Του δίκαιου ανθρώπου ο κόπος δεν χάνεται
Με την αδικία κακό χρήμα φτιάχνεται
Τον ίσιο δρόμο βάδιζε, με άδικες δουλειές μην καταπιάνεσαι
Στο τέλος πάντα καλός του δίκαιου ο βίος
Ακόμη και αν πλούσιος δεν γίνεις και μείνεις πληβείος
Με τη δικαιοσύνη πάντα ζεις εν Ειρήνη
Προτίμα δίκαιος νάσαι παρά φαύλος πολιτικός να γίνεις
Τέτοιους ποτέ μην τους εγκρίνεις
Το θεό ο δίκαιος σύμμαχο έχει στο σπίτι
Της παρανομίας θηρευτής ο αλήτης
Να κρίνεις δίκαια και όχι όπως σε βολεύει
Η αδικία άνομα πλούτη πάντα συσσωρεύει
Το πολυτιμότερο κτήμα η δικαιοσύνη
Τον δρόμο αυτόν ακολούθα άνθρωπε με σωφροσύνη
Τι να την κάνω τη δωρεά αν σε δίκαιο μέρος αδυνατώ να την βάλω;
Μήπως μου τα προσφέρεις γρηγορότερα για να πεθάνω;
Όταν αποδημεί ο άνθρωπος μαζί του δεν τα παίρνει
Της δικαιοσύνης τη δοξασιά τρεις γενεές τη σέρνεις
Την ανθρωπιά εκτιμώ και άριστα της βάζω
Ο πλούτος σαν της θάλασσας την άμμο μοιάζει
Εσύ άφρονα ολιγάρχη γιατί τον ποστιάζεις;
Σε όσους μου προτείνουν δωρεές εγώ τις να τις κάνω !
Πως ν’ αλλάξω την ζωή που σχεδόν αιωνόβιος φθάνω;
Σ' αυτούς που μιλάνε δίκαια εγώ θα συμφωνήσω
Και για να φτάσουμε στα σημερινά τούτα θα σας τονίσω:
Δίκαιο το αίτημα των λαών για ψωμί και για δουλειά
Μίκρυνε όμως η Γη και όλους δεν μας χωρά
Αμεσα τροφή στα παιδιά τα πεινασμένα
Να σταματήσουν άμεσα στα κέντρα διανομής τα
Τα πυρά τα σκοπευμένα
Η πανάρχαια Γάζα δικαίωμα έχει να υπάρχει
Και όχι παντού το Ισραήλ να άρχει
Της Χαμάς το έργο τώρα τελειώνει
Με πολιτικά μέσα η Παλαιστίνη δυναμώνει
Το εξτρεμιστικό έργο της Χαμάς την ισοπεδώνει
Καιρός τα όπλα της να παραδώσει και να φορέσει
πολιτικά οριστικά
Το έργο της άδοξα τελείωσε με μέγιστη ανθρώπινη φθορά.
Οι όμηροι να απελευθερωθούν αμέσως
Τη ζωή αυτών που γευματίζουν να την σεβαστούν ανυπερθέτως
Ακόμη και τα ζώα και τα πουλιά όταν τρώνε και πίνουν νερό δεν τα σκοτώνουμε
Πολύ περισσότερο τον μαρτυρικό Παλαιστινιακό λαό να τον σεβόμαστε
Όσο υπάρχει η Χαμάς οι Παλαιστίνιοι πάνε προς εξαφάνιση και τους λυπόμαστε
Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί η μοίρα τους κοινή ευχόμαστε
να συνεργαστούν ειρηνικά
«Εστιν δίκης οφθαλμός ο τα πάνθ’ορά»
(Της δικαιοσύνης η ματιά όλα τα βλέπει από ψηλά)
Θα ηττηθείς αν στον δίκαιο επιτεθείς,
αλλά και όταν θέλεις το Ισραήλ να εξαφανιστεί από
την περιοχή ματαιοπονείς
γιατί αυτό προπύργιο είναι της Αμερικής
Ακόμη και αν το καταλάβεις από το χάρτη θα σβηστεί
Τώρα το Ισραήλ μάχη δίνει επική για ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Αν πολιτικά ηττηθεί θα υποστεί εκδίωξη για πάντα
Πολύτιμη των δικαίων και των καλών η παρουσία
Παρά του πλούτου και της χλιδής η κούφια επιδειξία
Καιρός να σταματήσει η τουρκοφοφία και τουρκολαγνία
Τουρκοκράτος, ναρκοκράτος με πανίσχυρη η κρατική μαφία
Το δίκαιο νικά παντού και πάντα εκτός από την Τουρκία
Χώρα που ενεργεί στο ημίφως και στην παρανομία
Με πατριωτισμό να στηρίξουμε
την εθνική μας κυριαρχία
Είναι καιρός πια ένας δίκαιος μύριους άδικους νικά
Ο Έλληνας τούτο το γνωρίζει από παλιά
Στην Μικρασιατική εκστρατεία 447 μάχες νικήσαμε
Εξαιτίας του διχασμού των πολιτικών την τελική μάχη χάσαμε
Αυτοί το στρατό μας διαλύσανε
Γιατί τις προστάτιδες δυνάμεις χωρίς όρους εμπιστευτήκαμε
Κι’ αυτές στο τέλος μας πουλήσανε
Βαριά γενοκτονία τότε υποστήκαμε
Αλλά ποτέ την Ελληνικότατη Μικρασία δεν λησμονήσαμε
Αξιοι Μακεδονομάχοι το αίμα χύσανε
Εκεί τα ιερά οστά και τον πολιτισμό χιλιετιών αφήσαμε
Εκατομμύρια Αρμένιοι, Σύριοι, Κούρδοι και Έλληνες σφαγιάστηκαν
και οι σφαγιαστές ουδέποτε δικάστηκαν
Μισό σχεδόν εκατομμύριο Ελληνοπόντιοι άλλοι εκτελεστήκανε κι’ όσοι στα σπίτια τους συλληφθήκανε δεν ξαναγυρίσανε
Αυτός που δεν είναι άδικος δεν χρειάζεται το νόμο
Η άσπονδη Τουρκία παρασπονδεί και παριστάνει τον ειρηνοποιό και τον αστυνόμο
Το διεθνές δίκαιο αισθητά έχει αδυνατίσει
αφότου τα αυταρχικά καθεστώτα σήκωσαν μύτη
Ο κακός μας γείτονας τρώει τις εθνότητες, όπως ο Κρόνος τα παιδιά του
Και η ανεγκέφαλη Ευρώπη τον πήρε αμυντικό εταίρο ευσχημόνως και επιμόνως στην αγκαλιά της
Στους θεούς και στους θνητούς μονάχα
Το χρήμα το ποθώ μα όχι με αδικία
γιατί μια μέρα σε αναμένει η κρίση και η απολογία
τον πλούτο που χαρίζουν οι θεοί και η τίμια εργασία
μένει για πάντα
Τα πρόσκαιρα πλούτη πάνε στην μπάντα
Αρχίζει λίγο λίγο το κακό σαν τη φωτιά
Μικρή στην αρχή και ασήμαντη μα φοβερή
Γίνεται πυρκαγιά
Δεν διαρκούν πολύ της Ύβρεως τα έργα
Ο Δίας τα βλέπει από ψηλά
Και με ένα του νεύμα
Η καμπάνα σήμερα στη Χιροσίμα χτυπάει λυπητερά
Επέτειος της πρώτης ατομικής βόμβας το 1945
αν στο Μουσείο της βρεθείς θα πεις
ΌΧΙ άλλη Χιροσίμα ΌΧΙ άλλο Ναγκασάκι
Μια πόλη κάηκε σαν δαδί δεν έμεινε σπιτάκι
Κάηκαν οι άνθρωποι κάηκε και το παιδάκι
Και όσοι επέζησαν έχυσαν μαύρο δάκρυ
Και ο κίνδυνος δεν εξέλειπε ακόμα
Γι’αυτό δίκαιος μείνε σε τούτη τη ζωή
Κανείς δεν ξέρει για την άλλη.
Μπορεί πλάι μας να είναι οι νεκροί
Να πλανώνται με χάρη
Αγνότητα νάχεις στην ψυχή και αρετή
Σε τούτη τη ζωή θα αμειφθείς αν την εμπιστευτείς
Η Δικαιοσύνη είναι θεά μεγάλη
(6/8/25)
*Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου