«Πολλών χρημάτων κρείττον ο παρά του πλήθους έπαινος» (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ)
Φαίνεται τα τελευταία 30 χρόνια ζούμε σε μια εποχή που το κυρίαρχο στοιχείο είναι η υποβάθμιση των πάντων και χωρίς εξαίρεση.
- Με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1985 περικόπηκαν οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, υποβαθμίζοντας το ΑΞΙΩΜΑ σε διακοσμητικό πρόσωπο.
- Είναι γνωστό στους πάντες, πόσο υποβαθμίστηκε, η προσφερόμενη από το δημόσιο (ο θεός να την πει προσφορά) υπηρεσία στον Ελληνικό Λαό. Με ακέραια βέβαια την ευθύνη του κομματικού Κράτους και των ανεπίτρεπτων Συνδικάτων του Δημοσίου.
- Υποβαθμίστηκε σταδιακά με διάφορους τρόπους, χωρίς να προκληθεί βέβαια το κοινό αίσθημα τεχνηέντως του Ελληνικού λαού, το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων και του Σώματος των Ελλήνων Αξιωματικών. Προσπαθώντας να εισάγουμε και στις Ε.Δ. κομματισμό και συνδικαλισμό.
- Στην συνέχεια ήλθε η σειρά της Παιδείας των νέων, η οποία παραβλέποντας τα Ελληνικά στοιχεία (γλώσσα-ιστορία-θρησκεία) και την Ελληνική σοφία της μακραίωνης Ιστορίας μας, (το μόνο στοιχείο που μας δίδει προβάδισμα έναντι των άλλων λαών), ακολουθώντας τις αρχές της παγκοσμιοποίησης, που σημαίνει την εξαφάνιση των πολιτισμών των διαφόρων λαών και το τέλος της Ανθρώπινης Αξίας, Αξιοπρέπειας και Ηθικής.
- Ακολουθεί η αμφισβητητική προσπάθεια των αποφάσεων των δικαστηρίων της χώρας, θεσμός ο οποίος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας.
- Ήλθαν και τόσα άλλα δεινά υποβάθμισης αρχών και Αξιών που δεν θα ήθελα περιγράφοντας να θεωρηθώ ότι «κομίζω Γλαύκας εις Αθήνας».
- Εκείνο όμως που στην σημερινή εποχή μας κάμει τρομερή εντύπωση είναι η υποβάθμιση που έγινε του κορυφαίου θεσμού της Δημοκρατίας που είναι το ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ. Και, το λυπηρό στο θέμα αυτό είναι, ότι έγινε από μερίδα των ιδίων των Βουλευτών της χώρας. Πρόκειται για το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των Βουλευτών, που ετέθη σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2003, με το αναθεωρηθέν άρθρο 57 του Συντάγματος, που απαγορεύει απολύτως ν’ ασκούν άλλη εργασία τα 300 μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου (ένας προκλητικά αδικαιολόγητος αριθμός Βουλευτών για την Ελλάδα).
Η Συνταγματική αυτή απαγόρευση που ψηφίστηκε για να θωρακίσει την ανεξαρτησία, το κύρος και την αξιοπιστία του Βουλευτού, οδήγησε δυστυχώς σε εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα, στην απόλυτη εξάρτηση και υποταγή του Βουλευτού στον Αρχηγό του Κόμματος. Έτσι, δεν αποκλείεται πλέον η Βουλή των Ελλήνων ν’ απαρτίζεται από ανεπάγγελτα κομματικά στελέχη, από γόνους πλουσίων οικογενειών ή ελέω πατρός, αδοκίμαστα στον κοινωνικό στίβο άτομα, που ουδεμία σχέση έχουν με τη λαϊκή εκπροσώπηση.
Εάν πραγματικά επιθυμούμε την αναβάθμιση του Βουλευτικού Αξιώματος, θα πρέπει να καθορισθούν, ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΣΤΩΝ, που θα συμμετέχουν στην διαδικασία επιλογής.
- Αναμφισβήτητα, στη συνέχεια, μια λύση του προβλήματος, που θα άντεχε στο φως της αλήθειας και της λογικής, παράλληλα ικανοποιώντας το περί δικαίου και καταξιωμένου κοινό αίσθημα του Ελληνικού λαού, θα ήταν:
Ο Βουλευτής να προέρχεται απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις του Ελληνικού λαού, διαθέτων ανωτάτη παιδεία και καταξιωμένος στο χώρο δουλειάς του. Μετά την καταξίωσή του, από την τοπική κοινωνία ή πανελληνίως, επιθυμών να προσφέρει την εμπειρία του και τις γνώσεις του στην πολιτεία, αποκλειστικά για το καλό του Ελληνικού λαού, να κατέλθη στην πολιτική κονίστρα, για διεκδίκηση του Βουλευτικού ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ (όχι επάγγελμα).
Κατά δε την διάρκεια της Βουλευτικής του θητείας, δεν θα πρέπει με Συνταγματική απαγόρευση να ασκεί το επάγγελμά του. Εάν επιθυμείται πραγματικά την αναβάθμιση του Βουλευτικού Αξιώματος και παράλληλα την πολιτική αναβάθμιση της χώρας, κατά την γνώμη μου, αυτή πρέπει να ’ναι η λύση. Άλλως! μην κοροϊδεύετε, τον εαυτόν σας για κύρος και αξιοπιστία του Βουλευτού και ταυτόχρονα τον Ελληνικό λαό. Πολύ φοβούμαι έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, το ύψιστο ΑΞΙΩΜΑ του Βουλευτού της Δημοκρατίας μας οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο «ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ».
Έτσι φθάσαμε στο σημείο, να εισέρχονται πλέον ουκ ολίγοι, οι οποίοι αφ’ ενός εκπροσωπούν πλήρως τη θεωρία του Καθηγητή κ. Λεμπέση «περί Βλακοκρατίας της Ελλάδος» και αφ’ ετέρου πολλοί των εισερχομένων, ν’ ασχολούνται πώς θ’ αυξήσουν τις προσωπικές τους περιουσίες εις βάρος του δοκιμαζόμενου Ελληνικού Λαού.
Είναι αδιανόητο, είναι θλιβερό, είναι εγκληματικό να εισέρχονται πολιτικοί άνδρες στο Κοινοβούλιο απ’ ευθείας από τα πανεπιστημιακά θρανία και αφ’ ενός να φθάνουν Υπουργοί και όχι μόνο και αφ’ ετέρου μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ν’ αποκτούν τεράστια περιουσία σε χρήμα και σε ακίνητα (τινά δε εξ’ αυτών, θεέ και κύριε, από δωρεές, κατ’ ομολογία των ίδιων).
Οι ψεύτες, οι κλέφτες, όχι μόνο πολιτικοί και πολλοί άλλοι λωποδύτες, πρέπει να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη, για την αποκατάσταση του περί δικαίου αισθήματος του Ελληνικού Λαού.
Είναι λυπηρό να μετράμε, πόσο έχει ξεφτίσει η ζωή μας. Όμως, και δίχως ρωγμές στην στεγανή μας ψευτιά, έστω περιθωριακές και ανεπαρκείς, στεγνώνει η ζωή από κάθε ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου