωση, εφαρμόζοντας το μυστικό συμπληρωματικό πρωτόκολλο του συμφώνου Μολότωφ - Ρίμπεντροπ που προέβλεπε τον διαμελισμό των εδαφών της Πολωνίας, εισέβαλε από τα ανατολικά με πρόσχημα την προστασία της ουκρανικής και λευκορωσικής μειονότητας στα ανατολικά της χώρας. Οι εχθροπραξίες διήρκησαν μέχρι τις 6 Οκτωβρίου του 1939 και έληξαν με τη διχοτόμηση και προσάρτηση ολόκληρης της επικράτειας της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Κόκκινος Στρατός, ο οποίος υπερείχε αριθμητικά των Πολωνών αμυνομένων, πέτυχε τους στόχους χρησιμοποιώντας στρατηγική και τακτική παραπλάνηση. Περίπου 230.000 Πολωνοί αιχμαλωτίστηκαν. Η εκστρατεία μαζικής δίωξης στα νεοαπεκτηθέντα εδάφη άρχισε άμεσα. Το Νοέμβριο του 1939, η σοβιετική κυβέρνηση φαινομενικά προσάρτησε ολόκληρη την επικράτεια της Πολωνίας υπό την εξουσία της. Περίπου 13,5 εκατομμύρια Πολωνοί πολίτες υπό καθεστώς στρατιωτικής κατοχής έγιναν Σοβιετικοί πολίτες μετά από εκλογές τις οποίες διεξήγαγε η μυστική αστυνομία NKVD υπό καθεστώς τρόμου, και της οποίας τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν για να νομιμοποιήσουν τη χρήση βίας. Η σοβιετική εκστρατεία εθνοκαθάρσεων άρχισε με συλλήψεις και εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες αξιωματούχων, αστυνομικών και ιερέων. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, η NKVD είχε στείλει χιλιάδες ανθρώπους από την ανατολική Πολωνία στη Σιβηρία και άλλες απομακρυσμένες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης σε τέσσερα μεγάλα κύματα απελάσεων από το 1939 μέχρι το 1941. Ο ακριβής αριθμός τους παραμένει άγνωστος με εκτιμήσεις από 350.000 έως πάνω από 1,5 εκατομμύριο.
Ένα κομβικό ζήτημα μετά το τέλος του παγκοσμίου πολέμου, άμεσα συνδεδεμένο με τον ρόλο και την ύπαρξη του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ήταν η διαχείριση της ηττημένης Γερμανίας μεταπολεμικά. Η τύχη της προηγμένης γερμανικής βιομηχανίας και το ζήτημα του επανεξοπλισμού της οδήγησαν σε σημαντικές διαφωνίες και εντάσεις. Τελικά δημιουργήθηκαν δύο ανεξάρτητα κράτη, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία) που εντάχθηκαν στο Δυτικό και το Ανατολικό μπλοκ και αντίστοιχα, συμμετέχοντας και στα αμυντικά σύμφωνα των δύο συνασπισμών. Ήδη από στα 1948-49 οι Σοβιετικοί απέκλεισαν το Βερολίνο προκειμένου να ασκήσουν πίεση όσον αφορά το γερμανικό ζήτημα. Αυτή ήταν η πρώτη σοβαρή κρίση ανάμεσα στις δύο παρατάξεις. Παρά τις προσπάθειες για λύση του γερμανικού προβλήματος, το 1949 η Γερμανία διαχωρίστηκε σε δύο κράτη.
Αργότερα ο Σοβιετικός πόλεμος στο Αφγανιστάν, γνωστός επίσης ως Σοβιετικο-αφγανικός πόλεμος, ονομάζεται η εννιάχρονη σύγκρουση (27 Δεκεμβρίου 1979 - 15 Φεβρουαρίου 1989) που διεξήχθη μεταξύ των σοβιετικών δυνάμεων που υποστηρίζονταν από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα Μαρξιστών του Λαού του Αφγανιστάν και της ομάδας αντίστασης των Μουτζαχεντίν. Η ομάδα των Μουτζαχεντίν από την πλευρά της υποστηριζόταν από πλήθος δυνάμεων μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και άλλα μουσουλμανικά έθνη. Η όλη σύγκρουση διεξήχθη στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου και υπήρξε σύγχρονη με την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και τον Ιρανο-ιρακινό Πόλεμο (Σεπτέμβριος 1980 - Αύγουστος 1988).
Η ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στο Αφγανιστάν έχει μακρά ιστορία και χρονολογείται από την εποχή που οι τσάροι της Ρωσίας τον 19ο αιώνα, ανέπτυσσαν επεκτατική πολιτική προς περιοχές του Αφγανιστάν. Η πολιτική αυτή συνάντησε τον ανταγωνισμό από πλευράς της Μεγάλης Βρετανίας, ο οποίος έμεινε γνωστός στην διεθνή πολιτική με τον βρετανικό όρο Μεγάλο Παιχνίδι (Great Game). Η αφορμή για την έξαρση του ρωσοβρετανικού ανταγωνισμού στο Αφγανιστάν, δόθηκε με την λεγόμενη Υπόθεση Παντζάχ, μια στρατιωτική αψιμαχία που σημειώθηκε το 1885 όταν ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν αφγανικά εδάφη, νότια του Ιξώς ποταμού, κοντά στην όαση Παντζάχ. Οι ρωσικές βλέψεις προς την περιοχή του Αφγανιστάν συνεχίστηκαν και αργότερα, όταν η Ρωσία μετασχηματίστηκε σε Σοβιετική Ένωση. Οι Σοβιετικοί ηγέτες, φρόντιζαν να διατηρούν την προσπάθεια διείσδυσής τους στο Αφγανιστάν, στέλνοντας μεγάλες ποσότητες οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας από το 1955 έως το 1978. Στις 14 Φεβρουαρίου ο Αμερικανός πρέσβης στο Αφγανιστάν Άντολφ Νταμπς απήχθη από ένοπλους και σκοτώθηκε κατά την επιχείρηση απελευθέρωσής του.
Και τέλος μια συνοπτική καταγραφή και για την «αντίπερα όχθη» άμεσων ή έμμεσων ενδεικτικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ….
1950, Κορέα, Αμερικανική απόβαση στην Κορέα.
1951, Αίγυπτος Βρετανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν αιγυπτιακές πόλεις.
1952, Τυνησία, Μαρόκο. Αρχίζει η τετραετής «εκπολιτιστική» δράση των Γάλλων «Λεγεωνάριων της τιμής» στην Τυνησία και στο Μαρόκο.
1953, Ιράν. Με την επίβλεψη της CIA εκδηλώνεται πραξικόπημα στο Ιράν. Η «ανεπιθύμητη» κυβέρνηση Μοσαντέκ ανατρέπεται και τη θέση του παίρνει ο διορισμένος από την CIA Σάχης που αναλαμβάνει την αποστολή της βιολογικής εξαφάνισης των κομμουνιστών.
1954, Γουατεμάλα Στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Η νόμιμη δημοκρατική κυβέρνηση Αρμπένσα ανατρέπεται βίαια και εγκαθιδρύεται καθεστώς φασιστικής δικτατορίας.
1956, Αίγυπτος Άγγλο-γαλλικά αεροπλάνα αρχίζουν το βομβαρδισμό της Αιγύπτου.
1958, Λίβανος Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο. Καταλαμβάνουν τη Βηρυτό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους κυριότερους συγκοινωνιακούς κόμβους της χώρας.
1958, Αραβικά Εμιράτα. Αγγλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο Άντεν, στο Κουβέιτ, στο Ομάν και στο Μπαχρέιν.
Ιούλης 1958, Ιράκ. Αμερικανικά και αγγλικά στρατεύματα από το Λίβανο και την Ιορδανία εισβάλλουν στο Ιράκ.
Αύγουστος 1960, Κονγκό. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ αποφασίζει την ανατροπή και τη δολοφονία του εθνικού λαϊκού ηγέτη του Κονγκό, Πατρίς Λουμούμπα.
Απρίλης 1961, Κούβα. Χιλιάδες Αμερικανοί μισθοφόροι με την υποστήριξη αεροπορίας εισβάλλουν στην Κούβα.
1964, Βιετνάμ. Η Αμερική επεμβαίνει στο Βιετνάμ. Στη διάρκεια της εννιάχρονης επέμβασης ο πόλεμος εξαπλώνεται σ' όλες τις χώρες της Ινδοκίνας (Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη).
21 Απρίλη 1967, Ελλάδα.Αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα αναλαμβάνει την εξουσία στην Ελλάδα με τη συμβολή της CIA.
1967, Αραβικές Χώρες. Αμερικανοί και Άγγλοι μισθοφόροι και στρατιωτικοί σύμβουλοι συμμετέχουν στον πόλεμο των έξι ημερών του Ισραήλ κατά των αραβικών λαών.
1969-75, Καμπότζη. Αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων και δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού. Εξαπολύονται βομβαρδισμοί κατά του λαού της χώρας. Πάνω από 2.000.000 οι νεκροί.
Σεπτέμβρης 1973, Χιλή. Ο απόφοιτος της στρατιωτικής σχολής δικτατόρων των ΗΠΑ Αουγκούστο Πινοσέτ σε συνεργασία με τη CIA δολοφονεί τον Πρόεδρο Αλιέντε και εγκαθιδρύει αμερικανόδουλο φασιστικό καθεστώς. Χιλιάδες οι νεκροί, οι ανάπηροι, οι αγνοούμενοι, οι φυλακισμένοι.
Οκτώβρης 1973, Αίγυπτος - Συρία: Οι Αμερικανοί με αερογέφυρα εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς που επιτίθενται ξανά ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία.
Ιούλης 1974, Κύπρος. Αμερικανόδουλο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Οι τούρκοι εισβάλουν στην Κύπρο και καταλαμβάνουν το 37% του κυπριακού εδάφους το οποίο κατέχουν παράνομα μέχρι σήμερα.
1978, Λίβανος. Στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο.
1979, Τσαντ. Αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Τσαντ για να υποστηρίξουν το φιλοδυτικό καθεστώς Χάμπρε ενάντια στη μεταβατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
1981-90, Νικαράγουα. Ναυτικές δυνάμεις και πράκτορες της CIA κατευθύνουν τις επιδρομές των «Contras» και στρέφονται εναντίον της επανάστασης.
Αύγουστος 1981, Λιβύη. Αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη Λιβύη, με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι.
Αύγουστος 1982, Λίβανος Νέα στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο Λίβανο. Τα κανόνια του πολεμικού πλοίου «Νιου Τζέρσεϊ» σκορπούν στη Βηρυτό τη φωτιά και το θάνατο.
Οκτώβρης 1983, Γρενάδα. Οι Αμερικανοί εισβάλλουν στη Γρενάδα. Πνίγουν στο αίμα τη λαϊκή αντίσταση...
1987-88, Ιράν. Οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν στον πόλεμο Ιράκ - Ιράν υπέρ της Βαγδάτης με ναυτικές δυνάμεις, χημικά βιολογικά όπλα και βομβαρδισμούς.
Δεκέμβρης 1989, Παναμάς. Οι Αμερικανοί επεμβαίνουν για να ανατρέψουν το καθεστώς του Παναμά, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Γενάρης 1991, Ιράκ. Οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί τους εξαπολύουν στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ («Καταιγίδα της Ερήμου» - Πόλεμος του Κόλπου).
Δεκέμβρης 1991. Η ΕΟΚ αποφασίζει επίσημα το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, επισημοποιώντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια. Οι Αμερικανοί συμμετέχουν, τορπιλίζοντας κάθε διπλωματική προσπάθεια τερματισμού του πολέμου...
Οκτώβρης 1992-94, Σομαλία. Οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟικοί της σύμμαχοι επεμβαίνουν στη Σομαλία για «ανθρωπιστική» βοήθεια λόγω εμφυλίου πολέμου και λιμοκτονίας.
1994, Βοσνία. Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, έχοντας βαφτίσει τους Σερβοβόσνιους «μοναδικούς υπεύθυνους» για τον πόλεμο, χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ, που εξαπολύει τον Απρίλη βομβαρδισμούς.
Αϊτή, 1994-96. Με πρόσχημα την επιβολή της τάξης στο χάος που προκάλεσε δικτατορία στηριζόμενη από την CIA, οι ΗΠΑ προχωρούν σε ναυτικό αποκλεισμό της Αϊτής.
1995, Κροατία. ΑμερικανοΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί αεροδρομίων των Σέρβων της Κράινα...
Μάρτης 1999, Γιουγκοσλαβία. Μαζική δολοφονική αεροπορική επίθεση ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για «ανθρωπιστική βοήθεια» στους Κοσσοβάρους αυτονομιστές.
2001, ΠΓΔΜ. Δυνάμεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ υποστηρίζουν Αλβανούς αυτονομιστές που μάχονται το στρατό της χώρας, ζητώντας την ανεξαρτητοποίηση και ένωση των αλβανόφωνων περιοχών στα Βαλκάνια. Οκτώβριος 2001, Αφγανιστάν. ΗΠΑ - Βρετανία βομβαρδίζουν το Αφγανιστάν για να συντρίψουν, όπως διατείνονται, τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα....
Μάρτιος 2003, Ιράκ. Εισβολή των ΗΠΑ/Βρετανίας στο Ιράκ με χιλιάδες νεκρούς αμάχους και κατοχή ΝΑΤΟικών στρατευμάτων μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, οι ΗΠΑ επισείουν απειλές κατά της ΛΔ Κορέας...
2006, Λίβανος. Στρατιωτικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού ενάντια στον Λίβανο.
2011, Λιβύη. Με αφορμή τον εμφύλιο πόλεμο, το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την διοίκηση των επιχειρήσεων και εισβάλει στη χώρα.
2011, Συρία. Σημειώνονται οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ ομάδων εξοπλισμένων και εκπαιδευμένων από τις ΗΠΑ με την Συριακή κυβέρνηση. Από τις δυνάμεις αυτές αναδύθηκε το τέρας του «Ισλαμικού κράτους»
2013, Μάλι. Γαλλικά στρατεύματα με την υποστήριξη της Αμερικανικής αεροπορίας επεμβαίνουν στο Μάλι.
2014, Ουκρανία. Εκδηλώνεται πραξικόπημα από εθνικιστικέ δυνάμεις και καταλαμβάνετε η εξουσία. Οι νεοναζιστικές ομάδες στηρίζονταν τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την Ε.Ε. ούτως ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επικράτησης των φιλορωσικών δυνάμεων.
2018, Συρία. Με πρόσχημα την χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση Άσαντ οι ΗΠΑ εξαπολύουν πυραυλική επίθεση κατά της Συρίας. Οι ισχυρισμοί δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ και η πρόταση για ερεύνα από εμπειρογνώμονες απορρίφθηκε από τις Ηνωμένες πολιτείες.
1974, Κύπρος. Η τραγωδία στην Κύπρο συντελέστηκε με τις εντολές του ΝΑΤΟ. Πραξικόπημα και εισβολή εκτελέστηκαν στη βάση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ, τα αποτελέσματα των οποίων παραμένουν ακόμα και σήμερα καρφί στο κορμί της Κύπρου που αιμορραγεί.
Οι ιμπεριαλιστές δεν είχαν σκοπό να αφήσουν ένα στρατηγικής σημασίας έδαφος για τα συμφέροντα τους, να υπάρξει ανεξάρτητο, αδέσμευτο, μακριά από την επιρροή της αμερικανονατοϊκής ισχύος και σίγουρα ήθελαν κιόλας να το κρατήσουν μακριά από την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης. Η γεωστρατηγική θέση του νησιού απέναντι από μια Μέση Ανατολή που φλεγόταν, απέναντι από το αραβικό κίνημα και τις πετρελαιοπηγές δεν άφηνε περιθώρια στους ιμπεριαλιστές παρά να εντάξουν το νησί πάση θυσία στο στρατόπεδο τους, είτε το αποδεχόταν ο κυπριακός λαός, είτε όχι. Τα πρώτα βήματα των νατοϊκών…
Οι πρώτοι που χάραξαν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού στον τόπο μας, ήταν οι Άγγλοι, σαν πρωτεργάτες αρχικά της κολοβής ανεξαρτησίας του 1960 και πιο μετά σαν «σχεδιαστές» της πράσινης γραμμής. Αξιοποιώντας τις δύο εγγυήτριες δυνάμεις και νατοϊκούς εταίρους Ελλάδα και Τουρκία προώθησαν τα διχοτομικά τους σχέδια για νατοποίηση του νησιού, στη βάση πολλών μηχανορραφιών όπως ήταν τα σχέδια Μπώλ, Άτσεσον, Λέμνιστερ, Σάυρους, Βανς. Όλα παραλλαγές της διχοτόμησης και υποδούλωσης του νησιού στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, το πιο θρασύ από τα σχέδια, το σχέδιο Άτσεσον το οποίο εκμεταλλευόμενο τους πόθους των Κυπρίων για Ένωση, προέβλεπε «διπλή ένωση» και τη διχοτόμηση.
Οι Βρετανοί χάραξαν πρώτοι το κορμί της Κύπρου βασισμένοι στα σχέδια του ιμπεριαλισμού, κρατώντας μέχρι σήμερα τις βάσεις τους που αποτελούν μόνιμη πληγή στο κορμί της Κύπρου.
1991, Πόλεμος του Κόλπου. Ο πόλεμος ξεκίνησε με την εισβολή του Ιράκ στις 2 Αυγούστου 1990, με τη δικαιολογία ότι το Κουβέιτ κάνει γεωτρήσεις για πετρέλαιο υπό κλίση και έτσι "κλέβει" ιρακινό πετρέλαιο. Αμέσως μετά την εισβολή υποβλήθηκαν οικονομικές κυρώσεις από τον Ο.Η.Ε.. Στις πρώτες, μόνο, 24 ώρες της «Καταιγίδας της Ερήμου», όπως ονόμασε την επιχείρηση του το ΝΑΤΟ στον Περσικό Κόλπο το Γενάρη του 1991, τα συμμαχικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν περισσότερες από 1.000 εξόδους και, παρά τις φωνές διαμαρτυρίας, η επίσημη εκδοχή κατηγορηματικά επέμενε ότι πλήττονται μόνο στρατιωτικοί και κυβερνητικοί στόχοι. 1999, Βομβαρδισμός Γιουγκοσλαβίας.
Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ, που εξαπολύθηκε στις 24 Μάρτη 1999 κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας, με πρόσχημα τα δικαιώματα των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, ήταν μια φάση ενός γενικότερου σχεδίου που προετοιμάστηκε από πολύ νωρίτερα, τουλάχιστον δυο χρόνια πριν. Μετά τον πόλεμο της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, σειρά είχε η διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχε το Κοσσυφοπέδιο. Διαμελισμός, που βασίστηκε στη Συνθήκη του Ντέιτον, η οποία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την πρώτη εγκατάσταση του ΝΑΤΟ σε μια νευραλγική βαλκανική περιοχή εκτός των χωρών - μελών της Συμμαχίας. Στο Ραμπουιγέ, οι αποφάσεις της ομάδας επαφής και όλα αυτά μέχρι τη λήξη των επιδρομών και την ψήφιση της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Γιουγκοσλαβία, ήταν μέρος μιας τακτικής των «μεγάλων δυνάμεων», με σκοπό την *επίτευξη των στόχων τους, σε συνδυασμό με την επιχείρηση χειραγώγησης της διεθνούς κοινής γνώμης.
Παρένθεση. Χρησιμοποιώντας οι ιμπεριαλιστές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια και συνεργαζόμενοι με Ιρανούς και Σαουδάραβες μουτζαχεντίν και όχι μόνον, από τα μέσα του '90, άρχισαν να υλοποιούν το σχέδιο δημιουργίας, εκπαίδευσης, εξοπλισμού και χρηματοδότησης του ΟΥΤΣΕΚΑ.
*Όσον αφορά εγκληματικους βομβαρδισμούς και εισβολή στην Γιουγκοσλαβία… και τα αποτελέσματα τους
Λίγο μετά τις 20.00 το βράδυ της 24ης Μάρτη 1999, τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη εξαπολύουν τις πρώτες τους βόμβες κατά της Γιουγκοσλαβίας. Έως τις 10 Ιούνη, είχαν διεξάγει έναν ανελέητο και βρώμικο πόλεμο κατά μιας ανεξάρτητης χώρας, παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Το ΝΑΤΟ, στα 50 χρόνια από τη δημιουργία του, ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ το νέο στρατιωτικό δόγμα για την εξαπόλυση και άλλων επεμβάσεων στο μέλλον, σε όποια γωνιά του πλανήτη κριθεί πως διακυβεύονται τα συμφέροντα του.
Ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας έδειξε ότι συνεχίζεται η πορεία αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια, με τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, τη μετατροπή της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης σε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο, καθώς και με την ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση χωρών του ΝΑΤΟ στην Αλβανία, και τη μετατροπή της σε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Συνολικά, αυξήθηκε η ΝΑΤΟική παρουσία στα Βαλκάνια, ενώ όλες οι χώρες της περιοχής αντιμετωπίζουν ακόμα σοβαρότατα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και πολύ μεγάλη πολιτική αστάθεια. Στη Βοσνία, μόνον 100.000 από τους 800.000 πρόσφυγες, από τους οποίους οι 300.000 είναι Σέρβοι, επέστρεψαν στις εστίες τους και το ΝΑΤΟ έχει παρατείνει επ' αόριστον την παρουσία του.
Το πιο πρόσφατο κρούσμα της προσπάθειας επιβολής του ΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια, είναι η μονομερής ανακήρυξη του Κοσόβου σε ανεξάρτητο κράτος και η αναγνώριση του από πολλές χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, πέρσι το 2008.
2001, Εισβολή και κατοχή Αφγανιστάν
Στο Αφγανιστάν, όπως και σε άλλες χώρες, τις δεκαετίες μέχρι το 1990, συγκρούονταν τα δύο αντίθετα κοινωνικοοικονομικά συστήματα: Ο σοσιαλισμός και ο καπιταλισμός. Συγκρούονταν οι επαναστατικές δυνάμεις κάθε χώρας και οι αντεπαναστατικές. Τις μεν, τις βοηθούσε η Σοβιετική Ένωση, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλού η Κούβα ή η Κίνα. Τις δε, τις ενίσχυαν ποικιλοτρόπως το ΝΑΤΟ ή οι ΗΠΑ και τα υποχείριά τους ανά τον κόσμο. Αυτή η σύγκρουση έλαβε χώρα και στο Αφγανιστάν, μετά την επανάσταση του 1978. Κλπ. Κλπ…
Μετά από όλα αυτά τα συμβάντα και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία,. η Ουάσιγκτον βλέπει με ζήλεια προς την κατεύθυνση της Ρωσίας. Οι ανησυχίες του είναι απόλυτα κατανοητές. Η εισβολή στην Ουκρανία θα μπορούσε να είναι το πρελούδιο αυτού, που περιμένει και τις υπόλοιπες απειλούμενες χώρες, όπως π.χ. Ελλάδα και Ελληνική Κύπρο, που ως Δαυίδες πλέον αν επιζητούν ειρήνη, ας προετοιμασθούν για πόλεμο…..
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΤΑΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΚΑΤΑ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΛΑΩΝ.
Αποσπασματικές πληροφορίες από ιστορικές πηγές κοινής χρήσης, ιστορικά βιβλία του Α.Α., Wikipedia, ιστορικές εγκυκλοπαίδειες, Τουρκικά, Ελληνικά - διεθνή ΜΜΕ και άλλες πηγές ως εις το κείμενο καταγράφονται με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες π.χ. Αναμνήσεις σοβιετικού διπλωμάτη, 1922-1923, Σ. Ι. Αράλοβ, Μόσχα, 1960. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας στην Τουρκία 1918-1923, Α.Μ. Σαμσουτντίνοβ, Μόσχα, 1966. Έλληνες του Πόντου στα απομνημονεύματα του πρώτου σοβιετικού πρέσβη στην Τουρκία, Β. Τσεγκελίδης, 31.08.2015.. Κλπ.
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα
www.ledrastory.com
ΥΓ. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΩ, ΟΤΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΕΡΙ ΕΙΣΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ Β΄ ΜΈΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ, ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΘΗΚΑ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΌ ΕΝΤΥΠΟ.
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ή ΘΕΣΕΙΣ ΛΗΦΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΩΣ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣ ΕΞΑΓΩΓΗ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕ .... ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ή ΘΕΣΕΙΣ ΛΗΦΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΩΣ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣ ΕΞΑΓΩΓΗ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕ .... ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΖΩΩΝ, ΑΘΩΩΝ ΑΜΑΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΑ ..... ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974.
Α.Α.
Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου