Όμως με την άνοδο σχεδόν παντού στην Ευρώπη των λαϊκών αντιδράσεων ενάντια στην ΕΕ και την συνακόλουθη άνοδο των κομμάτων που εκφράζουν τα άτυπα κινήματα για εθνική και οικονομική κυριαρχία, ήταν αναμενόμενη η αύξηση της συμμετοχής των ευρωπαϊκών λαών στις φετινές Ευρωεκλογές για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην ΕΕ, με το ποσοστό συμμετοχής να ανέρχεται στο 51%, δηλαδή 8 μονάδες πάνω από τις προηγούμενες Ευρωεκλογές του 2014, σημειώνοντας μάλιστα ρεκόρ εικοσαετίας! (Βλέπε δηλώσεις του Εκπροσώπου Τύπου του ΕΚ, Ζαμ Ντουκ, στις Βρυξέλλες.)
Στις κεντρικές χώρες της ΕΕ δηλ. Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία (πλην Γερμανίας), η ραγδαία άνοδος των κινημάτων για εθνική και οικονομική κυριαρχία εκφράστηκε μέσα από την λαϊκή ψήφο στα κόμματα που σήμερα αναλαμβάνουν να την εκπροσωπήσουν, αποτελώντας κόλαφο για τις Ευρω-ελίτ:
• Στη Βρετανία το νεοσύστατο κόμμα του BREXIT του Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος πρωτοστάτησε στο κίνημα του Βρετανικού λαού για BREXIT, ήρθε πρώτο με 31% με μεγάλη διαφορά από τα 2 παραδοσιακά κόμματα τα, οποία έκαναν ότι μπορούσαν για να ακυρώσουν ή να νοθεύσουν την πεντακάθαρη ετυμηγορία των Βρετανών για ένα πραγματικό BREXIT. Έτσι οι Συντηρητικοί της Τερέζα Μέι, η οποία αμέσως μετά παραιτήθηκε, καταποντίστηκαν 18 ολόκληρες μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες Ευρωεκλογές λαμβάνοντας 8,8 % έναντι 23,3 % (συνυπολογίζοντας βέβαια τη σημαντική μετακίνηση ψηφοφόρων και προς τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες οι οποίοι έλαβαν 20%)! Οι Εργατικοί αντίστοιχα έπεσαν 10 ολόκληρες μονάδες παίρνοντας 13,3% έναντι 24,7% των Ευρωεκλογών του 2014.
• Στη Γαλλία ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρί Λεπέν ήρθε πρώτος με 23,3 % αφήνοντας δεύτερο το κόμμα του εκλεκτού της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), παγκοσμιοποιητή Μακρόν, με 22,4%, ενώ οι Σοσιαλιστές από το 14% στο οποίο είχαν καταβαραθρωθεί το 2014, έπεσαν κι άλλο στο 6%! Ακόμα η «αριστερά» του Μελανσόν επίσης καταβαραθρώθηκε και επανήλθε στο ποσοστό του 2014 με 6%.
• Στην Ιταλία η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι ήρθε πρώτο κόμμα με 34,3 %, έναντι 6,5% στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, αφήνοντας δεύτερο τον εταίρο της στην Κυβέρνηση, το Κίνημα των 5 αστέρων με 17% (έναντι 21,15%), κυρίως λόγω του ότι η Λέγκα έχει συνολικά πιο σταθερές θέσεις για την Εθνική και οικονομική κυριαρχία της Ιταλίας σε σχέση με τα 5 αστέρια. Αυτό φαίνεται κυρίως στη στάση της Λέγκας απέναντι στην παράνομη μετανάστευση που προωθεί η Υ/Ε και η ΕΕ με τα «ανοικτά σύνορα», αλλά την ίδια στιγμή εκδηλώθηκε άμεσα μετά τις Ευρωεκλογές με την αποφασιστικότητα του Σαλβίνι να αγνοήσει τις απειλές των Βρυξελλών για τιμωρία στο σχέδιο της Ιταλικής κυβέρνησης να παραβεί τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ και να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μια ντε φάκτο αποχώρηση της Ιταλίας από την Ευρωζώνη.
Όμως και στη Γερμανία υπήρξε περαιτέρω πτώση των δύο μεγάλων κομμάτων: Των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ στο 29% από 35% και των Σοσιαλδημοκρατών στο 15,8 % από 27% το 2014, με διπλασιασμό του ποσοστού των Πρασίνων στο 20%, οι οποίοι εκφράζουν τα βολεμένα μεσαία στρώματα. Ενώ το εθνικοκυριαρχικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία βασικά διατήρησε τα ποσοστά του στο 11% σε σχέση με το 13% που πήρε στις εθνικές εκλογές και το 7% στις ευρωεκλογές του ’14. Στην Ουγγαρία το κυβερνόν κόμμα του Βίκτορ Όρμπαν κατήγαγε για μια ακόμα φορά συντριπτική νίκη με 52,3% αφήνοντας πίσω το Δημοκρατικό κόμμα με 16,1 %, και αφού έδωσε μάχες με την ΕΕ σε μια σειρά ζητήματα, ενώ το περισσότερο παλαιοεθνικιστικού χαρακτήρα κυβερνών κόμμα στην Πολωνία ήρθε πρώτο ανεβάζοντας κι άλλο το ποσοστό του στο 45,4%. (Πηγή)
Σε όλη την Ευρώπη η συνολική δύναμη των λεγόμενων ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων αυξήθηκε, παρά τη λυσσώδη προπαγάνδα των Ευρω-ελίτ και όλων των συστημικών δυνάμεων βεβαίως με την πολύτιμη συμμετοχή και της παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς», ότι αυτά τα κόμματα είναι «λαϊκιστικά», «ακροδεξιά», εώς και «φασιστικά», επισείοντας όπως πάντα τον μπαμπούλα του δήθεν επερχόμενου φασισμού, λες και ζούμε κάπου στον μεσοπόλεμο…
Έτσι σήμερα στην ΕΕ μετά τις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου παγιώνεται μια πραγματικότητα όπου από τη μια μεριά έχουμε τον καταποντισμό ή τη σημαντική καθίζηση των πάλαι ποτέ κυρίαρχων παραδοσιακών δεξιών/κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κομμάτων, ενώ διαμορφώνονται πιο ξεκάθαρα οι δύο σύγχρονες αντίθετες τάσεις: από τη μια μεριά τα άτυπα κινήματα και κόμματα για την εθνική κυριαρχία ενάντια στην ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση, και από την άλλη οι φιλοευρωπαϊκές παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις, όπως αυτό αποτυπώθηκε και με την άνοδο σε πολλές χώρες των Φιλελευθέρων, αλλά και των Πρασίνων, οι οποίοι εκπροσωπούν μια δήθεν «προοδευτική» παγκοσμιοποίηση. Επομένως στην εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης διαγράφεται το οριστικό τέλος του παραδοσιακού δίπολου Δεξιάς –Αριστεράς και αναδύεται ο αγώνας για Εθνική και οικονομική κυριαρχία ως το κατ’ εξοχήν ταξικό ζήτημα.
Όπως όμως έχουμε αναλύσει, υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στα άτυπα λαϊκά κινήματα για εθνική κυριαρχία που φουντώνουν παντού στην Ευρώπη, και στα κόμματα τα οποία επιδιώκουν να τα εκπροσωπήσουν σήμερα. Αυτό το οποίο προτάσσουμε είναι η αυτο-οργάνωση των λαϊκών στρωμάτων ώστε να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα κόμματα αυτά που προς το παρόν -και εν μέρει- τα εκπροσωπούν (μη όντας πάντα ξεκάθαρα προς τους στόχους τους ή συνεπή στον αγώνα τους), για να προχωρήσουν οι λαοί στην έξοδο από τους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης (ΕΕ, ΠΟΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ).
Οι Ευρωεκλογές στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι Ευρωεκλογές έφεραν τα περίπου αναμενόμενα αποτελέσματα. Η συμμετοχή έφτασε το 59% (λίγο μικρότερη από τις αντίστοιχες του 14) και σχεδόν στα ίδια ποσοστά σε σχέση με τις Εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αφού ακύρωσε το μεγάλο ΟΧΙ του λαού στο δημοψήφισμα, προχώρησε άρον άρον σε εκλογές για να εκβιάσει την ψήφο του. Ο κόσμος αηδιασμένος και απογοητευμένος από τους κορυφαίους απατεώνες της «πρώτης φοράς Αριστερά», απείχε σε ποσοστό 43, 4 % κάνοντας ιστορικό ρεκόρ αποχής. Η έλλειψη πραγματικά εναλλακτικής πρότασης στην Ελλάδα για την έξοδο από την καταστροφή και το θάψιμο ενός άμεσου πραγματικού grexit , τόσο από τους εγκληματίες απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τα μισόλογα κομμάτων όπως ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ αλλά και του ΚΚΕ, οδήγησαν το λαό μας στην απόγνωση, το αδιέξοδο και την συνέχιση αλλά και εμβάθυνση της Ευρωκατοχής για άλλα 4 χρόνια από την κατοχική κυβέρνηση των Κουίσλιγκς του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έλαβε τότε 35,46%…
Στις Ευρωεκλογές του Μαΐου ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στο 23,76%, μια αναμενόμενη πτώση 12 ολόκληρων μονάδων , που κανονικά θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερη για να τιμωρηθεί το ιστορικό έγκλημα του ΣΥΡΙΖΑ για την παγίωση της Ευρωκατοχής στη χώρα μας και την πλήρη απώλεια κάθε εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, με κορυφαίο γεγονός το σχεδιασμένο ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας. Η ΝΔ ήρθε πρώτη με 33,12%, ελλείψει φυσικά πραγματικής εναλλακτικής λύσης για τα λαϊκά στρώματα. Αντίστοιχα, η ΧΑ έπεσε σημαντικά στο 4,88% ως αποτέλεσμα ότι το κόμμα αυτό ποτέ δεν θέλησε να γίνει ένα σύγχρονο πατριωτικό κίνημα για την εθνική και οικονομική κυριαρχία, που θα συνένωνε τα λαϊκά στρώματα πέρα από «αριστερές» και «δεξιές» ταμπέλες, αλλά ο ηγετικός του πυρήνας ξεκίνησε και παρέμεινε πάντοτε νεοναζιστικού χαρακτήρα. (Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι το πρόβλημα του ελληνικού λαού είναι ο «φασισμός» της ΧΑ και ότι θα ξεκινούσαμε «αντιφασιστικό αγώνα» όπως κάνει η κάθε τάσης «αριστερά», συμπλέοντας με την υπερεθνική ελίτ και την ΕΕ, οι οποίες άλλωστε είχαν αποφασίσει να «κοντύνουν» τη ΧΑ με τις δίκες της κυβέρνησης Σαμαρά).
Το άλλο «δεξιό» κόμμα που εισήλθε στην Ευρωβουλή με 4,18%, η Ελληνική Λύση, η οποία παρουσιάστηκε ως πατριωτική και πρότασσε την εθνική ανεξαρτησία ως το θεμελιώδες ζητούμενο, μέσα σε λίγους μήνες έκανε στροφή κάποιων μοιρών στην πυξίδα, καθώς το σύμβολο αυτού του κόμματος, από κει που «δείχνει» βορειοανατολικά προς Ρωσία, ξαφνικά πήγε… βορειοδυτικά προς ΕΕ και ΝΑΤΟ, που ο αρχηγός του έβριζε καθημερινά, για να «διαπιστώσει» όψιμα ότι το θέμα δεν είναι να «τα σπάσουμε» με τους Δυτικούς μας «σύμμαχους», αλλά να γίνουμε «ισότιμοι εταίροι»! Και βέβαια με πρόγραμμα να «αναπτύξουμε» την οικονομία μας μέσα στην ΕΕ, όντας το απόλυτο προτεκτοράτο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ…
Όμως, όπως ήταν αναμενόμενο η απαξίωση του λαού μας προς μια Αριστερά ουσιαστικά νεκρή, όπως συνέβη σχεδόν παντού στην Ευρώπη, φάνηκε πεντακάθαρα στις φετινές Ευρωεκλογές: μετά από 9 χρόνια Ευρωκατοχής και καταστροφής, το ΚΚΕ δεν κατάφερε να αποσπάσει ούτε μια μονάδα λαϊκής υποστήριξης, ενώ η ΛΑΕ καταποντίστηκε στο 0,5%, όπως συνολικά αμελητέα ήταν τα ποσοστά της λεγόμενης «αντικαπιταλιστικής» αριστεράς.
Τέλος, το παγκοσμιοποιητικό φιλοΕΕ κόμμα του πολιτικού αρχιαπατεώνα Βαρουφάκη, με «πρόγραμμα» «να κάνουμε δημοκρατική την ΕΕ των πολυεθνικών», κατάφερε να αποσπάσει ένα ποσοστό κοντά στο 3%, ενώ ο Βαρουφάκης έσπευσε να δηλώσει ότι η Ευρώπη …κινδυνεύει από τη Ρωσία του Πούτιν, για να μην ξεχνάνε τα αφεντικά του στην Υπερεθνική Ελίτ για ποιους δουλεύει ο φωστήρας… Με το πέρας των Ευρωεκλογών για μια ακόμα φορά η ελεεινή κουστωδία του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον οι μεγαλύτεροι πολιτικοί απατεώνες που έχουν υπάρξει διαχρονικά, αλλά και σ’ όλη την ΕΕ, επιταχύνουν τις εξελίξεις προκηρύσσοντας τις Εθνικές εκλογές σύντομα, ελπίζοντας ότι θα ελαχιστοποιήσουν τις απώλειές τους.
Κλείνοντας, οι φετινές Ευρωεκλογές στην πατρίδα μας κατέδειξαν καθαρά ότι μετά από 9 χρόνια Ευρωκαταστροφής δεν υπάρχει πραγματική διέξοδος για τον ελληνικό λαό από τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εντέλει είναι όλες συστημικές, αφού αποδέχονται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την Κατοχή της πατρίδας μας. Η έλλειψη ενός ισχυρού κινήματος για την εθνική και οικονομική κυριαρχία οδηγεί σε αδιέξοδο το οποίο θα φανεί και στις Εθνικές εκλογές:
• Είτε με τα συστημικά κόμματα (ΝΔ ,ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κλπ) τα οποία μόνα τους είτε με κάποιους συνδυασμούς, θα συνεχίζουν την ευρωκαταστροφή και το ζυγό για τους Έλληνες με απρόβλεπτες συνέπειες
• Είτε με τις διάφορες «δεξιές» «πατριωτικές» δυνάμεις οι οποίες δε λένε κουβέντα για το πώς μπορεί η ελληνική οικονομία μέσα στην ΕΕ των ανοικτών αγορών να ορθοποδήσει, και πολύ περισσότερο δεν λένε κουβέντα για ΕΕ και ΝΑΤΟ σε σχέση με την εθνική κυριαρχία/ ανεξαρτησία μας
• Είτε με τις διάφορες τάσεις μιας ξεπεσμένης πανευρωπαϊκά παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς» η οποία δεν διανοείται πλήρη, άμεση και οριστική ρήξη με τους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ ειδικότερα, ως προϋπόθεση για την Εθνική και οικονομική κυριαρχία μας, παρά μόνο λέει μισόλογα για την «εκ των έσω» αλλαγή της ΕΕ ή το πολύ για την έξοδο από την Ευρωζώνη.
Απευθυνόμαστε λοιπόν στον Ελληνικό Λαό και του λέμε: Υπάρχει λύση. Παλλαϊκό κίνημα GREXIT τώρα! Για την άμεση, πλήρη και οριστική αποδέσμευση της Ελλάδας από την σκλαβιά της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης. Grexit οργανωμένο, με πρόγραμμα οικονομικής αυτοδυναμίας, για να γίνει επιτέλους η Ελλάδα εθνικά, οικονομικά και πολιτιστικά κυρίαρχη χώρα! Είναι στο χέρι σου! Είναι στο χέρι κάθε πολίτη η συγκρότηση ενός γιγάντιου κινήματος για την Εθνική και οικονομική κυριαρχία πέρα από τους ξεπερασμένους διαχωρισμούς «αριστεράς» – «δεξιάς»… Eίναι στο χέρι μας να συντονιστούμε και να συμβαδίσουμε με τους άλλους λαούς στην Ευρώπη που μάχονται για την Εθνική και Οικονομική κυριαρχία τους ενάντια στην παγκοσμιοποίηση!
Grexit/ΜΕΚΕΑ
7/6/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου