Ο πόλεμος είναι κερδοφόρος. Η οικογένεια Rothschild έχει χρηματοδοτήσει τους ηττημένους και τους νικητές όλων των πολέμων από τους Ναπολεόντειους πολέμους του 1803 έως το 1815. Χρηματοδοτούν και τις δύο πλευρές, ώστε όποια πλευρά και αν κερδίσει, να επωφεληθούν. Το 1815, ο Ναπολέων Βοναπάρτης διεξάγει εκστρατεία εναντίον του Wellington. Ο Jacob Rothschild, στο Παρίσι, χρηματοδοτεί τον Ναπολέοντα, ενώ ο Nathan Rothschild, στο Λονδίνο, χρηματοδοτεί τον Wellington. Γνωρίζοντας ότι η Βρετανία κερδίζει τον πόλεμο, ο Nathan Rothschild αποφασίζει ότι είναι πιο επικερδές, καθώς η βρετανική βασιλική οικογένεια είναι χρεωμένη στην οικογένεια των Rothschild: έτσι, ο Jacob περιορίζει τα κεφάλαια στο στρατό του Ναπολέοντα.
Γνωρίζοντας ότι η Βρετανία κερδίζει τον πόλεμο, ο Nathan αρχίζει να πουλάει τα βρετανικά ομόλογά του σε εφάπαξ ποσά. Άλλοι έμποροι συμπεραίνουν ότι η Γαλλία πρέπει να κερδίζει και η Βρετανία να χάνει. Ξεπουλάνε επίσης τα βρετανικά ομόλογά τους σε μεγάλα ποσά. Ως αποτέλεσμα, η τιμή του ομολόγου πέφτει κατακόρυφα και γίνεται πολύ χαμηλή. Μόλις ο Nathan βλέπει ότι οι άλλοι traders έχουν πουλήσει όλα τα ομόλογά τους, αρχίζει να τα αγοράζει πίσω σε γελοία χαμηλές τιμές. Όταν η είδηση φτάνει στους απλούς πολίτες ότι η Βρετανία κέρδισε τον πόλεμο, η αξία του βρετανικού ομολόγου ανεβαίνει τόσο πολύ που ο Nathan βγάζει τεράστιο κέρδος. Έκτοτε, η οικογένεια Rothschild χρησιμοποιεί τα χρήματα και τη δύναμή της για να σχεδιάζει τις οικονομίες άλλων χωρών του κόσμου. Δημιουργούν επίσης οικονομικές καταρρεύσεις για να βγάλουν κέρδος από αυτές, όπως ακριβώς κάνουν στη Βρετανία το 1815.
Οι Rothschilds
Ο πατριάρχης της οικογένειας, Mayer Amschel Rothschild, είναι Εβραίος χρηματοδότης και προσωπικός τραπεζίτης των Γερμανών βασιλικών.
Το έτος 1760, ξεκινά μια τραπεζική επιχείρηση στην πόλη της Φρανκφούρτης. Με την πάροδο του χρόνου, συγκεντρώνει μια τεράστια περιουσία.
Ο Amschel έχει πέντε γιους που ιδρύουν τράπεζες στις ευρωπαϊκές πόλεις της Βιέννης, του Λονδίνου, της Νάπολης, του Παρισιού και της Φρανκφούρτης. Μαζί, συντονίζουν τις τραπεζικές δραστηριότητες όλης της Ευρώπης. Θέτουν τα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος και συνάπτουν στενές σχέσεις με τις άρχουσες οικογένειες στις χώρες όπου ιδρύουν τράπεζες. Σχεδόν κάθε μέλος της οικογένειας Rothschild είναι πολύ πλούσιο και κατέχει θέση τεράστιας εξουσίας. Αυτή η πολυεθνική τραπεζική οικογένεια είναι συνώνυμο του πλούτου, της εξουσίας και της διακριτικότητας.
Ο πλούτος τους εντοπίζεται κυρίως στον κόσμο των τραπεζών. Ωστόσο, έχουν τεράστιες επενδύσεις και σε άλλους κλάδους, όπως τα ακίνητα, το πετρέλαιο και οι κατασκευές. Φημολογείται ότι ελέγχουν τον κόσμο μέσω του χρέους και της τοκογλυφίας και από σήμερα, ενώ έχουν αποσυρθεί κάπως από τον τραπεζικό τομέα, φαίνεται ότι έχουν τοποθετήσει μεγάλο μέρος του πλούτου τους στους φυσικούς πόρους και τα τρόφιμα, δύο τομείς που είναι σημαντικοί στο μέλλον όσον αφορά την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, με τον έλεγχο του εφοδιασμού τροφίμων και της ενέργειας να είναι τα επόμενα λογικά βήματα. Θα συνεχίσουν να εδραιώνουν την εξουσία μέχρι να εγκαθιδρυθεί μια νέα παγκόσμια τάξη με τους Rothschild ως κεντρικούς παίκτες με κυριαρχία στους παγκόσμιους πόρους;
Οι Rothschild και άλλοι
Η πρακτική που ξεκίνησαν οι Rothschilds, δηλαδή η ίδρυση υποκαταστημάτων στα διάφορα χρηματοπιστωτικά κέντρα από διάφορα αδέλφια μιας εταιρείας, ακολουθήθηκε και από άλλους Εβραίους χρηματοδότες, όπως οι Bischoffsheims, Pereires, Seligmans, Lazards και άλλοι.
Με αυτόν τον τρόπο, οι Εβραίοι χρηματοδότες απέκτησαν ένα αυξανόμενο μερίδιο της διεθνούς χρηματοδότησης κατά τα μέσα και το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα.
Οι τραπεζικές επιχειρήσεις της οικογένειας Rothschild πρωτοστάτησαν στη διεθνή υψηλή χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια της εκβιομηχάνισης της Ευρώπης και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην υποστήριξη των σιδηροδρομικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο και στη χρηματοδότηση έργων όπως η διώρυγα του Σουέζ. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η οικογένεια αγόρασε ένα μεγάλο μέρος των ακινήτων στο Mayfair του Λονδίνου. Επιπλέον, η οικογένεια Rothschild συμμετείχε άμεσα στην ανεξαρτησία της Βραζιλίας από την Πορτογαλία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Η οικογένεια χρηματοδότησε επίσης τον Cecil Rhodes για τη δημιουργία της αφρικανικής αποικίας της Ροδεσίας και η ιαπωνική κυβέρνηση προσέγγισε τις οικογένειες του Λονδίνου και του Παρισιού για χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια του ρωσοϊαπωνικού πολέμου.
Στα τέλη του 2010, ο βαρόνος Benjamin Rothschild δήλωσε ότι η οικογένεια δεν επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση του 2007-2010, λόγω των συντηρητικών επιχειρηματικών πρακτικών της: "Την περάσαμε καλά, επειδή οι διαχειριστές των επενδύσεών μας δεν ήθελαν να βάλουν χρήματα σε τρελά πράγματα".
Και μόνο το άκουσμα του ονόματος " Rothschild " φέρνει στο μυαλό εικόνες απροσμέτρητου πλούτου και δύναμης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικογένεια εφηύρε τη διεθνή χρηματοοικονομική όπως την ξέρουμε, εισάγοντας έννοιες όπως η διαφοροποίηση, η ταχεία επικοινωνία, η εμπιστευτικότητα και ο μεγάλος όγκος στις παγκόσμιες αγορές.
Ο Nathan Rothschilds υποστήριξε: "Δεν με ενδιαφέρει ποια μαριονέτα θα ανέβει στον θρόνο της Αγγλίας για να κυβερνήσει την αυτοκρατορία στην οποία ο ήλιος δεν δύει ποτέ. Ο άνθρωπος που ελέγχει το χρηματικό απόθεμα της Βρετανίας ελέγχει τη Βρετανική Αυτοκρατορία, και εγώ ελέγχω το βρετανικό χρηματικό απόθεμα".
Για να πάρετε μια σύγχρονη ιδέα για το μέγεθος και την επιρροή της οικογένειας Rothschild, θα έπρεπε να γίνει μια συγχώνευση μεταξύ της Morgan Stanley, της Merrill Lynch, της JP Morgan, της Goldman Sachs και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να πλησιάσει καν το μέγεθος και την επιρροή του χρήματος που ελέγχουν οι τράπεζες που ανήκουν στους Rothschild.
Υπάρχουν κάποιοι που φτάνουν στο σημείο να ισχυρίζονται ότι οι Rothschilds είναι ήδη επικεφαλής μιας "Νέας Τάξης Πραγμάτων" που ελέγχει το παγκόσμιο κεντρικό τραπεζικό σύστημα, ήταν πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, χρηματοδότησαν την κομμουνιστική επανάσταση και κατέχουν το 99% των παγκόσμιων οργανισμών ειδήσεων και μέσων ενημέρωσης.
Οι Rockfellers και οι Rothschilds
Ας δούμε όμως εν συντομία την ιστορία των οικογενειών Rockefeller και Rothschild και, με αυτόν τον τρόπο, ας δώσουμε μια γεύση του τι έκαναν αυτές οι οικογένειες για να γίνουν τόσο ισχυρές.
Λίγο μετά την ίδρυση της Standard Oil Company το 1870, ο John D. Rockefeller έγινε ο πρώτος δισεκατομμυριούχος στον κόσμο.
Χρησιμοποίησε τα χρήματά του για να βοηθήσει στη δημιουργία και χρηματοδότηση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Federal Reserve) μαζί με τους Rothschild, η οποία έδωσε στις οικογένειες αυτές τη δυνατότητα να τυπώσουν χρήμα από το πουθενά. Αυτό τους έβαλε πολύ πάνω από την κυβέρνηση των ΗΠΑ από άποψη ισχύος και επιρροής, και αυτή η κίνηση για την απόκτηση εξουσίας πάνω στην κυβέρνηση και τους ανθρώπους μέσω ενός στημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι ένα ιστορικό γεγονός που δεν συζητείται συχνά στα σχολεία και τα μέσα ενημέρωσης.
Με τις τιμές του πετρελαίου να εκτοξεύονται στα ύψη και τις οικογένειες αυτές να αρπάζουν τον έλεγχο της προσφοράς χρήματος, ο Ροκφέλερ είχε γρήγορα την κυβέρνηση των ΗΠΑ στο τσεπάκι του. Ήταν ελεύθερος να χειραγωγεί την κοινωνία, επειδή είχε τον έλεγχο του πιο λατρεμένου πόρου: του χρήματος.
Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας των Rockefeller, το όνομα έχει αποτυπωθεί βαθιά στη λαϊκή ψυχή μέσω της φιλανθρωπίας του. Ο John D. Rockefeller ίδρυσε το Πανεπιστήμιο του Σικάγο και το Πανεπιστήμιο Rockefeller, καθώς και το Ίδρυμα Rockefeller.
Ο γιος του, John D Rockefeller Junior, ήταν αυτός που έχτισε το Rockefeller Centre της Νέας Υόρκης. Κάθε γενιά των Rockefeller συνέχισε να αυγατίζερι τον τρέχοντα λογαριασμό, ενώ παράλληλα διέσπειρε τα φιλανθρωπικά συμφέροντα. Οι πέντε γιοι του συνέχισαν το δυναστικό μοτίβο.
Οι Rothschilds διακατέχονται επίσης από μια φιλανθρωπική τάση. Το σπίτι του Jacob Rothschild, το Waddesdon, στο Buckinghamshire ανήκει τώρα στο National Trust, αλλά συνέχισε να το γεμίζει με θησαυρούς και να προικοδοτεί γενναιόδωρα την Εθνική Πινακοθήκη κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος των διαχειριστών της.
Η νέα ένωση μεταξύ των δύο φατριών κάνει περισσότερα από το να συγκολλήσει δύο τεράστιες περιουσίες μεταξύ τους, καθώς συνδέει ένα ζευγάρι δυναστειών που ακολούθησαν τους δύο κανόνες που όλοι οι μεγαλοπλουτοκράτες πρέπει να υπακούουν αν θέλουν να τους θυμούνται. Πρώτον: Βεβαιώσου ότι τα παιδιά σου αισθάνονται καθήκον να διατηρήσουν την οικογενειακή περιουσία. Και, δεύτερον, όσο παράδοξο και αν ακούγεται: δώστε όσα περισσότερα χρήματα μπορείτε σε πανεπιστήμια, γκαλερί και νοσοκομεία.
Φημολογείται επίσης ότι οι Rothschilds, μαζί με άλλους δυτικούς τραπεζίτες και βιομήχανους, χρηματοδότησαν την άνοδο του Χίτλερ ως προπύργιο κατά των Σοβιετικών, ενώ είναι συνυφασμένοι με την Καθολική Εκκλησία, την παραδοσιακή μαφία, τη CIA και την Τράπεζα του Βατικανού.
Πώς οι τράπεζες επωφελούνται από τους πολέμους
Οι πόλεμοι ήταν συνηθισμένοι, σχετικά μικρής κλίμακας και είχαν ελάχιστες ανατρεπτικές οικονομικές επιπτώσεις. Η χρηματοδότησή τους όμως έφερε σημαντικές επιχειρηματικές ευκαιρίες καθώς και μεταφορές χρημάτων σε όλες τις γραμμές του μετώπου.
Οι κυβερνήσεις χρειάζονται χρήματα για να προμηθευτούν όπλα για να πολεμήσουν στους πολέμους τους. Οι εταιρείες χρειάζονται γρήγορα μετρητά για να αγοράσουν τους πόρους για να δημιουργήσουν τα όπλα για να πολεμήσουν στον πόλεμο. Οι τράπεζες είναι εκεί για να τους δώσουν χρήματα. Κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης, το ναζιστικό κόμμα παραδέχτηκε ότι αν δεν υπήρχαν οι ελβετικές τράπεζες, δεν θα μπορούσαν να πολεμήσουν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πολέμησαν την Αμερικανική Επανάσταση κυρίως για τον Νόμο περί νομίσματος του βασιλιά Γεωργίου Γ', ο οποίος ανάγκαζε τους αποίκους να διεξάγουν τις συναλλαγές τους μόνο με τυπωμένα χαρτονομίσματα που δανείζονταν από την Τράπεζα της Αγγλίας με τόκο.
Μετά την επανάσταση, οι νέες Ηνωμένες Πολιτείες υιοθέτησαν ένα ριζικά διαφορετικό οικονομικό σύστημα, στο οποίο η κυβέρνηση εξέδιδε το δικό της χρήμα με βάση την αξία, έτσι ώστε οι ιδιωτικές τράπεζες όπως η Τράπεζα της Αγγλίας να μην απομυζούν τον πλούτο του λαού μέσω έντοκων χαρτονομισμάτων.
Αν και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε μεταξύ της Αυστροουγγαρίας και της Σερβίας , γρήγορα μετατοπίστηκε και επικεντρώθηκε στη Γερμανία, της οποίας η βιομηχανική ικανότητα θεωρήθηκε οικονομική απειλή για τη Μεγάλη Βρετανία. Η Γερμανία παρουσιάστηκε ως ο κύριος αντίπαλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τελικά όχι μόνο ηττήθηκε, αλλά η βιομηχανική της βάση ισοπεδώθηκε. Μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, η Γερμανία διατάχθηκε να πληρώσει τα πολεμικά έξοδα όλων των συμμετεχόντων εθνών, παρόλο που η Γερμανία δεν είχε ουσιαστικά ξεκινήσει τον πόλεμο. Το ποσό αυτό ανερχόταν σε τρεις φορές την αξία ολόκληρης της ίδιας της Γερμανίας.
Όπως συνέβη και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Μεγάλη Βρετανία και άλλα έθνη που απειλούνταν από την οικονομική δύναμη της Γερμανίας έψαχναν μια δικαιολογία για να ξεκινήσουν πόλεμο, και καθώς η δημόσια οργή στη Γερμανία αυξανόταν για το μποϊκοτάζ, ο Χίτλερ τους έδωσε ανόητα αυτή τη δικαιολογία.
Πρέπει ούτως ή άλλως να τονιστεί ότι το 1933 οι τραπεζίτες και οι χρηματοδότες της Wall Street είχαν χρηματοδοτήσει τα επιτυχημένα πραξικοπήματα τόσο του Χίτλερ όσο και του Μουσολίνι. Η Brown Brothers Harriman στη Νέα Υόρκη χρηματοδοτούσε τον Χίτλερ μέχρι την ημέρα που κηρύχθηκε ο πόλεμος με τη Γερμανία.
Ο Albert Einstein ήταν της γνώμης ότι η καθυστερημένη είσοδος των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά της Γερμανίας οφειλόταν στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ ελέγχονταν από τραπεζίτες που κέρδιζαν χρήματα από τον Χίτλερ.
Modus operandi
Το ιδιωτικό σύστημα κεντρικών τραπεζών, εκ του σχεδιασμού του, δημιουργεί πάντα περισσότερο χρέος από τα χρήματα με τα οποία μπορεί να πληρωθεί το χρέος αυτό. Η Ιδιωτική Κεντρική Τραπεζική είναι ένα σύνολο αυθαίρετων κανόνων που δημιουργήθηκαν προς όφελος των ιδιοκτητών της Ιδιωτικής Κεντρικής Τράπεζας. Η απάτη επιμένει, με συχνά θανατηφόρα αποτελέσματα, επειδή οι άνθρωποι εξαπατώνται και πιστεύουν ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να είναι η ζωή και ότι δεν υπάρχει ή δεν πρέπει να ονειρεύονται καμία εναλλακτική λύση. Οι Ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες δεν υπάρχουν για να υπηρετούν τον λαό, την κοινότητα ή το έθνος. Οι ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους ιδιοκτήτες τους, για να τους κάνουν όλο και πιο πλούσιους. Ο βαρόνος M.A. Rothschild είπε: "Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους του".
Πίσω από τους πολέμους κρύβεται μια ενιαία πολιτική δικτατορίας. Οι ιδιώτες κεντρικοί τραπεζίτες επιτρέπουν στους κυβερνήτες να κυβερνούν μόνο υπό τον όρο ότι ο λαός ενός έθνους θα είναι εξαρτημένος από τις ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες. Σε αντίθετη περίπτωση, οι εν λόγω ηγέτες θα μπορούσαν να αποπεμφθούν και το έθνος τους να εισβάλει από εκείνα τα άλλα έθνη που εξαρτώνται από τις ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες.
Έτσι, η αποκαλούμενη "σύγκρουση των πολιτισμών" είναι ένας πόλεμος μεταξύ τραπεζικών συστημάτων, με τους ιδιώτες κεντρικούς τραπεζίτες να επιβάλλουν τον εαυτό τους στον υπόλοιπο κόσμο, άσχετα με το πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν γι' αυτό; Αυτό μας φέρνει στην τρέχουσα κατάσταση στην Ουκρανία, τη Ρωσία και την Κίνα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε φλερτάρει την κυβέρνηση της Ουκρανίας για να συγχωνευθεί με την ΕΕ, και πιο συγκεκριμένα, να εμπλέξει την οικονομία της με την ιδιωτική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η κυβέρνηση της Ουκρανίας εξέταζε την κίνηση αυτή, αλλά δεν είχε αναλάβει καμία δέσμευση. Μέρος της ανησυχίας τους αφορούσε τις συνθήκες που επικρατούσαν σε άλλες χώρες της ΕΕ που εξαρτώνταν από την ΕΚΤ, κυρίως την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία. Έτσι, ήταν επιφυλακτικοί.
Τότε η Ρωσία παρενέβη με μια καλύτερη συμφωνία και η Ουκρανία εγκατέλειψε την ΕΕ και ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει την προσφορά της Ρωσίας. Ήταν σε εκείνο το σημείο που πράκτορες προβοκάτορες κατέκλυσαν την Ουκρανία, κρυφά χρηματοδοτούμενοι από τη CIA, δημιουργώντας προβλήματα, ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης διακήρυτταν ότι επρόκειτο για μια λαϊκή επανάσταση.
Αυτό είναι ένα κλασικό μοτίβο συγκαλυμμένης ανατροπής που έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν. Από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ έχουν προσπαθήσει κρυφά να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις 56 εθνών, επιτυγχάνοντας 25 φορές.
Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του Mohammed Mossadegh στο Ιράν το 1953 και την επιβολή του Σάχη, την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του Salvador Allende στη Χιλή το 1973 και την επιβολή της δικτατορίας του Pinochet, και φυσικά την πρόσφατη ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του Yanukovich στην Ουκρανία και την επιβολή της σημερινής μη εκλεγμένης κυβέρνησης, η οποία ήδη απομυζά τον πλούτο της Ουκρανίας για να τον παραδώσει στους δυτικούς τραπεζίτες.
Η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότια Αφρική έχουν σχηματίσει ένα παράλληλο χρηματοπιστωτικό σύστημα που ονομάζεται "BRICS Pay" με 80 έθνη έτοιμα να συναλλάσσονται με τα BRICS σε συναλλαγές που δεν περιλαμβάνουν το δολάριο ΗΠΑ. Παρά τον οικονομικό πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον τόσο της Ρωσίας όσο και της Κίνας, το ρούβλι και το γουάν θεωρούνται πιο ελκυστικά για το διεθνές εμπόριο και τις τραπεζικές συναλλαγές από το δολάριο ΗΠΑ, εξ ου και η προσπάθεια των ΗΠΑ να αναζωπυρώσουν την κρίση στην Ουκρανία σε πόλεμο με τη Ρωσία και οι προσπάθειες πρόκλησης της Βόρειας Κορέας ως κερκόπορτα για πόλεμο με την Κίνα.
Παρατηρήσεις
Η ιδέα των τραπεζών ξεκίνησε ήδη από το 1.800 π.Χ. στη Βαβυλώνα. Εκείνη την εποχή οι τοκογλύφοι χορηγούσαν δάνεια στους ανθρώπους. Στην Ελλάδα και τη Ρώμη οι τράπεζες χορηγούσαν δάνεια και δέχονταν καταθέσεις. Επίσης, άλλαζαν χρήματα. Ωστόσο, με την κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το εμπόριο κατέρρευσε και οι τράπεζες εξαφανίστηκαν προσωρινά. Ωστόσο, οι τράπεζες άρχισαν να αναβιώνουν και πάλι τον 12ο και 13ο αιώνα στις ιταλικές πόλεις της Φλωρεντίας και της Γένοβας. Τον 16ο αιώνα μια γερμανική οικογένεια, οι Fuggers από το Augsburg, έγιναν πολύ σημαντικοί τραπεζίτες.
Σήμερα, σχεδόν άγνωστο στο ευρύ κοινό των ΗΠΑ είναι το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είναι μια ιδιωτική εταιρεία, η οποία εδρεύει σε ένα δικό της κομμάτι γης, με ανοσία στους αμερικανικούς νόμους. Αυτή η ιδιωτική εταιρεία (που ελέγχεται από τους Rothschilds, τους Rockefellers και τους Morgans) τυπώνει τα χρήματα για την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία τους πληρώνει ένα αξιοσημείωτο επιτόκιο για τη "χάρη".
Το 1835, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Andrew Jackson δήλωσε την περιφρόνησή του για τους διεθνείς τραπεζίτες: "Είστε ένα άντρο οχιάς. Σκοπεύω να σας εξολοθρεύσω. Αν ο λαός καταλάβαινε μόνο την αδικία του χρηματικού και τραπεζικού μας συστήματος, θα γινόταν επανάσταση πριν από το πρωί".
Ακολούθησε μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Jackson. Αυτή ήταν η αρχή ενός μοτίβου ίντριγκας που θα ταλαιπωρούσε τον ίδιο τον Λευκό Οίκο τις επόμενες δεκαετίες. Τόσο ο Lincoln όσο και ο JFK προσπάθησαν να απαλλάξουν τη χώρα από τους τραπεζίτες και δολοφονήθηκαν.
Πέρα από το κούνημα της σημαίας και την προπαγάνδα, όλοι οι σύγχρονοι πόλεμοι είναι πόλεμοι από και για τους ιδιώτες τραπεζίτες, που πολεμούνται και αιματοκυλούν από τρίτους που δεν γνωρίζουν τον πραγματικό τους λόγο. Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Από τη στιγμή που η ιδιωτική κεντρική τράπεζα εκδίδει το νόμισμά της ως δάνειο με τόκο, το κοινό εξαναγκάζεται όλο και πιο βαθιά στο χρέος.
Όταν ο λαός είναι απρόθυμος να δανειστεί περισσότερο, τότε είναι που οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι απαιτούν από την κυβέρνηση να δανειστεί περισσότερο για να συνεχίσει να λειτουργεί το σύστημα της πυραμίδας. Όταν τόσο ο λαός όσο και η κυβέρνηση αρνούνται να δανειστούν περισσότερο, τότε αρχίζουν οι πόλεμοι, για να βυθίσουν τους πάντες ακόμη πιο βαθιά στο χρέος για να πληρώσουν για τον πόλεμο, και μετά τον πόλεμο να δανειστούν περισσότερο για την ανοικοδόμηση. Όταν τελειώσει ο πόλεμος, όλοι χρωστάνε στους ιδιώτες τραπεζίτες για τον επόμενο αιώνα.
Συμπέρασμα
Θα ήθελα να κλείσω με την περίφημη επαίσχυντη δήλωση του Nathaniel Meyer Rothschild, μιλώντας σε μια ομάδα διεθνών τραπεζιτών το 1912: "Οι λίγοι που θα μπορούσαν να κατανοήσουν το σύστημα (επιταγή, χρήμα, πιστώσεις) είτε θα ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τα κέρδη του, είτε θα εξαρτώνται τόσο πολύ από τις χάρες του, ώστε δεν θα υπάρξει καμία αντίδραση από αυτή την τάξη, ενώ από την άλλη πλευρά, το μεγάλο σώμα των ανθρώπων, που είναι διανοητικά ανίκανο να κατανοήσει το τεράστιο πλεονέκτημα που αντλεί το κεφάλαιο από το σύστημα, θα φέρει τα βάρη του χωρίς παράπονο, και ίσως χωρίς καν να υποψιάζεται ότι το σύστημα είναι εχθρικό προς τα συμφέροντά τους".
Οι Mayer Amschel Rothschild, John D. Rockefeller και J. P. Morgan περίμεναν σχεδόν δύο αιώνες για να δουν τα όνειρά τους να εκπληρώνονται. Αυτή η υπομονή έκανε τις οικογένειές τους επιτυχημένες, διατηρώντας σταθερά τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως αυτοί καθορίστηκαν από τους ιδρυτές τους. Αφού αναφερθούμε στον Rothschild, θα άξιζε ίσως να προσθέσουμε ένα ζευγάρι σημαντικών ρητών που αποδίδονται στον J. P. Morgan: "Αν πρέπει να ρωτήσεις πόσο κοστίζει, δεν μπορείς να το αντέξεις οικονομικά" και στον John D. Rockefeller: "Ο τρόπος για να βγάλεις χρήματα είναι να αγοράζεις όταν το αίμα τρέχει στους δρόμους".
Πόλεμοι επί πολέμων δημιουργούνται με μοναδικό στόχο να βγάλουν περισσότερα χρήματα και να έχουν περισσότερη εξουσία. Μ̲ό̲ν̲ο̲n ̲ο̲ ̲π̲ό̲λ̲ε̲μ̲ο̲ς̲ ̲μ̲π̲ο̲ρ̲ε̲ί̲ ̲ν̲α̲ ̲α̲π̲ο̲φ̲έ̲ρ̲ε̲ι̲ ̲μ̲ε̲γ̲ά̲λ̲α̲ ̲κ̲έ̲ρ̲δ̲η̲.̲ Έτσι, από τις οικονομικές αίθουσες συνεδριάσεων δημιουργήθηκαν ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πόλεμος της Κορέας, ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο Ψυχρός Πόλεμος, ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ, ο Βαλκανικός πόλεμος, ο πόλεμος της Λιβύης και οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή.
Την τελευταία δεκαετία, στο πλαίσιο του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου, τα χρηματοπιστωτικά συμβούλια έφεραν μια νομισματική κατάρρευση με χρήματα που δεν αξίζουν το χαρτί στο οποίο τυπώθηκαν.
Να λοιπόν που οι τραπεζίτες, που ποτέ δεν μπορούν να έχουν αρκετά, αποκτούν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερη δικτατορική εξουσία και αδιαφορούν για τον υπόλοιπο κόσμο.
Όσο επιτρέπονται οι Ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες να υπάρχουν, θα υπάρχει φτώχεια, απελπισία και πόλεμοι: ο δρόμος για την ειρήνη στη Γη βρίσκεται στην κατάργηση όλων των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών παντού και στην επιστροφή στα κρατικά νομίσματα που βασίζονται σε αξίες και επιτρέπουν στα έθνη και τους ανθρώπους να ευημερούν και να αποφασίζουν οι ίδιοι για τη μοίρα τους. Αν δεν θέλουμε να μας σπρώξουν στον γκρεμό, πρέπει να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να επιστρέψουμε σε μια φυσιολογική ειρηνική ζωή.
Δικτυογραφία:
BANKSTERS AND WARMONGERS | IERI
2 σχόλια:
...........
Οι Rockfellers και οι Rothschilds
ΟΙ ΔΙΑΒΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΟΔΑΡΙΑ Κ ΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΑΧΤΥΛΑ.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙ ...ΕΙΤΕ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Κ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΛΟ Κ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΟΥΣΑΝ.
ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΑΛΙ ΟΙ ΔΗΝΟΣΑΥΡΟΙ !!!
ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.
Ὅσο πιό συνειδητά εἶσαι μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅσο λιγότερες ἀνάγκες ἔχεις τόσο πιό μακρυά ἀπό αὐτόν τόν φρικτό συρφετό βρίσκεσαι, καί ώς πρόσωπο καί ὠς γένος.
Δημοσίευση σχολίου