24 Ιανουαρίου 2020

Έκτρωση. Tέκνα εν θανάτω (Β μέρος)

συνέχεια από το Α μέρος

Γράφει ο Βασίλειος Γκρίλλας, Θεολόγος, ΜΑ Θεολογίας

Ο μερισμός του ενστίκτου δεν είναι υγιής τρόπος επιλογής βίου, διότι το ένστικτο λειτουργεί αξιωματικά από την φύση του. Για παράδειγμα: Αν ένας άνθρωπος πεινούσε και έτρωγε ηδονιζόμενος από τα εδέσματα της διατροφής του, αλλά μετά προκαλούσε εκουσίως και διαρκώς έμετο σε ότι έφαγε, στο τέλος θα πέθαινε από ασιτία. Σίγουρα μια τέτοια συμπεριφορά η επιστήμη θα την χαρακτήριζε ψυχοπαθολογική. Γιατί όμως στο ένστικτο της αναπαραγωγής δεν υπάρχει τέτοια αντιμετώπιση; Κρατήσαμε την επιθυμία, κρατήσαμε και την ηδονή ως το πρώτο μέρος ενέργειας του ενστίκτου, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι επιθυμητό και το πετάμε. Αυτό το αποτέλεσμα όμως, είναι ένας νέος άνθρωπος και έναν άνθρωπο δεν τον θανατώνεις, δεν τον πετάς, όπως και να έχει το πράγμα, αν θες να λέγεσαι άνθρωπος.

Αυτό το μη επιθυμητό αποτέλεσμα του να φέρει κάποιος ένα παιδί στο φως της ημέρας, με ευκολία χαρακτηρίζεται ως δικαίωμα αυτοδιάθεσης της γυναίκας. Πόσο γελοίο είναι το επιχείρημα. Αυτοδιάθεση μπορεί να υπάρχει αν υπάρχει και αυτοκίνηση. Ένα παιδί δεν το φτιάχνει στα σπλάχνα της μια γυναίκα μόνη. Υπάρχει και ένας άντρας. Από την στιγμή που εμπλέκονται δύο πρόσωπα δεν τίθεται θέμα αυτοδιάθεσης, αλλά από κοινού διαχείρισης. Και βέβαια μπορεί να ομονοήσουν άντρας και γυναίκα και να αποφασίσουν την έκτρωση ενός παιδιού, όμως και πάλι η απόφαση είναι ελλειμματική, διότι εμπλέκεται το πρόσωπο του παιδιού. Αυτό ρωτήθηκε αν θέλει να μη γεννηθεί;

Οι θέσεις υπέρ των εκτρώσεων λαμβάνονται από ανθρώπους που έχουν γεννηθεί. Άραγε, αν είχαν περιπέσει αυτά τα άτομα στην διαδικασία μιας έκτρωσης, θα μπορούσαν να μιλήσουν και να υπερασπιστούν μια αιματηρή δολοφονική επίθεση, επώδυνη και μαρτυρική σε ένα μη αμυνόμενο παιδί; Και εν τέλει, αν το παιδί δεν έχει καμία αξία θα μπορούσαν να το σκοτώσουν αμέσως μετά την γέννησή του; Και αν ναι με τί μέσα και με ποιά χέρια; Η κοινωνία μας, αν κάποιο παιδί κακοποιηθεί, ανίσταται κατά των κακοποιών. Αν ένα βρέφος θανατωθεί, είναι έτοιμη να κατασπαράξει τους γονείς για την σκληροκαρδία τους. Αν ένα μωρό βρεθεί στα όποια σκουπίδια, η κοινωνία αναζητά τον ένοχο. Όταν όμως ένα παιδί ζωντανό με σάρκα, με οστά, με ψυχή εκτρωθεί, η ίδια η κοινωνία αμνηστεύει όλους τους εμπλεκόμενους. Και την μάνα και τον πατέρα και το γιατρό με όλους τους συνεργάτες του. Αν αυτό δεν είναι φαινόμενο ψυχοπαθολογίας τότε ποιο είναι; Η ζωή του ανθρώπου δεν κρίνεται από το αν ακούστηκε το κλάμα του ή όχι στα αυτιά των ανθρώπων. Εξάλλου, είναι γνωστό, ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν με απόλυτη σιωπή των θυμάτων. Μια ματιά στην ιστορία και η θέση αυτή βεβαιώνεται εύκολα.

Δικαιολογημένα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί πώς αφού για κάποιους η έκτρωση αποτελεί μια απλή πράξη χωρίς συνέπειες, τότε γιατί όλες οι σύγχρονες έρευνες μεγάλων επιστημονικών κέντρων -αδιαπραγμάτευτου κύρους- καταλήγουν ότι μετά από κάθε έκτρωση στην γυναίκα παρουσιάζονται: Κατάθλιψη, πανικός, διατροφικές διαταραχές, προβλήματα αλκοολισμού, αποστροφή για κάθε σεξουαλική πράξη, έντονο αίσθημα ντροπής, φόβος για μελλοντική εγκυμοσύνη, φόβος υπογονιμότητας, μα πάνω από όλα ενοχή.

Το να διατείνεται κάποιος ότι είναι Ορθόδοξος Χριστιανός και παράλληλα να αποδέχεται με οποιοδήποτε τρόπο τις εκτρώσεις εμβρύων, είναι αντιφατικό. Δεν είναι δυνατόν μια χριστιανή μάνα να προβαίνει σε πράξη έκτρωσης. Πώς να δηλώνεις πίστη στον Ζωοδότη Χριστό και να αφαιρείς την ζωή της εικόνας Του; Πώς να επιθυμείς ορθή πορεία ζωής στην Εκκλησία και να στερείς την ζωή ενός εμβρύου; Πώς να στοχεύεις την αιώνια ζωή και να μη δίνεις την δυνατότητα σε ένα παιδί να ζήσει την επίγεια; 

Το πρόβλημα της έκτρωσης φέρει μίσος κατά της ίδιας της σάρκας της γυναίκας. Ο Αδάμ βλέποντας την Εύα να δημιουργείται από το ίδιο του το σώμα φώναξε: «τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου·» (Γεν. 2,22). Άραγε, η γυναίκα που φέρει στα σπλάχνα της ένα παιδί δεν αναγνωρίζει ότι αυτό είναι σάρκα και οστό από την ύπαρξή της; Αλήθεια, πόσες εκτρώσεις δεν απέβησαν μοιραίες για την ίδια την μάνα; Θα πει κάποιος, μα πόσες εκτρώσεις προκάλεσαν στείρωση; Ή πόσες εκτρώσεις στοίχισαν την ζωή της μάνας; Ή πόσες οδήγησαν σε πλήθος προβλημάτων από μολύνσεις, λόγω κακών συνθηκών στην επέμβαση; Ενδεχομένως οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι ποσοτικά και αριθμητικά τόσες, για να ασχοληθεί κάποιος σε σχέση με το γενικό σύνολο. 

Όμως υπάρχει ένα θέμα που δεν μπορεί να παραθεωρηθεί. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες που αποφασίζεται μια έκτρωση, υπάρχει μια συνέπεια που δεν ξεπερνιέται, που δεν παραθεωρείται, που δηλώνει την τραγικότητα της έκτρωσης. Είναι η ψυχική απογύμνωση και η συναισθηματική καταρράκωση που ακολουθεί τις γυναίκες που έκαναν έκτρωση για το υπόλοιπο της ζωής τους. Είναι το κενό που δεν γεμίζει. Είναι η απογοήτευση του ανεκπλήρωτου. Και το χειρότερο: Είναι το «γιατί» που κάποτε φτάνει στην γυναίκα –όχι απαραίτητα άμεσα- και δυστυχώς αυτό το «γιατί» είναι ακριβώς το ίδιο με του θανάτου. Όσες απαντήσεις και να δώσεις, όσα άλλοθι και αν προσθέσεις, όσες δικαιολογίες αν καταλογοποιήσεις δεν καλύπτεται. Είναι το «γιατί» ενός θανάτου που συντελείται στα σπλάχνα μιας ζωντανής μάνας. 

Η έκτρωση είναι προκλητός θάνατος ζώντος τέκνου. Όσο και αν στολίσουμε αυτή την πραγματικότητα με επιχειρήματα, ιδεολογίες και ευφυολογήματα, πάντα θα μας διαψεύδουν τα απομεινάρια ενός μικρού τεμαχισμένου παιδιού στο νεφροειδές δοχείο του χειρουργείου. Όσο και αν βρούμε θέσεις και απόψεις για να αμβλύνουμε την πράξη της έκτρωσης, το αναπάντητο «γιατί» ενός άδικου θανάτου θα μας καταδιώκει. 

πηγή



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 8:30 μ.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.