Να σας συστηθώ. Είμαι η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ σας κι όχι η... κοινή συγγνώμη, που έχω την γνώμη, ότι δεν χρειάζεστε. Άλλωστε δεν είμαι ούτε ΠΑΠΑΣ ούτε φαφλατάς και δεν πουλάω θεωρίες, που δεν τηρώ στην πράξη. Μια Κοινή Γνώμη είμαι του απλού Έλληνα πολίτη, που έμαθε στην Κατήχησή του, να φιλά το χέρι του Παπά της Ενορίας. Αυτού που πάντα σεβόταν τους Αντιπροσώπους του Θεού επί της Γης! Μα οι καλές συνήθειές του που ίσχυαν μέχρι τώρα, έγιναν ανεδαφικές αντιλήψεις την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τώρα πια αυτά που πίστευε και τηρούσε ευλαβικά ο λαός, οι διεθνιστές τραπεζοκράτορες τα υποτιμούν και τα πολεμούν με προπαγανδιστικές νέες αντιλήψεις και… διαλείψεις. Και ο μεν επιρρεπής προς την ακολασία τα δέχεται και τα κάνει βίωμά του, ο δε αδιάφθορος και έντιμος Έλληνας τα απορρίπτει και ΑΝΤΙ-ΣΤΕΚΕΤΑΙ ακόμα.
Σήμερα είμαι μια προχωρημένη ΓΝΩΜΗ και δεν πιστεύω αυτά που βλέπω, γιατί δεν παραβλέπω ότι κάτω απ’ την επιπολαιότητα, κρύβεται η αβεβαιότητα. Κι επειδή δεν επιτρέπω σε κανέναν να με παρασύρει, διέγραψα δια παντός όλα τα είδη του ΤΥΠΟΥ, που διαμορφώνουν αντίθετη ΑΠΟΨΗ. Αυτό που πρέπει να κάνουν κι όσοι οι Έλληνες, δεν θέλουν να γίνουν ένα ακόμα νούμερο στην μαζικοποίηση. Είμαι δηλαδή μια σοβαρή Κοινή Γνώμη κι αντιστέκομαι στο επικυρίαρχο ρεύμα της εποχής, αλλά όχι στο ρεύμα τηςΔΕΗ. Μα σ' αυτό που δημιουργούν σκόπιμα οι επαίσχυντοι κυβερνήτες μας και εξαπολύουν προς κάθε κατεύθυνση, μέσα απ' τα τηλεοπτικά κυκλώματα… Αυτό που σας οδηγεί προς την «τεχνολογική σας μετεξέλιξη», μέσω της ΤΗΛΕ- ΠΑΡΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ.
Η πληροφορία είναι ΔΥΝΑΜΗ, που καθορίζει τις τύχες σας, ανάλογα με τις επιθυμίες του κατόχου της, γιατί αυτός περνάει την γραμμή του στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων. Είναι η κινητήρια δύναμη, που γίνεται μοχλός Εξουσίας κι επικράτησης νέων ιδεών. Η ΕΙΔΗΣΗ μέσω του Τύπου, καθορίζει τις εξελίξεις κι επιβάλλει Ιδεολογίες αλλά και κυβερνήσεις. Όπως γινόταν πάντα στην πατρίδα μας και δυστυχώς εξακολουθεί και σήμερα. Μόνο που τώρα η ΔΥΝΑΜΗ του ΤΥΠΟΥ δεν υποκινείται μόνο από τα προσωπικά συμφέροντα των ΕΚΔΟΤΩΝ… γιατί κι αυτοί συμπλέουν με το μνημονιακό υπο-σύστημα. Κι όλα μαζί τα ανθελληνικά συνεταιράκια απ' την μια επιβάλλουν στον λαό εξουθενωτικούς φόρους κι απ' την άλλη χειραγωγούν τον λαό νυχθημερόν και με έμμεση και με άμεση προπαγάνδα. Δηλαδή αυτοί καθοδηγούν την ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ κατά το… ΔΟΚΟΥΝ!
Όποιος ευκαιριακός Καναλάρχης "συνέλαβε" το ΝΟΗΜΑ του ΤΥΠΟΥ… το οικειοποιήθηκε ανάλογα. Με δια-νοητική πλύση στον ανεγκέφαλο αναγνώστη διορίζεται και στον αφελή λαουτζίκο ΑΝΤΙ-ΡΡΗΣΗ δεν αναγνωρίζεται. Η εκδοτική ΓΡΑΜΜΗ τραβάει στην κατηφόρα τον ανυποψίαστο πολίτη και σταματημό δεν έχει. Μα ποιος να την σταματήσει, αφού όποιος αρέσκεται να καταπίνει αμάσητα τα τηλεοπτικά σκουπίδια… δεν δύναται να αντιληφθεί την εξάρτησή του. Χορταίνει με αυτά και νιώθει ικανοποιημένος, που έχει κάτι να συντηρεί την διατροφική και πνευματική του ένδεια. Και δυστυχώς στην κατηγορία των αφελών τηλεορασάκηδων και εφημεριδάκηδων εντάσσεται η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Αυτός λοιπόν που δεν ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ… συνεχίζει να τρώει το κουτόχορτο της παραπληροφόρησης κι αν χορτάσει ποτέ... να σας γράψει.... εκεί που δ ε ν ξέρει. Έτσι κι αλλιώς γραμμένους σας έχουν όλους! Έλα όμως που ο σκεπτόμενος και προβληματισμένος Έλληνας επιλέγει την σωστή πληροφορία από τον προσφερόμενο σωρό κι έτσι διασώζει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της σκέψης του! Αυτή είναι μια παράμετρος που δεν υπολόγισαν οι φωστήρες των παγκοσμιοποιητών κι αυτή θα γίνει η ΠΥΛΗ του ΑΔΗ τους. (Αυτή κι αν είναι ΕΙΔΗΣΗ!) (Σιγά... και οι ΤΥΠΟΙ έχουν αυτιά!) αλλά – ευτυχώς - και οι
ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ δημοσιογράφοι σας. Γι’ αυτό καλά θα κάνετε να μην ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΙ Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΤΕ!
Και μια και μιλάμε για… εκδοτικά κατορθώματα, ας πούμε κάτι και για την ξαδέλφη μου την ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, αφού είναι γνωστό πως η Εκδοτική Δεοντολογία που υπηρετεί την ΑΛΗΘΕΙΑ… δημιουργεί την Κοινή Γνώμη. Αν δεν ίσχυε η Δεοντολογία θα έγραφε ο δημοσιογράφος ό,τι ήθελε κι ο αναγνώστης θα πίστευε ό,τι ήθελε… οπότε μηδέν στον ΤΥΠΟ. Ένα ρεπορτάζ λοιπόν για να επιτελεί τον σκοπό του, πρέπει να δημιουργείται μέσα στα πλαίσια του καθήκοντος, απέναντι στην δημοσιογραφική ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ,
αυτήν για την οποία κόπτονται οι... υποστηρικτές της.
Εσείς δεν ξέρετε ποια είναι; Μήπως όμως ούτε κι αυτοί ξέρουν ότι είναι το Σύνολο των Κανόνων κι Επιταγών, που διέπουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα;
Την ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ εννοώ που δεν είναι «άπιαστη» έστω κι αν κάποιοι την αγνοούν σκόπιμα. Ο Δημοσιογράφος όμως είναι υποχρεωμένος, να την έχει ως κριτήριο, για να είναι αντικειμενικός. Έχει χρέος του να λέει ό,τι υποπίπτει στην αντίληψή του, χωρίς παραλείψεις ή μεγεθύνσεις. Καλή είδηση είναι αυτή που ξεχωρίζει τα γεγονότα απ’ τις αξιολογικές κρίσεις, που εκφράζονται γι’ αυτά. Δηλαδή ο Συντάκτης οφείλει να προειδοποιήσει τον αναγνώστη, ότι λέει την δική του αλήθεια κι όχι τη μια και μοναδική ΑΛΗΘΕΙΑ, που σήμερα δυστυχώς, πολύ συχνά αποσιωπάται σκόπιμα για ιδιοτελείς σκοπούς.
Ο καλύτερος σύμβουλος του δημοσιογράφου πρέπει να είναι η Δεοντολογία, για να μην ξεπερνά τα όρια. Διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις συνέπειες και θα χαιρετάει απογοητευμένος τον πλάτανο και τις κρύες ειδησούλες... Η ευθύνη θα πέσει αποκλειστικά στην πλάτη του και ξέρουμε όλοι πόσο βαριά είναι. Γιατί οι Εκδότες
συνηθίζουν να εισπράττουν μόνο τα οφέλη της παραποιημένης Είδησης, μα σπάνια υπερασπίζουν τον Συντάκτη της. Συνήθως τον αφήνουν εκτεθειμένο να πληρώσει το σφάλμα του κι αδιαφορούν για την τύχη και το μέλλον του. Αυτό γίνεται μόνο δικό του πρόβλημα…
Η Δημοσιογραφία σήμερα έχει ρίσκο κι ας την θεωρούν κάποιοι ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ
αναγνώστες -που πιστεύουν μόνο ό,τι διαβάζουν- εύκολο τρόπο επαγγελματικής αναρρίχησης και κοινωνικής καταξίωσης. Αυτοί δυστυχώς δεν έχουν πολλές ελπίδες να εντρυφήσουν κάποτε στην πολύτιμη ΓΝΩΣΗ!
ΤΥΠΕ… ΤΥΠΕ… ΠΟΥ… ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου