Αρκάδι μας αθάνατο
Στον κόσμο ξακουσμένο
Για τη λαμπρή θυσία σου
Που φώτισε πλατιά
Την οικουμένη ολόκληρη
Κι έμεινες και θα μένεις
Σύμβολο λευτεριάς.
Αρκάδι ιερή μονή
Με αίμα ποτισμένη
Που απομακρύνεις θαρρετά
Σε πόδι κάθε εχθρού
Τόσα παιδιά σου χάθηκαν
Σαν στο εικοσιένα
Για να μην πέσεις βάρβαρα
Στα χέρια του εχθρού.
Μαρία Κ. Παπαδάκη
Τάξη Στ΄
3ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνου
***
Το Αρκάδι
Στου Ψηλορείτη την πλαγιά
Μες το νησί της Κρήτης
Υπάρχει μοναστήρι, που έμελε να γίνει
Μνημείο ξακουστό.
Ο Ηγούμενος ο Γαβριήλ
Έκανε μια θυσία
Κι είπε στους άντρες του:
«Εμπρός για την ελευθερία».
Στο ιερό της μέσα
Έχει κειμήλια πολλά
Που στέκονται ακόμα
Εκεί στα σκοτεινά.
Ω! Αρκάδι πόσο σε τιμώ
Που έσωσες τη Κρήτη
Απ’ το Τουρκικό στρατό!
Χρυσούλα Καπαρού
***
«Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου»
Ο ξακουστός μας ο Κωστής,
Χωρίς τίποτα να σκεφτεί,
Κάλλιο λέει να καούμε
Παρά να παραδοθούμε.
Έβαλε φωτιά στ’ Αρκάδι,
Καήκαν μάνες και παιδιά
Και οι άντρες πολεμήσαν
Την αρίθμητη Ταουρκιά.
Ελένη Π. Μπροτζάκη
Μαθήτρια ΣΤ΄ τάξης
Δ..Σ. Αγγελιανών Μυλ/μου
***
ΑΡΚΑΔΙ
Οι ήρωες του Αρκαδίου είναι στεφανωμένοι
Αν και έφυγαν από την ζωή η δόξα τους θα μένει.
Ρωτήθηκαν αν προτιμούν το θάνατο ή τη δουλεία.
Προτίμησαν το θάνατο από την αιχμαλωσία.
Τη τρομερή απόφαση ο Γιαμπουδάκης παίρνει
Και στη πυριτιδαποθήκη λαμπάδα έβαλε αναμμένη.
Αμέσως ετινάχτηκαν όλοι στον αέρα
Και από τους Τούρκους και τους Χριστιανούς δεν έζησε κανέναν.
Η Κρήτη δεν μπορεί να ζει ποτέ της σκλαβωμένη
Κι η ιστορία τα’ Αρκαδιού παντονινά θα μένει.
Τασούλα Σταματάκη
Τάξη Α΄
Αγία Φωτεινή 10-10-88
***
ΑΡΚΑΔΙ
Αρκάδι συ περήφανο
Στολίδι των αιώνων!
Αρκάδι συ περήφανο
Που ενθάρρυνες πολλούς.
Αρκάδι συ που φύτεψες
Της δόξας τα κλωνάρια.
Για σένα Αρκάδι
Επέσανε χιλιάδες παλικάρια.
Αρκάδι συ περήφανο.
Ηφαίστειο της Κρήτης!
ΑΡΚΑΔΙ
Σε ένα οροπέδιο
Κοντά στον Ψηλορείτη
Το λένε Αρκάδι κι έλαμψε
Η αντριά της Κρήτης.
Χιλιάδες ήταν οι εχθροί
Που το πολιορκήσαν
Τρακόσια γυναικόπαιδα
Το υπερασπιστήκαν.
Μάταια ο Μουσταφά πασάς
Τους επαρακαλούσε
Να φύγουν για τα σπίτια τους
Γιατί θα μετανοιώσουν.
Κι εκείνοι του απάντησαν εμάς το σύνθημά μας:
«Η Κρήτη μας να ενωθεί
Με τη μητέρα Ελλάδα».
Κι ένα πυροβόλο των Τούρκων
Το πιο μεγάλο απ’ όλα
Ρίχνει τον τοίχο της Μονής
Και τα γκρεμίζει όλα.
Κι ο Γιαμπουδάκης ο Κωστής
Πατάει τη σκανδάλη
Στην αποθήκη της Μονής
Κι όλα τα’ ανατινάζει.
Γυναίκες άντρες και παιδιά
Και Τούρκοι στρατιώτες
Όλοι μαζί ταφήκανε
Στα γκρεμισμένα τείχη.
Η μνήμη τους τιμήθηκε
Και αιώνια θα τιμάται
Γιατί επολεμήσανε
Σκληρά για την πατρίδα.
Χρυσούλα Καλοτεράκη
Στ τάξη
7ο Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου
***
ΑΡΚΑΔΙ
Αρκάδι μου ηρωικό
Π’ ο κόσμος σε ζηλεύει
Πάντα σε έχω στο μυαλό
Και είμαι όλο κέφι.
Ο Γιαμπουδάκης έγινε
Ήρωας των αιώνων
Τα’ Αρκα΄δι αναστέναξε
Με τον λαό του όλο.
Ηρωικό Αρκάδι μας
Στολίδι της Ρεθύμνης
Είσαι η περηφάνια μας
Και σ’ όλων τη μνήμη έχεις μείνει.
Τη λεβεντιά σου Αρκάδι μου
Η Ελλάδα μας γιορτάζει
Και για το Ολοκαύτωμα
Ο κόσμος κουβεντιάζει.
Κατερίνα Αντουράκη
Στ΄ τάξη
3ο Δημ. Σχολ. Ρεθύμνου
***
Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου
Αρκάδι μου πασίγνωστο
Της χώρας μας καμάρι
Που σε γιορτάζουν τα παιδιά
Και όλοι οι μεγάλοι.
Έλα Αρκάδι μου καλό
Να σε γιορτάσουν πάλι
Να κάνουμε παρέλαση
Όλοι μικροί μεγάλοι.
Να σε γιορτάσουν τα σχολεία
Να υψώσουμε σημαίες
Κι όλοι να ξαναζήσουμε
Ηρωϊκές ημέρες.
Ηλίας Μοσχονάς
Τάξη Στ2 1ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου
***
Αρκάδι
Αρκάδι μου, πανένδοξο της Κρήτης το καμάρι
Που θέλησε παράνομα ο Τούρκος να σε πάρει.
Μα συ του αντιστάθηκες και πάλεψες ανδρεία,
Δεν τρόμαξες το γίγαντα με τη φρικτή μανία.
Αψήφησες το θάνατο και πλήγωσες καιρίως
Του απαισίου γίγαντα το πρόσωπο το κρύος.
Πέταξες φλόγα φοβερή ουρανομήκη τρόμου
Για κάθε τύραννο σκληρό, στις εποχές του κόσμου.
Τα’ ανάστημά σου το μικρό έγινε γιγαντένιο
Που γενιές το χαίρονται, το μαργαριταρένιο.
Εϊσαι πηγή παλληκαριάς της ευσεβείας κάστρο
Της Λευτεριάς της φοβερής το χρυσωμένο άστρο.
Η δόξα σε παρέλαβε επάνω στα φτερά της
Σαν θησαυρό παντοτεινό, στολίδι στη χαρά σας.
Ω πονεμένο Αρκάδι μου, που είναι τα παιδιά σου,
Που είναι τα στολίδια σου, που είναι η χαρά σου,
Με του Ζαλόγγου τα παιδιά και του Μεσολογγίου
Στις κορυφές των ουρανών μιας δόξας Αιωνίου.
Μαρία Αλεξίου
***
Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου
Στις πρόποδες ενός βουνού
Είν. Η μονή του Αρκαδιού,
Όπου το καταπάτησαν
Οι Τούρκοι και το έκαψαν.
Ήτανε γυναικόπαιδα
Και ήρωες μεγάλοι
Κι όλοι τους πολεμο΄συανε
Να δοξαστεί τα’ Αρκάδι.
Τους Τούρκους δεν χωνεύανε,
Δε θέλαν να τους δούνε,
Γι’ αυτό αποφασίσανε
Μες τη φωτιά να μπούνε.
Την πόρτα μόλις σπάσανε
Και μπηκανε στ’ Αρκάδι
Αρχίσαν και σκοτώνανε
Με μια οργή μεγάλη.
Στ’ Αρκάδι μέσα μπήκανε
Από τις κάτω πόρτες
Κι οι Αρχηγοί συμβούλιο
εκάνανε ετότες.
Κι απόφαση εβγάλανε
Για να θυσιαστούνε
Στην αποθήκη τρέξανε
Όλοι να μαζευτούνε.
Μια κοπελιά επέζησε
Χαρίκλεια τα’ όνομά της
Και μας εδιηγιότανε
Όλα τα βάσανά της.
Ασημένια Ι. Μονιάκη
Μαθήτρια Στ τάξης
Δ.Σ. Αγγελιανών Μυλ./μου
***
Το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου
Νοέμβρη μήνα διάλεξαν
Οι Κρητικοί να ορμήσουν
Να σώσουνε την Κρήτη μας
Από τους τουρκαλάδες
Ήταν βροχή ασταμάτητη
Και θύελλα μεγάλη
Ήταν και μάχη τρομερή
Και λιονταρίσια πάλη.
Στη μάχη τούτη ήτανε
Ο ήρωας Γιαμπουδάκης
Που άδειασε τη μπιστόλι του
Στη μπαρουταποθήκη.
Κι όλοι ανατινάχτηκαν
Σε τούτη δα την ώρα
Άντρες, γυναίκες και παιδιά
Στου σκοτωμού την μπόρα.
Στυλιανή Δημητρ. Παπαδογιάννη
Τάξη Στ
12ου Δημ. Σχολείου Ρεθύμνου (Γάλλου)
***
«Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδιού»
Το πρωινό ξημέρωμα
Οκτώ του Νοεμβρίου ημέρα είναι ιερή
Αξέχαστη στους Κρήτες.
Οι Τούρκοι εμαζωχτήκανε
Στ’ Αρκάδι γύρω γύρω
Και το περικυκλώσανε
Να το αιχμαλωτίσουν.
Αξέχαστο στο Ρέθυμνο
Θα μείνει αυτό το έτος
Που αιχμάλωτο τα’ Αρκάδι μας
Δεν έπεσε στους Τούρκους.
Χαρά μεγάλη νιώθουμε
Εμείς οι Ρεθεμνιω΄τες,
Που θύματα δεν πέσαμε
Εις των Τουρκών τα χέρια.
Άντρες γυναίκες και παιδιά
Ποτέ να μην ξεχνάτε
Τη μέρα αυτή την ιερή
Όλο να την τιμάτε.
Ειρήνη Ι. Καραμπουσανού
Μαθήτρια Ε΄ τάξης
Δ.Σ. Αγγελιανών Μυλ/μου
Τα ποιήματα αυτά είχαν υποβληθεί στη Νομαρχία Ρεθύμνου το 1988 στο πλαίσιο μαθητικού διαγωνισμού για να τιμηθεί η επέτειος της Αρκαδικής Εθελοθυσίας. Τα είχα συλλέξει μήνες αργότερα για να μείνουν και να θυμίζουν τις όμορφες στιγμές της τοπικής αυτοδιοίκησης όταν υπηρετούσε και τον πολιτισμό δίνοντας κίνητρα για δημιουργία Εύα Λαδιά
τα ποιήματα από: Πολιτιστικό Ρέθυμνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου