Το πιο φωτογραφημένο, κατά τους «Τimes » του Λονδίνου, άγαλμα στην Κύπρο, το θεόρατο μπρούντζινο άγαλμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, το οποίο επί 21 χρόνια βρισκόταν στο προαύλιο της Αρχιεπισκοπής, στην παλαιά πόλη της Λευκωσίας, μεταφέρθηκε στο βουνό εδώ και μερικά χρόνια. Μεταφέρθηκε δίπλα στο *«Θρονί της Παναγιάς», όπου βρίσκεται και ο πολυτελής τάφος του Μακαρίου, με απόφαση του σημερινού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, που επιθυμεί το άγαλμα στο βουνό, στην Ιερά Μονή Κύκκου, για να «δένει» καλύτερα με το περιβάλλον και για να αποδοθεί ο σεβασμός, που αξίζει στον πρώτο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
*Η Παναγία του Κύκκου, κατά τα χρόνια της Βενετοκρατίας στο νησί, 1489-1571, ονομάζονταν Παναγιά της Βροχής και έτσι οι πατέρες της μονής Κύκκου συνήθιζαν να λιτανεύουν την Αγία εικόνα της Παναγίας του Κύκκου σε περιόδους ανομβρίας. Με πομπή μέσω μονοπατιού την ανέβαζαν στην κορυφή του βουνού, όπου την τοποθετούσαν σε ξύλινο θρόνο και τελούσαν παράκληση για τερματισμό της ανομβρίας. Από το γεγονός αυτό προέρχεται και το όνομα της τοποθεσίας, «Θρονί» της Πανάγιας.
Στα βόρεια σε ειδικά διαμορφωμένη πλατεία τοποθετήθηκε και το άγαλμα του αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, μετά την απομάκρυνσή του από τον περίβολο της Αρχιεπισκοπής, όπου είχε αρχικώς τοποθετηθεί, εφόσον δίπλα από το Θρονί της Παναγιάς, βρίσκεται και ο πολυτελής τάφος του Αρχιεπίσκοπου Μακάριου Γ’ (1950-1977). Τα σχέδια του υπερμεγέθους αγάλματος, του τάφου και το χώρο, ο ίδιος ο Μακάριος επέλεξε προτού πεθάνει …
Η απόφαση για τη μεταφορά του γιγαντιαίου αγάλματος αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση, αφού πρώτον αντιδρούσε η αδελφή του Μακαρίου κυρία Μαρία Χατζηκλεάνθους, φανατικοί μακαριακοί, προοδευτικοί και οι ιδιοκτήτες «τουριστικών» ειδών στην περιοχή. Οι «Τimes » του Λονδίνου σε ανταπόκρισή τους από τη Λευκωσία αποκαλούν το γιγαντιαίο άγαλμα «Βig Μac » (προφανώς όχι από το γνωστό χάμπουργκερ, αλλά από το «Μεγάλος Μακάριος» ), το παρουσιάζουν περίπου ως την ταυτότητα της Λευκωσίας, όπως είναι ο Πύργος του Αϊφελ στο Παρίσι, ή το μνημείο του Νέλσωνος στο Λονδίνο και σημειώνουν ότι αυτό εξορίζεται στο βουνό. Προβάλλει τις αντιρρήσεις του γλύπτη κ. Ν.Κοτζιαμάνη για το πόσο δύσκολα μπορεί να μεταφερθεί στο βουνό ένα τόσο μεγάλο και βαρύ άγαλμα, αλλά και τις διαμαρτυρίες κατοίκων της Λευκωσίας, σύμφωνα με τις οποίες το άγαλμα είναι τόσο μεγάλο που «βγάζει μάτι» λέγοντας ότι θα ήταν καλύτερα να εγκατασταθεί στην ύπαιθρο, στην ορεινή περιοχή της Ιεράς Μονής Κύκκου: «Κανείς δεν πρόκειται να το δει και να το φωτογραφίσει στα βουνά» αντιλέγουν οι τουρίστες. Σύμφωνα με πληροφορίες στη θέση του θα ετοποθετείτο ένα μικρότερο μαρμάρινο άγαλμα του Μακαρίου. (;)
Στην Κύπρο υπάρχουν ουκ ολίγα, αγάλματα, δρόμοι, σχολεία και άλλα κτίρια ή ιδρύματα αφιερωμένα στη μνήμη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ας είναι … Αγάλματα μνήμης νεκρών μπορούν κάποιοι να κατασκευάσουν και σεβαστό είναι από όλους, όμως δεν εξυπακούεται, ότι είναι αδριάντες ή μνημεία ηρωικά….
Στο δια ταύτα όμως, ανάμεσα στα δεκάδες αγάλματα του Μακαρίου υπάρχει ακόμη ένα 5μέτρο, στο προαύλιο του Προεδρικού Μεγάρου, όπου διπλωματικά «επιβάλλεται» στους ξένους ηγέτες, που επισκέπτονται την Κύπρο να … καταθέτουν στεφάνι…. Καλά, δεν υπάρχει άλλο μνημείο πεσόντων και αγνοουμένων ΕΟΚΑ, 63, 67, 74, στον απέραντο χώρο του Προεδρικού; ΟΧΙ.
Ας διατηρηθεί και το άγαλμα του Μακαρίου στο Προεδρικό, για να μας θυμίζει τις τραγικές μέρες της Κύπρου, αλλά ας κατασκευασθεί ακόμη ένα μνημείο πεσόντων και αγνοουμένων τιμής ένεκεν…. Αυτό δεν είναι ασέβεια, είναι ευσέβεια ….
Διαβάσαμε τελευταία ένα εξαιρετικό άρθρο της διαπρεπούς συγγραφέως και ερευνήτριας Κυπρίας της Ελληνικής Κύπρου Φανούλας Αργυρού, η οποία με αντικειμενικότητα και σεβόμενη την ιστορία γράφει και το οποίο μας προκάλεσε ρίγη συγκίνησης…
Tίτλος: ΤΥΜΒΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ….
«Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι.»
[Αρηϊφάτους=αυτούς που έφαγε ο θεός Άρης, δηλ. ο πόλεμος]
Κωνσταντίνος Καβάφης «Θερμοπύλες»
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Ο ποιητής θεωρεί πως θα πρέπει να τιμούμε τους ανθρώπους, που έχουν καθορίσει στη ζωή τους κάποιες σημαντικές αρχές, κάποιους πολύτιμους σκοπούς και φροντίζουν να τους υπερασπιστούν μέχρι θανάτου τιμώντας τους όρκους τους. Ο Καβάφης, βέβαια, δεν καθορίζει τι ακριβώς συμβολίζουν οι Θερμοπύλες των ηρώων της καθημερινότητας, αφήνοντας έτσι στον αναγνώστη την ελευθερία να ορίσει ο ίδιος ποιος σκοπός μπορεί να είναι τόσο ιερός και σημαντικός, ώστε να ληφθεί ως Θερμοπύλες, που αξίζει να φυλαχτούν.
Απόσπασμα. (Με την έγκριση της αγαπητής κ. Αργυρού)
Η κάθε χώρα έχει τους ιερούς της χώρους στους οποίους οι ξένοι πολιτικοί ηγέτες και πολιτικοί επισκέπτες, επισκέπτονται, σεβόμενοι την ιστορία της χώρας που επισκέπτονται.
Στην περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι κυριότεροι και ιστορικότεροι χώροι πιστεύω είναι δύο. Τα Φυλακισμένα Μνήματα, και ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας.
Σε αυτούς τους χώρους είχαν και έχουν υποχρέωση Πρόεδρος της ΚΔ και η Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής να συνοδεύουν ξένους πολιτικούς επισκέπτες να καταθέτουν στεφάνι και να ενημερώνονται, για το μαρτύριο, που κουβαλάει στη ράχη της αυτή η πολύπαθη πατρίδα…
Τα Φυλακισμένα Μνήματα…
Οι ιεροί Τάφοι αυτοί, στις αποικιακές Κεντρικές Φυλακές, οι οποίες διατηρούνται και επί Κυπριακής Δημοκρατίας, με τους Σταυρούς του μαρτυρίου εξιστορούν την τραγική ιστορική διαδρομή και κατάληξη του Κυπριακού Ελληνισμού για το πόθο του για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Και αντί του πόθου και στόχου του Ορκου για τον Αγώνα εκείνο, προδόθηκε, μονομερώς, από τον ίδιο ηγέτη που τον όρκιζε για εκείνο τον αγώνα.
Τα Φυλακισμένα Μνήματα, όπου έμειναν φυλακισμένοι οι αθώοι απαγχονισμένοι ήρωες, ενός ένδοξου αγώνα που χαραμίστηκε για μια δι-κοινοτική βρετανο-τουρκική λεγόμενη Ανεξαρτησία… Η οποία κατάντησε το νησί στη σημερινή ημικατοχή. Βάση του σχεδίου του Τούρκου Συνταγματολόγου Δρ. Νιχάτ Ερίμ 1956. Το οποίο «υιοθέτησαν» και οι εκδικητικοί Βρετανοί και την αλαζονεία και ανικανότητα των ηγεσιών του Κυπριακού Ελληνισμού του να έχουν διορατικότητα και γνώση αφετέρου…
Τύμβος της Μακεδονίτισσας.
«Ένας τόπος ιερός, ένας τόπος θυσίας για την πατρίδα, ένας τόπος βεβαρημένης ιστορικής μνήμης …»
Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας ή αλλιώς το Στρατιωτικό Κοιμητήριο Μακεδονίτισσας βρίσκεται 3χλμ δυτικά της πρωτεύουσας. Αποτελεί το στρατιωτικό νεκροταφείο Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων πεσόντων της Κύπρου κατά την τουρκική εισβολή του 1974, ενώ εδώ βρίσκονται συγκεντρωμένα και άλλα μνήματα Ελλήνων αξιωματικών και οπλιτών, που έπεσαν σε προηγούμενους αγώνες της Κύπρου για ελευθερία. Στο συγκεκριμένο χώρο είχε καταρριφθεί στις 22 Ιουλίου του 1974 από *φίλια πυρά το αεροπλάνο τύπου «Noratlas» που μετέφερε την 1η Μοίρα Καταδρομών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που ήρθαν στην αδελφή Κύπρο, από τα Χανιά και πολέμησαν ηρωικά δίπλα στους αδελφούς Κυπρίους, υπό την εύτολμη ηγεσία του Γ. Παπαμελετίου. Από τη δύναμη των 318 ανδρών της Α'Μοίρας καταδρομών 278 παρέμειναν εθελοντικά στην Κύπρο και πολέμησαν.
Τα συντρίμμια του αεροσκάφους ήταν για πολλά χρόνια θαμμένα κάτω από τον τύμβο μαζί με όλους τους επιβαίνοντες που είχαν πεθάνει. Από το ΝΟΡΑΤΛΑΣ «Νίκη 4» σώθηκε μόνο ένας καταδρομέας, ο Θανάσης Ζαφειρίου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή 42 χρόνια μετά, έχοντας πάντοτε στη μνήμη του την τραυματική αυτή εμπειρία. Τα τελευταία χρόνια είχε ξεκινήσει η εκσκαφή και η ταυτοποίηση των λειψάνων των καταδρομέων που επέβαιναν στο αεροπλάνο κλείνοντας έτσι μια μεγάλη πληγή που διήρκησε τόσα χρόνια. Τα μεγάλα κομμάτια του αεροσκάφους που βρέθηκαν θαμμένα μεταφέρθηκαν σε ειδικό χώρο στην ΕΛΔΥΚ.
*Πρόσθετο δικό μας σχόλιο.
«Η μοναδική βοήθεια, που εστάλη προς την δοκιμαζόμενη Ελληνική Κύπρο, ήταν η αποστολή αυτοκτονίας «Επιχείρηση ΝΙΚΗ», της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, υπό τη ηγεσία του τιμημένου ΕΛΛΗΝΑ τότε ταγματάρχη Γιώργου Παπαμελετίου, την νύχτα της 21ης προς 22α Ιουλίου.»
Ποια ήταν η ύποπτη αποστολή των Βρετανικών και Αμερικανικών πολεμικών σκαφών και υποβρυχίων που έπλεαν περιμετρικά της Κύπρου ήδη πριν αρχίσει καν η βάρβαρη Τουρκική εισβολή….. (Τα είχαν προσχεδιάσει όλα στην εντέλεια…) Οι εγγυητές Άγγλοι (με βάση τις προδοτικές συμφωνίες
Ζυρίχης-Λονδίνου, που υπέγραψαν τότε και οι δύο ηγέτες της Ελλάδος και
Κύπρου, Καραμανλής και Μακάριος και Αγγλίας – Τουρκίας) ήταν αυτοί που αφειδώς έδιναν πληροφορίες και οδηγίες μέσω του παγκόσμιας εμβέλειας κατασκoπευτικού τους ραντάρ ECHELON, από τη κορυφή του Τροόδους στα τουρκικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, που έριχναν εκατοντάδες απαγορευμένες εμπρηστικές βόμβες ΝΑΠΑΛΜ, που τους προμήθευσαν οι Αμερικάνοι μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και σκορπούσαν τον θάνατο στις κατοικημένες περιοχές …. Αυτοί παρέμβαλαν παράσιτα στους παμπάλαιους ασυρμάτους του Β ΠΠ, με επακόλουθο οι επικοινωνίες μεταξύ ταγμάτων της Ε.Φ. να νεκρώνονται…..
Ναι, αυτοί οι συνένοχοι και συναυτουργοί των Τούρκων, παρέμβαλλαν παράσιτα και όταν η μοναδική βοήθεια προς την Κύπρο, Επιχείρηση ΝΙΚΗ -Αποστολή αυτοκτονίας - Α΄ Μοίρα Καταδρομων, ήταν σε εξέλιξη, οι Άγγλοι μέσω ECHELON υπέκλεψαν σήματα ότι έρχονται Ελληνικά ΝΟΡΑΤΛΑΣ (10 πορτοκάλια), προς βοήθεια της αμυνόμενης ΕΦ, ειδικα στο αεροδρόμιο και ψευδώς αναμετέδωσαν ως τουρκικές ειδήσεις ότι «σε λίγο ΤΟΥΡΚΙΚΑ μεταγωγικά αεροπλάνα θα προσγειωθούν στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, για την κατάληψη του …». Αυτός ήταν και ο λόγος, που τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΟΡΑΤΛΑΣ δέχτηκαν φίλια πυρά, αφού θεωρήθηκαν ΤΟΥΡΚΙΚΑ…
Μια επίσκεψη στον Τύμβο σίγουρα θα σας προκαλέσει συναισθηματική φόρτιση. Παντού σταυροί άλλοι με ονόματα και φωτογραφίες άλλοι αγνώστων στοιχείων, που και για αυτούς όμως ξεκίνησε η διαδικασία ταυτοποίησης των λειψάνων τους με τη μέθοδο του DNA, ώστε να τους αποδοθούν μετά από χρόνια οι αρμόζουσες τιμές. Οι πιο πολλοί νέοι άνθρωποι, νέοι με όνειρα, οι οποίοι αφήνοντας οικογένειες και γονείς ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πατρίδας. Ένας χώρος που αποτελεί μέρος της ιστορίας μας, πηγή έμπνευσης για συνέχιση του αγώνα για απελευθέρωση από την τούρκικη κατοχή και επανένωση του νησιού.»
Στα Φυλακισμένα Μνήματα υπάρχει ένα γραφείο με πλούσιο υλικό, φωτογραφίες, ιστορικές αναφορές, βιβλία το οποίο στελεχώνει ο πατριώτης Στέλιος Παπαστυλιανού, (πρώην συνάδελφος στην εφημερίδα «Σημερινή») ο οποίος εξυπηρετεί όλους τους επισκέπτες και τους ενημερώνει για την μαρτυρική ιστορία των πεσόντων υπέρ Πίστεως και Πατρίδος και για τον ΄Ορκο της Ενώσεως…
Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας όμως, δυστυχώς, δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε ένα ξερό φυλλάδιο να ενημερώνει τους περαστικούς επισκέπτες ειδικά τους ξένους που δεν γνωρίζουν. Εναπόκειται στους 2-3 στρατιώτες, τους φρουρούς, να ενημερώσουν αν ρωτηθούν.
Είναι απαράδεκτο για ένα τόσο ιστορικό μέρος να μην υπάρχει ένα περίπτερο, ένα γραφείο, όπως ακριβώς στα Φυλακισμένα Μνήματα, (Κεντρικές Φυλακές) στελεχωμένο με τακτικό προσωπικό, να ενημερώνει για την τραγική ιστορία του. Για τη θυσία όλων εκείνων των παλληκαριών Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων που θυσιάστηκαν κατά τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές του 1974, για τα ασυγχώρητα λάθη ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου και ξένα σχέδια. Ειρωνικά αν δεν υπήρχαν τα Φυλακισμένα Μνήματα, θα ήσαν ζωντανοί… Να διανέμει ενημερωτικά φυλλάδια στα Ελληνικά και Αγγλικά τουλάχιστον, αν όχι σε άλλες γλώσσες και βιβλία, που γράφτηκαν γι΄αυτούς και τον ηρωισμό τους. Για την ιστορία αυτής της ημικατεχόμενης πατρίδας…
Ντροπή, χίλιες φορές ντροπή.
Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας δεν είναι μόνο για κούφια λόγια και για επετειακή εκμετάλλευση, για φωτογραφικά στιγμιότυπα, μια φορά το χρόνο όταν έρχονται οι χαροκαμένοι γονείς των θυσιασθέντων να τιμήσουν το τάφο των παιδιών τους, όσοι ζούνε, από την Ελλάδα και την Κύπρο. Να ακούνε μεγάλα λόγια περί τιμής και δόξας, αλλά για 364 ημέρες του χρόνου ούτε ένα φυλλάδιο… Να ακούνε εμετικές υποσχέσεις για λύση κτλ στην κυριολεξία υποστήριξη στη βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία… Τη «λύση» υποταγής αντί ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ, που ξεκίνησε αμέσως μετά 14 Αυγούστου 1974 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα…
Παρένθεση. «Είναι αποδεδειγμένο ότι οι μεγάλοι άνδρες στην ιστορία των λαών τιμώνται με μικρά αγάλματα. Τα τεραστίων διαστάσεων συνήθως τα βρίσκουμε σε δικτατορίες και με τον καιρό γκρεμίζονται από τους απελευθερωμένους πολίτες».
Φ.Α.
Τελειώνοντας προσθέτουμε σε έξη γραμμές την δική μας άποψη και τα συμπεράσματα δικά σας!
Αν οι ξένοι ηγέτες επιθυμούν να καταθέσουν στεφάνι στο άγαλμα Μακαρίου, αναφαίρετο δικαίωμα τους είναι, αλλά επίσημα και εθιμοτυπικά, σε αυτούς τους Ιερούς χώρους και μνημεία πεσόντων και άγνωστου στρατιώτη, ΠΡΕΠΕΙ να καταθέτουν στεφάνι, όπως συμβαίνει σε όλες τις δημοκρατικές ελεύθερες χώρες…. Εδώ είναι γραμμένη ανεξίτηλα η ματωμένη ιστορία του προδομένου και εγκαταλελειμμένου Ελληνισμού της Κύπρου ….
Επιμέλεια – έρευνα από ομάδα εργασίας του συγγραφέα κ. Αντώνη Αντωνά.
Vincit omnia veritas. Η αλήθεια υπερισχύει όλων.
«Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτέ»
Vincit omnia veritas. Η αλήθεια υπερισχύει όλων.
«Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτέ»
.jpg)
15 σχόλια:
Ορθές οι τοποθετήσεις του άρθρου.
Τιμούσα και Μακάριο και Διγενή, όμως οι ιερότεροι τόποι της Κύπρου μας, τους οποίους επισκέφθηκα και με λυγμούς έφυγα, είναι ΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ και Ο ΤΥΜΒΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑΣ.
Εκεί οι ξένοι ηγέτες πρέπει να αποδίδουν τιμές.
Νεκταρία - Σέρρες
Σημειώνεται ότι η εκκλησία της Κύπρου είναι αυτοκέφαλος και δεν επιδέχεται παρεμβάσεις ξένων ιεραρχών.
Ως εκκλησιαστικό πραξικόπημα 1972-1973, ή εκκλησιαστική κρίση Κύπρου 1972-1973 (αλλού αναφερόμενο και ως: εκκλησιαστικά γεγονότα 1972-1973 ή ως νεώτερο Αρχιεπισκοπικό Ζήτημα Κύπρου 1972-1973.
Στο δια ταύτα, αναμεταδίδω,
Κατά τη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου που πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου του 1972, ο Μητροπολίτης Γεννάδιος (Μαχαιριώτης) της Πάφου, ο Μητροπολίτης Άνθιμος (Μαχαιριώτης) του Κιτίου και ο Μητροπολίτης Κυπριανός (Κυριακίδης) της Κερύνειας κατέθεσαν πρόταση με την οποία ζητούσαν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος να παραιτηθεί από τη Προεδρία της Δημοκρατίας της Κύπρου επειδή θεωρούσαν ότι η παράλληλη άσκηση εκκλησιαστικών και κοσμικών καθηκόντων, από έναν κληρικό, ήταν ενάντια στους κανόνες της Εκκλησίας.
Οι τρεις επίσκοποι κάλεσαν τον Μακάριο σε απολογία, πριν από την έκτακτη σύνοδο της Ιεράς Συνόδου, που συνεκάλεσαν για τις 7 Μαρτίου 1973. Ο Μακάριος απάντησε στις 6 Μαρτίου, δηλώνοντας ότι η Σύνοδος που οι τρεις επίσκοποι είχαν καλέσει ήταν αντισυνταγματική και ως εκ τούτου, οποιαδήποτε απόφαση και να αποφασισθεί θα είναι άκυρη. Οι τρεις επίσκοποι συναντήθηκαν μεταξύ τους και αποφάσισαν την καθαίρεση του Μακάριου από το αξίωμά του ως Αρχιεπισκόπου.
Ο Μακάριος αμέσως συνεκάλεσε Μείζονα και Υπερτελή Σύνοδο (Μεγάλη Σύνοδος), αποτελούμενη από φίλους του εκπροσώπους αρκετών Ορθοδόξων Πατριαρχείων. Όλοι ανταποκρίθηκαν, εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο με έδρα στην Κωνσταντινούπολη. Η Μεγάλη Σύνοδος, που συνήλθε στις 5 - 6 Ιουλίου 1973, αποφάσισε να ακυρώσει την καθαίρεση του Μακαρίου και να καλέσει τους τρεις επισκόπους να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον της. Οι τρεις επίσκοποι αρνήθηκαν να παραστούν στη Μεγάλη Σύνοδο, η οποία συνήλθε εκ νέου στις 14 Ιουλίου και τους καθαίρεσε από το αξίωμα τους.
Μετά την καθαίρεση τους εκδιώχθηκαν από τις Μητροπόλεις τους, τους απεκόπη ο μισθός και λειτουργούσαν σε αυτοσχέδιες εκκλησίες και … κατακόμβες.
Αυτά ήταν τα ολισθήματα των ιεραρχών μας τότε.. Οι μεν Μακαριακοί αφόριζαν Γριβικούς, οι δε Γριβικοί τους Μακαριακούς. Αν συνέχιζαν, αφορισμένοι θα ήμασταν όλοι ….
Π.Ν. Νεαρός κληρικός τότε… Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.
Στις 9 Μαρτίου 1956 ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Μακάριος Γ' εξορίζεται από την Αγγλία στις Σεϋχέλλες ύστερα από την μη επίτευξη λύσης όσον αφορά το Κυπριακό.
Μαζί με τον Μακάριο εξορίζονται οι Ενωτικοί και μέλη της ΕΟΚΑ, Ιερέας Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου, ο μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός και ο Πολύκαρπος Ιωαννίδης. Και με τους τρεις ο Μακάριος σύντομα ήρθε σε ρήξη ( και με τους υπόλοιπους Μητροπολίτες Κύπρου), ειδικά όταν αποφάσισε σε συνεννόηση με τους Άγγλους και Καραμανλή, να υπογράψει τις περιβόητες συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και εγκαταλείψει τους όρκους του περί Ένωσης….Έτσι το αδελφικό κλίμα μεταξύ τους αντικαταστάθηκε, σταδιακά, από διαφωνίες και καχυποψία. Από μια άποψη, ίσως αυτό αποτελούσε και το μόνο ουσιαστικό κέρδος για τους Βρετανούς από την εξορία των τεσσάρων Κυπρίων. Διαίρει και βασίλευε….
Κ.Κ.
Η ομιλία του Μακαρίου και η τουρκική εισβολή - Philenews
https://www.philenews.com › article
16 Aug 2021 — Ως εκ τούτου, ομιλία του Μακάριου στις 19/7/1974 στον ΟΗΕ ήταν επί της ουσίας μια ολοκληρωτικά απρόσφορη απόπειρα για τα πάντα και προφανώς ...
Στον αντίποδα και τι είπαν οι αντίπαλοι του …
Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ του ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΟΥΣΚΟΥ στο ...
https://www.makeleio.gr › η-προδοτι...
«Αυτά τα απίστευτα είπε ο Μακάριος στον ΟΗΕ στις 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, 24 ώρες πριν από την τουρκική εισβολή επί του πατρίου εδάφους μας! Την εκάλεσε… Την εδικαίωσε ..»
Βεβαίως μεγαλύτερη προδοσία, διέπραξε η Χούντα και εν συνεχεία ήταν ολέθρια και η στάση Καραμανλή, που δήλωσε ότι Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ και μεταξύ πολέμου και ντροπής επέλεξε το δεύτερο και εάλω η Ελληνική Κύπρος….
Σ.Μ.
Από τα πρώτα σκιρτήματα των Ελλήνων της Κύπρου με την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα ΕΟΚΑ, για ένωση με την Ελλάδα, μία μερίδα του κυπριακού Ελληνισμού, ολιγάριθμοι στην αρχή, τάχθηκαν με τους αποικιοκράτες, ή άλλα ξένα συμφέροντα και εναντίο της ΕΟΚΑ. Διανύουμε ακόμα μέχρι σήμερα περίοδο διχόνοιας και κρίσης στην ιστορία του κυπριακού προβλήματος, και του Ελληνισμού της Κύπρου από την τουρκική εισβολή και μετά. Πιστεύουμε ότι την εν λόγω δήλωση συμμερίζονται πολλοί. Η άποψη αυτή, δεν είναι προϊόν αβασάνιστης διαδικασίας και παρά το ότι είναι φαινομενικά τετριμμένο, υποκρύπτει το θανατηφόρο καρκίνωμα, που κατατρώει τον Ελληνισμό.
Ποιο είναι αυτό; Η διχόνοια. Η διχόνοια, που είτε προκαλείται από όντως γνήσια διαφορετικές πεποιθήσεις, είτε προκαλείται επειδή κάποιο κομμάτι μας γίνεται, ηθελημένα ή αθέλητα, όργανο αυτών, που θέλουν να καταστρέψουν ή να περιορίσουν στο ελάχιστο τον Ελληνισμό, είτε, τέλος, γιατί από αρχαιοτάτων χρόνων, παρόλο που πάντα δημιουργικοί στη ζωή, ευρηματικοί, εργατικοί και οικουμενικοί, ως λαός δεν τα «βρήκαμε» ποτέ μεταξύ μας. «Ο Έλλην είναι ευφυέστατος, αλλά και οιηματίας (εγωιστής), δραστήριος αλλά και αμέθοδος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής, φιλότιμος αλλά και πλήρης προλήψεων. Έκτισε Παρθενώνα, που τον άφησε να γίνει ερείπιο. Ανέδειξε το Σωκράτη, να τον καταδικάσει σε θάνατο. Τον δίκαιο Αριστείδη να τον εξοστρακίσει. Εδημιούργησε Βυζάντιο για να το εγκαταλείψει, να περιέλθει στους Τούρκους. Έκανε την επανάσταση του ’21 για να διακινδυνέψει. Μετεκάλεσε τον Καποδίστρια, για να τον δολοφονήσει. Καταστράφηκε ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας …Ήρθαν οι Τούρκοι στην Ελληνική Κύπρο …
Παράδοξο πλάσμα, εκπληκτικό, ατίθασο, ημίκαλο, ημίκακο, αβεβαίων διαθέσεων, σοφόμωρον, εγωπαθές, φιλόδοξο …. και αφελές ….
Η Διχόνοια, που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει, "πάρ' το", λέγοντας, "και συ". Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά· μην το πιάστε, γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά. Από στόμα οπού φθονάει, παλληκάρια, ας μην πωθεί, πως το χέρι σας κτυπάει του αδελφού την κεφαλή. Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένη έθνη αληθινά: "Εάν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά". Τέτοια αφήστενε φροντίδα· όλο το αίμα οπού χυθεί για θρησκεία και για πατρίδα όμοιαν έχει την τιμή. Στο αίμα αυτό, που δεν πονείτε για πατρίδα, για θρησκειά, σας ορκίζω, αγκαλισθείτε σαν αδέλφια γκαρδιακά. Πόσο λείπει, στοχασθείτε, πόσο ακόμη να παρθεί· πάντα η νίκη, αν ενωθείτε, πάντα εσάς θ' ακολουθεί. Σολωμός.
Σωστό ότι η κατάθεση στεφάνων από ξένους ηγέτες επιβάλλεται να γίνεται στα Φυλακισμένα Μνήματα και Τύμβο Μακεδονίτισσας. Ίσως και ο Μακάριος αν ζούσε αυτό θα έκανε… και θα διαφωνούσε αν οι επίσημοι κατέθεταν στεφάνι στο άγαλμα κάποιου Αρχιεπισκόπου.
Και στους αδελφούς Κυπρίους εύχομαι ειρήνη ομοψυχία και αντίσταση.
Φίλος της Κύπρου. Βετεράνος 74. Ελλάδα.
Αναδημοσίευση από καταδρομέα Α΄ΜΚ.
Επιστρέφω / Άντρια Γαριβάλδη
Στους 16 ήρωες του 'Νίκη-4'
Επιστρέφω...
Τίποτα πια δεν με σταματά
Ούτε τ' αεροσκάφους τα συντρίμια
που η μοίρα το σημάδεψε με βόλι φίλιο
Κι ανύποπτα το φύτεψε σε χώμα ελληνικό
Ούτε η άγραφη ιστορία
που άφησε σελίδα αδειανή στο ημερολόγιο του ήρωα πιλότου
Κάποιοι δεν γνώρισαν ακόμα της θυσίας το σταυρό
Τη λεβεντιά δεν είδανε που υψώθηκε λιβανισμένη στους αιθέρες
ζητώντας μια άκρη γης να ξαποστάσει
Μα εγώ...
επιστρέφω αγέροχος, τιμημένος
τ' ορφανεμένο σπίτι μου να δω ξανά
Κι ανάλαφρα η ψυχή μου να πετάξει πέρα δώθε
Πότε στο μυρωμένο τύμβο της Μακεδονίτισσας
Και πότε στων δικών μου την αγκάλη που μούλειψε χρόνους πικρούς σαρανταδυό.
Επιστρέφω...
αλίγυστος σημαιοφορεμένος
των αδερφιών μου το καντήλι να φωτίσω.
Εδώ και στα φυλακισμένα Μνήματα και περισσότερη τιμή πρέπει.
Αν αθροίζαμε το κόστος κατασκευής των δεκάδων πελώριων αγαλμάτων, του πολυτελούς τάφου, των μνημείων κ.ά. του Μακαρίου, τότε θα κτίζαμε δύο νοσοκομεία ή θα εξοπλίζαμε μεγάλο μέρος της Εθνικής Φρουράς...
Ας τον τιμούν οι συγγενείς και οπαδοί του, όμως δεν είναι υποχρεωμένος ο Κυπριακός λαός να πληρώνει ... Αρκετά πλήρωσε μέχρι σήμερα .... Φτάνει.
Α-Ω
Και συμφωνώ ότι μόνο τα Φυλακισμένα Μνήματα και ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας είναι οι ιερότεροι τόποι της Κύπρου. Ψυχή τε και σώματι γίνεσαι χίλια κομμάτια όταν τα επισκεφθείς.... Εκεί πρέπει οι όποιοι ηγέτες να πηγαίνουν, για να μαθαίνουν την πονεμένη ιστορία της Κύπρου μας.
Δεν αντέχω. Ρίγη συγκίνησης με κυρίευσαν, αλλά και θυμός ...
Στον ιερό χώρο του Τύμβου της Μακεδονίτισσας, υπάρχει και ένα επιβλητικό μνημείο της Μάνας των νεκρών και αγνοουμένων. Μια μάνα αγναντεύει τον ορίζοντα ψάχνοντας το παιδί της ... Όταν μπροστά στέκεσαι τρέμεις σύγκορμος, ραγίζει η ψυχή σου και πύρρεια δάκρυα χύνονται και σμίγουν με το ιερό χώμα, που σκέπασε Ελλαδίτες αδελφούς και Κυπρίους Έλληνες ... Κλαίω ...
Αυτά είναι τα ΜΝΗΜΕΙΑ, που πρέπει να τιμούμε και όχι να λησμονούμε ....!
Αφιερώνω ένα λυρικό πόνημα στις αγαπημένες μας μακαριστές πλέον μάνες μας του Α.Α. αδελφού ήρωα, με ρίζες από κατεχόμενη Αγία Μεσαορία γη Αγίων και ηρώων.
Εθνομάρτυρες ήταν και αυτές ....
ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
ΜΕ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ,
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ.
ΑΚΟΥΜΠΙΣΜΕΝΕΣ ΞΑΓΡΥΠΝΕΣ,
ΟΙ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ,
ΣΤΗ ΚΑΓΚΕΛΕΝΙΑ ΕΞΩ ΠΟΡΤΑ,
ΜΕΣ΄ΤΑ ΛΙΟΠΥΡΙΑ, ΤΗΝ ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ….
ΣΚΟΥΡΙΑΣΕ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ, ΛΥΓΙΣΕ Η ΠΟΡΤΑ,
ΤΟ ΣΚΟΥΡΙΑΣΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ,
Ο ΠΟΝΟΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΛΥΓΙΣΕ,
ΚΥΡΤΩΣΑΝ ΟΙ ΜΑΡΑΖΩΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ,
ΑΠ΄ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΣΠΛΑΧΝΩΝ ΤΟΥΣ.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.
ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ,
ΚΑΙ ΑΝ ΓΟΝΑΤΟΥΣΑΝ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ,
ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΙΚΕΣΙΑ,
ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ.
ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΣΕΚΤΑ,
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ ΑΛΛΟ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ,
ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΑΙΩΝΙΑ, ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥΣ,
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, Ν΄ΑΝΑΠΑΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ,
ΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΠΙΚΡΑ, ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ,
ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΖΟΥΝ, ΓΥΡΩ, ΟΛΟΓΥΡΑ ΚΑΙ ΨΑΧΝΑΝ
ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΡΙΖΩΜΈΝΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ,
ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΥΡΙΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ,
ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΥΚ ΕΛΑΤΩ ΒΡΟΝΤΟΦΏΝΑΖΑΝ,
ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΑ ΕΠΕΦΤΑΝ ΞΑΝΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΝ,
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ.
ΤΙ ΨΑΧΝΕΤΕ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΗ ΓΗ;
ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΑΝΕΒΕΙΤΕ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ
ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΜΏΣΕΤΕ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ,
ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ,
ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ,
ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ,
ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΝ ΞΑΝΑ, Ν΄ΑΝΑΠΑΥΘΟΥΝ
ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΜΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ.
ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΑΡΑΣ ΑΝΑΜΙΚΤΑ ΜΕ ΛΥΠΗ,
ΣΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΑ ΑΓΙΟΧΩΜΑΤΑ ΠΕΦΤΟΥΝ,
ΧΕΙΜΑΡΡΟΙ ΘΕ ΝΑ ΓΕΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ,
ΣΤΑ ΤΑΡΑΓΜΕΝΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΘΕ ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΝ,
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΘΑ ΡΙΞΟΥΝ.
ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΨΥΧΟΣ ΘΕΟΣ,
ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ ΦΥΓΑΝ,
ΝΑ ΑΠΟΤΑΞΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ, ΤΗΝ ΛΥΠΗ ΤΗΝ ΑΝΕΙΠΩΤΗ
ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΜΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΟΠΟΥ ΠΗΓΑΝ …
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΙΣ ΤΙΜΗΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ, ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ…
Μαρία Ρ. Από κατεχόμενη Κερύνεια, που θρήνησε στενούς συγγενείς και φίλους.
Ασεβεια ειναι αυτο που συμβαινει στην Κυπρο. Αλλο προσωπολατρειες και αλλο σεβασμος εναντι των ηρωων μας....
Αδελφη ηρωα απο Ελλαδα
Ελενη Μ.
Θερμά ευχαριστούμε τον κ. Θάνο του Koukfamily, για την καταχώρηση και τεχνική επεξεργασία του άρθρου, όπως και τους αγαπητούς αναγνώστες, για τα χρήσιμα σχόλια τους. Επίσης και τους προσωπικούς μας αποδέκτες, για τα δεκάδες ξεχωριστά σχόλια, που μας απέστειλαν.
Διευκρινίζουμε ότι σκοπός μας δεν ήταν να θίξουμε την μνήμη όποιου νεκρού, διότι τον τεθνηκότα μη κακολογείν, αλλά να υποδείξουμε ταπεινά στην Κυπριακή Κυβέρνηση, ότι η κατάθεση στεφάνων, από ξένους επισήμους ως είθισται, πρέπει να γίνεται στους ιερούς χώρους των Φυλακισμένων μνημάτων ή Τύμβο Μακεδονίτισσας, όπως π.χ. στην Ελλάδα στο μνημείο του Άγνωστους Στρατιώτη.
Ομάδα Εργασίας του συγγραφέα κ. Α. Αντωνά.
Υ.Γ. Η αδέκαστος ιστορία είναι υπεύθυνη να καταγράψει αντικειμενικά, για την προδοσία, εγκατάλειψη και άλωση της Ελληνικής Κύπρου, αλλά και για την απόδοση ευθυνών στους τότε ηγέτες....
5,000 νεκροί, 300,000 εκτοπισμένοι, 850 κακοποιημένες γυναίκες, 1,619 αγνοούμενοι ζητούν δικαίωση ...
Κι εγώ σας ευχαριστω πολύ όλους για την τιμή που μας κανετε να αναρτουμε τα εξαιρετικά άρθρα σας στο ταπεινο ιστολογιο μας.
Επίσης να ευχαριστήσω και όλους τους σχολιαστές που με τις καίριες παρεμβάσεις τους συμπληρωνουν πάντα τις πολύ ενδιαφέρουσες αναρτήσεις.
Τέλος να πω ότι συμφωνώ απολύτως με την πρόταση να χρησιμοποιείται κάποιο από τα Μνημεία αυτά, όπως χρησιμοποιείται το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην Ελλάδα και οι επίσημοι ξένοι επισκέπτες να αποτίουν φόρο τιμής με καταθέσεις στεφάνων.
Η εναλλακτικά μπορεί να φτιαχτεί κι ένα νέο μνημείο σαν του Αγνώστου Στρατιώτη και στην Κύπρο που να περιλαμβάνει με ιστορική σειρά αναφερόμενους ΟΛΟΥΣ τους αγώνες των Ελλήνων Κυπρίων από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Αυτό το λέω διότι όσοι καταθέτουν στεφάνι στα Φυλακισμένα Μνηματα για παραδειγμα, δεν συμπεριλαμβάνουν τους πεσόντες του 1974 και φυσικά το αντίστροφο... ισχύει για την Μακεδονίτισσα.
Μάλιστα ενα τετοιο πλήρες Μνημειο θα μπορούσε να ονομαστεί και σαν Αγνώστου Στρατιώτη και να απεικονιζει επισης έναν αρχαίο Ελληνα στρατιώτη για να υπαρξει μια ακόμα αμεση σύνδεση και αναφορα με το αντιστοιχο μνημειο της Ελλάδας.
Συγκλονιστικό άρθρο και σχόλια.
Στα ποιήματα των σχολίων "Επιστρέφω", αλλά και ειδικά στο αφιέρωμα, για τις "Μάνες των νεκρών και αγνοουμένων", όχι μόνο υποκλίθηκα αλλά και λύγισα.
Όταν κάποια στιγμή επισκεφθήκαμε τον Τύμβο Μακεδονίτισσας, για κατάθεση στεφάνου, αφού τυγχάνω συγγενής πεσόντα και είδα το επιβλητικά μνημεία του Τύμβου και της Μάνας των αγνοουμένων, για πολλές μέρες δεν μπορούσα να συνέλθω. Όταν δε μετά επισκεφθήκαμε και τα Φυλακισμένα Μνήματα ήταν η χαριστική βολή για μένα και τους υπόλοιπους συγγενείς ...
Τι άλλο πιο ιερό από αυτούς τους ιερούς χώρους, για να καταθέτουν στεφάνι οι ξένοι ηγέτες υπάρχει;;;;;
Ν.Μ. Ποιήτρια από Κρήτη.
Φίλτατε Θάνο, που πάντα τιμάς τον πολύπαθο Ελληνισμό της Κύπρου, συγκινητικό το σχόλιο σου.
Η εισήγηση σου αυτή ελπίζουμε να φτάσει και στα αυτιά και Εθνική συνείδηση της Κυπριακής Κυβέρνησης. (Το άρθρο κοινοποιήθηκε σε όλους τους αρμοδίους)
Μέχρι να ληφθεί και αν ληφθεί, όποια απόφαση για Εθνικό Μνημείο των αγώνων της Ελληνικής Κύπρου, τα ιερά μνημεία Τύμβος της Μακεδονίτισσας και Φυλακισμένα Μνήματα, αντιπροσωπεύουν όλους τους ανά τους αιώνες αγώνες Ελευθερίας και Ένωσης. Οι πεσόντες αυτοί όταν μαχόμενοι έπεφταν, τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο ψέλλιζαν και τηρούσαν τις ιερές παρακαταθήκες των ένδοξων ΕΛΛΗΝΩΝ προγόνων τους. Το ενωμένο πνεύμα όλων πλανάται, σήμερα πάνω από τους γαλάζιους ουρανούς της Μικρής Ελλάδας Κύπρου και ίσως μας φωτίσει και διδάξει ... και όπως ο πραγματικός ΕΘΝΑΡΧΗΣ Καποδίστριας έγραψε και λάλησε, «Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ υμών»
Νάσαι πάντα καλά.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Για την ομάδα εργασίας Α. Αντωνάς.
Υ.Γ.
Επαναλαμβάνω ένα συμβολικό απόσπασμα από παλαιότερο ποίημα μου, το οποίο μάλλον δημοσίευσες.
ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝ ΣΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ...
''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Λευτεριάς και αυτοθυσίας, θα βρεις,
μονοπάτια, μοναχικέ Έλληνα αδελφέ,
που από μακριά ήρθες, Ελληνικές σημαίες,
από σφαίρες, διάτρητες, φθαρμένες,
μισοσβησμένα συνθήματα της Ένωσης,
σ΄ ερειπωμένα μετερίζια, αντίστασης κι΄ ελευθερίας.
Τα μονοπάτια οδηγούν σε Θερμοπύλες,
στα «ελεύθερα φυλακισμένα μνήματα».
Και όταν διαβάτη Έλληνα θα φτάσεις,
στα μνήματα τα φυλακισμένα,
σ΄ αυτόν της Κύπρου τον ιερό χώρο,
την αγχόνη κοίταξε και εσύ κατάματα,
τους σταυρούς, των ηρώων Κυπραίων άγγιξε.
Δεν θ΄ αντέξεις, θα λυγίσεις, ρίγη,
αναφιλητά, τα δάκρυα σου ποτάμια,
λάβας θα ρέουν, θα σε καίνε,
θ΄ αχνίζουν πέφτοντας στο
καθαγιασμένο χώμα των θαμμένων ηρώων.
Και νοερά θα ακούς, τα ποιήματα τους,
π΄ απάγγελλαν και τα εμβατήρια,
π΄ αλύγιστα περήφανα τραγουδούσαν..,
ακόμη και στο ικρίωμα, δεν λυγούσαν,
όταν την νεκρική θηλειά, τους περνούσαν.
Και τον εθνικό ύμνο θ΄ ακούς,
που τις τελευταίες τους στιγμές,
στα χείλια είχαν και υμνούσαν….
Και όταν αδελφέ Έλληνα,
στην Ελλάδα, επιστρέψεις, το μήνυμα δώσε,
« Ω Ξειν αγγέλλειν….,
ότι η Κύπρος εγκαταλείφθηκε,
ποτέ της δεν λιποψύχισε και δεν ηττήθηκε!
Ελληνικές Θερμοπύλες φύλαττε,
..τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη…»,
πάντα με ηρωισμό και αυτοθυσία,
μόνη κ΄ έρμη, χρυσοπράσινο φύλλο,
των κυμάτων έρμαιον ριγμένο,
στο φουρτουνιασμένο μακρινό πέλαγος…..
...................................
.............Ας διατηρηθεί και το άγαλμα του Μακαρίου στο Προεδρικό, για να μας θυμίζει τις τραγικές μέρες της Κύπρου, αλλά ας κατασκευασθεί ακόμη ένα μνημείο πεσόντων και αγνοουμένων τιμής ένεκεν…. Αυτό δεν είναι ασέβεια, είναι ευσέβεια ….
ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΡΩΙΚΑ ΔΩΣΑΝΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ.
Το λιγκ του σχετικού άρθρου μου κοινοποίησε μόλις χθες συνάδελφος θεολόγος.
Το διάβασα δύο φορές μαζί με τα σχόλια και παρ΄όλον ότι συμφωνώ, απλά θα προσθέσω και την δική μου άποψη, διότι τα γραπτά μένουν. Τα λόγια πετούν....
Μέγιστοι εθνομάρτυρες ιεράρχες της Κύπρου ήταν οι σφαγιασθέντες από τους Οθωμανούς. Επ ευκαιρία καταχωρώ ένα μικρό πληροφοριακό απόσπασμα.
Στις 9 Ιουλίου 1821, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός απαγχονίστηκε στην πλατεία Διοικητηρίου της Λευκωσίας κάτω από μία μουριά, ενώ την ίδια ημέρα καρατομήθηκαν οι τρεις μητροπολίτες της Κύπρου, ο Πάφου Χρύσανθος, ο Κιτίου Μελέτιος και ο Κυρηνίας Λαυρέντιος, καθώς και άλλοι κληρικοί. Την επομένη και ως τις 14 Ιουνίου αποκεφαλίστηκαν και οι υπόλοιποι εκατοντάδες του καταλόγου απλοί κληρικοί και λαϊκοι. Θυσιάστηκαν διότι βοηθούσαν την Ελληνική Επανάσταση, συμμετείχαν στην Φιλική Εταιρεία, δεν αλλαξοπίστησαν, δεν ήταν επίορκοι και παρέμεινα μέχρι τέλους Έλληνες ...
Δηλαδή σε αυτούς τους εθνομάρτυρες η Κύπρος πρέπει να φτιάξει αδριάντες ύψους ουρανοξύστη ... Η κατασκευή πελώριων αγαλμάτων του Μακαρίου δυστυχώς βγάζουν ένα και μοναδικό συμπέρασμα ... Είναι προσωπολατρικά, δεν είναι αδριάντες αλλά απλά ... αγάλματα.
Όσον αφορά τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό ... Έξω από την Αρχιεπισκοπή υπάρχει μια μικρή απλή τιμητική στήλη με μια προτομή του, που όμως η λάμψη της και το μεγαλείο της απλώνονται σε όλη την Ελληνική Κύπρο και υπόλοιπο Ελληνισμό ..
Κωστής Παλαμάς: Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
Το παραφράσσω...
Η μεγαλοσύνη των ανδρών δεν μετριέται με το ύψος ενός αγάλματος. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα, που έχυσαν.
Τα τελευταία λόγια του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού στον δήμιο του, (Ιδετε 9η Ιουλίου 1821 του εθνικού ποιητή της Κύπρου Βασίλη Μιχαηλίδη.)
Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!
Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,
κάμε τον κόσμον μακελλειόν και τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάκιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα κείνον τρώεται και κείνον καταλυέται.
Μεν μάχεσαι την θάλασσαν να την-ι ’ξηντιλήσεις·
άδικα λόγια μεν χάννεις κι αρκείς εις την δουλειάν σου.
Τον ήλιον με φύσημαν μπορείς να τον-ι σβήσεις;
Φώναξε του τζελλάττη σου, σάσ’ την κρεμμασταρκάν σου!
Αυτά τα λίγα και ο νοών νοείτω.
Παπ. Κ. Θεολόγος - Κύπρος.
Δημοσίευση σχολίου