Επιμέλεια – Έρευνα από Αντώνη Αντωνά.
*Όπου Τ/Κ = Δολοφόνοι εξτρεμιστές της ΤΚ οργάνωσης ΤΜΤ και των Γκρίζων Λύκων, οι οποίοι ήταν οι πραιτωριανοί εγκληματίες επικουρικοί των επίσης δημίων και βασανιστών Άγγλων κατακτητών.
1/7/1958
Στη περιοχή Μηλικουρίου διεξάγοντται μεγάλης εκτάσεως στρατιωτικές επιχειρήσεις προκειμένου να συλληφθεί ο Διγενής
2/7/1956
Εφονεύθη στη Κώμα Γιαλού, σε ενέδρα κατα Άγγλων, ο Ανδρέας Παρασκευά 16 ετών από την Κώμα Γιαλού
Εφονεύθη στη Κώμα Γιαλού, σε ενέδρα κατα Άγγλων, ο Ανδρέας Παρασκευά 16 ετών από την Κώμα Γιαλού
2/7/1956
Εφονεύθη από έκρηξη βόμβας που ετοποθετήθηκε κατα Άγγλων, στη Κώμα Γιαλού, ο Σωτήριος Στρούθου 10 ετών από τη Κώμα Γιαλού.
Εφονεύθη από έκρηξη βόμβας που ετοποθετήθηκε κατα Άγγλων, στη Κώμα Γιαλού, ο Σωτήριος Στρούθου 10 ετών από τη Κώμα Γιαλού.
2/7/1956
Τεραστίων διατάσεων πυρκαγιά ετέθη στο δάσος Πάφου από Άγγλους στρατιώτες για να εξαναγκάσουν αντάρτες να παραδοθούν.
Τεραστίων διατάσεων πυρκαγιά ετέθη στο δάσος Πάφου από Άγγλους στρατιώτες για να εξαναγκάσουν αντάρτες να παραδοθούν.
4/7/1957
Εφονεύθη από Αγγλους εις Αραπακά, κατα διάρκειαν κατ οίκον περιορισμού, ο Χριστοφής Γεωργίου 63 ετών από τον Αραπακά
Εφονεύθη από Αγγλους εις Αραπακά, κατα διάρκειαν κατ οίκον περιορισμού, ο Χριστοφής Γεωργίου 63 ετών από τον Αραπακά
5/7/1958
Εφονεύθη από τ/κ στη Λεμεσό ο Χριστόδουλος Γιαλλουρή 33 ετών από τη Λεμεσό.
Εφονεύθη από τ/κ στη Λεμεσό ο Χριστόδουλος Γιαλλουρή 33 ετών από τη Λεμεσό.
*5/7/1958
Εφονεύθησαν από Αγγλους στο Αυγόρου κατά τη διάρκεια διαδήλωσης και απόπειρας απελευθέρωσης συλληφθέντος ομοχωρίου τους ο Παναγιώτης Ζαχαρία 45 ετών και η έγκυος Λουκία Παπαγεωργίου 32 ετών από το Αυγόρου.
8/7/1958
Ανετινάχθη το οίκημα της ΑΝΩΡΘΩΣΗΣ από Άγγλους λόγω ανευρέσεως βόμβας κατά τους ισχυρισμούς τους.
Ανετινάχθη το οίκημα της ΑΝΩΡΘΩΣΗΣ από Άγγλους λόγω ανευρέσεως βόμβας κατά τους ισχυρισμούς τους.
8/7/1958
Εσφαγιάσθη στη Τύμπου από τ/κ ο Μιχαήλ Καρατσιόλης 60 ετών από τη Τύμπου
Εσφαγιάσθη στη Τύμπου από τ/κ ο Μιχαήλ Καρατσιόλης 60 ετών από τη Τύμπου
10/7/1958
Εσφαγιάσθη υπο τ/κ/, παρα τη Μονή Μεταμορφώσεως, η ηγουμένη Αγαθονίκη. Την ίδια μέρα εσφαγιάσθη απο τ/κ, παρα τη Μονή Μεταμορφώσεως ο Νεκτάριος Αδάμου 29 ετών από τους Τρούλλους
Εσφαγιάσθη υπο τ/κ/, παρα τη Μονή Μεταμορφώσεως, η ηγουμένη Αγαθονίκη. Την ίδια μέρα εσφαγιάσθη απο τ/κ, παρα τη Μονή Μεταμορφώσεως ο Νεκτάριος Αδάμου 29 ετών από τους Τρούλλους
10/7/1958
Εφονεύθη από τ/κ/ έξω από τη Κοντέα ο Θεόδωρος Αχιλλέως 24 ετών από το Λευκόνοικο.
Εφονεύθη από τ/κ/ έξω από τη Κοντέα ο Θεόδωρος Αχιλλέως 24 ετών από το Λευκόνοικο.
12/7/1958
Eσφαγιάσθη από τους τ/κ στη Λεμεσό, ο Γεώργιος Δρουσιώτης, 34 ετών από τη Λάρνακα
Eσφαγιάσθη από τους τ/κ στη Λεμεσό, ο Γεώργιος Δρουσιώτης, 34 ετών από τη Λάρνακα
13/7/1958
Εσφαγιάσθη από τ/κ , εντός της οικίας του στον Τράχωνα ο Χρήστος Αμαξάρης 53 ετών.
Εσφαγιάσθη από τ/κ , εντός της οικίας του στον Τράχωνα ο Χρήστος Αμαξάρης 53 ετών.
13/7/1958
Εφονεύθη στη Ταύρου από τ/κ ο Λοίζος Παπαχριστοδούλου 52 ετών από την Ταύρου
Εφονεύθη στη Ταύρου από τ/κ ο Λοίζος Παπαχριστοδούλου 52 ετών από την Ταύρου
14/7/1958
Εφονεύθη από τ/κ στη Λευκωσία ο Μελής Δημητρίου 40 ετών από τη Λεμεσό.
Εφονεύθη από τ/κ στη Λευκωσία ο Μελής Δημητρίου 40 ετών από τη Λεμεσό.
19/7/1958
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ μεταξύ Αραδίπου και Κελλιών, ο Ιωάννης Καρυπής 22 ετών από την Αραδίππου.
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ μεταξύ Αραδίπου και Κελλιών, ο Ιωάννης Καρυπής 22 ετών από την Αραδίππου.
19/7/1958
Εσφαγιάσθησαν υπό τ/κ στο Πέργαμος, οι Παύλος και Πέτρος Νικολεττή 72 ετών από τη Λύση.
Εσφαγιάσθησαν υπό τ/κ στο Πέργαμος, οι Παύλος και Πέτρος Νικολεττή 72 ετών από τη Λύση.
19/7/1958
Εφονεύθησαν στη Λευκωσία από τ/κ ο Γεώργιος Μιχαήλ 65 ετών και Νικόλαος Ρούσσος 62 ετών από τη Λευκωσία
Εφονεύθησαν στη Λευκωσία από τ/κ ο Γεώργιος Μιχαήλ 65 ετών και Νικόλαος Ρούσσος 62 ετών από τη Λευκωσία
22/7/1958
Εφονεύθη στη Λευκωσία από ρίψη βόμβας από τ/κ, ο Χαράλαμπος Κυριάκου 31 ετών από το Σαράντι
Εφονεύθη στη Λευκωσία από ρίψη βόμβας από τ/κ, ο Χαράλαμπος Κυριάκου 31 ετών από το Σαράντι
22/7/1958
Εφονεύθη στη Σίντα ενώ έβοσκε τα πρόβατα του, ο Θεοχάρης Χατζηγιάννης 60 ετών από τη Βατυλή.
Εφονεύθη στη Σίντα ενώ έβοσκε τα πρόβατα του, ο Θεοχάρης Χατζηγιάννης 60 ετών από τη Βατυλή.
22/7/1958
Εσφαγιάσθη από τ/κ κοντά στην Αθηαίνου, ο Μιχαήλ Ταπής 40 ετών από την Αθηαίνου.
Εσφαγιάσθη από τ/κ κοντά στην Αθηαίνου, ο Μιχαήλ Ταπής 40 ετών από την Αθηαίνου.
23/7/1958
Εσφαγιάσθη από τ/κ παρα το Τζιάος ο Γεώργιος ΛοΊζου 72 ετών ενω έβοσκε τα πρόβατα του.
Εσφαγιάσθη από τ/κ παρα το Τζιάος ο Γεώργιος ΛοΊζου 72 ετών ενω έβοσκε τα πρόβατα του.
27/7/1958
Εφονεύθη από τ/κ στο Κτήμα ο Χατζηφίλιππος Χατζηοικονόμου 86 ετών από τη Χλώρακα.
Εφονεύθη από τ/κ στο Κτήμα ο Χατζηφίλιππος Χατζηοικονόμου 86 ετών από τη Χλώρακα.
28/7/1958
Εφονεύθη με αξίνα από τ/κ, στη περιοχή Τσαγκαρόβουνο , μεταξύ Μαραθοβούνου – Βιτσάδας ο Αναστάσης Αβραάμ 60 ετών εκ Μαραθοβούνου
Εφονεύθη με αξίνα από τ/κ, στη περιοχή Τσαγκαρόβουνο , μεταξύ Μαραθοβούνου – Βιτσάδας ο Αναστάσης Αβραάμ 60 ετών εκ Μαραθοβούνου
28/7/1958
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ μεταξύ Σιντας και Στρογγυλού ο Γιάννης Αντωνίου 45 ετών εκ Στρογγυλού
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ μεταξύ Σιντας και Στρογγυλού ο Γιάννης Αντωνίου 45 ετών εκ Στρογγυλού
30/7/1958
Εφονεύθη στη Χολέτρα από έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο θεόδωρος Ζήνωνος, 21 ετών από τη Χολέτρα
Εφονεύθη στη Χολέτρα από έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο θεόδωρος Ζήνωνος, 21 ετών από τη Χολέτρα
30/7/1958
Εφονεύθησαν από *“δυνάμεις ασφαλείας” ενώ επιχειρούσαν να απελευθερώσουν συλληφθέντα ομοχώριον τους, ο Γαβριήλ Μαρίνου ετών 23 και Γεώργιος Τουμάζου από την Αχερίτου
Εφονεύθησαν από *“δυνάμεις ασφαλείας” ενώ επιχειρούσαν να απελευθερώσουν συλληφθέντα ομοχώριον τους, ο Γαβριήλ Μαρίνου ετών 23 και Γεώργιος Τουμάζου από την Αχερίτου
31/7/1958
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ στη Λάρνακα η Ολγα Ιωάννου 44 ετών από τη Κοντέα,
Εσφαγιάσθη υπό τ/κ στη Λάρνακα η Ολγα Ιωάννου 44 ετών από τη Κοντέα,
31/7/1958
Εσφαγιάσθη από τ/κ στη Τύμπου ενώ έβοσκε πρόβατα ο Χαράλαμπος Ιωάννου 10 ετών.
Εσφαγιάσθη από τ/κ στη Τύμπου ενώ έβοσκε πρόβατα ο Χαράλαμπος Ιωάννου 10 ετών.
*Δυνάμεις ασφαλείας Άγγλοι και το εφεδρικό σώμα των ΤΚ εξτρεμιστών.
Βεβαίως τόμοι χρειάζονται, για να καταγραφούν αναλυτικά οι επαίσχυντες μέρες και πράξεις των δολοφόνων Άγγλων και των εξτρεμιστών τουρκοκυπρίων.
Τιμής ένεκεν επιλέγω ενδεικτικά μια μαύρη επέτειο, που φανερώνει την θρασυδειλία των κατακτητών και που άφησε μαύρο στίγμα ντροπής στην τότε κραταιά Αγγλική Αυτοκρατορία ή ότι απέμεινε από αυτή …
Ίδετε την ανδρεία και αυτοθυσία των Ελληνίδων της Κύπρου.
Η προσφορά της γυναίκας στον αγώνα έχει ήδη αποτιμηθεί από τον αρχηγό Διγενή στα Απομνημονεύματά του και στο Χρονικόν με τρόπο πια αδιαμφισβήτητο. Γράφει στα Απομνημονεύματά του αποτιμώντας τη συμβολή της γυναίκας: «Η Ελληνίς Κύπρια εφάνη αξία των ωραιοτέρων ελληνικών παραδόσεων» (σ. 227). «Εις πολύ εμπιστευτικάς αποστολάς εχρησιμοποίουν το γυναικείον φύλον» (σ. 226). «Oταν ομιλώ περί νεολαίας περιλαμβάνω τόσον τους νέους, όσον και τας νεάνιδας. Αι νεάνιδες της Κύπρου όχι μόνον δεν υστέρησαν εις τόλμην και αυτοθυσίαν, αλλά και εφάνησαν πραγματικαί Σπαρτιάτισσες, Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες» (σ. 40).
Στο Χρονικόν Αγώνος ΕΟΚΑ, ο στρατηγός Γρίβας Διγενής αναφέρει: «Η συμβολή της Ελληνίδας Κυπρίας εις τον Aπελευθερωτικόν Aγώνα υπήρξε εξόχως σημαντική. Με βαθείαν συγκίνησιν αναλογίζομαι την πολύτιμον συνεισφοράν της εις τον αγώνα. Με παραδειγματικήν αυταπάρνησιν ανέλαβε και εξετέλεσε κατά τρόπον αξιοθαύμαστον πάσαν αποστολήν, μη ορρωδήσασα προ ουδενός κινδύνου. Oλαι αι Eλληνίδες των πόλεων και των χωριών της Κύπρου δεν υστέρησαν ουδενός εις πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας. Και εις αυτόν τον ένοπλον αγώνα έλαβον αύται μέρος» (σ. 59).
Ο πολιτικός αρχηγός του Αγώνα Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αναφέρεται με τον ίδιο θαυμασμό στην προσφορά της Γυναίκας στον Αγώνα.
Τιμητικό παράρτημα.
5/7/1958
Εφονεύθησαν από Αγγλους και Τούρκους επικουρικούς στο Αυγόρου κατά τη διάρκεια διαδήλωσης και απόπειρας απελευθέρωσης συλληφθέντος ομοχωρίου τους ο Παναγιώτης Ζαχαρία 45 ετών και η έγκυος Λουκία Παπαγεωργίου 32 ετών από το Αυγόρου.
Αποσπάσματα από Ίδρυμα Γεωργίου Γρίβα Διγενή, απομνημονεύματα Διγενή και δημοσιεύσεις της τότε εποχής με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.
Παπαγεωργίου (Λαουτάρη) Λουκία
Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 23 Μαρτίου 1926. Σύζυγος: Γεώργιος Λαουτάρης. Παιδιά: Κώστας, Χριστόδουλος, Μαρούλα, Ανδρούλα, Δέσπω, Θεοδώρα. Ήταν έγκυος το έβδομό της παιδί, όταν σκοτώθηκε. Γονείς: Χριστόδουλος Παπαγεωργίου και Θεοτέρα Αδάμου Αδέλφια: Γεώργιος, Αδάμος,
Ζαχαρία Παναγιώτης
Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου, της επαρχίας Αμμοχώστου. Ως πιθανή χρονολογία αναφέρεται το 1913.
Σύζυγος: Χριστίνα Παναγιώτη Ζαχαρία
Παιδιά: Προκοπού, Μαρία, Αναστάσης, Αντρούλα, Γεώργιος
Γονείς: Ζαχαρκάς Σταυλού και Μαριτσού Ζαχαρκά
Σύζυγος: Χριστίνα Παναγιώτη Ζαχαρία
Παιδιά: Προκοπού, Μαρία, Αναστάσης, Αντρούλα, Γεώργιος
Γονείς: Ζαχαρκάς Σταυλού και Μαριτσού Ζαχαρκά
Αδέλφια: Γιαννής, Γεώργιος, Ελένη, Γιωρκού, Λουκία
Ο Παναγιώτης Ζαχαρία φοίτησε στο
δημοτικό σχολείο Αυγόρου και ήταν γεωργοκτηνοτρόφος. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ
με την έναρξη του Αγώνα και πρόσφερε τις υπηρεσίες του μαζί με τα
παιδιά και τη σύζυγό του. Ο γιος του Αναστάσης ήταν μέλος των ομάδων
κρούσεως της περιοχής και τα μικρότερα παιδιά του, Ανδρούλα και
Γεώργιος, ανήκαν στην Άλκιμη Νεολαία της ΕΟΚΑ, ΑΝΕ. Στο περιβόλι του
φιλοξενούσε καταζητούμενους, ενώ στο σπίτι του διατηρούσε κρύπτη, όπου
φύλαγαν πολυγράφο για την εκτύπωση φυλλαδίων της Οργάνωσης, που
διανέμονταν στα γύρω χωριά.
Για την υλοποίηση εντολής του Διγενή για γενικό ξεσηκωμό του άμαχου πληθυσμού, η τοπική οργάνωση ΕΟΚΑ Αυγόρου τοποθέτησε την Παρασκευή, 4 Ιουλίου 1958, συνθήματα στο κέντρο του χωριού. Άγγλοι στρατιώτες ήλθαν και τα κατέβασαν. Την επομένη αναρτήθηκαν νέα συνθήματα και οι γυναίκες, μετά από οδηγίες της Οργάνωσης, ετοιμάστηκαν για λιθοβολισμό των στρατιωτών.
Οι στρατιώτες επανήλθαν την επομένη, 5 Ιουλίου 1958, συνέλαβαν τον Κυριάκο Μακρή, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, και τον έσπρωχναν να ανεβεί σε σκάλα, για να κατεβάσει τα συνθήματα. Στην άρνησή του όρμησαν οι γυναίκες, τον άρπαξαν από τα χέρια των Άγγλων και τον φυγάδευσαν. Στη συνέχεια κτύπησαν ως σύνθημα τις καμπάνες, μαζεύτηκαν οι χωριανοί και άρχισαν να λιθοβολούν τους στρατιώτες.
Η συμπλοκή εξελίχθηκε σε πραγματική μάχη. Οι Άγγλοι στρατιώτες ταμπουρώθηκαν στα τεθωρακισμένα οχήματά τους και άνοιξαν πυρ εναντίον του άοπλου πλήθους, με αποτέλεσμα να σκοτώσουν τη αγωνίστρια Λουκία Παπαγεωργίου Λαουτάρη και τον αγωνιστή Παναγιώτη Ζαχαρία και να πληγώσουν δεκαοκτώ άτομα.
Η υπέρτατη αυτοθυσία…. Πολύτεκνοι γονείς άφησαν πίσω τα παιδιά τους και θυσιάστηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Ο θάνατός τους συγκλόνισε ολόκληρο τον κυπριακό λαό, ενώ συγχρόνως φούντωσε την αγωνιστικότητα και τη θέλησή του για ελευθερία. Και το πλέον τραγικό. Αυτοί οι ιεροί τάφοι των εθνομαρτύρων, μετά τον επικό απελευθερωτικό αγώνα συλήθηκαν και βεβηλώθηκαν από γνωστούς άγνωστους νυχτοβάτες τον Ιούλιο του 2020. Οι ίδιοι ήταν, που πρόδωσαν και τον Απελευθερωτικό Αγώνα ΕΟΚΑ 55-59. Το πνεύμα είναι αθάνατο. Κανείς δεν μπορεί να το δολοφονήσει …..βέβηλοι και ιερόσυλοι …. Έγραψε ο Πέτρος Παπαπολυβίου για την επαίσχυντη πράξη αυτή.
Ιούλιος του 2020. Άγνωστοι αφαίρεσαν τους σταυρούς και σύλησαν τους τάφους δύο ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου (1955 – ’59), του *Παναγή Ζαχαρία και της *Λουκίας Παπαγεωργίου Λαουτάρη, οι οποίοι βρίσκονται στο κοιμητήριο της ηρωϊκής Κοινότητας Αυγόρου, γης Αγίων και ηρώων…
«Σφάξτε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,/ κάμε τον κόσμον μακελλειόν και τους Ρωμιούς τραούλλια,/ αμμά ξέρετε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάκιν/ τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια./ Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται,/ μα πάντα κείνον τρώεται και κείνον καταλυέται.» Β. Μιχαηλίδη 9η Ιουλίου 1821.
04/07/2020 · Γράφει ο Πέτρος Παπαπολυβίου (Δημοσιευθέν απόσπασμα.)
Η βεβήλωση των τάφων των ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959, Λουκίας Παπαγεωργίου – Λαουτάρη και Παναγή Ζαχαρία, στο κοιμητήριο του Αυγόρου, αποτελεί θλιβερή συνέχεια της δράσης των άγνωστων ιερόσυλων νυκτοβατών, που εκτονώνουν την εγκληματική τους δραστηριότητα λερώνοντας και καταστρέφοντας χώρους λατρείας, μνημεία του τόπου, προτομές ηρώων, ιστούς σημαιών. Τώρα έφτασαν και στα κοιμητήρια: Το υπέρτατο στάδιο της ηλιθιότητας ενός φανατικού.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ποιους εξυπηρετούν οι ενέργειες αυτών των ανεγκέφαλων, που ρίχνουν τον προβοκατόρικο σπόρο των εμφύλιων παθών. Όπως, αντίστοιχα, αναδεικνύεται θλιβερότατη η υποκρισία των πολιτικών και των δήθεν «υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», των ΜΚΟ και των «Τεχνικών Επιτροπών», που επιλέγουν από ποια περιστατικά θα ενοχληθούν. Δεν μπορείς να ολοφύρεσαι όταν κάποιοι ηλίθιοι ή προβοκάτορες βεβηλώνουν το τζαμί στη Λεμεσό γράφοντας συνθήματα, και να σιωπάς όταν αφαιρούνται οι σταυροί από τα μνήματα δυο ηρώων. Δεν μπορείς να μην αντιδράς όταν βεβηλώνεται ένα ιστορικό μνημείο, όποιο κι αν είναι αυτό: Είτε είναι το μουσείο του Εζεκία Παπαϊωάννου είτε η προτομή ενός ήρωα της ΕΟΚΑ. Δεν μπορείς να χαλάς τον κόσμο για το αυτονόητο δικαίωμα μιας μαθήτριας να γράφει την άποψή της στον «Δασουπολίτη», την πιο ιστορική μαθητική εφημερίδα των τελευταίων χρόνων, και την ίδια ώρα να ζητάς την κεφαλή επί πίνακι ενός από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους γελοιογράφους της Κύπρου, του ΠΙΝ, κανιβαλίζοντας εις βάρος της προσωπικότητάς του στο διαδίκτυο, επειδή «δεν συμφωνείς με τα σκίτσα του»!
Το δικαίωμα της αντίθετης άποψης, η ελευθερία έκφρασης, ο σεβασμός των χώρων λατρείας, η προστασία των μνημείων, είναι εκ των ων ουκ άνευ σε μια σύγχρονη κοινωνία και δη σε ένα ημικατεχόμενο νησί, όπου η κατοχική σημαία στον Πενταδάκτυλο τσαλαπατά καθημερινά την ανθρώπινη και εθνική μας αξιοπρέπεια. Και όπου οι εικόνες από τους συλημένους κατεχόμενους ναούς μας και τα ανασκαμμένα κοιμητήρια με τους προγονικούς τάφους στοιχειώνουν τις ζωές μας. Και δεν μας επιτρέπουν να ξεχάσουμε τι ξεχωρίζει τον (στοιχειώδη) ανθρώπινο πολιτισμό από τη βαρβαρότητα του ξένου κατακτητή. Για να μην επιτρέψουμε να επικρατήσει η παραφροσύνη όσων αρρωστημένων φαντασιώνονται να ξαναζήσουν την ατμόσφαιρα του 1971-1974…
Ποιοι ήταν, όμως, οι δύο ήρωες του Αυγόρου των οποίων οι τάφοι υπέστησαν τη βεβήλωση; Η Λουκία Παπαγεωργίου – Λαουτάρη, 32 ετών, και ο Παναγής Ζαχαρία, 46 ετών, γεωργός, είναι δύο από τους «ταπεινούς» ήρωες του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Σκοτώθηκαν σε μια από τις μεγαλύτερες εκ του συστάδην μάχες άοπλων Ελλήνων Κυπρίων χωρικών με τον αποικιακό στρατό. Με ένα από τα πιο ένδοξα συντάγματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στη μακραίωνή της ιστορία, τους άνδρες της βασιλικής φρουράς (Royal Horse Guards), αυτούς που καμαρώνουν οι τουρίστες στο κέντρο του Λονδίνου.
Στις 5 Ιουλίου 1958 άνδρες του βρετανικού στρατού ενισχυμένοι με τούρκους επικουρικούς επέστρεψαν στο Αυγόρου για να ολοκληρώσουν την αποστολή, που είχε αρχίσει μια περίπολος το προηγούμενο βράδυ: να κατεβάσουν τα πανώ με συνθήματα εναντίον του Σχεδίου Μακμίλαν, που δέσποζαν του κέντρου του χωριού, στον κύριο δρόμο Αμμοχώστου – Λάρνακας. Ένας νέος Αυγορίτης που υποχρεώθηκε να κατεβάσει τα συνθήματα αλλά ξέφυγε από τους στρατιώτες, προκλήθηκε συμπλοκή των Βρετανών με όσους κατοίκους βρίσκονταν στα καφενεία, η καμπάνα του ναού κτυπούσε ασταμάτητα καλώντας τους χωρικούς να σπεύσουν να βοηθήσουν τους αμυνόμενους συγχωριανούς και η σύρραξη γενικεύτηκε. Τα όπλα των Αυγοριτών, ανδρών και γυναικών, ήταν πέτρες, μπαστούνια, βέργες, γεωργικά εργαλεία. Και μερικοί μπαλτάδες. Ξαφνικά, και αφού έφτασαν ενισχύσεις για τις αποικιακές δυνάμεις, ένα από τα τεθωρακισμένα άνοιξε πυρ. Έριξε πάνω από 200 σφαίρες. Γράφει η λευκωσιάτικη εφημερίδα «Ελευθερία» της επομένης: «Εκ των πυροβολισμών εφονεύθησαν ο 46ετής γεωργός Παναγής Ζαχαρίου, έγγαμος και πατήρ πέντε τέκνων ηλικίας μεταξύ πέντε και 20 ετών, και η Λουκία Χριστοδούλου Παπαγεωργίου, ηλικίας 31 ετών, έγγαμος και μήτηρ έξι τέκνων ηλικίας μεταξύ δύο και δέκα ετών και έγκυος πέντε μηνών. Ο Ζαχαρίου επλήγη υπό σφαίρας εις το στήθος. Η Λουκία Παπαγεωργίου επλήγη εις την κεφαλήν. Η σφαίρα διέτρησε το κρανίον, μέρος δε του εγκεφάλου της διεσκορπίσθη εις το έδαφος και περισυνελέγη υπό των κατοίκων».
Ένα από τα δύο αγόρια της Λουκίας, ο Χριστόδουλος Λαουτάρης (γενν. 1948), έφεδρος ανθυπολοχαγός της Εθνικής Φρουράς είναι αγνοούμενος από τις 20 Ιουλίου 1974. Ας επισκεφτούμε, όσοι μπορούμε, το κοιμητήριο στο Αυγόρου για να αποθέσουμε ένα λουλούδι στο μνήμα της Λουκίας Παπαγεωργίου Λαουτάρη και του Παναγή Ζαχαρία. Ελάχιστο ευχαριστώ σε δυο «καλότυχους νεκρούς» ενός άλλου πικρού Ιούλη…
Δημοσιεύθηκε στην εφημ. “Ο Φιλελεύθερος” στις 4 Ιουλίου 2020
Τα έξι παιδιά της Λουκίας Παπαγεωργίου, μετά τη δολοφονία της, με τον πατέρα τους.
Η φωτογραφία από το περιοδικό Τάιμς οφ Σάιπρους, τεύχος 15ης Ιουλίου 1958
Η Λουκία άφησε το δικό της στίγμα στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Μαζί με άλλες γυναίκες συχνά μετέφερε και έκρυβε όπλα, φυλλάδια και προκηρύξεις. Στο περιβόλι της στο Αυγόρου, μαζί με τον σύζυγό της διατηρούσαν κρησφύγετο όπου έβρισκαν ασφαλές καταφύγιο οι καταζητούμενοι αντάρτες. Το καλοκαίρι του 1958, όμως, ήταν διαφορετικό. Έμελλε να ήταν το τελευταίο της.
Αυτή ήταν η Λουκία Παπαγεωργίου Λαουτάρη. Ηρωίδα της ΕΟΚΑ. Μια πολύτεκνη μάνα, που έθεσε υπεράνω των παιδιών της την αγάπη για την πατρίδα και θυσιάστηκε. «Στη νέα γενιά πρέπει να υπενθυμίζουμε τα και αναμεταδίδουμε με σεβασμό και περηφάνεια τα ιστορικά γεγονότα» Έχουμε όλοι ηθική και πατριωτική υποχρέωση ειδικά αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζει η ημικατεχόμενη μας Ελληνική Κύπρος…. Την αγάπη και συμπαράσταση μόνο του αδελφού Ελληνικού λαού, έχει ως στήριγμα η πολύπαθη Ελληνική Κύπρος…. Στις 12 Μαρτίου 1954, ο μέγας Έλληνας φιλοκύπριος Γ. Σεφέρης, έγραψε στον Κύπριο ζωγράφο Αδαμάντιο Διαμαντή:
«Στο μικρό διάστημα που έμεινα στην Κύπρο, άρχισαν πολλά πράγματα και νομίζω θα με κυνηγούν αδυσώπητα ώσπου να πάρουν μορφή. Παραξενεύομαι όταν το συλλογίζομαι. Η Κύπρος πλάτυνε το αίσθημα που είχα για την Ελλάδα. Κάποτε λέω πως μπορεί να με πήρε για ψυχοπαίδι της». Λίγους μήνες νωρίτερα έγραφε από το νησί στην αδελφή του: «...Τον έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράγματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα... ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας. Ένας πιστός λαός, πεισματάρικα και ήπια σταθερός. Για σκέψου πόσοι και πόσοι πέρασαν από πάνω τους: Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εγγλέζοι - 900 χρόνια. Είναι αφάνταστο πόσο πιστοί στον εαυτό τους έμειναν και πόσο ασήμαντα ξέβαψαν οι διάφοροι αφεντάδες πάνω τους.»
Εν συνεχεία προσθέτω … Ο αγώνας και η θυσία της πολύτεκνης ηρωομάνας Λουκίας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την κ. Κλαίρη Αγγελίδου την φλογερή αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, ώστε να γράψει ένα λυρικό και επικό ποίημα ποίημα. Αργότερα, ο Γιώργος Θεοφάνους το μελοποίησε και το ερμήνευσε με την μοναδική της φωνή η Μαρινέλλα.
ΣΤΙΧΟΙ ΜΑΝΑ (ΛΟΥΚΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ) – 2015
Κροτάλισαν τα όπλα του εχθρού/ μες στου καλοκαιριού την πύρη,/ η Λευτεριά ξεπρόβαλε/ να μελετήσει τη σπορά./ Κόκκινο χώμα στ’ Αυγόρου/ σμίχτηκε με της Μάνας το αίμα,/ έξι παιδιά καβάλησαν/ το φλάμπουρο της Λευτεριάς/ κι ανέβηκαν την Μάνα να φιλήσουν…/ Μύριοι στρατιώτες του Βορρά/ τον θάνατο έτοιμοι να σκορπίσουν/ μες στην οδυνηρή σιωπή/ και τα ορφανά δακρύζουν./ Και πορευτήκαμε μέσα στα έθνη/ γυμνοί, σκυφτοί, χωρίς νερό, φαγί, κρασί./ Τα χέρια μας από τις αλυσίδες,/ τις αλυσίδες της σκλαβιάς σχιστήκαν./ Τρεις Άγγλοι στρατιώτες/ φρουρούν στα καλντερίμια του Αυγόρου/ με την σκανδάλη στο χέρι/έτοιμοι για τον Θάνατο,/ τα μάτια τους γέμισαν Φως/ κι ανέβηκαν την Μάνα να φιλήσουν…/ Τα στάχυα του Αυγόρου μεγαλώσαν./ Πήγε καλά και φέτος η σοδειά… για την Λευτεριά.
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά – Αδελφό Εθνομάρτυρα.
8 σχόλια:
Πολύ σωστά μας θυμίζεις αγαπητέ Αντώνη τους ήρωες και τις ηρωίδες του απαλευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ για την Ένωση της Μεγαλονήσου ελληνικοτάτης Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.
ΓΝΠ
Ηθική και πατριωτική υποχρέωση έχουμε να μην τους λησμονάμε. Το ίδιο πράττεις και εσύ φίλτατε πατριώτη γισ τους εθνομάρτυρες μας ..
Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι.
[Αρηϊφάτους=αυτούς που έφαγε ο θεός Άρης, δηλ. ο πόλεμος] Ηράκλειτος.
Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε! Ουράνης
"Εσείς" μικροπρεπείς, ασεβείς Εφιάλτες και Νενέκοι, εσείς οι προδότες του απελευθερωτικού αγώνα, που εξυβρίζετε νεκρούς ήρωες, που καταστρέφετε ιερούς τάφους, γκρεμίζετε σταυρούς, κουρελιάζετε Ελληνικές σημαίες, που αντί του Εθνικού Ύμνου παιανίζετε κουμουνιστικά εμβατήρια, εσείς που στα οικήματα σας φιλοξενείτε μόνο προτομές Λένιν, Στάλιν, Χρουτσιώφ κ.ά., εσείς που δηλώνετε ότι η Κύπρος δεν είναι Ελληνική ακόμη και πρόσφατα ...π.χ.
O γ.γ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού καλεσμένος στην εκπομπή #ΡΙΚ την Πέμπτη το βράδυ (19/1) σε συζήτηση για το Κυπριακό δήλωσε ανάμεσα σε άλλα ότι «εμείς δεν θεωρούμε ότι η Κύπρος είναι Ελληνική». Τελικά τι είστε ... ;;; Σαρακηνοί, Άραβες, Τούρκοι γενίτσαροι...Τι;
Τον καιρό της ΕΟΚΑ ως σαλίγκαροι κρυβόσαταν στο καβούκι σας ... Τώρα ... ενώπιον τιμημένων νεκρών ... κάνετε ηρωϊκές πράξεις .. "αντίστασης" ...
Η Ιστορία κατέγραψε στο χρυσό πάνθεο τον επικό αγώνα του Ελληνικού Κυπριακού λαού ...Τις δικές σας τότε μέρες και πράξεις σας τις καταχώρησε στην μαύρη βίβλο ως προδοτικές, όπως προδοτική είναι η επαίσχυντη πράξη σύλησης τάφων ηρώων ... Ντρέπεται και η ντροπή για εσάς ...
ΠΡΩΤΗ τ’ Απρίλη 1955: η έναρξη του αντιαποικιακού απελευθερωτικό αγώνα. Ενός αγώνα, στον οποίο το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν συμμετείχε, αλλά η ηγεσία του εξύβρισε τόσον τον Διγενή, όσον και τον μετέπειτα σύμμαχο του Μακάριο ...πολύ πριν αρχίσει. Και όταν άρχισε τον πρόδωσε ....
Ενδεικτικά ολίγα περί ΑΚΕΛ και ΕΟΚΑ.Πορεία προδοσίας ( Απόσπασμα.) Πιο κάτω...
Να θυμίσουμε κάποια ενδεικτικά γεγονότα, με βάση τη χρονολογική τους εξέλιξη:
1. Το Δεκέμβρη του 1954, πριν από εξαγγελθείσες μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Κύπρο εναντίον της αποικιοκρατίας, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, μέσω του δημοσιογραφικού της οργάνου «Νέος Δημοκράτης», χαρακτήριζε τις εκδηλώσεις ΕΟΚΑ σαν «προβοκάτσιες» και σαν «ύποπτες ενέργειες από εχθρούς του λαού και της υπόθεσής του». Παράλληλα, καλούσε τους εργάτες να παρεμποδίσουν τις «εχθροπραξίες».
Δηλαδή, ενώ η ΕΟΚΑ ήταν ακόμη υπό σύσταση, οι ηγέτες του ΑΚΕΛ τη βαρούσαν ανελέητα και, με θράσος χιλίων πιθήκων, παρουσιάζονταν σαν ηρακλείς της αυτοδιάθεσης!
2. Πλέον προκλητική και απαράδεκτη παρουσιάστηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ την 1η Απριλίου 1955 σε ανακοίνωσή της προς το λαό, μετά τις πρώτες εκρήξεις που σήμαναν την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Πρόκειται για μνημείο ασυναρτησίας και αχρειότητας, που προβλήθηκε την επομένη από τον «Νέο Δημοκράτη» υπό τον τίτλο: «Οι χθεσινές «εκρήξεις» δεν έχουν καμιά σχέση με τον αγώνα του κυπριακού λαού. – Είναι ένα ύποπτο παιγνίδι εμπνευσμένο από εχθρούς του λαού, που μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσεις στον κυπριακό αγώνα.- Ο λαός να δυναμώσει την επαγρύπνησή του στον υπέρτατο βαθμό και να συνεχίσει τους αγώνες του κάτω από τη σημαία του ενιαίου πατριωτικού μετώπου!»
Στο έγγραφό του, το ΑΚΕΛ χαρακτήριζε ως «ύποπτο φυλλάδιο» την επαναστατική προκήρυξη του Διγενή και διακωμωδούσε τους αγωνιστές, διερωτώμενο «μήπως οι εμπνευστές αυτής της δράσης είναι «διαλεκτοί ήρωες», που πρέπει να τους τιμήσει ο λαός;» Ταυτόχρονα, έκανε αναφορά σε «τρομοκρατική δράση», φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι «ο πατριωτικός κυπριακός λαός δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις».
Προσπάθησε, δηλαδή, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, να μειώσει τη μαζικότητα των αγωνιστών, τους οποίους και αποκάλεσε «διασπαστές».
3. Στο ίδιο «μήκος κύματος» ήταν και η αρθρογραφία που ακολούθησε μελών της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, όπως ο Ανδρέας Φάντης και ο Γ.Γ. Εζεκίας Παπαϊωάννου. Ο πρώτος έγραψε για «τρομοκρατικές εξτρεμιστικές ενέργειες», ενώ ο δεύτερος επαίνεσε τους κομμουνιστές «γιατί δεν πιάστηκαν στην παγίδα των ψευτοδιγενήδων για να τους ξεπαστρευτούν από τη μέση!..»
Ιδιαίτερα, όμως, θλιβερός και απαράδεκτος υπήρξε ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Ελλάδας, Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος, εκτός του ότι αποκάλυψε στους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή σε ραδιοφωνική του ομιλία, σε άρθρα του στο «Νέο Δημοκράτη» εξέμεσε σειρά χυδαίων χαρακτηρισμών κατά των αγωνιστών: «Εθνοπροδότες, Κυπροκάπηλοι, τυχοδιώκτες»! Τα σαμποτάζ τα αποκάλεσε «πυροτεχνήματα» και τις βόμβες «πασχαλιάτικα βαρελότα», «τρακατρούκες και τσάκρες». Και το πιο ανήκουστο, ότι, δήθεν, ο αγώνας «σχεδιάστηκε και μπήκε σε πράξη σε συνεννόηση και με συμφωνία με τους Άγγλους και τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές!..»
Ο κάθε Κύπριος θα πρέπει να γίνει γνώστης και κοινωνός των «αποφθεγμάτων» αυτών και της όλης στάσης του ΑΚΕΛ έναντι του απελευθερωτικού αγώνα. Έχουμε υποχρέωση να τα δημοσιοποιούμε και να προωθούμε και σε άλλους. Γιατί, και σήμερα, η ηγεσία του ΑΚΕΛ συνεχίζει τις ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του αγώνα και, υπό την κάλυψή τους, προσπαθεί να δικαιολογήσει την προδοτική της στάση έναντι του έπους του 1955-59.
Τα κάστρα της κατασυκοφάντησης και του βιασμού της Ιστορίας πέφτουν το ένα μετά το άλλο, ακριβώς διότι η αλήθεια είναι πολύ καλύτερη και από το χρυσάφι...
«Αλήθεια, χρυσίου καλλίστη».
ΑΙΔΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΧΡΕΙΟΙ ....
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ... ΑΙΣΧΥΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΟΒΑΤΕΣ ....
Αιωνία η μνήμη των ηρώων μας και ανάθεμα στους βανδάλους ..
Εκ παραδρομής μάλλον στο τιμητικό αφιέρωμα, δεν αναφέρεται ότι οι νυκτοβάτες, που ανήκουν σε συγκεκριμένο κόμμα της Ελληνική Κύπρου, όχι μόνο σύλησαν τους ιερούς τάφους των δύο ηρώων αλλά κουρέλιασαν και έκαψαν τις Ελληνικές σημαίες και από άλλους τάφους ηρώων ...
Παρ΄όλον άθεοι και απάτριδες που δεν τους αγγίζει τίποτα τους εύχομαι ...Τύψεις και Ερινύες να τους κατατρέχουν και στον ύπνο και στον ξύπνιο τους ... Θεία Δίκη τους αναμένει και η Νέμεσις ήδη τους έχει καταδικάσει ...
Και τους αφιερώνω....
Ἡ σημαία
Πάντα κι ὅπου σ᾿ ἀντικρίζω,
μὲ λαχτάρα σταματῶ,
ὑπερήφανα δακρύζω,
ταπεινὰ σὲ χαιρετῶ.
Δόξα ἀθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχὴ
καὶ μαζί σου φτερουγίζει
τῆς πατρίδος ἡ ψυχῆ.
Ὅταν ξάφνου σὲ χαϊδεύει
τ᾿ ἀγεράκι τ᾿ ἀλαφρό,
μοιάζεις κύμα, ποὺ σαλεύει
μὲ χιονόλευκον ἀφρό.
Κι ὁ σταυρὸς ποὺ λαμπυρίζει
στὴν ψηλή σου κορυφή,
εἶν᾿ ὁ φάρος ποὺ φωτίζει
μίαν ἐλπίδα μας κρυφή.
Σὲ θωρῶ κι ἀναθαρρεύω
καὶ τὰ χέρια μου χτυπῶ,
σὰν ἁγία σὲ λατρεύω,
σὰ μητέρα σ᾿ ἀγαπῶ.
Κι ἀπ᾿ τὰ στήθη μου ἀνεβαίνει
μία χαρούμενη φωνή:
«Νἆσαι πάντα δοξασμένη,
ὦ Σημαία γαλανή!»
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;
Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;
Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;
Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι
καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά;
κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα
ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή,
ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα
μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;
Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,
καὶ κάτι πού ῾χουμε μὲς τὴν καρδιὰ
καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα
καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά! Ι. Πολέμης
Π.Β.
........... Έχουμε όλοι ηθική και πατριωτική υποχρέωση ειδικά αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζει η ημικατεχόμενη μας Ελληνική Κύπρος…. Την αγάπη και συμπαράσταση μόνο του αδελφού Ελληνικού λαού, έχει ως στήριγμα η πολύπαθη Ελληνική Κύπρος….
ΕΣΥ ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΥΠΕΡΒΑΛΟΝΤΑ ΖΗΛΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΟΥ ΞΥΠΝΗΜΑΤΟΣ Κ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ.
ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ Κ ΕΤΣΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΝΘΕΝ Κ ΚΕΙΘΕΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΛΑΟΥ.
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΡΚΕΤΟΙ ΚΑΛΟΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΝ.
ΑΣ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΣΠΙΘΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ.
Αγαπητέ φίλε Θάνο εγώ και οι συνεργάτες μου για ακόμη μια φορά, θερμά ευχαριστούμε για την άψογη επιμέλεια και εικονογράφηση του τιμητικού άρθρου, για τους λησμονημένους μας εθνομάρτυρες ...
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
ΑΑ
Ίσως λόγω τεχνικού προβλήματος η συνέχεια του τελευταίου σχολίου δεν καταχωρήθηκε. Αποστέλλω ξανά. Είναι απόσπασμα από σχετικό άρθρο του διαπρεπούς Ν. Παπαναστασίου ..
ΑΚΕΛ και ΕΟΚΑ, πορεία προδοσίας
Posted on 31/03/2014 by ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΠΡΩΤΗ τ’ Απρίλη 1955: η έναρξη του αντιαποικιακού απελευθερωτικό αγώνα. Ενός αγώνα, στον οποίο το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν συμμετείχε, αλλά η ηγεσία του τον ύβρισε πολύ πριν αρχίσει. Όχι όταν ξεκίνησε. Για να έρθει τον Μάη του 1957 να κάνει αυτοκριτική για λάθη αναφορικά με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς στο αρχικό στάδιο του αγώνα, όχι όμως και να δώσει μια πρακτική ή θεωρητική δικαιολογία για τη θέση του κόμματος έναντι του ένοπλου αγώνα.
Να θυμίσουμε κάποια σημαντικά γεγονότα, με βάση τη χρονολογική τους εξέλιξη:
1. Το Δεκέμβρη του 1954, πριν από εξαγγελθείσες μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Κύπρο εναντίον της αποικιοκρατίας, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, μέσω του δημοσιογραφικού της οργάνου «Νέος Δημοκράτης», χαρακτήριζε τις εκδηλώσεις σαν «προβοκάτσιες» και σαν «ύποπτες ενέργειες από εχθρούς του λαού και της υπόθεσής του». Παράλληλα, καλούσε τους εργάτες να παρεμποδίσουν τις «εχθροπραξίες».
Δηλαδή, ενώ η ΕΟΚΑ ήταν ακόμη υπό σύσταση, οι ηγέτες του ΑΚΕΛ τη βαρούσαν ανελέητα και, με θράσος χιλίων πιθήκων, παρουσιάζονταν σαν ηρακλείς της αυτοδιάθεσης! ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΟΚΑ ΒΑΡΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΓΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ...
2. Πλέον προκλητική και απαράδεκτη παρουσιάστηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ την 1η Απριλίου 1955 σε ανακοίνωσή της προς το λαό, μετά τις πρώτες εκρήξεις που σήμαναν την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Πρόκειται για μνημείο ασυναρτησίας και αχρειότητας, που προβλήθηκε την επομένη από τον «Νέο Δημοκράτη» υπό τον τίτλο: «Οι χθεσινές «εκρήξεις» δεν έχουν καμιά σχέση με τον αγώνα του κυπριακού λαού. – Είναι ένα ύποπτο παιγνίδι εμπνευσμένο από εχθρούς του λαού, που μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσεις στον κυπριακό αγώνα.- Ο λαός να δυναμώσει την επαγρύπνησή του στον υπέρτατο βαθμό και να συνεχίσει τους αγώνες του κάτω από τη σημαία του ενιαίου πατριωτικού μετώπου!»
Στο έγγραφό του, το ΑΚΕΛ χαρακτήριζε ως «ύποπτο φυλλάδιο» την επαναστατική προκήρυξη του Διγενή και διακωμωδούσε τους αγωνιστές, διερωτώμενο «μήπως οι εμπνευστές αυτής της δράσης είναι «διαλεκτοί ήρωες», που πρέπει να τους τιμήσει ο λαός;» Ταυτόχρονα, έκανε αναφορά σε «τρομοκρατική δράση», φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι «ο πατριωτικός κυπριακός λαός δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις».
Προσπάθησε, δηλαδή, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, να μειώσει τη μαζικότητα των αγωνιστών, τους οποίους και αποκάλεσε «διασπαστές».
3. Στο ίδιο «μήκος κύματος» ήταν και η αρθρογραφία που ακολούθησε μελών της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, όπως ο Ανδρέας Φάντης και ο Γ.Γ. Εζεκίας Παπαϊωάννου. Ο πρώτος έγραψε για «τρομοκρατικές εξτρεμιστικές ενέργειες», ενώ ο δεύτερος επαίνεσε τους κομμουνιστές «γιατί δεν πιάστηκαν στην παγίδα των ψευτοδιγενήδων για να τους ξεπαστρευτούν από τη μέση!..»
Ιδιαίτερα, όμως, θλιβερός και απαράδεκτος υπήρξε ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Ελλάδας, Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος, εκτός του ότι αποκάλυψε στους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή σε ραδιοφωνική του ομιλία, σε άρθρα του στο «Νέο Δημοκράτη» εξέμεσε σειρά χυδαίων χαρακτηρισμών κατά των αγωνιστών: «Εθνοπροδότες, Κυπροκάπηλοι, τυχοδιώκτες»!
Ο κάθε Κύπριος θα πρέπει να γίνει γνώστης και κοινωνός των «αποφθεγμάτων» αυτών και της όλης στάσης του ΑΚΕΛ έναντι του απελευθερωτικού αγώνα. Έχουμε υποχρέωση να τα δημοσιοποιούμε και να προωθούμε και σε άλλους. Γιατί, και σήμερα, η ηγεσία του ΑΚΕΛ συνεχίζει τις ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του αγώνα και, υπό την κάλυψή τους, προσπαθεί να δικαιολογήσει την προδοτική της στάση έναντι του έπους του 1955-59.
ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΞΑΝΑ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΏΝΑ, ΤΟ ΑΚΕΛ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΣΕ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΤΈΠΕΙΤΑ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΚΑΡΙΟ
ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΙΕΡΩΝ ΤΑΦΩΝ ΗΡΩΩΝ ΑΠΟ ΔΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ...
Δημοσίευση σχολίου