Αλήθεια: ειλικρινά, έστω και για μια φορά, για ποια ελληνοτουρκική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στο Αιγαίο μιλάτε, όλοι οι μεγαλόσχημοι και μικρόσχημοι της εξουσίας και πολιτικής κριτικής;!
Αλήθεια: ειλικρινά, έστω και για μια μόνο φορά, ποια διαπραγματεύσιμη τουρκική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο και ΑΟΖ στο Αιγαίο υπονοείτε παραπληροφορώντας τους πάντες;
Αλήθεια: ειλικρινά, έστω και για μια κατά λάθος φορά, για ποια ελληνική διαπραγματεύσιμη, δηλαδή αναλώσιμη και εκποιήσιμη, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στο Αιγαίο μιλάτε;
Μετά από τις βουλευτικές ελληνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 και όπως αναμενόταν, φουντώνουν πάλι οι «φήμες», «συζητήσεις», «προβλέψεις» για μια αναζωογόνηση της ελληνοτουρκικής διαμάχης σχετικά με τα δήθεν άλυτα διμερή τους προβλήματα.
Οι Έλληνες πολιτικοί, με προεξάρχοντα τον νέο πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη ξαναμιλούν για συμφωνία μόνο αναφορικά με το θέμα της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ των δύο χωρών.
Οι Τούρκοι, απ’ τη μεριά τους, έως τώρα δεν «αποφάνθηκαν» (μάλλον θα περιμένουν κάποια κίνηση του Αμερικανού Μπάιντεν νε τον σχετικό «χάρτη» του που τους δικαιώνει!) και θεωρητικά δεν ξέρουμε τί θα πουν, αν και βάσιμα υποπτευόμαστε ότι γι’ αυτούς οι ελληνο-τουρκικές «συνομιλίες» δεν μπορούν παρά να γίνουν «εφ’ όλης της ύλης» τουτέστιν όχι της «ελληνικής ύλης», αλλά της «τουρκικής ύλης».
Φυσικά, στη πράξη αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: «συνομιλούμε» μόνο και μόνο για να πάρει η Τουρκία και να δώσει η Ελλάδα (όλα αυτά τα χρόνια μόνο αυτό έγινε!). Όχι βέβαια να δώσει η Τουρκία!
Πάντως, επισημαίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως: «για να μπορέσουμε να επιλύσουμε το ένα βασικό ζήτημα το οποίο αποτελεί την κύρια διαφορά μας με την Τουρκία, που δεν είναι άλλη από την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να επιλυθεί μόνο με σχέσεις καλής γειτονίας και με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο» (η υπογράμμιση δική μας).
Και συμπληρώνει πως «ζητήματα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, ζητήματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι έξω από το πλαίσιο της συζήτησης με την Τουρκία», επεκτείνοντας το εύρος της ελληνικής κυριαρχικής παρουσίας στο Αιγαίο. Αν αυτό αληθεύει σύντομα θα το διαπιστώσουμε στις εξελίξεις που έπονται.
Τα ίδια ακριβώς λόγια παπαγάλισε και ο νέος Έλληνας ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης στη Λευκωσία.
Να θυμόμαστε λοιπόν αυτά τα βαρυσήμαντα λόγια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος, απ’ ό, τι φαίνεται και προϊδεάζει η σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου, είναι ο απόλυτος κύριος όλου αυτού του συγκροτήματος και ειδικά του «εξωτερικού τμήματος» του όπου οι «εξουσιοδοτημένοι» υπουργός και υφυπουργός φαίνονται να είναι οι απλοί «πληρεξούσιοι» του πρωθυπουργού χωρίς καμία έστω και ασήμαντη/τυπική δυνατότητα προσωπικής διαφοροποίησης.
Πάντως, σε άμεση σχέση με τα παραπάνω, όλοι γνωρίζουμε και θα έπρεπε να γνωρίζουμε ότι η υφαλοκρηπίδα είναι μια κατ’ εξοχήν «γεωλογική δημιουργία» που υπάρχει από «εκείνω τω καιρώ», εκατομμύρια χρόνια πριν, ως συνέπεια των μετακινήσεων των γήινων πλακών ή άλλων γεωλογικών φαινομένων.
Προς γνώση των πάντων επομένως: υφαλοκρηπίδα και υπάρχουσα γεωλογική κατασκευή είναι ένα και το αυτό!
Γι’ αυτό άλλωστε οι ειδήμονες μιλούν για ύπαρξη υφαλοκρηπίδας ab initio (εννοώντας: temporum), υπό την έννοια ότι η υφαλοκρηπίδα δεν είναι δημιούργημα των νόμων των ανθρώπων, αλλά υπάρχον προ αμνημονεύτων χρόνων γεωλογικό «κατασκεύασμα» για το οποίο ο άνθρωπος δεν έκανε τίποτα ώστε να υπάρξει και ούτε ποτέ θα μπορούσε να κάνει κάτι.
Έτσι ακριβώς είναι και η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου την οποία όμως οι Τούρκοι, χωρίς να διαθέτουν απολύτως κανένα ερεισματικό δικαίωμα, ούτε νομικό ούτε γεωλογικό, σκοπίμως ανέδειξαν σε μήλον της έριδος με την Ελλάδα με την προσδοκία να αποκομίσουν κάποιο κέρδος κάποια μέρα στο μέλλον!
Αυτή η ίδια η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όμως υπήρξε, τον περασμένο αιώνα, και αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας και ταυτοποίησης εκ μέρους των εγκυρότερων γεωλόγων παγκοσμίως.
Όλοι λοιπόν αυτοί οι επιφανέστεροι επιστήμονες πιστοποίησαν με επιστημονικά κριτήρια και τεκμήρια ότι η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου είναι αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού τεκτονικού φύλλου (πλάκας) που εκτείνεται από τα ελληνικά ιόνια νησιά προς ανατολάς και συμπεριλαμβάνει:
α) ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα
β) τα νησιά του κεντρικού Αιγαίου ως τις παρυφές της Κρήτης
γ) και όλο το τόξο των ελληνικών ανατολικών νησιών Λήμνος-Ρόδος, και μαζί και τα τουρκικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος
εισχωρώντας σε βάθος ως ένα ορισμένο σημείο κάτω από τις δυτικές τουρκικές ακτές της Μικράς Ασίας, οι οποίες και είναι το τερματικό τμήμα του αραβο-τουρκικού φύλλου (ή πλάκας).
Άρα:
1) η ελληνική υφαλοκρηπίδα είναι και περιλαμβάνει ολόκληρο το Αιγαίο έως κάτω από τις τουρκικές ακτές απέναντι από τα ελληνικά νησιά του τόξου Λήμνος-Ρόδος
2) η τουρκική υφαλοκρηπίδα φτάνει και σταματάει (επαναλαμβάνω: σταματάει) στις δυτικές τουρκικές ακτές της Μικράς Ασίας, δεν έχει καμία γεωλογική σχέση με το Αιγαίο (είναι βασικό να το επισημάνουμε και να το επαναλάβουμε) και ουδόλως επεκτείνεται στο Αιγαίο, ενώ η λεγόμενη, ψευδεπίγραφη «υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας» είναι ένα σκέτο παραμύθι της Χαλιμάς για τους βλάκες και τους αφελείς.
Για όλα ετούτα βλ. το μοναδικής αξίας βιβλίο ορόσημο του Μιχάλη Σταυρινού Το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. εκδ. Σάκκουλα, 1986.
Και όλα ετούτα όλοι όσοι Έλληνες μας παραμυθιάζουν για υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, να τα θυμούνται και να τα εφαρμόζουν με οποιονδήποτε ξένο.
Με μια υφαλοκρηπίδα/γεωλογία/τεκτονική πλάκα ολοκληρωτικά ελληνική, με ποιον τρόπο, αλήθεια, η Τουρκία θα μπορούσε να εμφανιστεί ως «ενδιαφερόμενο μέρος» αφού τίποτα το γεωλογικά τούρκικο δεν υπάρχει στο Αιγαίο;!
Η μόνη δυνατότητα μιας τουρκικής υφαλοκρηπιδικής σχέσης θα μπορούσε να υπάρξει μόνο σε μία περίπτωση: στη περίπτωση δηλαδή όπου η Ελλάδα θα αποδεχόταν την ύπαρξη μιας φανταστικής και φαντασιακής τουρκικής υφαλοκρηπίδας προεκτεινόμενης στο Αιγαίο πηδώντας πάνω από όλα τα ελληνικά νησιά από τη Λήμνο έως τη Ρόδο, δηλαδή οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν σαν να μην υπάρχουν αυτά τα νησιά τους(!) και να δεχθούν η ανύπαρκτη «τουρκική υφαλοκρηπίδα» αυθαίρετα να θεωρείται πως εισχωρεί μέσα στο Αιγαίο και να φτάνει έως ένα σημείο που θα είχε συμφωνηθεί διμερώς!!
Βεβαίως, αυτό θα σήμαινε πως στην ορισμένη περίπτωση η Ελλάδα παραιτείται από τα κυριαρχικά της δικαιώματα πάνω στην δική της υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και από τη σχετική κυριαρχία της για να αναγνωρίσει παράνομα υπέρ της Τουρκίας μια τελείως ανυπόστατη δήθεν τουρκική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο!!
Ουσιαστικά μια εσχάτη προδοσία, έστω κι αν κανένα όργανο δικαιοσύνης το επιβεβαιώνει!
Κάπως καλύτερα, αλλά πολύ λίγο καλύτερα για τη Τουρκία είναι τα «πράγματα» αναφορικά με την ΑΟΖ της με Ελλάδα στο Αιγαίο – μόνο στο Αιγαίο όμως! – γιατί στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου είναι δυστυχώς τοις πάσι εμφανές πως η Ελλάδα – οι Έλληνες κυβερνώντες – οριστικά παραιτήθηκε από την ΑΟΖ με Κύπρο «τοις κείνων ρήμασι πειθόμεν‘η’», όπερ μεταφρασμένο σημαίνει πολύ απλά και τραγικά: παραδομένη (για να μη πούμε μια άλλη πιο βαριά λέξη!) στις πιέσεις εκείνων των πολύ καλών αμερικανο-γερμανό-τουρκων φίλων, στην Ανατολική Μεσόγειο λοιπόν η Τουρκία έχει το απόλυτο ελεύθερο να κάνει ό, τι θέλει, και σαν να μην έφτανε αυτό, η ίδια η Ελλάδα πάλι, με την εγκληματική μερική ΑΟΖ της με Αίγυπτο, βοήθησε τη Τουρκία ακόμη μια φορά πάρα πολύ εύκολα «πειθόμενη» από τα προαναφερθέντα «φιλαράκια» της (τί τους θέλεις τους εχθρούς όταν έχεις τέτοιους φίλους!).
Και τότε για ποια «υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο μας μιλάει λοιπόν ο κύριος πρωθυπουργός;! Για εκείνες που δεν οριοθέτησε ποτέ με τη Κύπρο!!! Και μιλάει για Δίκαιο της Θάλασσας που ο ίδιος ποτέ δεν εφάρμοσε;;!!
Επιστρέφοντας στο Αιγαίο, υπάρχουν μόνο τρία στενά σημεία όπου διαμορφώνεται μια ισχνή σχέση ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας, ουσιαστικά τρία «περάσματα» μέσω των οποίων η Τουρκία μπορεί να «εισέλθει» στο Αιγαίο και να στοιχειοθετήσει μια ΑΟΖ με την Ελλάδα.
Οι «δίοδοι» μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, Λέσβου και Χίου και Χίου και Σάμου μπορεί να αποτελέσουν τα μόνα και συνολικά ανατολικά θαλάσσια σύνορα για μια ισχνή ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας που θα ήταν δυνατόν να μπει σε συζήτηση, ισχνή συζήτηση κι αυτή, αφού οι γεωγραφικές συντεταγμένες αντικείμενο ενδεχόμενου «παζαρέματος» για την ταυτοποίηση γραμμών ΑΟΖ δίνουν κανονικά ελάχιστες δυνατότητες «ελιγμών».
Με αυτά τα δεδομένα οι ειδήμονες λένε πως στο Αιγαίο η ΑΟΖ της Ελλάδας αντιστοιχεί στο 93% του χώρου, ενώ εκείνη της Τουρκίας στο 7% που είναι ακριβώς και η κάλυψη στα τρία στενά περάσματα που είπαμε.
Τώρα, με τέτοια πάλι δεδομένα ας έρθει κάποιος «έξυπνος» να μας πει ποιου είδους «συζήτηση» οριοθέτησης ΑΟΖ μπορεί να γίνει που η Τουρκία θα δεχόταν!
Για τη Τουρκία, και η Τουρκία το ξέρει, το Αιγαίο είναι un’altra musica. Και είναι «μια άλλη μουσική» γιατί το Αιγαίο – είτε το θέλουμε είτε όχι, πρέπει καλά να το χωνέψουν όλοι, και τα ντόπια ελληνικά παπαγαλάκια των Τούρκων – είναι σχεδόν καθ’ ολοκληρία ελληνικό, πώς να το κάνουμε;
Η γεωγραφία, η ιστορία, η γεωλογία, οι ίδιοι οι πόλεμοι της Ελλάδας με τη Τουρκία από το 1821 και μετά, οι διεθνείς συμβάσεις, το διεθνές δίκαιο της θάλασσας τεκμηριώνουν την ελληνικότητα του Αιγαίου και όλων των «περιεχόμενών» του, από τον βυθό έως την επιφάνεια, κόντρα σε ό, τι αισχρά ενδοτικό προνοούν και ξεδιάντροπα μηχανεύονται κάτι ανόητες προτάσεις ξεμωραμένων πρώην πρωθυπουργών και ΥΠΕΞ κηλιδώνοντας την υπόσταση της ίδιας της πατρίδας τους, αν θέλουμε ακόμη να τους θεωρούμε ως… Έλληνες!
Στο Αιγαίο υπάρχει ένα τεράστιο συνδετικό πλέγμα που ενώνει το κάθε νησί με το άλλο δημιουργώντας ένα απέραντο δίχτυ που συνδέει άρρηκτα τις ανατολικές ηπειρωτικές ελληνικές ακτές με τις ανατολικές νησιώτικές ελληνικές ακτές του τόξου Λήμνου-Ρόδου με μεσογειακή προέκταση στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου.
Λοιπόν, για να συνοψίσουμε ολόκληρη τη κατάσταση και πραγματικότητα.
Υπάρχει το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου αντιστοιχεί επακριβώς με το ελληνικό τεκτονικό φύλλο επιστημονικά επιβεβαιωμένο που δεν ανέχεται κανένα «μα» και «πώς».
Υπάρχει και το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η συντριπτική ποσοστιαία έκταση της ΑΟΖ στο Αιγαίο βάσει του Δικαίου της Θάλασσας (που με έμφαση επικαλείται ο κ. πρωθυπουργός), είναι ελληνική και η σχετική γεωγραφία είναι και παραμένει αδιάψευστη.
Τότε, εάν «πάμε στη Χάγη» για την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, ειλικρινά με ποιες προσδοκίες θα πάμε;
Λογικά, για να κερδίσουμε κάτι ή να μη χάσουμε από αρκετά έως πολύ!
Πάμε στη Χάγη για να διαπραγματευτούμε το 100% της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/γεωλογικού τεκτονικού ελληνικού φύλλου(πλάκας) και το 93% τηε ελληνικής έκτασης ΑΟΖ στο Αιγαίο;
Και τί περιμένουμε πως θα γίνει στη Χάγη;
Περιμένουμε να αυξήσουμε το ήδη δικό μας 100% της υφαλοκρηπίδας με κάποιο άλλο Χ% που θα πάρουμε από τη Τουρκία που δεν έχει καμία υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο;!
Ή περιμένουμε να αυξήσουμε το 93% της ελληνικής ΑΟΖ με άλλο Χ% παρμένο από το 7% της Τουρκίας;!
Όλοι καταλαβαίνουμε πως σε μια τέτοια κατάσταση και επειδή σίγουρα δεν θα μπορεί να γίνουν αυτές οι «αυξήσεις» που μόλις είπαμε, η «λύση» του δικαστηρίου της Χάγης δεν θα μπορεί παρά να είναι μια:
ή η μείωση του ελληνικού 100% της υφαλοκρηπίδας υπέρ «μιας μεγάλης χώρας» όπως η Τουρκία
ή, στη καλύτερη, πιο ευνοϊκή περίπτωση, το status quo ante της κατάστασης, δηλαδή η επιβεβαίωση των αντίστοιχων 100% και 93% που σήμερα υπάρχουν, έστω κι αν αυτό φαντάζει λίγο-πολύ αισιόδοξο.
Και πρέπει να πάμε στη Χάγη για να έχουμε εκείνο που ήδη έχουμε;!
Γι’ αυτό και οι ελληνικές κυβερνητικές (πρωθυπουργικές, υπουργικές, επίσημες ή ανεπίσημες) «κορώνες» περί Χάγης, υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ είναι απλά κουραφέξαλα και τρομερή απάτη/κοροϊδία των Ελλήνων πολιτών, μια άτιμη στάχτη στα μάτια για να κρυφτεί από πίσω η ενδόμυχη ή αλλότρια επιδιωκόμενη παραχώρηση στη Τουρκία βασικών ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη θάλασσα και στο βυθό του Αιγαίου.
Οπότε και η όποια προσφυγή στη Χάγη έστω και μόνο για υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ του Αιγαίου τίποτα άλλο δεν (θα) είναι παρά μια χοντροειδής παραβίαση των ελληνικών γεωλογικών δεδομένων και των ελληνικών δικαιωμάτων βάσει UNCLOS προς αποκλειστικό όφελος της Τουρκίας
Προσοχή, προσοχή λοιπόν.
Από όλα όσα ελέχθησαν πιο πάνω, είναι προφανές πως τίποτα το κοινό ελληνοτουρκικό δεν υπάρχει στο Αιγαίο που να χρειάζεται κάποια διευθέτηση.
Το μόνο που υπάρχει είναι η ελληνική αιγαιακή παρουσία και η αντίστοιχη τουρκική ανυπαρξία που όμως η Τουρκία θέλει να «προβιβάσει» σε πλήρη κυριαρχία.
Το να μιλάνε παπαγαλιστί πρωθυπουργός και υπουργοί και άλλοι παρατρεχάμενοι για ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα ως μόνα θέματα μιας ενδεχόμενης ελληνοτουρκικής συζήτησης δεν είναι ούτε έξυπνο ούτε και πολιτικά ανεκτό: είναι όμως απαράδεκτο να δέχεσαι να θέτεις υπό συζήτηση ό, τι είναι κατά 100% και 93% δικό σου!!!, που είναι αντίστοιχα η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ του Αιγαίου για την Ελλάδα, με ανόητα φληναφήματα τραγικής παραπληροφόρησης που κρύβουν υπαρκτούς κινδύνους οδυνηρών ελληνικών απωλειών.
Με το που λέμε: «πάμε στη Χάγη μόνο για την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ του Αιγαίου», όπως εξυπνακίστικα νομίζουν πως λένε κάτι το σπουδαίο μερικοί Έλληνες «υψηλοί» ταγοί, πάλι η ουσία είναι μόνο μία: διότι θα «πάμε στη Χάγη» όχι για να διαπραγματευτούμε μια δίκαιη «διανομή» ενός «αγαθού» για την ιδιοκτησία του οποίου διαφωνούμε με τον αντίδικό μας, αλλά για να βγάλουμε στο σφυρί αποκλειστικά και μόνο ελληνική υφαλοκρηπίδα και ελληνική ΑΟΖ!!!
Και το μητσοτάκειο «σταθερή θέση μας» για «διευθέτηση στη Χάγη» δεν σημαίνει μήπως: θέλουμε εκούσια να δώσουμε στη Τουρκία σίγουρα ένα μεγάλο μέρος αυτών των αμιγώς ελληνικών 100% και 93% υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο;;!!
Διευθέτηση-ξεπούλημα. Και οι Έλληνες πολίτες το ξέρουν και το δέχονται;
Τί δεν καταλαβαίνουμε; Ή κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε;!
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Ελληνιστής
ΥΓ. Βέβαια, διόλου απίθανο όλα ετούτα «να πάνε περίπατο» μονοκονδυλιά με μια επιβλητική «παρότρυνση» του «ισχυρού» Αμερικανού Μπάιντεν να κάνει «οπωσδήποτε» η Ελλάδα δεκτό τον «χάρτη» του και με την αντίστοιχη νιοστή ελληνική πρωθυπουργική υποχώρηση υπό την συνήθη «δικαιολογία» του «πιστολιού στον κρόταφο»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου