Όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό ακούω ασθενείς, φίλους και απλούς γνωστούς να παραπονιούνται για τις σχέσεις ή τους γάμους τους. Τα παράπονα λίγο-πολύ τα ίδια - ο άντρας μου δε βοηθάει στο σπίτι, δε βοηθάει με το παιδί, αγνοεί τις ανάγκες μου, μόνο δουλεύει και μετά κάθεται με τις ώρες μπροστά στη τηλεόραση και βλέπει Game of Thrones/Mundial/tennis (εδώ βάζετε ό,τι σας ταιριάζει). Από την άλλη ο αντίλογος - η γυναίκα μου δε δουλεύει, όλη μέρα κάθεται στο σπίτι, πώς κουράζεται ενώ εγώ πρέπει κάθε πρωί να ξυπνάω και έχω και τα οικονομικά στο κεφάλι μου. Ακούω και τις δύο πλευρές, τις καταλαβαίνω (αν και, μην κοροιδευόμαστε, γυναίκα είμαι οπότε στις προσωπικές μου συζητήσεις τείνω να καταλαβαίνω λίγο καλύτερα τις γυναίκες) και πάντα μετά αναρωτιέμαι - γιατί αυτά δεν υπήρχαν κάποτε, μήπως υπήρχαν και απλά δεν τα συζητούσε ο κόσμος, κατά πόσον τέλος πάντων όλη αυτή η πρόοδος μας έχει βοηθήσει ή βλάψει. Η γυναικεία μου πλευρά γέρνει προς την άποψη ότι καλά έκαναν οι γυναίκες και απαίτησαν ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις. Παρατηρώ όμως συγχρόνως πως το ότι δουλέυει μία γυναίκα, δε σημαίνει -και δε μπορεί να σημαίνει- ότι δε θα ασχοληθεί και με το σπίτι ή με τα παιδιά.
Από την άλλη, πόσα σπίτια στη σημερινή εποχή μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς χωρίς δύο εισοδήματα; Καταλήγω συνήθως πως καλές οι αλλαγές που έγιναν αλλά είχαν συνέπειες - οι γυναίκες πλέον καλούνται να συμμετέχουν στα πάντα. Οι άντρες κουράζονται από τα συνεχή παράπονα για τη μικρότερη συμμετοχή τους στα οικιακά. Αναγκάζονται -με βαριά καρδιά- να φορέσουν ποδιές και να πλύνουν πιάτα. Αν δεν υπάρχει στην οικογένεια ένα συμπαγές πνεύμα ομαδικότητας, αν δε ρωτάνε και οι δύο 'Τι είναι καλύτερο για εμάς;' τότε αυτή η αλλαγή ρόλων - όσο απαραίτητη, όσο περιστασιακή και να είναι - θα επιφέρει ρήξη. Γιατί και οι δύο θα πιστεύουν ότι είναι οι αδικημένοι της υπόθεσης - η γυναίκα γιατί τα κάνει όλα και συμφέρει (αλλά γκρινιάζει για αυτό) και ο άντρας γιατί έχει χάσει τη φαντασίωση της παραδοσιακής ερωτικής γυναίκας που θα έχει και το σπίτι στην εντέλεια και το μουσακά στο φούρνο.
Ολοένα και περισσότερα ζευγάρια πέφτουν στην παγίδα της μέτρησης και της σύγκρισης μεταξύ τους: 'Εγώ μαγειρεύω, σφουγγαρίζω, πηγαίνω το παιδί στο σχολείο και μετά πρέπει να ανέχομαι και τη μάνα σου! Οι δικοί μου έχουν 6 μήνες να έρθουν εδώ!' 'Ναι, αλλά εγώ δουλεύω μέχρι τις 8 κάθε βράδυ! Δεν έχω όρεξη για επισκέψεις σαν εσένα που είσαι ξεκούραστη!' 'Α, ναι; Για να έχεις μετά ορεξούλες όμως δεν πρέπει να κουράζεσαι και τόσο πολυ!' και πάει λέγοντας. Η γυναίκα τότε αποτραβιέται σεξουαλικά για να τιμωρήσει το σύντροφο της, ο άντρας αποτραβιέται επικοινωνιακά και εκεί χαλάει η συνταγή. Τελικά βοηθάμε την κατάσταση με το να εμμένουμε στο φαντασιακό μας κόσμο (Ο άντρας ο σωστός πρέπει να βγάζει αρκετά ώστε μόνος του να συντηρεί την οικογένεια του/Η σωστή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά) ή μήπως έφτασε ο καιρός να δούμε την πραγματικότητα στα μάτια; Να καταλάβουν οι γυναίκες ότι οι άντρες δεν αντέχουν να είναι μόνιμες νοικοκυρές, γιατί αυτό όσο να'ναι θίγει τον αντρικό τους εγωισμό με αποτέλεσμα να αποσύρονται στον εαυτό τους ή να χάνουν την ψυχραιμία τους για ψύλλου πήδημα. Να καταλάβουν και οι άντρες ότι πρέπει να αναλάβουν λίγο πιο υπεύθυνα τα ηνία της σχέσης ή του γάμου τους ('Γυναίκα, λεφτά έχεις; Δεν πας να μου πάρεις κι ένα πακέτο τσιγάρα γιατί είμαι άφραγκος;') γιατί σίγουρα και αυτό θα έχει επιπτώσεις στην αρχέγονη ανάγκη της γυναίκας να θαυμάζει και να προστατεύεται από το σύντοφό της.
Ας δούμε λίγο πως λειτουργούσαν οι προηγούμενες γενιές. Όχι, δεν εννοώ να μπορεί ο άντρας να είναι έξω μέχρι το πρωί και αν τολμήσει η γυναίκα να τον ρωτήσει γιατί άργησε να την τραβάει από τα μαλλιά. Εννοώ ας γυρίσουμε σε κάποιες παλιές παραδόσεις - ο άντρας να φέρεται σαν άντρας για να νιώθει ασφαλής η γυναίκα δίπλα του. Και οι γυναίκες ας μαλακώσουμε λίγο και τώρα τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων αλλά και στο μέλλον….. Δεν χρειάζεται να γίνουν όλα σήμερα και δεν μας φταίει κάποιος που δεν πέτυχε το κέηκ…… που αποφασίσαμε να ψήσουμε στις 8 το βράδυ, μετά από 10 ώρες δουλειάς. Αγοράστε ένα έτοιμο…… ακόμη και την γαλοπούλα…. .για να κερδίσετε χρόνο και ευχάριστα να αφιερωθείτε σε αυτά που …σας λείπουν και εσάς και του άνδρα σας…… και των παιδιών σας……
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ……
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΑ – ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΟΣ.
WWW.SYNEIDISI.COM.GR
1 σχόλιο:
Παλιά λέει τραβούσε ο
άντρας,μετά το ξενύχτι την γυναίκα από τα
μαλλιά...
καλά... σε τι σπίτια
μεγαλώσατε;
Δημοσίευση σχολίου