Φωτογραφία: Ο πρόεδρος Ζελένσκι ανυψώνει τον Ναζί Ντμίτρο Κοτσιουμπάιλο στον τίτλο του ήρωα του έθνους στην Εθνοσυνέλευση. Ο Κοτσιουμπάιλο διαδέχθηκε τον Ντμίτρο Γιαρός ως επικεφαλής του Δεξιού Τομέα.
Του Τιερί Μεϊσάν
Αποκαλώντας “συμμορία τοξικομανών και νεοναζί” την εξουσία στο Κίεβο, ο πρόεδρος Πούτιν σόκαρε πολύ. Ο Τύπος του Ατλαντικού κατέβαλε έντονες προσπάθειες να τον παρουσιάσει ως ψυχικά άρρωστο. Ωστόσο, τα γεγονότα είναι υπαρχτά: η εξουσία στην Ουκρανία είναι καλά κατεχόμενη από μια συμμορία τοξικομανών ή οποία έκλεψε τα έσοδα από το φυσικό αέριο. Ψηφίστηκε ρατσιστικός νόμος. Στήθηκαν μνημεία για τον συνεργάτη των Ναζί Στέπαν Μπαντέρα. Και δύο ναζιστικά τάγματα έχουν ήδη ενσωματωθεί στον τακτικό στρατό.
Το παρόν άρθρο είναι συνέχεια των:
1. « Η Ρωσία θέλει να αναγκάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σεβαστούν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών », 4 Ιανουαρίου 2022.
2. « Η Ουάσιγκτον συνεχίζει το σχέδιο της RAND Corporation στο Καζακστάν και μετά στην Υπερδνειστερία », 11 Ιανουάριο 2022
3. « Η Ουάσιγκτον αρνείται να ακούσει τη Ρωσία και τη Κίνα », 18 Ιανουαρίου 2022.
4. « Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο πάσχουν από κώφωση », 2 Φεβρουαρίου 2022.
5. « Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπαθούν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη », 8 Φεβρουαρίου 2022.
6. « Δύο ερμηνείες για την Ουκρανική υπόθεση», 15 Φεβρουαρίου 2022.
7. « Ήχησαν οι σάλπιγγες της κόλασης στην Ουάσιγκτον, ενώ οι σύμμαχοί της αποσύρονται», 22 Φεβρουαρίου 2022.
8. « Η Ρωσία κηρύσσει τον πόλεμο στους Στραουσιανούς», 5 Μαρτίου 2022.
Η στρατιωτική στρατηγική της Ρωσίας είναι σήμερα αδύνατο να αποκρυπτογραφηθεί γιατί δεν έχουμε ακριβή καταγραφή των επιχειρήσεων στο έδαφος. Μόνο τα επιτελεία της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ την έχουν. Αυτά που μεταδίδονται είναι ξεκάθαρα ψευδή, στην περίπτωση των δυτικών εφημερίδων και της ουκρανικής κυβέρνησης, και μη επαληθεύσιμα, στην περίπτωση των στρατών της Ρωσίας, του Ντόνεστς και του Λουχάνσκ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι –προς το παρόν– οι μάχες περιορίζονται στο ουκρανικό έδαφος, ενώ η σύγκρουση αφορά τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο παρεμπιπτόντως την Ουκρανία.
Αναμένουμε ότι, στις 5 Μαρτίου 2022, η Ρωσία θα υψώσει τη φωνή της και θα μεταφέρει τη σύγκρουση σε ένα δεύτερο θέατρο επιχειρήσεων.
Στο μεταξύ, θα εξηγήσω τι εννοούσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν χαρακτηρίζοντας τις ουκρανικές αρχές ως «μια συμμορία τοξικομανών και νεοναζί», μια εξαιρετικά σοκαριστική, έκφραση αλλά πολύ τεκμηριωμένη.
Ίσως ο πρόεδρος Πούτιν να υπερτονίζει αυτά τα γεγονότα ή, ίσως εμείς οι Δυτικοί τα υποβαθμίζουμε.
Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο Ντέιβιντ Άρτσερ και η σύζυγός του, ο Τζο Μπάιντεν και ο γιος του Χάντερ ενώ παίζουν γκολφ. Πηγή: Fox News
«Μια ομάδα τοξικομανών»
Η κυβέρνηση του Βίκτορ Γιανουκόβιτς (2010-14) προσπάθησε να κρατήσει την Ουκρανία ουδέτερη μεταξύ του Ρώσου γείτονά της και του ΗΠΑϊου φίλου της. Ωστόσο, σύμφωνα με τα λόγια του προέδρου Μπους Τζούνιορ, «Όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Ως εκ τούτου, θεωρήθηκε από τους Δυτικούς ως «φιλορώσος». Ανατράπηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, υπό τις διαταγές της βοηθού υπουργού Εξωτερικών για την Ευρασία, της Στραουσιανής Βικτόρια Νούλαντ, κατά τη διάρκεια της «επανάστασης της αξιοπρέπειας» στην πλατεία Μαϊντάν. Το μεταβατικό καθεστώς βρισκόταν στα χέρια επαγγελματιών ταραξιών. Τότε ανακαλύφθηκε η έκταση της διαφθοράς της ομάδας Γιανουκόβιτς και οι Στραουσιανοί αποφάσισαν να βγάλουν ακόμη περισσότερα χρήματα.
Στις 3 Απριλίου, ένας από τους πρώην συμβούλους του υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Κέρι, ο απατεώνας Ντέιβιντ Άρτσερ, και ο σύντροφος του στα σπασίματα, γιος του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν, Χάντερ Μπάιντεν, συναντήθηκαν με τον δισεκατομμυριούχο Stephen Schwartman, διευθυντή του το επενδυτικό ταμείο Blackstone (δεν πρέπει να συγχέεται με το Blackrock) στην Ιταλία, στις όχθες της λίμνης Κόμο, στο Ambrosetti Club.
Ο David Archer, τοποθετήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma Holdings, μιας από τις κύριες εταιρείες φυσικού αερίου της Ουκρανίας, ο ιδιοκτήτης της οποίας διωκόταν από το FBI και την MI5 στη Δύση. Η ΗΠΑϊκή και η βρετανική αστυνομία είχαν πειστεί ότι ο ιδιοκτήτης της Bursima, ο ολιγάρχης Mykola Zlochevsky, ο οποίος ήταν υπουργός φυσικών πόρων του καθεστώτος Γιανουκόβιτς, είχε παράνομα παραχωρήσει στον εαυτό του άδειες για τις πετρελαϊκές εταιρείες και φυσικού αερίου του. Για αυτή τη λειτουργία ως αχυράνθρωπου, ο Archer αμείβοταν 83.333 δολάρια το μήνα. Μια φωτογραφία του στον Λευκό Οίκο με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν τοποθετήθηκε στον ιστότοπο της εταιρείας.
Στη συνέχεια, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και οι σύμβουλοί του Τζέικ Σάλιβαν και Άντονι Μπλίνκεν έφτασαν στο Κίεβο για να υποσχεθούν βοήθεια των ΗΠΑ στο νέο καθεστώς και να οργανώσουν αξιόπιστες εκλογές. Ωστόσο, οι περιφέρειες Donestzk και Luhansk απέρριψαν την προσωρινή κυβέρνηση που περιλάμβανε πέντε υπουργούς Ναζί και, με δημοψήφισμα, κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Την επόμενη μέρα, στις 12 Μαΐου 2014, ο γιος του Αντιπροέδρου Μπάιντεν, ο εθισμένος Χάντερ Μπάιντεν, εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma Holding. Αργότερα, ένας τρίτος άνδρας, ο γαμπρός του υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, Κρίστοφερ Χάιντς, εντάχθηκε με τον Ντέιβιντ και τον Χάντερ στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma.
Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014, μετά από οδηγίες του Ντέιβιντ Άρτσετ και του Χάντερ Μπάιντεν, η Μπουρίσμα δωροδόκησε με 7 εκατομμύρια δολάρια τον Γενικό Εισαγγελέα της Ουκρανίας του νέου καθεστώτος Ποροσένκο για να σχηματοποιήσει και να κλείσει νομικές διαδικασίες εναντίον της και του ολιγάρχη ιδιοκτήτη της. Μια τηλεφωνική υποκλοπή επέτρεψε να ακουστεί ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο να επιβεβαιώνει στον Αντιπρόεδρο Μπάιντεν ότι το θέμα ήταν «τακτοποιημένο». Οι ΗΠΑ είχαν επομένως ανακυκλώσει τον πρώην υπουργό του «φιλορώσου» Γιανουκόβιτς. Στη συνέχεια, ο αναμφισβήτητα υπερβολικά άπληστος Γενικός Εισαγγελέας καθαιρέθηκε με ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο που προκλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα που ήθελαν επίσης να σώσουν την ολιγάρχη και πρώην πρωθυπουργό Γιούλια Τιμοσένκο, αλλά με χαμηλότερο κόστος.
Όλα αυτά τα γεγονότα αναφέρθηκαν ευρέως στον ουκρανικό Τύπο. Δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Wall Street Journal, ο Υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Ρικ Πέρι, φέρεται να πίεζε τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να απολύσει τους διευθυντές της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου Naftogaz και να τους αντικαταστήσει με άλλους, από τους οποίους ο ένας είναι ο Στραουσιανός Amos Hochstein.
Τον Ιούλιο του 2019, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε από τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, να ερευνήσει αυτές τις υποθέσεις διαφθοράς (συμπεριλαμβανομένης αυτής του δικού του Υπουργού Ενέργειας), ο οποίος αρνήθηκε. Καθώς ο Τραμπ επιμένει ολοένα και περισσότερο, ένας αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ αποκαλύπτει το περιεχόμενο αυτής της συνομιλίας και κατηγορεί τον πρόεδρο Τραμπ ότι χειραγωγούσε την Ουκρανία για να βλάψει τον αντίπαλό του, τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν. Θα ακολουθήσει μια διαδικασία παραπομπής του προέδρου Τραμπ στο Κογκρέσο, το Ukrainegate.
Το λιγότερο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι έχει αποδειχθεί μεγάλος αριθμός πράξεων διαφθοράς, ότι διαπράχθηκαν προς όφελος προσωπικοτήτων της Ουκρανίας και των ΗΠΑ και τέλος, ότι δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια εξαφανίστηκαν και το βιοτικό επίπεδο του ο ουκρανικού πληθυσμού έχει πέσει κατακόρυφα. Όλα αυτά έγιναν μέσω αχυράνθρωπων που δεν έχουν καμία αρμοδιότητα σε θέματα φυσικού αερίου, αλλά έχουν το κοινό προσόν να συμμετέχουν στις βραδιές κατανάλωσης ναρκωτικών του Χάντερ Μπάιντεν. Αυτά ακριβώς ανέφερε ορθά ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.
Από ευρωπαϊκή σκοπιά, ο καθένας από μας παρατήρησε ότι σε ένα χρόνο η τιμή του φυσικού αερίου για κατανάλωση έχει δεκαπλασιαστεί. Βέβαια, η αύξηση της ζήτησης είναι μεγαλύτερη από την αύξηση της προσφοράς, αλλά αυτό απολύτως δεν μπορεί να εξηγήσει την έκταση αυτής της αύξησης της τιμής. Στην πραγματικότητα, τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια φυσικού αερίου είναι πάντα κάπως υψηλότερα από ό,τι στο παρελθόν, ενώ τα βραχυπρόθεσμα συμβόλαια έχουν πετάξει στα ύψη. Η διαφορά εξηγείται αποκλειστικά από την κερδοσκοπία. Και ακριβώς, η Blackstone και οι φίλοι του προέδρου Joe Biden ήταν οι πρώτοι που κερδοσκόπησαν. Προφανώς περίμεναν κρίση σε μια από τις χώρες παραγωγής.
Καταλαβαίνουμε καλύτερα γιατί ο ατλαντιστικός Τύπος ελαχιστοποιεί την υπόθεση Χάντερ Μπάιντεν, στην οποία ο πατέρας του που έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι βρεγμένος μέχρι το λαιμό. Εντέλει, η τρέχουσα στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία προκαλεί περαιτέρω αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, πάλι προς όφελος των φίλων του προέδρου των ΗΠΑ και εις βάρος των Ευρωπαίων.
Αυτά τα γεγονότα θα πρέπει να σχετίζονται με όσα έγραψα στο προηγούμενο άρθρο αυτής της σειράς. Οι Τζέικ Σάλιβαν, Άντονι Μπλίνκεν και Βικτόρια Νούλαντ, που καθοδήγησαν αυτές τις κομπίνες, είναι όλοι Στραουσιανοί. Και όπως το έγραψε ο πρώτος από εκείνους, ο Paul Wolfowitz, το 1992: «Ο πρώτος αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας η ανάπτυξη πρέπει να αποτραπεί».
Περαιτέρω, αυτά τα γεγονότα είναι εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας και της Δυτικής Ευρώπης. Δεν δικαιολογούν μια εξωτερική παρέμβαση.
Φωτογραφία: Άφιξη του Ναζιστικού Τάγματος Αζόφ στη Μαριόπολη τον Αύγουστο του 2020.
«Μια συμμορία νεοναζί»
Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αναφέρθηκε επίσης σε συμμορία νεοναζί. Αυτή τη φορά, δεν πρόκειται πλέον μια μικρή ομάδα μερικών δεκάδων ατόμων, αλλά για μερικές χιλιάδες, μεταξύ 10 και 20 000.
Για να καταλάβουμε, πρέπει να θυμόμαστε ότι στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΣΣΔ αιχμαλώτισαν πολλούς αξιωματούχους των Ναζί. Όλοι προσπάθησαν να συλλέξουν τις πληροφορίες τους. Αλλά αν και, μετά από οκτώ μήνες, οι Σοβιετικοί τους έστελναν πίσω στην πατρίδα τους, οι Αμερικανοί κράτησαν έναν συγκεκριμένο αριθμό και τους ανακύκλωσαν. Όλοι γνωρίζουν ότι, για παράδειγμα, ο Ναζί επιστήμονας που δημιούργησε τους V2, Βέρνερ φον Μπράουν, έγινε διευθυντής της NASA (επιχείρηση «Paperclip»). Ή ότι ο ειδικός σύμβουλος του καγκελαρίου Αδόλφου Χίτλερ για τη Νέα Τάξη στην Ευρώπη, Walter Hallstein, έγινε πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ή ότι ο ορειβάτης Χάινριχ Χάρερ ανατέθηκε από τη CIA να μεγαλώσει τον Δαλάι Λάμα. Αυτό που γνωρίζουμε λιγότερο είναι είναι ότι η CIA ανακύκλωσε επίσης πολλούς αστυνομικούς των SS και της Γκεστάπο σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, τοποθέτησε τον γεσταπίστα Κλάους Μπάρμπι επικεφαλής στη Βολιβία όπου κατάφερε να δολοφονήσει τον Τσε Γκεβάρα ή, τον SS Alois Brunner στη Συρία (τότε σύμμαχος της Ουάσιγκτον).
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA χρησιμοποιούσε τους Ναζί. Ωστόσο, ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ έδωσε εντολή στον ναύαρχο Στάνσφιλντ Τέρνερ να αποκαταστήσει την τάξη στην υπηρεσία, να περιορίσει τον ρόλο αυτών των πρακτόρων και να βάλει τέλος στις δικτατορίες. Οι περισσότεροι Ναζί απολύθηκαν, αλλά όσοι μπορούσαν να δράσουν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας διατηρήθηκαν. Έτσι ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν τέλεσε τα «αιχμάλωτα έθνη» της Ανατολικής Ευρώπης, δημιουργώντας ένα κοπάδι από ενώσεις για να αποσταθεροποιήσουν τα κράτη μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ακόμη και την ΕΣΣΔ.
Επομένως, είναι τελείως λογικό ότι το 2007, η CIA διοργάνωσε ένα συνέδριο στην Ternopol (Ουκρανία) για να συγκεντρώσει τους Ευρωπαίους νεοναζί και τους αντι-Ρώσους τζιχαντιστές της Μέσης Ανατολής. Πρόεδρος του συνεδρίου ήταν ο Ουκρανός Ναζί Ντμίτρο Γιαρός και ο Τσετσένος εμίρης Ντόκου Ουμάροφ. Ωστόσο, ο τελευταίος, καταζητούμενος από την Ιντερπόλ, δεν μπόρεσε να μεταβεί εκεί. Έτσι, έστειλε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα υποστήριξης. Αργότερα, νεοναζί και τζιχαντιστές πολέμησαν μαζί για να επιβάλουν το Ισλαμικό Εμιράτο της Ιτσκερίας στη θέση της Δημοκρατίας της Τσετσενίας.
Το 2013, το ΝΑΤΟ εκπαίδευσε τους άνδρες του ίδιου Dmitro Yarosh στην Πολωνία για τις μάχες του δρόμου. Με αυτόν τον τρόπο, ήταν έτοιμοι κατά τη διάρκεια της αλλαγής καθεστώτος που ξεκίνησε από την Victoria Nuland στην Ουκρανία: την «επανάσταση της αξιοπρέπειας» επίσης γνωστή ως «EuroMaidan». Οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους επιτόπου παρατήρησαν την ανησυχητική παρουσία αυτών των Ναζί, αλλά οι δυτικές προσωπικότητες που ήρθαν να λάβουν μέρος σε αυτή την «επανάσταση», όπως ο Bernard-Henri Lévy, ήταν τυφλοί.
Τους μήνες που ακολούθησαν, η παρουσία πέντε ναζί υπουργών στη μεταβατική κυβέρνηση προκάλεσε τα δημοψηφίσματα για την ανεξαρτησία των περιφερειών Donestz και Lugansk. Ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο, κατόπιν συμβουλών των φίλων του Χάντερ Μπάιντεν, τους οργάνωσε σε στρατιωτικές μονάδες τις οποίες τοποθέτησε στα σύνορα των νέων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνεστς και του Λούγκανσκ. Οι συμμορίες νεοναζί χρηματοδοτήθηκαν από τον νονό της τοπικής μαφίας Ihor Kolomoisky. Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι πρόεδρος της Εβραϊκής Κοινότητας της Ουκρανίας δεν τον εμπόδισε να επιλέξει με αυτόν τον τρόπο τους κολλητούς του. Ωστόσο, όταν ο Kolomoisky επιχείρησε να πάρει τον έλεγχο των ευρωπαϊκών εβραϊκών οργανώσεων χάρη στα χρήματα του και μέσω απειλών, πετάχτηκε έξω.
Για να ανατρέψει τον πρόεδρο Poroshenko, ο Ihor Kolomoisky κατασκεύασε από το μηδέν έναν νέο πολιτικό άνδρα, παράγοντας μια τηλεοπτική σειρά, {Servant of the People}, της οποίας ο κύριος ηθοποιός ήταν κάποιος Volodymyr Zelensky. Όταν ο τελευταίος εκλέχτηκε πρόεδρος και οι Στραουσιανοί ξαναμπήκαν στον Λευκό Οίκο, δέχτηκε όλες τις προτάσεις τους. Ανήγειρε μνημεία προς τιμήν του Στέπαν Μπαντέρα, αρχηγού των Συνεργατών των Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εντέλει, υποστήριξε την ιδεολογία του, σύμφωνα με την οποία ο ουκρανικός πληθυσμός έχει δύο καταγωγές, τη μια Σκανδιναβική και Πρωτογερμανική, την άλλη Σλαβική, μόνο οι πρώτοι είναι πραγματικοί Ουκρανοί, οι δεύτεροι μόνο Ρώσοι, υπάνθρωποι. Εισήγαγε, στις 21 Ιουλίου 2021, έναν «Νόμο για τους αυτόχθονες λαούς» που στερεί τους Ουκρανούς σλαβικής καταγωγής από την απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Ο νόμος αυτός δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα.
Για επτά χρόνια, οι ναζιστικές ομάδες σφάγιαζαν κατοίκους του Ντονμπάς, στην τύχη. Η Γερμανία και η Γαλλία, εγγυητές των συμφωνιών του Μινσκ, έκαναν τίποτα. Τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη έκαναν στραβά μάτια. Για επτά χρόνια, αυτές οι ομάδες αναπτύχθηκαν. Από εκατοντάδες στρατιώτες έγιναν χιλιάδες.
Μετά από αίτημα της Βικτόρια Νούλαντ, ο πρόεδρος Ζελένσκι διόρισε τον Ντμίτρο Γιαρός ειδικό σύμβουλο του αρχηγού των στρατών. Ο τελευταίος, εμφανώς αμήχανος, αρνήθηκε να σχολιάσει αυτό το περίεργο δίδυμο για ζητήματα «εθνικής ασφάλειας». Ο Yarosh αναδιοργάνωσε τους νεοναζί σε δύο τάγματα και αστικές ομάδες. Ξεκίνησε μια μαζική επίθεση στις αυτονομιστικές περιφέρειες το Σαββατοκύριακο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου, πυροδοτώντας έτσι τη ρωσική απάντηση.
Στις 3 Μαρτίου το ναζιστικό τάγμα Aidar ηττήθηκε από τον ρωσικό στρατό. Ο πρόεδρος Ζελένσκι διόρισε τότε τον διοικητή του κυβερνήτη της Οδησσού με αποστολή να εμποδίσει τους ρωσικούς στρατούς να κάνουν τη σύνδεση μεταξύ Κριμαίας και Υπερδνειστερίας.
Όλα αυτά τα δεδομένα είναι αδιαμφισβήτητα. Η απάντηση της Ρωσίας μπορεί να θεωρηθεί δυσανάλογη και ακατάλληλη, αλλά όχι αδικαιολόγητη.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βιώθηκε διαφορετικά στη Δύση και στην Ανατολή. Στη Δυτική Ευρώπη, ο ναζισμός ήταν μια δικτατορία που επιτέθηκε σε μειονότητες, Τσιγγάνους και Εβραίους, απάγοντας και εξοντώνοντάς τους κατά εκατομμύρια στα στρατόπεδα. Στην Ανατολική Ευρώπη, το έργο ήταν πολύ διαφορετικό. Επρόκειτο για την απελευθέρωση ενός ζωτικού χώρου με την εξόντωση του σλαβικού πληθυσμού. Δεν χρειαζόταν στρατόπεδο. Έπρεπε να σκοτωθούν όλοι. Οι καταστροφές δεν είναι συγκρίσιμες. Μόνο η ΕΣΣΔ μέτρησε 27 εκατομμύρια νεκρούς. Η σύγχρονη Ρωσία χτίστηκε στη μνήμη αυτού του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου κατά του Ναζισμού. Για τους Ρώσους, είναι απαράδεκτο να φοριούνται σβάστικες και να ψηφιστεί φυλετικός νόμος. Έπρεπε να δράσουν χωρίς καθυστέρηση πριν εφαρμοστεί.
Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου