Κείμενο του Ιωάννη Α. Σαρσάκη (Καστροπολίτη)
Πριν από 118 χρόνια, σκοτώθηκε στην ιερή γη της Μακεδονίας ένας περίεργος τύπος. Ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού και γόνος πάμπλουτης οικογένειας.
Ο πατέρας του από τους μεγαλύτερους εμπόρους της εποχής του, διετέλεσε βουλευτής και δήμαρχος Αθηναίων. Ο πεθερός του δικαστικός στο επάγγελμα, ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε μέχρι και πρωθυπουργός της Ελλάδος.
Λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική επιφάνεια αλλά και τα πολιτικά αξιώματα των οικείων του, ευκόλως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι για τον περίεργο τύπο που προανέφερα, ο δρόμος προς την προσωπική και επαγγελματική καταξίωση ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Τα κοσμικά σαλόνια των Αθηνών του άνοιγαν τις πόρτες τους διάπλατα, τα ταξίδια στο εξωτερικό (π.χ. στη γενέτειρα του τη Μασσαλία) θα αποτελούσαν έναν ευχάριστο τρόπο για να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, και να περάσει ευχάριστες στιγμές με την σύζυγό του και τα δυο του παιδιά. Και βεβαίως θα μπορούσε να ονειρεύεται ότι κάποια στιγμή σαν αξιωματικός που ήταν, θα φθάσει στα ύπατα αξιώματα και στην κορυφή της ιεραρχίας του στρατού.
Τελικά όμως τι απ΄ όλα αυτά επέλεξε να κάνει ο (επαναλαμβάνω) περίεργος τύπος; Εμπνεόμενος από την πίστη του στο Θεό (την οποία διακρίνουμε καταφανέστατα από τις επιστολές που έστελνε στη σύζυγό του) και από την αγάπη του για την πατρίδα, επέλεξε να δώσει τη ζωή του για την ελευθερία των υπόδουλων αδελφών του στη Μακεδονία, και για να αφυπνίσει το κοιμώμενο κράτος των Αθηνών.
Στις 13 Οκτωβρίου 1904 ο περίεργος τύπος πέφτει νεκρός σε ηλικία μόλις 34 ετών, υπερασπιζόμενος την ελληνικότητα της Μακεδονίας και αγωνιζόμενος για την ελευθερία της.
Δηλαδή, αντί για αξιώματα και χρήματα επέλεξε βόλια, αντί για σαλόνια λάσπες, αντί για ταξίδια αναψυχής, πορείες στα χιόνια και αντί για δεξιώσεις, μάχες και σκοτωμούς. Πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου ότι ήταν όντως περίεργος τύπος, αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου το λαό της Μακεδονίας αλλά και όλης της Ελλάδος να τον λατρέψει και να τον κλάψει, όπως έγραψε και ο ποιητής (Κωστής Παλαμάς):
Σε κλαίει ο λαός.
Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι
στον τόπο, που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι.
Πανάλαφρος ο ύπνος σου του Απρίλη τα πουλιά
σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά,
και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες,
σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες
πλατειά του ονείρου μας η γη και απόμακρη.
Και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά.
Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατειά τη δείχνεις, και τη
φέρνεις σαν πιο κοντά.
Και όμως, όσο και αν ακούγεται παράξενο σήμερα, εκείνη την εποχή υπήρχαν ήρωες σαν τον Παύλο Μελά (ο περίεργος τύπος), αλλά υπήρχαν και ποιητές σαν τον Κωστή Παλαμά για να τους υμνήσουν.
Αιωνία η μνήμη σου εθνομάρτυρα Παύλε Μελά.
2 σχόλια:
Ο Ελληνικός και Κυπριακός λαός, ποτέ δεν ξεχνά, ότι και αν κάνετε. Το πνεύμα και η ιστορία δεν φυλακίζονται.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΤΟΥΣ.
Διαβάστε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα ...
Για πολλά και διάφορα μπορεί "να επαίρεται ή και να σεμνύνεται η μεταπολίτευσις και δικαίωμα της".
Αλλά εκεί που σίγουρα ξεπέρασε και τα μαρξιστικά καθεστώτα (τα οποία πάντως γυρίσανε πλείστες πατριωτικές ταινίες για δικούς τους λόγους), είναι τα αναμφισβήτητα πρωτεία της, να αποσύρει να δαιμονοποιήσει, και στο τέλος να εξαφανίσει Ελληνικά κινηματογραφικά έργα που γυρίστηκαν – κατά μέγα μέρος – πριν την απόλυτη πολιτιστική της κυριαρχία (π.χ. “Η Γενιά των ηρώων”, “Δώστε τα χέρια”, “Γράμμος Βίτσι”, “Στα σύνορα της προδοσίας” κλπ).
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της περιπτώσεως αυτής, όμως αποτελεί το φιλμ “Παύλος Μελάς”, το οποίο από το 1974 και μετέπειτα και για 36 έτη δεν ξαναπροβλήθηκε ποτέ σε κινηματογράφο, αλλά κι’ ούτε μεταδόθηκε δημοσίως από κανένα Κρατικό ή μεγάλο ιδιωτικό κανάλι.
Διόλου παράξενο πάντως μιας και τυγχάνει ταινία έντονα Ελληνοκεντρική, αλυτρωτική, και ξεκάθαρα πατριωτική.
Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο έργο στην Α’ προβολή του (περίοδος 1973-1974), “έκοψε” 433.000 εισιτήρια μόνο σε Αθήνα-Πειραιά και Προάστια.
Δεδομένου ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν κινηματογράφοι σε πολλά χωριά, και ότι οι εκπαιδευτικές αρχές προέτρεπαν και διευκόλυναν τις διευθύνσεις των σχολείων, να το βλέπουν δωρεάν ομαδικά οι μαθητές, οι θεατές της ταινίας εύλογα ανέρχονται σε υψηλότατους αριθμούς-ρεκόρ. Άλλωστε οι καλλιτέχνες και οι πάσης φύσεως συντελεστές της, την χρονιά εκείνη ήταν ήδη είτε φτασμένα είτε ανερχόμενα και σοβαρά ταλέντα στο αντικείμενο τους.
Το έργο έχει επίσης την αρετή, εκτός από υπέρ-παραγωγή της εποχής (αρχική διάρκεια 195 λεπτά) με γυρίσματα σε φυσικούς χώρους, να διαπραγματεύεται (σε βάθος και σε εύρος) το παρασκήνιο και το προσκήνιο του Μακεδονικού αγώνος σε στρατιωτικό και διπλωματικό πλαίσιο πέραν της ζωής του ίδιου του Παύλου Μελά.
Εμφανίζονται οι χαρακτήρες και οι στάσεις Μακεδονομάχων, στρατιωτικών, κληρικών, εθελοντών, απλών χωρικών και χαρακτηριστικοί τύποι όλων των αντιμαχόμενων παρατάξεων, π.χ. Γίνεται αναφορά στην Κρητική Επανάσταση καθώς και στην Εθνική Εταιρεία.
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Το ίδιο συνέβη και με ένα καταπληκτικό ντοκυμαντέρ - ταινία για τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Το εξαφάνισαν, όπως εξαφάνισαν και όλη την Ελληνική ένδοξη ιστορία από σχολικά βιβλία. Ποτέ το κρατικό κανάλι της Κύπρου ΡΙΚ, δεν παρουσιάζει οτιδήποτε που έχει σχέση με ΕΘΝΙΚΟΦΡΩΣΥΝΗ και Ελληνική ιστορία ... Μην ενοχλούμε τους Τούρκους και τους προοδευτικούς τους αδελφούς ... Τα Μέτρα Οικοδομησης Εμπιστοσύνης και επαναπροσέγγισης με τους βαρβάρους προηγούνται ....Το αριστερό ΑΚΕΛ εάν παρουσιαστεί ότι πατριωτικό και Ελληνικό θα κινήσει γη και ουρανό για να αποσυρθεί ... Και εμείς τους ακούμε ... και δεν τους "εξαποστέλλουμε" για να μην χρησιμοποιήσω άλλη απρεπή λέξη ...
Μ.Ο.Δ.
Σε κλαίει ο λαός Παύλο Μελά, αλλά δάκρυα χύνει και για την σημερινή μας κατάντια. Ποιος πολιτικός, ποια ΜΜΕ έκαναν μνεία της θυσίας σου; Κανείς ...
Η Ελλάδα συρρικνώνεται ηθικά, εθνικά, κοινωνικά, θρησκευτικά. Ο Θεός να απλώσει το χέρι του, όχι για να μας βοηθήσει, αλλά για να μας δώσει ηχηρό χαστούκι, μπας και αφυπνισθούμε, προτού είναι αργά ...
Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται.
Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.
Βίκτωρ Ουγκώ
Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.
Γιάννης Ρίτσος
Ακόμη και αυτό το λησμονήσαμε ...!
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες…
το καράβι. που ταξιδεύει το λένε ...ΑΓΩΝΙΑ ...
Σεφέρης.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ. ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΑΜΕ...
Κανεὶς δὲν ἔκαψε γι᾿ αὐτούς λιβάνι,
Κανεὶς δὲν ἔπλεξε γι᾿ αὐτούς στεφάνι.
Μήτε τὸ χῶμα τοὺς φιλοῦνε χείλη,
σταυρὸ δὲν ἔχουνε μήτε καντῆλι.
( Απόσπασμα Γ.Σουρή)
ΑΑ
Δημοσίευση σχολίου