Των Κωνσταντίνου Τερζή και Γεωργίου Μιχαήλ
Οι εσωτερικές διαμάχες της μειονότητας στην Θράκη και η απουσία της ελληνικής πολιτείας
Μετά τις προεδρικές εκλογές στην Τουρκία και την εκ νέου επικράτηση του Recep Tayyip Erdogan η κατάσταση της μειονότητας στη Θράκη και ο καθοριστικός έλεγχος που ασκεί η Τουρκία σε αυτήν μεταβάλλεται συνεχώς με στόχο την ολοένα ισλαμοποίησή της. Το κομμάτι της μειονότητας, που ελέγχεται με τον ένα ή άλλο τρόπο από τη Τουρκία, έχει χωριστεί σε δύο μέρη. Στους οπαδούς και θαυμαστές του Erdogan, οι οποίοι ονειρεύονται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα δεδομένα βέβαια του 21ου αιώνα και στους κατακριτές του.
Οι πρώτοι, δηλαδή οι φίλα προσκείμενοι στον Erdogan, ελέγχονται και συντονίζονται από τον Halit Eren, Γενικό Διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Ισλαμικού Πολιτισμού και Τεχνών (IRCICΑ), το οποίο χρηματοδοτείται από τον OIC (Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης) και διατηρεί στενές σχέσεις με το Κίνημα των Αδερφών Μουσουλμάνων. Στον Halit Eren, ο οποίος κατάγεται από τον οικισμό Ραγάδα του Νομού Ροδόπης, λόγω της ανθελληνικής του δράσης, του έχει επιβληθεί το μέτρο της απαγόρευσης εισόδου στην ελληνική επικράτεια, ωστόσο αρκετές φορές, μετά από πιέσεις διαφόρου είδους, έχει καταφέρει να αρθεί το μέτρο και να του χορηγηθεί άδεια εισόδου για 24 ή 48 ώρες επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους. Άμεσος συνεργάτης του Halit Eren, σε αυτήν την προσπάθεια επιρροής του στη Θράκη είναι ο βουλευτής Προύσας του κόμματος ΑΚΡ και πρώην Αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Hakan Cavusoglu, ο οποίος κατάγεται από τον οικισμό Δειλινά του Νομού Ροδόπης.
Ο Halit Eren, ο οποίος διατηρεί στενή φιλική σχέση με τον Erdogan, θεωρείται ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες της Τουρκίας και έχει τοποθετήσει τους δυο γιούς του, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, σε κομβικές θέσεις στον κυβερνητικό μηχανισμό της Τουρκίας. Ο Ibrahim Eren, ο οποίος υπήρξε συμμαθητής και φίλος του Bilal Erdogan, έχει τοποθετηθεί Διευθυντής στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό TRT και ο Abdullah Eren έχει αναλάβει τη θέση του Προέδρου της YTB (Διεύθυνση Απόδημων Τούρκων και Συγγενών Κοινοτήτων της Τουρκικής Προεδρίας), η οποία είναι καίρια για την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας καθόσον, αρμοδιότητά της είναι και η έγκριση μυστικών κονδυλίων για όλες τις τουρκογενείς μειονότητες σε Βαλκάνια και Ασία.
Ο Abdullah Eren, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες δήλωσε, μετά από συνάντηση που είχε με σύλλογο κατοίκων της Προύσας που κατάγονται από τη Θράκη, χωρίς περιστροφές ότι: «Εμείς είμαστε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της Δυτικής Θράκης», λόγω της κομβικής του θέσης και του πακτωλού των χρημάτων που διοχετεύει στη Θράκη έχει σχηματίσει έναν στενό κύκλο ανθρώπων οι οποίοι διαχειρίζονται τα χρήματα για δράσεις κάθε είδους που αποσκοπούν στην ολοένα αυξανόμενη ισλαμοποίηση της μειονότητας, με έμφαση στους ανηλίκους μαθητές δημοτικού και γυμνασίου και στη δημιουργία παράλληλων δομών σε όλους τους τομείς, θρησκευτικό, πολιτιστικό, αθλητικό, εκπαιδευτικό, επαγγελματικό, αγροτικό.
Halit Eren σε γεύμα στην Κωνσταντινούπολη με την δημοσιογραφική ομάδα της «ΜΙΛΕΤ» και του “CINAR FM”.
Μεταξύ αυτών, ο Χατζηοσμάν και οι Νετζάτ Αχμέτ, Τζεγκίζ Ομέρ και Μπιλάλ Μπουδούρ
Τα άτομα που απαρτίζουν αυτή την ομάδα είναι τα εξής:
Ο πρώην βουλευτής Αχμέτ Χατζηοσμάν, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως η γέφυρα της μειονότητας με την Τουρκία, αφού λόγω των γνωριμιών του, ακόμα και με το ίδιο τον Erdogan, είναι σε θέση και πραγματοποιεί κάθε είδους διευθετήσεις με τη γείτονα (επιχειρηματικές συμφωνίες, χορήγηση υποτροφιών και επιχορηγήσεων από τουρκικούς φορείς, κ.α.). Ο Χατζηοσμάν μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν Πρόεδρος στην ΠΕΚΕΜ (Πολιτιστικής Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας), θέση από την οποία αποπέμφθηκε λόγω της προσωπικής του διένεξης με την Γενική Διευθύντρια της ΠΕΚΕΜ Περβίν Χαϊρούλά, η οποία συγκέντρωσε στοιχεία, τα οποία παρέδωσε στην ΜΙΤ και στο τουρκικό ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τα οποία από τη μία στο ταμείο της ΠΕΚΕΜ υπήρχε οικονομικό άνοιγμα ύψους 167.000 ευρώ και από την άλλη παρουσίασε ακίνητα που έχει αποκτήσει ο Χατζηοσμάν στην Προύσα τα οποία δεν συνάδουν με την οικονομική του επιφάνεια.
Ωστόσο, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές αυτό το άνοιγμα λίγες μέρες πριν την παράδοση της Προεδρίας καλύφθηκε με χρήματα που διέθεσε επιχειρηματίας από την Προύσα, ο οποίος έλκει την καταγωγή από τη Θράκη. Δείγμα του πόσο ασφυκτικά ελέγχεται η μειονότητα είναι το γεγονός ότι αντικαταστάτης του Χατζηοσμάν στην ΠΕΚΕΜ, αρχικά ορίστηκε ο Χικμετ Τζεμίλογλου, ο οποίος όμως αποπέμφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες όταν βρέθηκαν αναρτήσεις του στα social media με τις οποίες είχε «τολμήσει» να επικρίνει τις αυταρχικές συμπεριφορές του Erdogan και στην θέση του τοποθετήθηκε ο θεολόγος Χουσεΐν Μποσταντζή, γνωστός για τις συντηρητικές του ισλαμικές θέσεις και πιστός οπαδός της σουνιτικής τουρκικής αδελφότητας Ismail Aga Cemmati, η οποία κατά καιρούς εκφράζει θέσεις προς την κατεύθυνση του ριζοσπαστικού ισλάμ.
Δεύτερος στην ομάδα είναι ο δημοσιογράφος Νετζάτ Αχμέτ, ο οποίος είναι ανταποκριτής Θράκης του τουρκικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού TRT και μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν Πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης «Ένωση Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής», η οποία έχει καταργηθεί από την ελληνική δικαιοσύνη και συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά προκαλώντας της ελληνικές αρχές. Ο Αχμέτ ο οποίος είναι επίσης και διευθυντής του τουρκόφωνου μειονοτικού σταθμού Cinar FM, έχει κομβικό ρόλο καθώς λόγω της δημοσιογραφικής του ιδιότητας φέρεται ως επίσημος συνομιλητής με κύκλους και πολιτικούς της μειονότητας από τους οποίους συλλέγει πληροφορίες για διάφορα θέματα και αντίστροφα τους μεταφέρει εκτιμήσεις και πληροφορίες που εξυπηρετούν την τουρκική πλευρά. Παράλληλα μέσω των ανταποκρίσεών του μεταφέρει στα μάτια του τουρκικού κοινού, αλλά και στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων μια εικόνα καταπίεσης της μειονότητας που εξυπηρετεί την Άγκυρα.
Τρίτος στην ομάδα είναι ο θεολόγος Μεχμέτ Εμίν Αχμέτ, Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Θρησκευτικών Λυκείων «Ιμάμ Χατίπ», ο οποίος προαλειφόταν για αντικαταστάτης του Ψευδομουφτή Κομοτηνής, όμως λόγω της αποφασιστικής παρέμβασης της ΜΙΤ, η οποία στήριξε του Ψευδομουφτήδες Κομοτηνής και Ξάνθης, αλλά και του γεγονότος ότι άτομα από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Μεμχέτ Εμίν Αχμέτ εξακολουθούν να συνεργάζονται και να αμείβονται από την ελληνική Πολιτεία, αυτή η πρόθεση δεν τελεσφόρησε. Ωστόσο, ο εν λόγω, ο οποίος είναι γνωστός για τις συντηρητικές του απόψεις σχετικά με τον ισλαμικό τρόπο ζωής, αφού εγκαινίασε τα πολυτελή γραφεία του συλλόγου στο κέντρο της Κομοτηνής έχει αναλάβει με θέρμη την στροφή της νεολαίας προς το συντηρητικό σουνιτικό ισλάμ, υλοποιώντας εκπαιδευτικά προγράμματα, σεμινάρια και διαλέξεις, τα οποία απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες και ανήλικα παιδιά της μειονότητας, με ομιλητές τούρκους θεολόγους, υποστηρικτές του κόμματος ΑΚΡ και τις Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι οποίοι σαν ιεροκήρυκες άλλης εποχής προσπαθούν να περάσουν το νέο σουνιτικό ισλάμ στην Θράκη, αλλά και σε όλα τα Βαλκάνια.
Τέταρτος στην ομάδα είναι ο Ριτβάν Αχμέτ, Δήμαρχος Αρριανών του Νομού Ροδόπης, ο οποίος κατάφερε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του Halit Eren, παρόλο που μεγάλωσε έχοντας στενή σχέση και μαθαίνοντας το κοράνιο από το Μουφτή Κομοτηνής Τζεμαλή Μέτσο, ενώ σύμφωνα με διαδώσεις φερόταν να είναι από ηγετικά στελέχη του κινήματος του «Φετχιουλάχ Γκιουλέν» στην περιοχή. Την εμπιστοσύνη αυτή κατάφερε να την αποκτήσει λόγω της στενής σχέσης του με τον Χατζηοσμάν και του γεγονότος ότι ποτέ δεν έφερε αντιρρήσεις στις επιθυμίες του του Halit Eren.
Πέμπτο μέλος στην ομάδα είναι το δίδυμο των δημοσιογράφων - θεολόγων από την Ξάνθη Τζεγκίζ Ομέρ και Μπιλάλ Μποδούρ, οι οποίοι εκδίδουν την τουρκόφωνη μειονοτική εφημερίδα «ΜΙΛΕΤ» και είναι υπεύθυνοι λειτουργίας του θρησκευτικού συλλόγου «ΤΣΙΝΑΡ». Οι ανωτέρω, οι οποίοι είναι γνωστοί για τα έντονα φιλοτουρκικά τους αισθήματα, μεταξύ άλλων δίνουν υποτροφίες και κανονίζουν την επιλογή σχολής και την διαμονή σε κρατικές εστίες για τους φοιτητές της μειονότητας που επιλέγουν να φοιτήσουν σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Η εν λόγω ομάδα η οποία, όπως προαναφέραμε, συντονίζεται από τον Halit Eren, δρα ποικιλοτρόπως και αρκετές φορές ανεξάρτητα από το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και τις υπηρεσίες που φιλοξενούνται σε αυτό (ΥΠΕΞ και ΜΙΤ). Στην Ροδόπη έχει καταφέρει να επηρεάζει σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού της μειονότητας και στις τελευταίες εκλογές έκανε επίδειξη δύναμης αφού φανερά στήριξε τον Βουλευτή Ιλχάν ΑΧΜΕΤ, τον Περιφερειάρχη Χρήστο ΜΕΤΙΟ και τον Δήμαρχο Αρριανών Ριτβάν ΑΧΜΕΤ, εξασφαλίζοντάς τους συντριπτικά ποσοστά στον μειονοτικό πληθυσμό. Παράλληλα όσοι μειονοτικοί πολιτικοί και αυτοδιοίκητοί δεν είναι της αρεσκείας τους ή είναι οπαδοί του κεμαλικού τρόπου ζωής και του κόμματος CHP, διαβάλλονται υπογείως και παραμερίζονται.
Στον αντίποδα υπάρχει το κομμάτι της μειονότητας που είναι οπαδοί του κόμματος CHP και του κεμαλικού τρόπου ζωής, αλλά και συντηρητικοί μουσουλμάνοι οι οποίοι είτε παραμένουν προσκολλημένοι στα παραδοσιακό ισλάμ της Θράκης το οποίο εκφράζεται από τους τρεις Τοποτηρητές των Μουφτειών Κομοτηνής, Ξάνθης και Διδυμοτείχου, είτε είναι οπαδοί του κινήματος «ΦΕΤΧΙΟΥΛΑΧ ΓΚΙΟΥΛΕΝ», είτε άλλων τουρκικών θρησκευτικών αδελφοτήτων οι οποίες όμως προς το παρόν είναι σε δυσμένεια από τον Erdogan όπως η αδελφότητα «ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΤΣΙ».
Έτσι μόλις αποπέμφθηκαν, η θεολόγος – υπεύθυνη του Τμήματος Γυναικών της Ψευδομουφτείας Κομοτηνής, ο ιμάμης του κεντρικού τεμένους (ΤΣΙΝΑΡ) της Ξάνθης, ο ιμάμης – υπεύθυνος λειτουργίας του Φροντιστηρίου Κορανίου του οικισμού Κενταύρου Ξάνθης και άλλοι θρησκευτικοί λειτουργοί, τα Όργανα της ΜΙΤ που υπηρετούν στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και ο Ψευδομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, ο οποίος έως τότε συνεργαζόταν στενά με τις δομές του κινήματος «ΓΚΙΟΥΛΕΝ» στη Θράκη, κατάφεραν και έπεισαν το περιβάλλον του Recep Tayyip Erdogan, ότι η συνέχιση των διώξεων θα ήταν καταστρεπτική για την διείσδυση της Τουρκίας στην περιοχή, αφού και ο αριθμός αυτών που έπρεπε να διωχθούν ήταν τεράστιος, αλλά ήταν και τοποθετημένοι σε κομβικές θέσεις και εκτελούσαν πιστά έως τότε την Τουρκική πολιτική.
Έτσι οι διώξεις σταμάτησαν άμεσα και παρατηρήθηκε οπαδοί του «ΓΚΙΟΥΛΕΝ» να εμφανίζονται ως τους χειρότερους επικριτές του. Ωστόσο σε ηγετικά στελέχη του κινήματος, ακόμη και σήμερα είναι υπαρκτός ο φόβος μιας ενδεχόμενης απαγωγής τους από την ΜΙΤ και έως τώρα ηγετική ομάδα περιορίζεται στην λειτουργία οικήματος στο κέντρο της Κομοτηνής, στο οποίο φιλοξενούνται οπαδοί του κινήματος, οι οποίοι αφού περάσουν λάθρα τον ποταμό Έβρο φιλοξενούνται εκεί, έως ότου ολοκληρώσουν τη διαδικασία αίτησης ασύλου. Παράλληλα, δικηγόρος – κορυφαίο μέλος του κινήματος στην περιοχή τους παρέχει νομικές συμβουλές και αν αυτοί συλληφθούν μεταβαίνει στις αστυνομικές υπηρεσίες για την επίσπευση των διαδικασιών. Καλά πληροφορημένες πηγές υποστηρίζουν ότι στο εν λόγω οίκημα έχουν φιλοξενηθεί αθόρυβα πάνω από 100 άτομα και στο εσωτερικό του έχουν γίνει συναντήσεις υψηλόβαθμων στελεχών του κινήματος. Στη συνέχεια τα άτομα αυτά μεταφέρονται με ΙΧΕ αυτοκίνητα στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, απ’ όπου οι περισσότεροι αναχωρούν για χώρες της Ευρώπης ή της ΗΠΑ.
Ωστόσο είναι τέτοια η πίεση που ασκούν τόσο η ομάδα του Halit Eren, όσο και τα στελέχη του Τουρκικού Προξενείου που η συντριπτική μερίδα των επικριτών του Erdogan δεν τολμά να εκφράσει δημόσια τις απόψεις τους φοβούμενοι μελλοντικές επιπτώσεις εις βάρος τον ιδίων και μελών των οικογενειών τους και έτσι η μειονότητα στη Θράκη, όπως και οι λοιποί μουσουλμανικοί πληθυσμοί των Βαλκανίων βαδίζουν σταθερά στην ολοένα και περαιτέρω ισλαμοποίησή τους.
Στον αντίποδα η ελληνική Πολιτεία κοιτάει αμήχανα με χαμηλά αντανακλαστικά που είτε οφείλονται στην μη αντίληψη της κρατούσας κατάστασης, είτε στην συναλλαγή των πολιτικών στελεχών με τουρκοελεγχόμενα ηγετικά στελέχη για λίγες ψήφους, παρατηρώντας απλά τα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν και οδηγούμενη σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση στην οποία οδηγείται η περιοχή σε έναν ορίζοντα 15 – 20 χρόνων.
Ταυτόχρονα, όμως, το Τουρκικό Προξενείο (μέσω των ανθρώπων του σε κάθε μειονοτικό χωριό και σε κάθε γειτονιά στις πόλεις) ελέγχει έμμεσα σε πόσους μουσουλμάνους έχει πρόσβαση και ποιοι είναι οι «αντιδραστικοί», οι αποκαλούμενοι σε επίπεδο άσκησης κοινωνικής πίεσης και «ελληναράδες». Πολλοί, κυρίως Πομάκοι και Ρομά, της Θράκης, δέχτηκαν την μαντήλα για καθαρά οικονομικούς λόγους, με αποτέλεσμα να έχουν ένα σημαντικό πρόσοδο ανά οικογένεια, που πολλές φορές ξεπερνά ακόμα και τα 1.000 ευρώ τον μήνα. Εισόδημα διόλου ευκαταφρόνητο για μία φτωχή περιοχή όπως η Θράκη που, φυσικά, δεν φαίνεται και στην φορολογική τους δήλωση.
Είναι απορίας άξιο το ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αντιλαμβάνονται τον σχεδιασμό και τον ρόλο του κόμματος τουρκοφρόνων της Θράκης (DEB), αφού αρκετοί πολιτικοί έχουν επισκεφθεί την περιοχή και ιδιαίτερα μειονοτικά χωριά είτε στο νομό Ροδόπης αλλά και της Ξάνθης, όπου φωτογραφήθηκαν με κατοίκους, υποσχέθηκαν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητάς τους, αλλά πολύ γρήγορα ξέχασαν να τιμήσουν τα ίδια τους τα λόγια, στηρίζοντας δια της πολιτικής τους ανικανότητας την τουρκική προπαγάνδα…
Μήπως αυτές τις καταγγελίες (παρατίθενται ενδεικτικά) πρέπει να απασχολήσουν τους διάφορους επαγγελματίες πολιτικούς Θρακολόγους, τους αρμόδιους υπουργούς και φυσικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη; Αυτό το κόμμα λειτουργεί εντός Ελλάδας και είναι εργαλείο του τουρκικού παρακράτους για να χρησιμοποιηθεί οποτεδήποτε αποφασίσει η τουρκική κυβέρνηση ή (πριν από αυτήν) το σκοτεινό βαθύ τουρκικό Κράτος…
Το Τουρκικό Προξενείο, πέρα από όλα αυτά, χρησιμοποιεί επίσης τους ψευτομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής, προκειμένου να κάνει επιδείξεις δύναμης εντός του ελληνικού εδάφους και, ενδεχομένως για να «λειτουργήσουν» την κατάλληλη στιγμή ως «πυροκροτητές» εξελίξεων που θα δημιουργήσουν ένα ντόμινο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι ψευτο-μουφτήδες (ή οι ψευτο-ιμάμηδες που ανήκουν στο δίκτυό τους) σε πολλές περιπτώσεις συνεργάζονται σιωπηλά με τους νόμιμους μουφτήδες, οι οποίοι επικυρώνουν ως πράξεις της Μουφτείας (π.χ. γάμους και κηδείες) θρησκευτικές ή άλλες τελετές τις οποίες έχουν τελέσει (και έχουν πληρωθεί με «μαύρα λεφτά»).
Όσον αφορά το «έργο» των ψευτο-ιμάμηδων είναι αποκλειστικά προς την κατεύθυνση προώθησης της τουρκικής προπαγάνδας, και κάθε Παρασκευή (ημέρα προσευχής στα τεμένη για τους μουσουλμάνους) το κήρυγμά τους δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ και είναι αποκλειστικά πολιτικών μηνυμάτων. Δράση την οποία γνωρίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες (Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων Θράκης και, κυρίως, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ΕΥΠ), οι οποίες όμως παρακολουθούν άπραγες τα συμβαίνοντα και περιορίζονται σε ενημερωτικά δελτία προς την Αθήνα, η οποία παρακολουθεί και δεν αναζητά λύσεις αντιμετώπισης του «φαινομένου»… Να σημειωθεί πως η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων (του υπουργείου Εξωτερικών) τείνει να καταστεί ένας παρωχημένος θεσμός που, ούτως ή άλλως, από την εποχή ΣΥΡΙΖΑ είχε καπελωθεί και «πάγωσαν» οι λειτουργίες του («συμπτωματικά», η απομάκρυνσή του συγκεκριμένου γραφείου ήταν αίτημα πάρα πολλών ετών από τους τουρκόφρονες της Θράκης), από το διπλωματικό Γραφείο του Πρωθυπουργού και τον γνωστό κ. Καλπαδάκη και αποτελεί –κυριολεκτικά- πρόφαση για τη συνέχιση ύπαρξης και λειτουργίας του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής.
Άξια αναφοράς είναι μια «δραστηριότητα» που αναπτύχθηκε επιτυχημένα από αρμόδια ελληνική κρατική υπηρεσία, προς την κατεύθυνση τόνωσης του ηθικού των Αλεβιτών, αντίδρασής τους στην τουρκική σουνιτική επιθετικότητα και εκτέλεσης των θρησκευτικών τους καθηκόντων στον Τεκκέ Ρούσας. Το αποτέλεσμα ήταν δυστυχώς τραγικό, αφού όταν οι Αλεβίτες αντέδρασαν στους παρακρατικούς και παραθρησκευτικούς μηχανισμούς του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, στο πλέον κρίσιμο σημείο, όταν δηλαδή ενεργοποιήθηκαν οι πιέσεις, οι απειλές, οι εκβιασμοί και όλα τα συναφή «εργαλεία» και μηχανισμοί του τουρκικού παρακράτους εναντίον τους, τότε εγκαταλείφθηκαν από την πλευρά της Ελληνικής κρατικής υπηρεσίας, η οποία εκτελώντας «άνωθεν εντολές» τους απέστειλε το ψυχρό μήνυμα, «είστε μόνοι»…
«Σήμα κινδύνου», όμως, εκπέμπεται και από τον Έβρο, όπου η τουρκική ΜΙΤ έχει ενεργοποιήσει δεκαετούς πλάνου σχεδιασμό, προκειμένου να τουρκοποιήσει τους Ρομά και να αναδείξει την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας και στο νομό αυτό. Στο παρελθόν, μάλιστα, υπήρξε και προβοκάτσια (που έγινε σχεδόν αμέσως αντιληπτή από τους Ρομά) με το πέταγμα νεκρού γουρουνιού στο μικρό τέμενος της περιοχής που κατοικούν οι Ρομά. Κατά διόλου παράδοξο τρόπο (αφού η προηγούμενη διοίκηση της ΕΥΠ, του κ. Γ. Ρουμπάτη κατόρθωσε να «παγώσει» το κλιμάκιο-γραφείο της Κομοτηνής), τον τελευταίο ενάμισι χρόνο και εκμεταλλευόμενη το «κενό» που δημιουργήθηκε, η Τουρκία δια των οργάνων της αλλά και της ΜΙΤ που δραστηριοποιείται στην Θράκη, κατόρθωσε να επαναπροσεγγίσει την ιδιαίτερης βαρύτητας για τις τουρκικές επιδιώξεις περιοχή.
Με δεδομένες τις ποικιλόμορφες ασκήσεις πίεσης κατά των μουσουλμάνων της Θράκης, οι οποίες είναι είτε θρησκευτικού τύπου, είτε κοινωνικού χαρακτήρα, είτε οικονομικής μορφής (απώλεια πιθανής περιουσίας στην Τουρκία, υπενθύμιση κινδύνων των παιδιών ή συγγενών που σπουδάζουν στην Τουρκία, εμπάργκο στις επιχειρήσεις, κοινωνική περιθωριοποίηση, ψυχολογικές, λεκτικές και σωματικές επιθέσεις, θρησκευτικού τύπου απειλές, στοχοποιήσεις, ακόμη και «κατάρες» σε όσους δεν ακολουθούν την γραμμή της «μητέρας πατρίδας» όπως αυτή εκφράζεται δια των οργάνων της σε τζαμιά, μουφτήδες, πολιτικές προσωπικότητες, επισκέψεις των ανά χωριό «εκπροσώπων» του Προξενείου ή «τουριστών»), πολλοί ενδεχομένως να αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να ελέγχονται επί της κάλπης και να ψηφίζουν τελικά εκείνους που εκβιάζουν τις περιουσίες και τις ζωές των ίδιων ή των συγγενών τους. Η απάντηση βρίσκεται στο σύστημα απόλυτου ελέγχου που σχεδίασε και υλοποιεί το Τουρκικό Προξενείο δια των οργάνων του στους μουσουλμάνους ψηφοφόρους, πριν αυτοί προσέλθουν στην κάλπη, όπου τελικά αφήνουν (νόμιμο) τον σφραγισμένο φάκελο με ψηφοδέλτιο που τους έχει παραδοθεί πριν την κάλπη.
Στόχος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, όπως αυτή εφαρμόζεται μέσω του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, είναι η δημιουργία συνθηκών για άτυπη συγκυριαρχία της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη. Δυστυχώς σε ένα μεγάλο μέρος αυτός ο στόχος έχει επιτευχθεί είτε μέσω των Δήμων Αρριανών, Ιάσμου και Σμίνθης όπου εκλέχθηκαν Δήμαρχοι ελεγχόμενοι από το Προξενείο Κομοτηνής, είτε μέσω των προεκλογικών «συνεργασιών» των πολιτικών κομμάτων και τα σχετικά ανταλλάγματα - «παραχωρήσεις» για την εξασφάλιση ψήφων και εκλογικής ισχύος).
Το «καρότο» που προσφέρει η Τουρκία, σε όσους προθυμοποιούνται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά της, είναι η υφαρπαγή γης. Η γνωστή πολιτική του «πλιάτσικου» που επέτρεπαν οι «σουλτάνοι» στα στρατεύματά τους όταν καταλάμβαναν νέα εδάφη. Αυτή η τακτική ακολουθείται και για την Θράκη, αφού είναι γνωστό πως οι «τουρκόφρονες» ονειρεύονται την ημέρα που η Θράκη θα γίνει τουρκική, όχι επειδή οι ίδιοι θα γίνουν απλά Τούρκοι πολίτες (σχεδόν κανένας μουσουλμάνος της Θράκης δεν θέλει να ζήσει στην Τουρκία), αλλά επειδή θα μπορέσουν να υφαρπάξουν γη και περιουσίες Ελλήνων πολιτών, κυρίως χριστιανών, που σήμερα θεωρούν αντιπάλους (έως και εχθρούς).
Το «μαστίγιο», που οι ίδιοι δεν βλέπουν, είναι η στυγνή εκμετάλλευσή τους από την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία δύναται να τους οδηγήσει σε μετωπική σύγκρουση με τις Ελληνικές Αρχές, εάν το «στρατηγείο των ειδικών επιχειρήσεων» (Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής), δεχτεί την εντολή να κλιμακώσει κατακόρυφα και να «σπαταλήσει» όλους τους «πόρους» του προκειμένου να δημιουργήσει καταστάσεις έκνομες και επικίνδυνες για την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της Θράκης, στοχεύοντας στην δημιουργία επεισοδίων τα οποία θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο και μέσω η Τουρκία.
Ο σκοπός όμως του συνόλου των παρακρατικών «δραστηριοτήτων» και «δομών» που έχουν αναπτυχθεί από την Τουρκία στην Θράκη είναι η δημιουργία ρήγματος και η τελική αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Αμφισβήτηση που θα προχωρήσει σε κατάργηση και αλλαγή της Συνθήκης που ορίζει εδάφη από τα Βαλκάνια έως και την Μέση Ανατολή. Εδάφη, που για την περίπτωση της Ελλάδας περιλαμβάνουν την Θράκη, τα νησιά και τμήμα του Αιγαίου, έως το Καστελλόριζο και την Ελληνική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλει τους δικούς της κανόνες προκειμένου να ικανοποιήσει το όραμα του Ερντογάν, αλλά κυρίως για να καλύψει -μέσω των αμφισβητήσεων- τις πάγιες βλέψεις της σε «ζωτικούς» χώρους γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού και γεωενεργειακού ενδιαφέροντος.
Μέσα σε αυτούς τους «ζωτικούς» χώρους βρίσκεται ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι ελληνικών τμημάτων γης και θάλασσας. Κομμάτια ελληνικής κυριαρχίας και υψηλής σπουδαιότητας, τα οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις γνωρίζουν, αλλά δεν κάνουν τίποτε απολύτως για να τα προασπίσουν. Παρατηρώντας, μάλιστα, τις «παρεμβάσεις» και τις «αντιδράσεις» των ελληνικών κυβερνήσεων, όποτε αυτές υπάρξουν ή, συνηθέστερα, την (ενοχική και φοβική;) σιωπή και σε αρκετές περιπτώσεις σύμπλευση με τις τουρκικές επιδιώξεις και συμφέροντα από πολιτικά πρόσωπα και κόμματα, δημιουργείται μια εικόνα ανασφάλειας ως προς την επιθυμία του ελληνικού πολιτικού προσωπικού να ικανοποιήσει τον θεσμικό του ρόλο, δηλαδή της προάσπισης της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας των πολιτών εντός της Ελληνικής επικράτειας, αλλά και την διασφάλισης της ακεραιότητας της γεωγραφικής επικράτειας, όπως αυτός καταγράφεται με απόλυτη σαφήνεια στο Ελληνικό Σύνταγμα.
Η εικόνα που σήμερα υπάρχει για την Θράκη δεν είναι διόλου σταθερή ή, έστω, αισιόδοξη. Είναι μια εικόνα που χειροτερεύει συνεχώς. Είναι η τραγική εικόνα της αδικαιολόγητης εγκατάλειψής της από το κράτος των Αθηνών.
Εγκατάλειψη που γίνεται σταδιακά και παραχώρηση χώρου για κάλυψή του από άλλους ενδιαφερόμενους.
Εγκατάλειψη που ισχυροποιεί την εργαλειοποίηση της Θράκης από την πλευρά της Τουρκίας.
Εγκατάλειψη που δημιουργεί συνθήκες για ένα νέο εθνικό δράμα.
Εγκατάλειψη που δεν μπορεί να αιτιολογηθεί ούτε στο ελάχιστο τμήμα της, αφού οι κυβερνήσεις της χώρας πάντα γνώριζαν και γνωρίζουν την κατάσταση που επικρατεί στο πλέον ευαίσθητο ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας, στην Θράκη.
Με όσα προβλήματα δημιουργήθηκαν ή και δημιουργούνται στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, είτε από την επιλογή πολιτικών προσώπων (υπουργών και διοικητών) είτε από την επιλογή κομματικών ψηφοφόρων σε θέσεις διοίκησης και διαχείρισης θεμάτων που άπτονται άμεσα με την Εθνική Ασφάλεια, αλλά και με τον έλεγχο και δημιουργία προβλημάτων σε κινήσεις ξένων μυστικών υπηρεσιών εντός της ελληνικής επικράτειας και εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας, ποτέ οι κυβερνήσεις δεν μπορούσαν να ισχυριστούν «έλλειψη εικόνας» από τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη, εκτός από τον τελευταίο ενάμισι χρόνο κατά τον οποίο υπήρξε συντονισμένη απαξίωση (ουσιαστικό πάγωμα ενεργειών και καταστροφή δομών πληροφοριών) της λειτουργίας του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και του Γραφείου – Κλιμακίου της ΕΥΠ στην Θράκη για τη «διάλυση» του οποίου το Μάιο του 2018 φέρονται να επιχαίρουν ως προσωπική τους επιτυχία μειονοτικοί βουλευτές και άλλοι τουρκόφρονες της Θράκης.
Αποτέλεσμα της πολιτικής απραξίας, αλλά και της διοικητικής ανικανότητας των Υπουργείων Εσωτερικών, Εξωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, της ΕΥΠ και, τέλος, του ίδιου του Πρωθυπουργού (ο οποίος φαίνεται να έχει επιλέξει την γραμμή αποτυχίας των Πρωθυπουργών της τελευταίας δεκαετίας), ήταν τα τρία περιστατικά -σε ένα μόλις μήνα- που κατέγραψαν την απουσία πολιτικής βούλησης, την αδικαιολόγητη απραγία των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών και την γενικότερη τακτική υποχώρησης του Ελληνικού Κράτους από την Ελληνική Θράκη.
1. Ο Δήμος Αρριανών αποφάσισε την οργάνωση και υλοποίηση ενός συνεδρίου αγροτικού και κτηνοτροφικού ενδιαφέροντος για τους αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής του. Στο συνέδριο αυτό μια τουρκική επιχείρηση ανάπτυξης αγροτικών και κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων θα παρουσίαζε νέες μεθόδους προς όφελος της προστασίας αλλά και αύξησης της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Λίγες ημέρες πριν την έναρξη λειτουργιών του διήμερου συνεδρίου (26-27 Οκτωβρίου 2019), ο Δήμαρχος κάλεσε από την Τουρκία ειδική εταιρεία για έρευνα και καταστροφή κοριών (όχι εντόμων) από τις κτιριακές εγκαταστάσεις όπου θα γινόταν το συνέδριο! Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της εταιρείας «απεντόμωσης» τηλεπικοινωνιακών και άλλων μηχανισμών, ο Δήμαρχος Αρριανών κλείδωσε τους χώρους αυτούς έως την έναρξη της αγροτικής διημερίδας.
Λογικό είναι να αναρωτηθεί κανείς, τι θα συζητιόταν στην διημερίδα αυτή και ο Δήμαρχος Αρριανών ήθελε να εξασφαλίσει την εμπιστευτικότητα των όσων θα λεχθούν ή και των όσων θα συμμετείχαν.
Λογική μπορούμε να θεωρήσουμε και την επιλογή τουρκικής εταιρείας «απεντόμωσης» των συνεδριακών χώρων
Λογικό, επίσης, είναι να αναρωτηθεί κανείς για τον λόγο που ο Δήμαρχος Αρριανών αποφάσισε να κλειδώσει τις αίθουσες της διημερίδας.
Παράλογο έως ανεπίτρεπτο, όμως, σε κάθε περίπτωση, είναι το ότι δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική παρέμβαση των ελληνικών αρχών, για τις «λογικές» που ακολούθησε ο συγκεκριμένος Δήμαρχος, γνωστός τουρκόφρονας εκλεχθείς με την αμέριστη βοήθεια του τουρκικού παρακράτους που λειτουργεί στην Θράκη, υπό την ευγενική χορηγεία, επιμέλεια και στήριξη του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής και, φυσικά των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών (ΜΙΤ).
2. Ο Δήμος της Ξάνθης, δια του Δημάρχου του, αποφάσισε να συμμετάσχει, σε μια συγκέντρωση τουρκοφρόνων της Ξάνθης και με την παρουσία και τον ευχαριστήριο λόγο του να «νομιμοποιήσει» πρόσωπα και «δομές» που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Είναι κατανοητό πως ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος θέλησε να συμμετάσχει στη συγκεκριμένη εκδήλωση προκειμένου να ευχαριστήσει εκείνους που στήριξαν δημοσίως και με όλες τις δυνάμεις τους την εκλογή του.
Νόμιμο μεν και ενδεχομένως «πολιτικά ηθικό»… Όμως, για τη σκληρή πραγματικότητα των όσων συμβαίνουν στην Ελληνική Θράκη, θα έπρεπε κάποια ελληνική υπηρεσιακή «οντότητα» να υπενθυμίσει στον Δήμαρχο ότι υπάρχουν άλλες «πιεστικές» προτεραιότητες…
Και εάν η πραγματικότητα δεν είναι αντιληπτή από τον νεόκοπο Δήμαρχο Ξάνθης, θα έπρεπε κάποια αρμόδια κρατική υπηρεσία (Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων, Κρατική Ασφάλεια ή και η ΕΥΠ) να θυμίσουν στον νέο Δήμαρχο όχι μόνο την πραγματικότητα, αλλά και την ταξινόμηση των προτεραιοτήτων που θα πρέπει να έχει κατά την άσκηση των καθηκόντων του.
Είναι προφανές πως ο Δήμαρχος δεν δέχθηκε μια έγκαιρη επίσκεψη που θα του τόνιζε τα αυτονόητα και θα του έλεγε για την κακοκαιρία και τον ιό της γρίπης. Ακόμη και εάν αυτή η επίσκεψη έγινε και απέτυχε, τότε θα έπρεπε πάραυτα να έχουν αλλάξει κάποια πρόσωπα από τις τοπικές ηγεσίες των κρατικών υπηρεσιών, πράγμα που δεν έγινε και υποθέτουμε πως η απουσία ή η αποτυχία «συμβουλών» προς τον Δήμαρχο Ξάνθης είχε και πολιτική στήριξη από τους αρμόδιους υπουργούς και, φυσικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
3. Η τρίτη περίπτωση, ιδιαίτερης σημειολογίας, αλλά και εθνικής βαρύτητας, ήταν αυτή του Μητροπολίτη Δράμας, Παύλου, ο οποίος μετέβη στην Κομοτηνή και παραβρέθηκε στην μεγάλη γιορτή του Τουρκικού κράτους, δηλαδή τους εορτασμούς που διοργάνωσε το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, για την επέτειο των 96 χρόνων από τη δημιουργία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Το γιατί ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας θεώρησε απαραίτητη την παρουσία του στην συγκεκριμένη γιορτή, αποτελεί ένα ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Πιθανότατα, όμως, εξυπηρέτησε συμφέροντα (ή εντολές;) του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος δεν παραλείπει ποτέ να ευλογεί τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού κατά εχθρών της Τουρκίας, αμάχων Κούρδων ή «τρομοκρατών».
Δυστυχώς, η θρησκευτική διπλωματία του Φαναρίου, φαίνεται πως είναι ισχυρότερη από αυτήν της Ελληνικής κυβέρνησης, με αποτέλεσμα ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, να προχωρήσει ανεμπόδιστος στο «κόκκινο χαλί» του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, για να συνεορτάσει με Τούρκους και εγχώριους τουρκόφιλους αξιωματούχους την -μετά τις σφαγές των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας- εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Προφανώς η «ηθική τάξη» του Μητροπολίτη του επιτρέπει να φωτογραφίζεται σε εκδηλώσεις του τουρκικού Κράτους, της χώρας που δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο, όπως είχε πει ο αείμνηστος Καθηγητής Ιστορίας Νεοκλής Σαρρής. Το γεγονός είναι πως δεν φαίνεται να υπήρξαν συμβουλευτικά εμπόδια στον κ. Παύλο από την ελληνική πλευρά, ούτε από κάποιο υπουργείο ή κάποια αρμόδια κρατική υπηρεσία.
Ωστόσο, η επιθετική διπλωματία του Ερντογάν στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής ενδέχεται να πυροδοτήσει εντάσεις ανάμεσα στις εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, εξαιτίας της ενίοτε εμπρηστικής ρητορικής του για αλλαγή συνόρων και της σαφέστατης και προκλητικότατης διάκρισης της "υπεροχής" των μουσουλμανικών πληθυσμών.
• Σχεδιασμός και άμεση υλοποίηση οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής θωράκισης με διαρκή αναπροσαρμογή των ενδιάμεσων στόχων.
• Μετεξέλιξη του υφισταμένου πλαισίου ασφαλείας με βασική προϋπόθεση την εναρμόνιση με τις τάσεις και τις εξελίξεις των κοινοτήτων υπηρεσιών πληροφοριών του εξωτερικού.
• Δημιουργία αναπτυξιακού μοντέλου για την περιοχή της Θράκης, που θα αποκλείει την αυθαίρετη δραστηριότητα ξένων κύκλων, το οποίο θα εποπτεύεται από μία διακομματική επιτροπή.
Με το πέρασμα βέβαια των χρόνων έχει γίνει απολύτως κατανοητό πως καμία ελληνική Κυβέρνηση δεν επιθυμεί να αντισταθεί στις απαιτήσεις, στις πιέσεις και στην γενικότερη αναθεωρητική (με στοιχεία άκρως επιθετικής) πολιτική της γείτονος Τουρκίας.
Είναι επίσης γνωστό πως η αναξιοκρατία είναι κύριο χαρακτηριστικό των όσων εμπλέκονται σε ελληνικές κρατικές υπηρεσίες σχετιζόμενες με την ασφάλεια και τις πληροφορίες. Και δεν είναι μόνο η επιλογή και προώθηση προσώπων που δεν διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα ή ικανότητες, είναι επιπλέον και η στοχοθέτηση προς αχρήστευση των «ανυπάκουων» (εκείνων που επιμένουν να εργάζονται για τη χώρα και όχι για το κόμμα ή για τις προσωπικές φιλοδοξίες ή για«δουλειές» των προϊσταμένων τους), οι παγιδεύσεις για μεταφορά ευθυνών (ιδιαίτερα σε ζητήματα πληροφοριών επί εθνικών συμφερόντων) σε πρόσωπα του αντίπαλου κομματικού χώρου.
Τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί σε αίθουσες δικαστηρίων με στελέχη πρώτης γραμμής του ΥΠΕΞ και της ΕΥΠ να κατηγορούνται χωρίς να γνωρίζουν ούτε οι δικαστές τα στοιχεία κατηγορίας, ή με άλλα στελέχη της ΕΥΠ που παγιδεύτηκαν εντέχνως για να φορτωθούν «αμαρτίες» πολιτικών ή φυσικών τους προϊσταμένων, στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών που στάλθηκαν στην περιοχή για να καταστρέψουν τις καριέρες τους από κάποιο «τυχαίο γεγονός», εκτός από την αηδία που προκαλούν για την ποιότητα διοικήσεων που επιτρέπουν παράλληλους κύκλους (γνωστοί και ως παράγκες) να λειτουργούν εις βάρος της χώρας, δημιουργούν για μία ακόμη φορά αλγεινότατη εντύπωση για το ήθος των πολιτικών προϊσταμένων, ιδιαίτερα εκείνων των πολιτικών και όχι μόνο σκουπιδιών που -είτε παρασκηνιακά είτε λόγω πολιτικής «ευλυγισίας»- μπορούν να συνεχίζουν ανενόχλητοι το αποδομητικό, για την ασφάλεια της χώρας, έργο τους.
Θα μπορούσαμε να ευχηθούμε στους κατοίκους της Θράκης «καλό κουράγιο». Μα, δυστυχώς, αυτό δεν είναι εφικτό. Αφού οι «κατσαπλιάδες» είτε του Τουρκικού Προξενείου, είτε των Αθηνών, περιμένουν ανυπόμονα τις εξελίξεις για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.
Θα μπορούσαμε, επίσης, να ευχηθούμε «καλό κουράγιο» στους Έλληνες κατοίκους αυτής της χώρας. Ακόμη και αυτή τη στιγμή, που είτε λόγω λαθρομετανάστευσης, είτε λόγω του ότι η κατάσταση στην Θράκη έχει φτάσει στο σημείο και στην ώρα μηδέν, το κουράγιο είναι αυτό που θα πρέπει μόνοι τους να βρουν για να αντιμετωπίσουν όλα αυτά που με ιδιαίτερη αμέλεια εξασφάλισαν οι «σωτήρες» αυτής της χώρας.
Βλέπετε, όλα όσα συμβαίνουν, για άλλους είναι Πατρίδα και για άλλους παρτίδα και ενώ η Θράκη δείχνει να βρίσκεται λίγο πριν από την «ώρα μηδέν», πρέπει όλοι να πληροφορηθούν πως σε ετούτο τον τόπο δεν υπάρχει πλέον ώρα Ελλάδος, αλλά μόνο ώρα (και ευθύνες) Αθηνών… Από όλα όσα παρατέθηκαν αποδεικνύεται πως, γενικώς η Ελλάδα δεν έχει καμία στρατηγική για τη Θράκη.
Και μπορεί οι ηγέτες αυτής της χώρας (που μετατρέπεται ταχύτατα σε χώρο) να μην αντιλαμβάνονται (στο πραγματικό τους μέγεθος) την σπουδαιότητα και τους κινδύνους των όσων συμβαίνουν στη Συρία, επειδή νομίζουν πως «η Ελλάδα είναι μακριά». Οφείλουν όμως να καταλάβουν και να πράξουν όλα όσα απαιτούνται για την Θράκη, γιατί η Θράκη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας, ίσως και το πιο ευαίσθητο... Εκτός και εάν θέλουν να μετατρέψουν την Θράκη σε… Συρία. Οπότε όλα αλλάζουν. Ακόμη και για τους επαγγελματίες «σωτήρες»...
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ
1. «Τουρκική Ένωση Ξάνθης»
2. «Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης»
3. «Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης»
4. «Πολιτιστική και Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας Δ. Θράκης»
5. «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δ. Θράκης»
6. «Αλληλεγγύη Τούρκων Δ. Θράκης»,
7. «Ένωση Τούρκων Δασκάλων Δ. Θράκης,
8. «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής»,
9. «Ένωση Τούρκων Ελλάδας»
10. «Ένωση Τούρκων Δ. Θράκης»
11. «Σέτσεκ»
12. «Σύλλογος Έρευνας και Μελέτης της Ισλαμικής Θρησκείας»
13. «Περιβαλλοντολογικός Όμιλος Μελισσοκόμων και Φίλων της Μέλισσας»
14. «Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας της Δ. Θράκης»
15. «Πολιτιστικός Σύλλογος Τουρκάλων Γυναικών Ροδόπης»
16. «Ένωση Τουρκικής Νεολαίας»
17. «Αλληλεγγύη της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης»
Περιοδικό Crash, τεύχος Δεκεμβρίου 2019
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου