14 Μαρτίου 2022

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου 
 
Η Εκκλησία προβάλλει τον Ιησού Χριστό ως τον άρχοντα της ειρήνης. Εξ αυτού συνάγεται η εσφαλμένη αντίληψη ότι οι λαοί, που έχουν ασπασθεί τη χριστιανική πίστη είναι φιλειρηνικοί και δεν εμπλέκονται σε πολέμους, καταστροφικούς, κατά το παρελθόν, καταστροφικότατους, στην εποχή μας. Θεμέλιο της εσφαλμένης αντίληψης είναι ο προσδιορισμός λαών ως χριστιανικών. Συνέπεια αυτού είναι οι επικρίσεις των κριτικά ή εχθρικά διακειμένων έναντι της Εκκλησίας ότι οι χριστιανοί είναι πολεμοχαρείς και ευθύνονται για πλήθος πολέμων, οι οποίοι αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα.
 
Οι ορθόδοξοι σπεύδουμε να αντικρούσουμε την κατηγορία με την επισήμανση ότι οι χριστιανοί της Δύσης, κύριοι υπεύθυνοι για πρόκληση πλήθους πολέμων, ως αιρετικοί, δεν είναι μέλη της Εκκλησίας. Βέβαια το επιχείρημα προκαλεί θυμηδία σ΄ εκείνους που δεν έχουν τη διάθεση να ασχοληθούν με τις δογματικές διαφορές μεταξύ χριστιανών και, πολύ περισσότερο να συνειδητοποιήσουν, ότι το ορθό δόγμα καλλιεργεί και ορθό ήθος. Όμως σε πολέμους έχουν εμπλακεί και ορθόδοξοι λαοί. Μάλιστα η πρόσφατη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η πολεμική σύγκρουση μεταξύ δύο λαών, στη μεγάλη πλειοψηφία τους ορθοδόξων πολιτών, απογυμνώνει το επιχείρημα ότι οι ορθόδοξοι διαφέρουν κατά το ήθος. Να διευκρινίσουμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των κατά την ταυτότητα ορθοδόξων και των, λίγων, που προσπαθούν να βιώσουν ασκητικά εναντιούμενοι στην πλημμυρίδα της εκκοσμίκευσης.  
 
Η άγνοια του τι είναι Εκκλησία επιφέρει τη σύγχυση τόσο μεταξύ πολλών υπερασπιστών, όσο και μεταξύ των κατηγόρων της Εκκλησίας. Η Εκκλησία καταδικάζει κατά τρόπο σαφέστατο την οποιαδήποτε μορφή βίας πόσο μάλλον τον πόλεμο. Η διδασκαλία του Χριστού εξαπλώθηκε στους λαούς περί τη λεκάνη της Μεσογείου με αίμα, αίμα όμως των μαρτύρων της πίστης και όχι των εχθρών της. Η Εκκλησία καλεί διαχρονικά τα μέλη της να δώσουν τη μαρτυρία και, εν ανάγκη, να υποστούν το μαρτύριο. Βέβαια κατά τους τρείς πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, η Εκκλησία βρισκόταν εκτός νόμου και υπό διωγμόν. Αυτοί οι τρείς λαμπροί αιώνες είναι πλήρως απαξιωμένοι από μικρόψυχους ιστορικούς και κοινωνικούς αναλυτές.
 
Σπεύδουν αυτοί να εστιάσουν την προσοχή τους, αλλά και την προσοχή του κοινού, μέσω των εργασιών τους, στα όσα ακολούθησαν την αναγνώριση της νέας πίστης πρώτα από τον Καίσαρα της ενιαίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μετέπειτα από τους ηγεμόνες εκχριστιανισμένων λαών, οι οποίοι, ακολουθώντας το παράδειγμα των ηγεμόνων τους, βαπτίστηκαν χριστιανοί. Οι σκοπιμότητες, οι διπλωματικοί ελιγμοί και άλλα συμβάντα αποδείχνουν σαφέστατα αποκλίνουσα πορεία του σώματος της Εκκλησίας από εκείνη των Αποστόλων και των μαρτύρων. Η αναγνώριση Αυτής εκ μέρους του Καίσαρα στάθηκε η απαρχή της εκκοσμίκευσης. Πολλοί περί τον Καίσαρα βαπτίστηκαν για λόγους συμφέροντος (εύνοια του ηγεμόνα). Άλλοι θεώρησαν ως θεάρεστο έργο την καταδίωξη των αντιφρονούντων (αιρετικών). Η μετά μανίας καταδίωξη κορυφώθηκε στη χριστιανική Δύση («Ιερή εξέταση», διωγμός διαμαρτυρομένων).  
 
Η εμφάνιση του μοναχισμού, πριν ακόμη από το τέλος των διωγμών κατά της Εκκλησίας, μαρτυρεί την αντίδραση στην τάση εκκοσμίκευσης του εκκλησιαστικού σώματος. Είναι, κατά συνέπεια, πολύ σημαντική η επισήμανση ότι υπήρξε ιστορικό σφάλμα ο χαρακτηρισμός λαών συλλήβδην ως χριστιανικών, πολύ περισσότερο των ηγεμόνων αυτών ως χριστιανών, όταν αυτοί, κατά την άσκηση της εξουσίας τους, λόγω φιλαρχίας και απληστίας, καταφρόνησαν τη διδασκαλία του Ευαγγελίου καταδυνάστευσαν τους λαούς και προκάλεσαν αιματηρούς πολέμους.  
 
Η Εκκλησία αναγνώρισε ήδη κατά την πρώιμη περίοδο το αυτοκέφαλο στη διοίκηση των τοπικών Εκκλησιών με τον σχηματισμό των πρεσβυγενών Πατριαρχείων. Η φιλοδοξία όμως δεν εξέλιπε ποτέ ακόμη και από εκκλησιαστικά πρόσωπα. Έτσι κατά τον 6ο αιώνα ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ως εδρεύων στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, έλαβε τον τίτλο οικουμενικός. Μετά δεκαετίες πάπας της Ρώμης, ο Γρηγόριος, γνωστός ως Διάλογος, άγιος της Εκκλησίας, αποκαλούσε τον εαυτό του «δούλο των δούλων του Θεού». Η εισβολή των βαρβάρων Λομβαρδών στη βόρεια Ιταλία και η απειλή κατά της Ρώμης επέβαλε την ταπείνωσή του. Όταν, αργότερα, οι Φράγκοι υπέταξαν όλη την Ιταλία και το Βατικανό, ο πάπας, με την εύνοιά τους, άρχισε να διεκδικεί το πρωτείο, αν και αποκόπηκε από την Εκκλησία, και σχετικά πρόσφατα πρόσθεσε στις δογματικές αποκλίσεις και το αλάθητο. Τα Πατριαρχεία της Ανατολής κατά τον 7ο αιώνα υποδουλώθηκαν στον Άραβα κατακτητή και κατά τον 16ο στον Οθωμανό. Έκτοτε παραμένουν υποδουλωμένα με μικρό αριθμητικά ποίμνιο. Τον 15ο αιώνα δουλώθηκε και η έδρα του οικουμενικού Πατριαρχείου και δουλωμένη παραμένει.  
 
Τον 16ο αιώνα άρχισε η ενδυνάμωση του ρωσικού κράτους, μετά την απελευθέρωσή του από τους Μογγόλους. Άρχισαν οι πιέσεις προς τη μητέρα Εκκλησία για την εκχώρηση αυτοκεφαλίας και την ανύψωση της Εκκλησίας της Ρωσίας σε Πατριαρχείο. Οι Ρώσοι επέτυχαν τους στόχους τους, άρχισαν όμως παράλληλα να καλλιεργούν το ιδεολόγημα της Τρίτης Ρώμης: Η κοσμικά ισχυρή τοπική Εκκλησία ή η πλέον πολυπληθής πρέπει να έχει και την πρωτοκαθεδρία. Αλλά και εμείς οι Έλληνες καλλιεργήσαμε το ιδεολόγημα ότι οι ορθόδοξοι της Μέσης Ανατολής και Αιγύπτου, οι εναπομείνατες Ρωμηοί, όπως και αυτοπροσδιορίζονται, είναι Έλληνες και τα Πατριαρχεία Ελληνικά. Κάποιοι αισθάνθηκαν οδύνη, όταν το Πατριαρχείο Αντιοχείας κατέστη αραβόφωνο, ωσάν η Εκκλησία να αναγνωρίζει γλώσσες ιερές και μη, όπως το Βατικανό. Ελληνικά θεωρούν πολλοί ομοεθνείς μας τα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων και αγωνιούν εκ του ότι κάποια από αυτά, λόγω λειψανδρίας, εποφθαλμιούν οι ομόδοξοι Ρώσοι, ενώ δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο εκ του σιωνισμού, που έχει τις δικές του βλέψεις. 
 
Ο αναδυθείς, μετά τη γαλλική επανάσταση εθνικισμός, που εισέβαλε με τη μορφή λαίλαπας στη Βαλκανική, είχε ως συνέπεια την έντονη αντιπαράθεση των χριστιανικών λαών αυτής και την πρόκληση τραυμάτων στο εκκλησιαστικό σώμα, το ενιαίο υποτίθεται. Αρχή του κακού αποτέλεσε το σχίσμα της ελλαδικής Εκκλησίας (1833), κατ’ απαίτηση των Βαυαρών εξουσιαστών, με το επιχείρημα ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο βρισκόταν σε αιχμαλωσία. Άραγε η ελλαδική Εκκλησία υπήρξε έκτοτε και παραμένει ελεύθερη ή το καθεστώς της νόμω κρατούσης Πολιτείας της έχει επιβάλει βρόχο; Το κακό παράδειγμα της ελλαδικής Εκκλησίας ακολούθησαν και οι άλλοι λαοί, οι Βούλγαροι πρώτα με τη θερμή στήριξη της Ρωσίας, πριν ακόμη σχηματισθεί ανεξάρτητο βουλγαρικό κράτος (1870). Η διαμάχη για τον προσεταιρισμό ποιμνίου οδήγησε στον ένοπλο Μακεδονικό αγώνα, πλήγμα οδυνηρό για δύο ομόδοξους λαούς, υποδουλωμένους όχι μόνο σε ξένο δυνάστη, αλλά και στο εθνικιστικό ιδεολόγημα.
 
Σταδιακά υιοθετήθηκε από πολλούς η άποψη ότι η Εκκλησία πρέπει να έχει εθνικά χαρακτηριστικά, να υπηρετεί το Έθνος και να ευλογεί τα όπλα του. Λησμονούν ότι η Εκκλησία δεν ευλογεί όπλα, αλλά μας καλεί να δώσουμε μαρτυρία Χριστού και να υποστούμε το μαρτύριο. Και όμως πολλοί κληρικοί χρεώθηκαν έναντι του Θεού, για να πιστώσουν το Έθνος τους, το, κατά κανόνα, αγνώμον. 
Για να καλυφθεί πλήρως το θέμα, θα απαιτηθεί ένα ακόμη άρθρο. 
 
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 3:00 μ.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.