(Μένανδρος)
Γράφει ο Αριστείδης Π. Δασκαλάκης
Οι αρχαίοι σοφοί, φιλόσοφοι, ποιητές και δραματουργοί, εκφέρουν λόγους σοφίας και εμφανίζονται στην πλειονότητά τους ως πρόδρομοι, στον τόπο μας, του Χριστιανισμού.
Δεν ήταν προφήτες με την έννοια της Παλαιάς Διαθήκης. Απλώς αποτύπωσαν στην αιωνιότητα, ελεύθερα, ασυμβίβαστα και ανιδιοτελώς , χωρίς αλλοιώσεις και διαστροφές, τον σπερματικό Λόγο που έχει εμφυσήσει ο Θεός στον άνθρωπο.
“Δεύτερη φορά αν κάνεις λάθος, (αστοχία και πόσο μάλλον ολέθρια αμαρτία) δεν είσαι σοφός”. Είσαι άσοφος. Εάν δε, επηρεάζεις γνώμες και συμπεριφορές είσαι επικίνδυνος.
Πολύ περισσότερο εάν παρασύσεις ψυχές στον όλεθρο, είσαι βδελυρός.
Η σοφία στη Γραφή, περιγράφεται ως φόβος Θεού.
“Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου” (Ψαλ. 110,10, Παρ. 1,7) .
Αυτός ο “φόβος” είναι, που έχει εξοριστεί απ’ τις ψυχές μικρονοϊκών, λιπόψηχων, πλήρους ιδιοτέλειας επισκόπων ή λαϊκών.
Το κείμενο θα μπορούσε να επιγράφεται : “Eνός κακού μύρια έπονται”.
Κακό, η όλη αντιμετώπιση της πανδημίας απ’ την ιεραρχία. Αντί για αγρυπνίες, λιτανείες, νηστείες και δεήσεις, αποφάσισαν κλείσιμο Ιερών Ναών, μάσκες, ψεκασμό Ιερών Εικόνων, πορτιέριδες σε Ιερούς Ναούς, διώξεις σε κληρικούς, “κατ’ οίκον προσευχή”, επιτίμια σε λαϊκούς, υποτίμηση της ανθρώπινης νοημοσύνης, ονειδισμό λαϊκών και αγαστή συνεργασία χείριστου καιροσκοπισμού, με αστυνομία, εισαγγελείς και κυβέρνηση.
Ή μήπως κακό είναι η σύνοδος του Κολυμπαρίου και ένα απ’ τα μύρια η πανδημία;
Ή καλύτερα η συμμετοχή και συνίδρυση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών είναι το κακό και τα παραπάνω, λίγα απ’ τα μύρια;
Ένα είναι σίγουρο. H διοικούσα εκκλησία είναι σε ελεύθερη πτώση. Με ελάχιστες εξαιρέσεις. Οι επίσκοποι συνεχώς μετρώνται, ζυγίζονται και βρίσκονται λιποβαρείς πνευματικά, ως ποιμένες. Οδηγούν το λαό του Θεού στην πλάνη και την απώλεια, εκφυλίζοντας την πίστη και το φρόνημά του.
Που, εκείνα τα επισκοπικά αναστήματα του Μεγάλου Βασιλείου μπρος στον Ιουλιανό τον Παραβάτη, του επισκόπου Μεδιολάνων Αμβρόσιου, που ενήργησε “ακοινωνησία” ενώπιον του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Α΄, του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη κ.α.
Με αξίωμα που παραπέμπει στη διακονία του πληρώματος της εκκλησίας, του φιλοχρίστου λαού, έχουν αναδειχθεί σε δεκανίκι της εκάστοτε κυβέρνησης, σε ότι Θεό κι αν πιστεύει, αρκεί να μην “μπει χέρι” σε περιουσίες, μισθούς και χοϊκά αξιώματα και αντιμισθίες.
Δεν εκπλησσόμαστε, ούτε μένουμε εννεοί, μπρος στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου αναφορικά με τις νέες ταυτότητες.
Πολλοί αναδείχθηκαν, δυστυχώς και ευκόλως, άνευ κόπου, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις, άνευ πνευματικών προϋποθέσεων, σε προφήτες αυτής της ανακοίνωσης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σε ότι αφορά τις νέες ταυτότητες. Τόσο προβλέψιμοι έγιναν.
Ήδη ήταν εμφανή, “σήματα λυγρά”, από τις εκτιμήσεις, τη θέση της διοικούσας εκκλησίας, τις δηλώσεις και το ύφος επισκόπων, τον καιρό της πανδημίας, τις απαγορεύσεις και τα κλεισίματα ναών, τα επιτίμια σε ευλαβείς κληρικούς κ.ο.κ.
Ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Και ο θάνατος είναι η αποδοχή και επιβολή από τη Σύνοδο, του νέου ψυχολέθριου συστήματος ψηφιακής ταυτοποίησης των ανθρώπων.
Χωρίς επιστημονικά και θεολογικά ερείσματα, ανακοίνωσε η Σύνοδος το προαποφασισμένο εδώ και καιρό. Ποιο; Την αποδοχή άνευ όρων, οποιουδήποτε συστήματος ταυτοποίησης, χωρίς να αποσχολούνται καθόλου με κοινωνικές ή πνευματικές προεκτάσεις.
Αν κάποιος πιστεύει ότι η Ιερά Σύνοδος “κάθισε και τα έβαλε κάτω” , ζήτησε τη γνώμη ειδικών, ρώτησε πνευματικούς σεβάσμιους γέροντες, ανάτρεξε σε προφητείες και προτροπές αγίων της Ορθοδοξίας, ξόδεψε φαιά ουσία, έπεσε νηστεύουσα στα γόνατα προσευχόμενη και αγρυπνούσα, για να δείξει το Πνεύμα το Άγιο, πλανάται πλάνη οικτρά.
Πετάχτηκαν στον καιάδα της ανυπαρξίας οι προφητείες των αγίων και η στεντόρια φωνή της Παράδοσης της Εκκλησίας, απ’ τον συγγραφέα της Αποκάλυψης, Ιωάννη το Θεολόγο, τον άγιο Αρέθα, τον διάδοχο του Μεγάλου Βασιλείου στον επισκοπικό θρόνο, τον άγιο Εφραίμ το Σύρο, τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο και τον άγιο Κύριλλο, έως τους σύγχρονους αγίους μας, τον άγιος Παϊσιο, τον π Ιωάννη Καλαϊδη, τον Μακαριστὸ Σεβ. Μητροπολίτη Φλωρίνης Αύγουστίνο Καντιώτη, τον π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, τον μακαριστὸ Καθηγούμενο π. Γεώργιο Καψάνη, τον γέροντα Γαβριήλ, τον άγιο γέροντα Ἀμβρόσιο Λάζαρη, τον Ρουμάνο γέροντα Ἰουστίνου Πάρβου και πολλούς άλλους.
Αλλά με αίσθημα υπεροπτικής ανωτερότητας, για την δήθεν κατοχή του δογματικού και θεολογικού αλαθήτου (ως προϊόν λογικών διεργασιών περισπούδαστων δυτικοτραφών εγκεφάλων και όχι ως αποτέλεσμα φωτισμού της Θείας Πρόνοιας) απέναντι στο πλήρωμα της εκκλησίας αλλά και στους Αγίους της , οιονεί νέοι Ιεροεξεταστές του Ντοστογιέφσκι, που λοιδορούν αγίους (προφητείες, προτροπές και προειδοποιήσεις τους), που δεν λαμβάνουν υπόψη τους βαρυσήμαντες επιστημονικές απόψεις και αναλύσεις επί του θέματος, αλλά μόνο τις αβάσιμες διαβεβαιώσεις μιας κυβέρνησης, που σέρνει στον όλεθρο ολόκληρο λαό (όπως έγινε και στην πανδημία).
Μια ξερή απροβλημάτιστη ανακοίνωση, στερούμενη επιστημονικών και θεολογικών ερεισμάτων, ειρωνίας και ονειδισμού του χριστεπώνυμου πλήθους.
Ο καισαροπαπισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η διοικούσα εκκλησία σπεύδει ταχέως να δικαιολογεί, να στηρίζει και να δρομολογεί “βιαίως”, την κάθε απόφαση, της κάθε κυβέρνησης. Πλέον, όπως τα συγχωροχάρτια του Πάπα εξασφάλιζαν ή μάλλον εξαγόραζαν τη σωτηρία , οιονεί πιστοποιητικά καλής μαρτυρίας, έτσι έχει εκδώσει και η ιεραρχία, αντίστοιχο πιστοποιητικό διαρκείας (όπως τα ποδοσφαιρικά αντίστοιχα), που απαλλάσει κάθε απόφαση - των εντεταλμένων νεοταξίτικων κυβερνητικών υπαλλήλων - που άπτεται της κοινωνίας, από συσχετισμό της με θέματα θρησκευτικής ή εθνικής συνειδήσεως ή με πνευματικές σωτηριολογικές προϋποθέσεις.
Η διοικούσα εκκλησία μάλιστα, βασιλικότερη του βασιλέως, πολλές φορές δεν κρατάει τα προσχήματα. Ονειδίζει και λοιδορεί πιστούς, τιμωρεί κληρικούς, καταδιώκει “αντιφρονούντες” επισκόπους, σε περιπτώσεις που και η ίδια κυβέρνηση δεν το τολμά.
Γιατί τόση σπουδή;
Ασθμαίνουσα πνευματικά, θεολογικά και επιστημονικά η ΔΙΣ, εξασφαλίζεται με τις διαβεβαιώσεις ανθρώπων μυστήριων, αναξιόπιστων και τουλάχιστον επικίνδυνων, ως προς τα χαρακτηριστικά της νοεμφανιζόμενης τεχνολογίας (αυτό καταδεικνύει η θητεία τους μέχρι τούδε) αλλά και τις προθέσεις και διαβεβαιώσεις των προπομπών της ΝΤΠ (νέας τάξης πραγμάτων) για τα προσωπικά και ευαίσθητα δεδομένα, την ασφάλεια και την εξασφάλιση (πνευματική και κοσμική) στο διηνεκές, των πολιτών.
“Όταν ακούς “τάξη”, ανθρωπινό κρέας μυρίζει”. μας λέει ο Οδυσσέας Ελύτης.
Φυσικό, αν δούμε πως σε όλα και πάντα συμφωνούν. Ομογάλακτοι και ομόψυχοι.
Κυβέρνηση και εξουσία. Ηρώδης και Καϊάφας. Πάπας και Καρλομάγνος. Ιστορία επαναλαμβανόμενη.
Βέβαια το πάνε σιγά-σιγά. Την έχουμε ξαναδεί αυτή την τεχνική. Το πείραμα του βατράχου εν βρασμό.
Πρώτα τηρούν σιγή ιχθύος. Υπάρχουν οι λεγόμενοι “λαγοί”, κατά την αθλητική ορολογία, όπως ο μητροπολίτης Καστορίας, ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης, ο μητροπολίτης Λαρίσης, ο μητροπολίτης Δωδώνης κ.α. που σπεύουν προ Συνόδου, να βγάλουν πόρισμα, ώστε στο μέλλον το προαποφασισμένο Συνοδικό πόρισμα να μην εκπλήξει. Η ιδέα της ασφάλειας των νέων τεχνολογιών, να έχει ήδη εμποτίσει τη συνείδηση του ανίδεου και απροστάτευτου πιστού.
Ο Μητροπολίτης Καστοριάς κ. Καλλίνικος, σε δηλώσεις του πριν από ένα μήνα είχε τονίσει πως “το θέμα της ταυτότητας ως εγγράφου πιστοποίησης, δεν είναι θρησκευτικό ή πνευματικό”.
O Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος, εξέφρασε την αντίθεσή του απέναντι στις τελευταίες αντιδράσεις και στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας που οργανώνονται και στην Κρήτη για τις ταυτότητες με ψηφιακή μορφή “…είναι υποκινούμενο από παραεκκλησιαστικά κέντρα”.
Αναφέρομενος στις εικόνες των πολιτών που περιμένουν στην ουρά έξω από τα αστυνομικά τμήμα προκειμένου να εκδώσουν ταυτότητες παλαιού τύπου ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης είπε: “ακούν τις συνωμοσιολογίες κάποιων. Δηλαδή πιστεύουν ότι η Εκκλησία θα αφήσει το λογισμό μας απαράκλητο και δε θα μας πει αυτό που πρέπει να μας πει στην ώρα που πρέπει να το πει και δε θα αντιδράσει εάν πρέπει να αντιδράσει; ”. Τρομάζω να σκεφτώ τι είναι “αυτό που πρέπει να μας πει στην ώρα που πρέπει να το πει”. Μάλλον ρητορική κοροναϊού προβλέπω, επιτίμια, διώξεις, κοινωνική εξουθένωση και αποκλεισμό.
Συνεχίζει το παραλήρημα: “υπάρχουν οι πνευματικοί σας ταγοί. Εμπιστευθείτε επιτέλους την εκκλησία και μην ακούτε τον καθένα που εκμεταλλεύεται την πίστη, την ευσέβεια και την αθωότητα της καρδιά σας”.
Να εμπιστευτούμε σήμερα, αυτούς που χθες μας έκλεισαν τους Ιερούς Ναούς, που στέρησαν τα Άχραντα Μυστήρια απ’ τον λαό, που έθεσαν, για το αντίθετο, σε αργία κληρικούς, που υποστήριξαν τη μολυσματικότητα των Ιερών Εικόνων και Λειψάνων με τόσο ζήλο, που τύλιξαν αντίδωρο σε χαρτοπετσέτες, που ντρόπιασαν το αξίωμά τους.
Αυτοί που στάθηκαν τόσο λίγοι, τόσο ελλιπείς στα δύσκολα χρόνια του κορονοδιωγμού, αυτοί έχουν την απαίτηση να τους εμπιστευτούμε σε αυτό το τόσο καθοριστικό θέμα για την πορεία και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Και το δυσάρεστο είναι, πως πολλοί θα εμπιστευτούν τα αβάσιμα λόγια τους, τα ανέρειστα επιχειρήματά τους, τις πλανεμένες απόψεις τους.
Ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος βρήκε τη μέθοδο,
“Όποιος έχει τον Θεό μέσα του, δεν φοβάται κανέναν. Δεν φοβόμαστε κανέναν όταν κάνουμε τον σταυρό μας με πίστη και όχι για τον τύπο. Αν είμαστε χριστιανοί, δεν φοβόμαστε τίποτα απολύτως”.
Όσο για εκείνους που επικαλούνται τον Άγιο Παΐσιο για τις ταυτότητες, τόνισε τα εξής: “Τον Άγιο Παΐσιο τον γνώρισα εγώ το 1962 στο Σινά, δεν έλεγε ποτέ τέτοια πράγματα. Ούτε ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Αυτά είναι κουβέντες του πεζοδρομίου”.
Κι επειδή ο δέσποτας γνώρισε των Άγιο Παϊσιο και σίγουρα ο άγιος ούτε έγραψε στο πεζοδρόμιο, ούτε στο ποδάρι τα “Σημεία των Καιρών”, του υπενθυμίζουμε ένα απόσπασμα,
“…Παρ’ όλα λοιπόν αυτά που ανέφερα, ακούει κανείς ένα σορό δυστυχώς ανοησίες του μυαλού, από ορισμένους σημερινούς “Γνωστικούς”, ο ένας να λέει· “εγώ θα δεχθώ την ταυτότητα με το 666, θα βάλω και ένα Σταυρό”, κι ο άλλος να λέει· “εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο κεφάλι με το 666 και θα κάνω κι ένα Σταυρό στο κεφάλι….. ” και ένα σορό όμοιες ανοησίες, που νομίζουν ότι θα αγιασθούν με αυτόν τον τρόπο ενώ αυτά είναι πλάνες.
Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνον αγιάζονται. Όπως· Το νερό, δέχετε αγιασμό, και γίνεται Αγιασμός. Τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό.
Η πέτρα, με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία, δεν δέχεται αγιασμό.
Επομένως ο διάβολος, ο αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητά μας ή στο χέρι, ή στο κεφάλι μας, με το σύμβολό του, δεν αγιάζονται, με το να βάλουμε και ένα Σταυρό. ”.
Ας αναρωτηθεί ο σεβασμιότατος αν συμπεριλαμβάνονται οι λόγοι του στα Σημεία των Καιρών (“ακούει κανείς ένα σορό δυστυχώς ανοησίες του μυαλού, από ορισμένους σημερινούς Γνωστικούς”)
Ο μητροπολίτης Λαρίσης Ιερώνυμος, πληθωρικός στον λόγο (αλλά όπως φαίνεται και στην πλάνη) υποστηρίζει πως “Έτσι όπως πρόκειται να εκδοθούν είναι θεολογικώς αδιάφορες”.
Περισπούδαστοι και νοήμονες επίσκοποι, κατά τη θύραθεν και όχι άνωθεν σοφία, παραμένουν στο τώρα και όχι στο επέκεινα.
Διασφαλίζουν εαυτούς, κάτω απ’ τις υποσχέσεις πονηρών ανθρώπων της πολιτικής σκηνής, που έχουν δώσει πλήρη δείγματα απανθρωπιάς και ψεύδους, χωρίς να αντιλαμβάνονται το στόχο και το ευρύτερο σχέδιο; Ενημερώνονται για αντίστοιχες και πιο προηγμένες μορφές της τεχνολογίας εκτός Ελλάδος και εκτός Ηπείρου; Kαι των εφαρμογών αυτής; Έχουν άγνοια; Ξέρουν και δεν μιλούν; Συγκαλύπτουν;
Mετά τους προπομπούς επισκόπους, τους λεγόμενους λαγούς, έρχεται η ΔΙΣ με την επικίνδυνη ανακοίνωση.
Μας λέει λοιπόν με πλήρη διδακτισμό και υπεροψία πως
“Όσες απόψεις ή επιφυλάξεις αναπαράγονται από παραθρησκευτικές αντιλήψεις γύρω από τις αστυνομικές ταυτότητες των πολιτών δεν είναι αμιγώς ορθόδοξης προέλευσης ……. παραθρησκευτική αφετηρία έχει η χρήση φράσεων περί “ηλεκτρονικού φακελώματος””.
Από πότε οι χριστιανικές οργανώσεις (που σύσσωμες αντέδρασαν στις νέες ταυτότητες, κρατώντας στέρεη συμπεριφορά εδώ και χρόνια), οι ιστορικές χριστιανικές οργανώσεις που ανάδειξαν πλήθος πατέρων, κηρύκων, ιεραποστόλων, με το μέγα έργο των κατηχητικών ανά την Ελλάδα, των ευλογημένων κατασκηνώσεων, των ερμηνευτών της Αγίας Γραφής και των ακμαζουσών εκδόσεων άπειρης χριστιανικής βιβλιογραφίας, χαρακτηρίζονται υποτιμητικά ως παραθρησκευτικές; Σώθηκε κάθε άλλο μέσο ρητορικής για να στηρίξουν την πλανεμένη θέση; Το μόνο που επινόησαν ήταν η ύβρης και η ακύρωση ενός τόσο λαμπρού κομματιού της Παράδοσης της Εκκλησίας μας; Μάλλον επειδή έσπευσαν να πάρουν ξεκάθαρα αρνητική θέση έναντι των νέων ταυτοτήτων.
Ως προς την προέλευση του προβληματισμού περί δυσωνύμου αριθμού και σύνδεση αυτού με τις ψηφιακές ταυτότητες, υπήρξε παλαιότερα η τάση να αποδίδεται αυτός σε προπαγάνδα της Αμερικής, με πρωταγωνίστρια μια προτεστάντισσα. Υποτίθεται πως τα γραφόμενά της πυροδότησαν αυτή την τάση και στην πατρίδα μας απ’ το 1985 και μετά.
Ο π Γεώργιος Καψάνης σχολιάζει “Η ανησυχία δεν είναι προτεσταντικής προέλευσης αλλά εκφράζει τη γνησία λειτουργία του ορθοδόξου βιώματος… Είναι στοιχείο ορθοδόξου ευσυνειδησίας η ευαισθησία στο θέμα της ομολογίας ή της αρνήσεως του Χριστού. Το ορθόδοξο αισθητήριο λειτουργεί υγιώς στους Ορθόδοξους που διατηρούν ακεραία τη δογματική διδασκαλία της εκκλησίας”.
Και συνεχίζει η ΔΙΣ
“Σε κάθε περίπτωση η κρίση για τη νομιμότητα της αστυνομικής ταυτότητας ανήκει στη δικαιοδοσία της δικαστικής εξουσίας». Καθαρά νομικίστικη και αγοραία, ευτελής πολιτικάντικη έκφραση υπεκφυγής, που θέτει την εξαρτώμενη από την εκάστοτε κυβέρνηση δικαστική εξουσία, υπέρτερη της εξουσίας του Θεού, ακυρώνοντας το αγιογραφικό “πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις”.
Περιμένεις τέτοια λόγια από επαγγελματίες πολιτικούς. Όχι από ιεράρχες.
Σταθερή ρητορική από πλήθος ιεραρχών που ενώ οι ίδιοι ενεργούν ως παρασυναγωγή, με έκνομα πορίσματα και αντίθεα συμπεράσματα, κατηγορούν ομολογητές λαϊκούς και κληρικούς, για τον αγώνα τους υπέρ της ελευθερίας του ανθρώπου και των θρησκευτικών δικαιωμάτων του.
Βέβαια αυτό που συμβαίνει με το λαό σε σχέση με τους κυβερνήτες, συμβαίνει και στη σχέση με τους επισκόπους.
Το είπε ο μέγας ιεράρχης, ο Μ.Βασίλειος
“Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προΐστατο. ”
(Η έλλειψη κρίσης του λαού, ανέδειξε στην εξουσία τον χειρότερο.)
Η κατακλείδα της ανακοίνωσης
“Παρά ταύτα το θέμα μελετάται σε όλες τις προεκτάσεις του και θα παραπεμφθεί σε μελλοντική έκτακτη σύγκληση της Σεπτής Ιεραρχίας”.
Έτσι λοιπόν αφήνουν και ένα παραθυράκι ανοιχτό για τους “αντιρρησίες”. Τους προετοιμάζουν απ’ τη μια για την τελική τοποθέτηση, ώστε στο τέλος να μην εκπλαγούν και απ’ την άλλη προσπαθούν να εκτονώσουν την “πρόωρη” οργή του λαού γι΄αυτή την ανακοίνωση, αφήνοντας μια ελπίδα ανατροπής, αποφεύγοντας έτσι τα χειρότερα. Έξυπνος σχεδιασμός. Για τους αδαείς βέβαια.
Κάθε ιεράρχης της ΔΙΣ, απέρριψε την Αγία Γραφή, την Παράδοση της Εκκλησίας και τις προειδοποιήσεις των αγίων, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, έμπροσθεν της επερχόμενης απειλής.
Όλοι διάβασαν , ενημερώθηκαν και γνώρισαν. Κατάλαβαν όμως; Δεν προβληματίστηκαν καν. Τουναντίον απέρριψαν. Και απαντά ο μέγας ιεράρχης ο Μέγας Βασίλειος σε αυτούς,
“Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ου κατέγνως. ”
(Διάβασες [τις Γραφές] αλλά δεν κατάλαβες· γιατί αν είχες καταλάβει δεν θα είχες απορρίψει - Απάντηση του Μ.Βασιλείου σε σχόλιο του Ιουλιανού του Παραβάτη εναντίον του Χριστιανισμού).
Έπεται συνέχεια.
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου