Οι καιροί αλλάζουν, ο κόσμος αλλάζει, οι κοινωνίες εξελίσσονται, οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν κάνει τον πλανήτη να μοιάζει με ένα παγκόσμιο χωριό. Έχουν ανατραπεί τα πάντα.
Οι κοινωνίες και τα κράτη είναι αντιμέτωπα με τη διαχείριση αυτού του τεράστιου ζητήματος –της ενσωμάτωσης του νέου– σε όλα τα επίπεδα.
Σε αυτό το κύμα νεωτερισμού, που απειλεί και θέτει υπό αίρεση παραδοσιακές αξίες κοινωνιών και εθνών, έχουν παρεισφρήσει και μια σειρά ζητήματα που σχετίζονται με την ίδια τη φύση του ανθρώπου. Μάλιστα, ειδικά αυτά που αφορούν ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας, σε ορισμένες χώρες που ιδρύθηκαν ως συμπίλημα-συνονθύλευμα διαφόρων εθνικών ομάδων έχουν αναχθεί σε πρωτεύοντα ζητήματα και έχουν ψηφιστεί νόμοι που στην ουσία δημιουργούν τον μετα-άνθρωπο και τη μετα-κοινωνία.
Επειδή δε αυτές οι χώρες, κυρίως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν επιρροή σε άλλες χώρες και ηπείρους, αυτό το κύμα των νομοθετικών ρυθμίσεων έχει φθάσει και στην Ελλάδα. Προηγήθηκαν ρυθμίσεις που αφορούν το γάμο και την οικογένεια, ανατρέποντας προαιώνιες αρχές της ελληνικής κοινωνίας, και τώρα επιχειρείται η ψήφιση νόμου για την αλλαγή φύλου – ο μετα-άνθρωπος που είπαμε παραπάνω.
Όλα αυτά εξελίσσονται εν παραλλήλω με μια σειρά άλλες ανατροπές, όπως είναι ο σεβασμός σε έννοιες όπως «πατρίδα», «εθνικά σύνορα», «εθνική άμυνα», αλλά και σεβασμός σε πρόσωπα, ήρωες, μνημεία...
Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε... ισοπεδωτικοί, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για επιχειρούμενη πλήρη ισοπέδωση παραδοσιακών αρχών και αξιών και αντικατάστασή τους από το τίποτα, στην κυριολεξία. Και όλα αυτά, ερήμην των πολιτών. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις είναι συνήθως εισαγόμενες και επιβάλλονται στα πολιτικά κόμματα μέσα από αδιαφανείς αντιδημοκρατικούς μηχανισμούς, χωρίς να ερωτάται ο πολίτης.
Μια μορφή ιδιάζουσας τρομοκρατίας υποχρεώνει τις ηγετικές ομάδες των κομμάτων να φέρνουν τέτοια νομοσχέδια στη Βουλή, και οι ηγεσίες των κομμάτων με τη σειρά τους ασκούν κυριολεκτικά τρομοκρατία στους βουλευτές τους, οι οποίοι άγονται και φέρονται σαν πρόβατα στην κάλπη της Βουλής των Ελλήνων, ψηφίζοντας αυτό που ήλθε «πακέτο» από έξω και τους επιβλήθηκε από την ηγετική ομάδα του κόμματός τους.
Οι συνέπειες αυτών των ρυθμίσεων δεν είναι ορατές στο άμεσο μέλλον.
Θα τις δούμε τις επόμενες δεκαετίες, όπως βλέπουμε τώρα τις συνέπειες της απαξίωσης των πάντων, με τη νεολαία να βεβηλώνει και να αποκεφαλίζει αγάλματα ηρωικών μορφών των εθνικών αγώνων του ελληνισμού, και το κράτος αλλά και την κοινωνία να παρατηρεί αδύναμη και απαθής αυτό το ξεθεμελίωμα του οικοδομήματος που λέγεται ελληνική πατρίδα.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ενώ συνεχίζεται το γκρέμισμα αρχών, αξιών και μνημείων, κάποιοι Έλληνες που πηγαίνουν κόντρα στο κύμα, πήραν την πρωτοβουλία να στήσουν ένα μνημείο.
Ο αντιστράτηγος Νικόλαος Σαμψών, που ήταν διοικητής του στη Βέροια, ήταν εκείνος που ανέλαβε την πρωτοβουλία, ο δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης δέχτηκε την πρόταση, και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, που υπηρέτησε στην ίδια μονάδα, ήταν αυτός που ανέλαβε τα έξοδα ανέγερσης του μνημείου.
Μιλάμε για τον ήρωα ανθυπασπιστή Διαβιβάσεων Νίκο Τσιγκαρόπουλο, που έχασε τη ζωή του στην Κύπρο, μαχόμενος ηρωικά επί τριήμερο, τον Αύγουστο του 1974, στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.
Ο διοικητής του στην Κύπρο, υποστράτηγος ε.α. Σπυρίδων Δελλής, με λιτό λόγο μας ενημέρωσε για εκείνες τις στιγμές που ο Νικόλαος Τσιγκαρόπουλος, μαζί με τους συναδέλφους του, πολέμησε ηρωικά μέχρι την τελευταία σφαίρα, μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός του, για να μείνει η Λευκωσία ελεύθερη.
Οι στιγμές ήταν ανατριχιαστικές. Η χαροκαμένη μάνα, όσο διαρκούσε η τελετή, μοιρολογούσε τον γιο της, τον Νίκο της, με το μοιρολόι της να αποτελεί σκληρή παραφωνία σε μια Ελλάδα που γκρεμίζονται τα πάντα και που τώρα σε ήρωες αναγορεύονται οι καταληψίες, οι μολοτοφάδες, οι λοστούχοι, οι μπουκαδόροι και οι κάθε είδους υβριστές των ιερών της πατρίδας.
Όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια, παρέδωσαν τη σημαία με την οποία ήταν καλυμμένη η προτομή του ήρωα Νίκου Τσιγκαρόπουλου στη μάνα του, η οποία με απέραντο και βαθύ σεβασμό την αγκάλιασε σαν να αγκάλιαζε το ίδιο της το παιδί, και φώναξε: «Αχ, Νίκο μου! Αχ, παλικάρι μου! Αχ, πατρίδα μου!»...
Έλληνες, αντισταθείτε στη λαίλαπα που γκρεμίζει τα θεμέλια του έθνους και στήστε προτομές, ανδριάντες και μνημεία στους ήρωες της πατρίδας και του έθνους.
Αυτοί μας οδηγούν σε τούτους τους δύσκολους καιρούς.
Όπως μας οδηγεί η θυσία και το μνημείο του ήρωα Νίκου Τσιγκαρόπουλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου