Μου είναι αδύνατον να θυμηθώ από πότε ακριβώς αρχίσαμε να φοράμε μάσκα για να προστατευτούμε από τον κορωναιό. Μάθαμε πολλά. Αλλά δεν μάθαμε ποτέ ποια είναι η σωστή λέξη. Σύμφωνα με την ετυμολογία, « Οι κορονοϊοί ή κοροναϊοί (εναλλακτική ορθογραφία: κορωνοϊοί ή κορωναϊοί) είναι οικογένεια ιών που προκαλούν ασθένειες σε θηλαστικά και πτηνά. Σε ανθρώπους και πτηνά προκαλούν λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος που μπορούν να κυμαίνονται από ήπιες έως θανατηφόρες».
Θυμάμαι πάντως με βεβαιότητα ότι ο ιός θεωρείται ότι εμφανίστηκε πρώτα στην Κίνα ως μια « τρέχουσα πανδημία που προκλήθηκε από τον κορονοϊό SARS-CoV-2 και αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στην πόλη Ουχάν, πρωτεύουσα της επαρχίας Χουπέι της Κίνας, τον Δεκέμβριο του 2019». Και μάθαμε τότε ότι «Ο ιός μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων μέσω των σταγονιδίων που παράγονται όταν οι άνθρωποι φτερνίζονται ή βήχουν».
Και για να ολοκληρώσω την ιστορική «αναδρομή», ο ιός εξαπλώθηκε και στην Ελλάδα από τις 26 Φεβρουαρίου 2020. Η πλειοψηφία των κρουσμάτων που σημειώθηκαν τις πρώτες ημέρες σχετιζόταν με ανθρώπους που ταξίδεψαν στην Ιταλία, μια κύρια επιδημική εστία, και με μια ομάδα προσκυνητών που είχαν ταξιδέψει στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς και επαφές των ατόμων αυτών. Στις 12 Μαρτίου, το ένατο κρούσμα, ένας 66χρονος άντρας, ήταν το πρώτο που κατέληξε από τη νόσο τα ξημερώματα. Επίσης ανακοινώθηκαν 18 νέα κρούσματα τα οποία 10 χαρακτηρίστηκαν «ορφανά», δηλαδή δεν έγινε δυνατό να ανιχνευθεί ο φορέας από τον οποίο κόλλησαν.
Από εκεί και πέρα, μέσα στα –μέχρι στιγμής- τουλάχιστον δυο χρόνια της ενεργού παρουσίας του ιού, βομβαρδιστήκαμε – και ορθώς- με εξαντλητική ενημέρωση για να πληροφορηθούμε – και να το χωνέψουμε- ότι πρέπει να φοράμε μάσκα, κατά περιπτώσεις και γάντια, να αποφεύγουμε τους κλειστούς χώρους και την πολυκοσμία και κάποιους μήνες μετά, να κάνουμε τρεις δόσεις κάποιου από τα 3-4 εμβόλια που δημιουργήθηκαν.
Από το Σάββατο, 5 Μαρτίου 2022, η φρικτή φράση «Ζούμε στα χρόνια της χολέρας», έμεινε στην ιστορία και αντικαταστάθηκε από το «Ζούμε στα χρόνια του κορωνοιού, κορονοιού ή κορωναιού» ισχύει η επίσημη απόφαση ότι « Αίρεται από σήμερα το μέτρο για τη χρήση υποχρεωτικής μάσκας στους εξωτερικούς χώρους». Το «πράσινο» φως για την λήξη του μέτρου είχε δώσει η Επιτροπή των Ειδικών σε συνεδρίαση την Τετάρτη 2 Ιανουαρίου. Παρ΄ όλα ταύτα, παρέμενε ως « ισχυρή σύσταση» η χρήση μάσκας σε εξωτερικούς χώρους με συνωστισμό καθώς και σε άτομα με παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο και ανεμβολίαστα άτομα. Και τέλος, προ ημερών, ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης δήλωσε: «Πιστεύω ότι σύντομα θα απαλλαγούμε από τις μάσκες εντός της τάξης του σχολείου».
Κουραστικό όλο αυτό; Σίγουρα. Το έχουμε πλήρως κατανοήσει ΟΛΟΙ μας το πλήρες νόημα; Όχι βέβαια. Κουραστήκαμε, φοβηθήκαμε, απομονωθήκαμε, χάσαμε δουλειές, χάσαμε ανθρώπους, κλείσαμε τα σχολεία, κλείσαμε τα θέατρα και τα γήπεδα και τα εστιατόρια και τους χώρους διασκέδασης, χιλιάδες μείναμε άνεργοι, «φτύσαμε αίμα» σε νοσοκομεία και στα σπίτια μας, άλλοι κάναμε τα εμβόλια, άλλοι δεν τα κάναμε, άλλοι νοσήσαμε ήπια και το ξεχάσαμε, άλλοι φορούσαμε γάντια και άλλοι –οι περισσότεροι- δεν φορούσαμε, άλλοι –οι περισσότεροι- φορούσαμε μάσκα σωστά ή λάθος αλλά ουδέποτε ομονοήσαμε. Υπάρχουν ακόμα αρνητές, υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται ότι υπήρξε –και υπάρχει- ο ιός όπως υπάρχουν –λίγοι ευτυχώς- που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι…. «μας ψεκάζουν».
Για κάντε μιαν ανασκόπηση όλων όσων συνέβησαν. Κάντε και μιαν ενδοσκόπηση. Τι βαθμό παίρνουμε σ΄ αυτές τις «εξετάσεις διετούς φοίτησης»; Πόσοι την περάσαμε την τάξη και πόσοι μείναμε μετεξεταστέοι; Πόσοι μάθαμε κάτι απ΄ αυτή την κρίση;
Το πρωί του Σαββάτου, με την άρση του μέτρου υποχρεωτικής χρήσης μάσκας, βγήκα μια βόλτα στη γειτονιά μου , στην Πατησίων, την Κυψέλη, τη Φωκίωνος Νεγρη και αφού είχα προβληματιστεί αρκετά, φόρεσα τη μάσκα μου (αφού έτσι κι αλλιώς ανήκω στις «ευπαθείς ομάδες») και περπάτησα γύρω-τριγύρω. Το 90% των ανθρώπων –και ήταν πάρα πολλοί Σάββατο πρωί, ΔΕΝ φορούσαν μάσκα. Και αρκετοί που περπατούσαν κοντά μου και με έβλεπα, χαμογελούσαν περιπαικτικά, γελούσαν και με έδειχναν. Μερικοί μου έλεγαν κοροιδευτικά: «Ρεεεεε, βγάλτη τη μάσκα» και με προσπερνούσαν θεωρώντας με «ΟΥΦΟ».
Εγώ θα επιμείνω και θα τη φοράω τη μάσκα όπου φοβάμαι ότι υπάρχει κίνδυνος. Και θα την πετάξω μόνο όταν βεβαιωθώ ότι «είμαστε εντάξει». Και τότε που ΔΕΝ θα έχει αλλάξει η απόφαση. Και «ΟΥΦΟ» δεν είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου