Συνήθως ο παρορμητισμός, σε πολιτικό επίπεδο, είναι γνώρισμα του χαρακτήρα προσώπων που μοιράζονται συναισθηματικά τις ίδιες ιδέες, αντιλήψεις και επιθυμίες. Αλλά δε συμβαίνει πάντα αυτό, αν λάβουμε υπόψη μας την ελληνική αντίδραση στην μείζονα ελληνοτουρκική κρίση του 1976, την οποία προκάλεσε η είσοδος στα ελληνικά χωρικά ύδατα του τουρκικού ωκεανογραφικού πλοίου ΧΟΡΑ στις 6 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς.
Δε συμβαίνει πάντα αυτό, αν λάβουμε υπόψη μας ότι η προσυνεννοημένη (αν και έδωσε την εντύπωση της παρορμητικής αντίδρασης πατριωτισμού) συνεργασία κυβέρνησης- αντιπολίτευσης ”γέννησε” τότε την ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ”Βυθίσατε το ΧΌΡΑ”, στην οποία συγκατένευσε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Φράση που σημάδεψε την ελληνοτουρκική κρίση εκείνης της περιοδου και ένωσε τους Έλληνες δικομματικά, έστω κι αν χρειάστηκε να φτάσουμε στα πρόθυρα του πολέμου με την Τουρκία (πρώτη φορά μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974).
Να φτάσουμε στα πρόθυρα του πολέμου με την Τουρκία, για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αποστασιοποιούμαστε από κομματισμούς την ώρα των εθνικών κινδύνων. Να βάζουμε στην άκρη κομματικές ιδεοληψίες, τακτικές και ιδιοτελή συμφέροντα μπροστά στον πατριωτισμό του κοινού μας συμφέροντος, που ταυτίζεται με το εθνικό της πατρίδας.
Το εθνικό που υπερκαλύπτει τις αριστερόστροφες και δεξιόστροφες πολιτικές, οι οποίες – στο όνομα της επικράτησης της ταυτοτικής τους γραμμής – μπορεί να προκαλέσουν βαθιές κοινωνικές και πολιτικές διαφοροποιήσεις.
Να προκαλέσουν αγεφύρωτους διχασμούς, όταν προπαγανδίζονται υπό τον μανδύα της ιδεολογικής ανωτερότητας του ενός έναντι του άλλου με όχημα τα εμφυλιοπολεμικά στερεότυπα και τον συνθηματολογικό λόγο, στα όρια της άλογης υπέρβασης που συντείνει στον εθνικό αφοπλισμό μας.
Λόγο που άλλοτε κρύβει κυνισμό, χυδαιότητα, μίσος και τοξικότητα για το αντίπαλο πολιτικό κόμμα και άλλοτε προλειαίνει το έδαφος για εθνικές υποχωρήσεις, όπως συνέβη παλαιότερα με δήλωση του βουλευτή Αθηνών και πρώην υφυπουργού Παιδείας της ΝΔ Άγγελου Συρίγου (”Θέλουμε η Τουρκία να πάρει F16, διότι είναι προς το συμφέρον μας”), ο οποίος έβαλε στο κάδρο των πολλών που το επιθυμούν και τον πρωθυπουργό με τη χρήση πληθυντικού αριθμού…
Χρήση που παραπέμπει σε κυβερνητική πολιτική και όχι προσωπική, παρορμητική δήλωση του εν λόγω πανεπιστημιακού δασκάλου, ο οποίος εκστομίζει κατά καιρούς ”θεωρίες”… ελληνοτουρκικής αμοιβαιότητας και τρέλας.
Τρέλας αυτοκτονικής, αν την υιοθετήσουμε, υπό τις παρούσες ειδικά συγκυρίες και δεδομένων των βλέψεων, αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων της αναθεωρητικής Τουρκίας επί της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.
Αν υιοθετήσουμε δηλαδή την άποψη ότι μας συμφέρει, σε βάθος χρόνου, να εξοπλίζεται απ’ τους Αμερικανούς η Τουρκία με αντάλλαγμα τα ”ήρεμα νερά” στο Αιγαίο. Κοινώς, την παύση των τουρκικών υπερπτήσεων πάνω από τα νησιά μας και των επιχειρήσεων πλοίων του Στόλου τους με κίνδυνο εκδήλωσης ”θερμού επεισοδίου”.
Θα ήταν τρέλα και δείγμα της εθελοδουλείας μας η υιοθέτηση παρόμοιων απερίσκεπτων προτάσεων, η οποία διαμορφώνει σταδιακά κλίμα για την αποδοχή τουρκικών τετελεσμένων σε βάρος της χώρας μας., κάτι που ώθησε τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να πει αυτά που είπε στην πολύκροτη συνέντευξή του ( εφημ. Το Βήμα, 16/11/’24), για να ”εισπράξει” τη διαγραφή του απ’ τον πρωθυπουργό ο οποίος είναι προφανώς αλλεργικός στις αλήθειες…
Το όλο θέμα βέβαια της αδιαφανούς Εξωτερικής πολιτικής μας στα ελληνοτουρκικά (όσο κι αν αγωνίζονται Μητσοτάκης-Γεραπετρίτης να μας πείσουν για το αντίθετο, παρά τις αποκαλύψεις που γίνονται περιοδικά από τουρκικής πλευράς) προκαλεί εύλογη ανησυχία στους προβληματισμένους ήδη πολίτες.
Τους πολίτες που αναρωτιούνται για το αν είναι πολυεστιακά τα κέντρα αποφάσεων στο ΥΠΕΞ μας, δεδομένου ότι έχουμε αλληλοδιαδοχικά δείγματα που το πιστοποιούν (από τις πρωτοβουλίες της Ντόρας Μπακογιάννη κατά την τελευταία τετραετία και μελών του ΕΛΙΑΜΕΠ, μέχρι εξωτερικές ”παρεμβάσεις” και περιοδικές τοποθετήσεις βουλευτών, όπως αυτές του Δημ. Καιρίδη και του Άγγελου Συρίγου).
Πολύ περισσότερο όταν ο τελευταίος – ο οποίος δεν αποκλείεται να λειτουργεί ως… ”λαγός” της κυβέρνησης, έστω και για θέματα μη αρμοδιότητάς του – ξυπνάει τους συνειρμούς μας με τις επίμονες και επαναλαμβανόμενες θέσεις του περί καλοπιστίας των Τούρκων και αλλαγής της στρατηγικής τους με στόχο την ελληνοτουρκική συμφιλίωση, τη στιγμή που όλα βοούν ότι η καλοπιστία (σε βαθμό ανεπίτρεπτης αφέλειας) είναι μονόπλευρη και χαρακτηρίζει αποκλειστικά εμάς και την εν υπνώσει Εξωτερική πολιτική μας…
”Για πρώτη φορά τα τελευταία πενήντα χρόνια δεν έχουμε παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου επί 18 μήνες”, είπε μεταξύ άλλων στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ανταποκριτή Παναγιώτη Παύλο της Hellas Journal ο κυβερνητικός βουλευτής.
”Για πρώτη φορά μετά το 1974 οι Τούρκοι σέβονται τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο των 10 ναυτικών μιλίων και σταμάτησαν τις παραβιάσεις […] Η Τουρκία προσπαθεί να δείξει με κάθε τρόπο πως, όταν θα πάρει τα F 16 (αμερικανικά) αεροσκάφη που επιδιώκει, δε θα δρουν κατά της Ελλάδος, κάτι που δεν το είχαμε πετύχει σε παλαιότερες περιόδους” (ενν. όταν είχαμε αναλογία 7:10 στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς κλπ).
Φευ! Ενώ δεν υπάρχουν καν δικλείδες ασφαλείας για αποδοχή στην πράξη, απ’ την μεριά της Τουρκίας – λόγω αφερεγγυότητάς της να τηρήσει τα υπεσχημένα – των αμερικανικών περιορισμών που θα συνοδεύουν την αγορά των F16, εμείς – δια στόματος ενός πρώην περιφερειακού υφυπουργού (Άγγελου Συρίγου) – σπεύδουμε να της δώσουμε την ευχή μας απερίσκεπτα.
Κι αυτό ενώ κυκλοφορούν φήμες από τον Αύγουστο (με βάση δημοσίευμα της τουρκικής ”Τζουμχουριέτ”) ότι η Τουρκία δεν χάνει τις ελπίδες της και για τα F-35 ακόμα. Είναι μάλιστα τέτοια η λαχτάρα της να τα αγοράσει, που – για να πειστούν οι Αμερικανοί να της δώσουν μια μοίρα από F-35A και μια από F-35B – τους έκαναν πρόταση να αποθηκεύσει τους ρωσικούς S-400 υπό αμερικανική επίβλεψη, προκειμένου να αποκτήσουν τα εν λόγω stealth μαχητικά από τις ΗΠΑ…
Ωστόσο αυτά είναι ψιλά γράμματα για κάποιους ”γενναιόδωρους” δικούς μας, που βαδίζουν στα χνάρια του Ζουράρι το ’16 (”Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει”), ο οποίος έφτασε να επικαλεστεί τον Αριστοτέλη μετά τον θόρυβο που ξεσήκωσε (”Σχήμα καθ’ υπερβολή κατά τον Αριστοτέλη, ήταν αυτό που είπα…).
Έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να δίνουμε και την ευχή μας, για να έχει η Τουρκία… εξοπλιστική υπεροχή! Κατάντια!!! Με τέτοια μυαλά να διαχέουν τη… σοφία τους δια των Μέσων πληροφόρησης ανεμπόδιστα λόγω κυβερνητικής ασυλίας, είναι επόμενο να αναρωτιέται κανείς αν η Εξωτερική πολιτική μας – πέρα από… πολυεστιακή – είναι και τριγωνική (Ελλάδα-Τουρκία-ΗΠΑ) – με μαγιά που δεν πρέπει επ’ ουδενί κανείς… ”δαίμονας” να χαλάσει.
Πολύ περισσότερο όταν αυτός ο ”δαίμονας” λέγεται Αντώνης Σαμαράς και μπορεί, μετά τη διαγραφή του, να γίνει ακόμα πιο ”επικίνδυνος” για όσους εξυφαίνουν σχέδια διαμοιρασμού του Αιγαίου προς κατευνασμό της Τουρκίας.
Της Τουρκίας που θέλει να εφαρμόσει στρατηγική ”Ιμιοποίησης” της Ελλάδας απ’ το 2009, οπότε έβαλε στόχο επιτάχυνσης των σχεδίων της για συγκυριαρχία στο Αιγαίο και συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας.
Με τα δεδομένα αυτά και υπό το βάρος της μη πειστικής αιτιολόγησης για τη διαγραφή απ’ τον πρωθυπουργό του Αντώνη Σαμαρά, προχωράει γοργά η μυστική διπλωματία του Κυριάκου Μητσοτάκη με επίκεντρο την έγκριση και υπογραφή του ελληνοτουρκικού συνυποσχετικού στο δρόμο για τη Χάγη.
Συνυποσχετικού για το οποίο προέβλεψε ήδη ο Γεραπετρίτης (βλ. forum Δελφών, Απρίλιος ’24) ότι θα ξεσηκώσει αντιδράσεις σε βάρος του (σ.σ: ίσως γιατί η συζήτηση περιλαμβάνει αποστρατικοποίηση και ”γκρίζες” ζώνες, όπως παραδέχτηκε ο Φιντάν), αλλά δεν τον νοιάζει. Αρκεί να αφήσει πίσω του ”ήσυχη γειτονιά” με μακροπρόθεσμη ειρήνη, και ας τον πουν ”μειοδότη”…
Σαν να μην έφταναν τα ως άνω, προστέθηκαν εντωμεταξύ και δυο άλλα δεδομένα, που έχουν τη δική του σημασία. Το πρώτο αφορά την προ εβδομάδας παραίτηση του αρμόδιου για τα ελληνοτουρκικά Πολιτικού Διευθυντή του ΥΠΕΞ Ρούσσου Κούνδουρου ”για λόγους υπηρεσιακής τάξης και προσωπικής ευθιξίας”.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι άλλη δεδομένου ότι είχε εκφράσει ο συνταξιοδοτηθείς ήδη πρέσβης με υπομνήματα τη διαφοροποίησή του για την καζάν-καζάν χωροθέτηση με την Τουρκία των θαλάσσιων αιολικών πάρκων στο Αιγαίο, κάτι που ανοίγει το δρόμο για τη γενικευμένη συνεκμετάλλευση/δοχοτόμησή του.
Όσο για το δεύτερο δεδομένο, αυτό έχει να κάνει με μια δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ την παραμονή της άφιξής του στην Αθήνα (8/11/’24). Ο Χακάν Φιντάν είχε μιλήσει, συγκεκριμένα, για κοινό σχέδιο Ελλάδας-Τουρκίας και ότι ψάχνουν – από κοινού με τον ομόλογό του Γεραπετρίτη – για ”σετ” λύσεων λόγω εσωτερικών πιέσεων των κυβερνήσεων σε Ελλάδα-Τουρκία.
Αντίδραση από τη μεριά μας δεν υπήρξε καμία, όπως συνήθως. Έτσι πιθανολογούμε ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος που γίνεται σε τακτά διαστήματα μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής αντιπροσωπείας βρίσκεται σε προχωρημένο επίπεδο. Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται να συμβαίνουν πράγματα που κάνουν ιδιαιτέρως ανήσυχους τους πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλή-Σαμαρά καιρό τώρα.
Λαμβάνοντας υπόψη μας τα ως άνω, είναι εύλογο να αναρωτιόμαστε για το τι ακριβώς συμβαίνει με την ελληνική Εξωτερική πολιτική σε ελλαδικό επίπεδο και σε επίπεδο Κυπριακού Ζητήματος και Ελληνικών Μειονοτήτων.
Γιατί όσα διαφαίνονται και αποκαλύπτονται – απ’ τα ελληνικά ΜΜΕ και τα προπαγανδιστικά του τουρκικού Τύπου απέναντι – δεν προοιωνίζονται τίποτα θετικό, αφού αποτελούν προσήμανση της σταδιακής φινλανδοποίησης της χώρας μας δεδομένου ότι δεν απέχουμε πολύ από το να ζητάμε άδεια από την Τουρκία για κάθε ενέργειά μας ως να μην είμαστε ανεξάρτητη χώρα.
Σταδιακή φινλανδοποίηση με τεκμήρια: 1. Τη ροπή μας προς την αποδοχή τουρκικών τετελεσμένων (βλ. αποδοχή εκ μέρους μας της Τουρκίας σε ρόλο ελεγκτή στο Αιγαίο για περιορισμό μας στα 6 νμ, όπως έγινε με το Ορούτς Ρέις στο Καστελόριζο τον Αύγουστο με-Οκτώβριο του 2020, ενώ – προ μηνός – μεταξύ Κάσου-Καρπάθου σε δυο φάσεις) και…
2. Τη φοβική στάση μας απέναντι στην Τουρκία, απόδειξη της οποίας είναι ο περιορισμός των επισκέψεων πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων στα ακριτικά νησιά της ελληνοτουρκικής μεθορίου, το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας σε τουριστικό, υγειονομικό και μεταφορικό επίπεδο ελληνικών νησιών και βραχονησίδων (βλ. Λήμνο, Λέρο, Άγιο Ευστράτιο), όπως και η παρεμπόδιση από την Τουρκία (με στόχο την ματαίωση) επιχειρησιακών ασκήσεων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με εκδόσεις τουρκικών anti-Navtex ως απάντηση στις ελληνικές Navtex για σειρά ναυτικών ασκήσεων στα χωρικά ύδατά μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου